insan neden çocuk sahibi olur??? lütfennn yazalım

Oglum dunyaya geldikten sonra tam anlamiyla aile olduk.Her asamasi ayri bir guzel ilk baksi ilk gulusu ilk.yuruyusu ilk anne baba deyisi evlat cok baska bir seymis Allah kimseye evlat acisi yasatmasin
 
Mucizeye tanıklık etmek istedim. Minnacık, daha ultrasyonda bile görülmeyecek kadar küçük şeyin bir kalbi olduğuna, pıt pıt o kalbin attığına, gün be gün büyüdüğüne, “ne biçimsiz bişey bu nasıl insana benzeyecek” dediğim şeyin güzel bir meleğe dönüştüğüne, doğduktan sonra “ay bu yürüyecek mi” dediğim şeyin koştuğuna tanıklık etmek istedim...

Güzel kurulmuş aile ilişkileri çok hoşuma gider, anne-baba ve çocuk ilişkisini kurmak istedim.

Eşimi severek evlendim, bayağı severek. Onunla benim bir parçamızın hayat bulmasını, bu mucizeyi büyütmeyi, o mucize ile bizde yaşayamadığımız çocukluğu yaşayalım istedim. “Annemle/babamla keşke şöyle bir ilişkimiz olsaydı, keşke daha çok dinleselerdi” vs dediğimiz şeyleri yapmak, içimizde kalan çocukluğu onarmak istedim.

Bana sabrı, çabayı, azmi, hedef koymayı, boş yaşamamayı öğretti..

Hep iyi ki dedim..

Ekleme: İnşallah O’na da “İyi ki” dedirttirebilirim :)
 
Son düzenleme:
Benden bişey olsun istedim.

Benden bişey olsun isterken ,şuanda benden ikişey var bu dünya da.

İkitanelerim benim Çocukları seviyorum ,ama kendi cocuklarımın sevgisi çok ne bir eş, bir erkek hatta Allah acılarını göstermesin ama bir anne bir baba sevmekten başka , çok başka. Birilerine adanmak istedim , oldu. Insallah hayırlı evlatlar olurlar bundan 30 sene sonrada onlardan böyle bahsedebilirim.
 
evli ve çocuklu bi adam sey demişti bu konu uzerine ..
Evlilik guzel yani duzenli hayat ama çocuk olmasa evlilik boş..
çocuk senn hayatınn neşe kaynağı demişti. duygusu hissiyati bambaşka..
 
Başlıktan da anlaşılacağı gibi... Pozitif yönlerini yazalım lütfen...Cesaretlendirilmeye ihtiyacım var.

Cevaplarınızı bekliyorum ve almadan da gitmeyeceğim
Çocuk sahibi olmaya hazır değilsiniz kesinlikle düşünmeyin . Başkalarının cesaretlendirmesiyle bu yola girilince sonrası meşakkat gelir. O zaman da ben neden başkalarının aklına uydum diye kizarsinjz. O istek içinizde olduğunda çocuk düşünün. Biz evlendigimizde 3 yıl sonra demiştik ikimizde istemedik ama bir buçuk yılı devirdikten sonra bi melegimiz olmalı dedik. Ki bu süreçte bizi cesaretlendirme çalışan çok kişi öldü ama ikimizde istemedik şuan hamileyim nasipse Ekim'de kucağıma alacağım. Hiç pişman olmadım keşke daha erken yapsaydık demedim ama keşke seni daha erken tanisaydim çok dedim
 
Mis gibi kokuyor öncelikle . Onun kokusu gibi yok . Evet hayatın ona göre şekilleniyor . Bir yere gideceksen önce onu düşünüyorsun . Ona göre yemek var mı, oyun salonu var mı gibi ...bi yatsa dinlensem diyorsun . Yatınca da özlüyorsun . Fotoğraflarına bakıyorsun , eşinle onu konuşuyorsun . Bazen oturup seyrediyorsun ne kadar güzel diye . Şu an 5 yaşında . Bu aralar beni büyümesi üzüyor . Büyüdüğünde bu hallerini çok özleyeceğim diye hüzünleniyorum . Dedikleri gibi doğumda öyle çok duygusal değildim . Ama zamanla çok bağlanıyorsun ve onun sevgisi çok farklı . Neşe kaynağın . Bence çocuk olayının en zor tarafı ilerde büyüdüğünde başına kötü bişey gelmesinden ve beni üzmesinden korkmak . Allah isteyen herkese nasip etsin
 
-aile olduğunu hissetmek
-çocuk sesi; evin neşesidir.
-kişinin, kendisinden can vermesidir.
-neslinin devam etmek istemesi.
-kendi/kişinin yapamadığı eylemleri/düşünceleri, evladının yapması ve bununla gurur duyması.
 
çocuk olmadan aile olunmuyor sanıyor herkes.
bence kimsenin buna mantıklı bi cevabı yoktur.
 
İnsan neden çocuk sahibi olur sorusunun bana göre tek yanıtı, sevgisini paylaşmak içindir. Çocuk istememin en büyük sebebi eşimle yalnızken de güzel bir aile oluşumuzdu. Yıllarca baş başa yaşadık. Birbirimizi sevmeyi, bunu göstermeyi, bunu korumayı bildik. Sonra zamanla onunla bir çocuk büyütme, onu baba olarak görme fikri beni acayip heyecanlandırmaya başladı. Hayatımızın topyekun değişeceğini biliyorduk, kısıtlanacağımızı, sorumluluklarımızın artacağını, baş başa hayatımızı bazen özleyeceğimizi de. Yine de çocuk sahibi olma fikrinin ağır bastığı bir zaman geldi. O aşamada çocuk yapmaya karar verdik. Şimdi iki kızımız var.
 
Ben oglumu dunyaya getirdigimde gulumseyerek uyurdum gece uyudugu zaman kokluyorum opuyorum bu duygu paha bicilemez cocuk buyutmek cok zor evet ama herseye deger
 
O kokmuş parmak aralarını koklayıp ohhhh miisss diyebilmek
Başka kimsenin terle ıslanmış saçları, ensesi, ayakları bu kadar tatlı kokamaz bence de. Yani objektif bakınca diyorsun ki keçi gibi kokuyor bu çocuk ya, nesini seviyorsun. Sonra yine de burnuna dolan o kesif kokunun şirinliğiyle mest oluyorsun. Lütfen herkes böyle hissediyor olsun da, biz kafayı yememiş olalım.
 
Ha ha çok kolay bişeymiş gibi anlatmışsınız
''yapıverdim'' deyişinize güldüm çok hoşsunuz
 
Öncelikle hicbir sey oyle toz pembe değil hayatta. Cocuk sahibi olmak da oyle. Kokusu minikelleri ayakları cok sirin evet. Benim de 8 aylik bir oğlum var dünya tatlısı. Severken icim gidiyor tamam. Ama hep bebek olarak kalmayacaklar. Sorumluluğu da maddi manevi yuku de büyüdükçe artacak. Onun dünyaya gelmesi hayatının tamamen değişmesi demek. Sen ve siz olmaktan çıkmak ciddi sorumluluklar almak demek. Çok iyi düşünmek lazim. Şahsen ben bir iki sene öncesi bile olsa hazi r hissetmezdim. Eşinin de hazır olması bu sorumlulukların farkında olması gerek. Tek başınacocuk büyütmek cok çok zor. Bir insan yetiştirmek ciddiye alinmali. Nasılsa buyur denmemeli.
 
Coooookkkk uzun bi yolculuk ve hep sırtında olacak emin ol, ay bi yuruse rahatim, ay bi konussa, ay bi tuvaletini soylese.... Derken bitmiyor eminki 40 yasinada gelse o hep benimle olacak ... Bu yüzden tamamen hazir olmayla alakalı
kesinlikle katılıyorum. Biri bitiyor baska bir sey cıkıyor. Gazıydı, uykusuydu, beslenmesiydi derken biraz daha büyüyor bakıyorsun yürümesi konusması tuvaleti baslıyor, ömür boyu devam.. çook uzun zor ama cookgüzel. Her şeye bedel. Çok şükür Rabbim isteyen hic kimseye aratmasın
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…