Veliler bu konudan baya uzak kalmalı bence.Annesi kaynanayı niye arasın? Evlenenler beceremiyosa ev kurmayı evlenmesinler. Birinin dürtmesi mi lazım? Çocuklar mı? Davetiye saçmalığında ve diğer işlerde görüldüğü üzere zaten bu iş bi taraflarında değil. Annesi hadi biz yardım edelim dese kaynana evet doğru dese ve yardım etmese bu sefer anne şey gibi ortada kalacak. Ee oldu mu çözüldü mü iş?
evlenmekteki amacınız ne gerçekten bu kişiyle ???İyi geceler arkadaşlar o kadar yorgun ve bitkinim ki, o kötü ruh halinin verdiği yorgunluğu bilenler bilir..
Nişanlılık süreci, düğün hazırlığı kabus gibi geçiyor bu kadar zor olacağını hiç tahmin etmemiştim. Kendimi çok yalnız hissediyorum. Derdim nişanlım, ailesi tavırları.
Düğüne üç hafta kaldı çeyiz gideli de 10 gün oldu ben yerleştirdim yapabileceğim her şeyi yaptım. Şimdi iş çıkışlarında gidip çamaşır nevresim vs yıkıyorum giyinme odasındaki dolaba yerleştiriyorum çünkü mobilya yok hâlâ ortada, 25 gün verilen süre nerdeyse bir buçuk ayı buldu. Avizeler yok, halılar yok çünkü mobilya olmadığı için ölçü alınamıyor, duş başlıkları yok, klozetler akıtıyor usta lazım, Güneş enerjisinden sıkıntı var sıcak su akmıyor, şofben de yok, alt kapıyı açan otomatik çalışmıyor ben bunları söylediğim için bugün çok büyük kavga ettik. Bu saydıklarımı ben yapamıyorum bir erkeğin ilgilenmesi lazım ya da en azından ben diğer işlerle ilgilenirken nişanlımın bunları yapması gerekirdi en azından birini. Nişanlandığımız günden beri her ama her hafta memleketten misafir geldi sürekli onlarla ilgilendi iki tane abisi varken. İki üç gündür sürekli eve gidiyorum eksikleri yapmaya çalışıyorum ki düğüne bir hafta kala dinlenebileyim diye. Ama ne oldu bu seferde amcasiyla oğlu geldi onlarla ilgilendi dün de yine akşam tuttuğumuz eve geçtim o da yanıma uğradı arabanın anahtarını almaya kuzeniyle abisi geldi. Pikniğe gidiyoruz hadi gel çabuk ol dediler nişanlıma akşam 7 civarıydı benim de işlerim bitmemişti kaçta biteceği belli değildi. Nişanlım yine beni bırakıp pikniğe gitti, benim işim on gibi bitti 40 dk mesafedeki evime otobüsle binip geldim. Bu arada eve gitmek için alt geçitten geçmem lazım evde biraz kuytu bir yerde. Ondan önceki iki günde ve bugünde eve otobüsle döndüm geç bir saatte.
Düğün onların memlekette olacağı için tutturdular davetiye ordan basilsin diye. Neymiş abisi birkaç gün erken gidip davetiye bastırıp ordaki akrabalara dağıtacak. Ee benim misafirlerim ailem ne olacak dedim, ha onlar da var demi dediler. Bende burda gidip ben seçmek istiyorum dedim siz yine burdan alıp götürürsünüz düğüne üç gün kala davetiye basılması olmaz bence dedim. Yani düğün oluyor diye ben ve ailem saf dışıyız şu an. Nişanlımın işi dolayısiyla balayı yapmicaz düğün bittikten bir gün sonra eve döneceğiz dönerken de annesi babası biz aynı arabada dönecekmişiz bu arada abisinin tek başına kullandığı bir araba var onunla dönmeyip bizimle döneceklermiş. Bi en azından dönerken yol üstündeki şehirleri gezeriz diyorduk o da suya düşecek yani. Nişanlımla bu durum yüzünden sürekli kavga ediyoruz. Gelip bana evde yardım ettiğini düşündükleri için ailesi benim kendi evimi temizleme bile laf ediyorlar. Annesi ben bu zamana kadar asla ona temizlik yaptırmadin bu kadar yormadim dedi. Sadece camları sildi bu arada. Ben de tabiki yorulacak bende çok yoruluyorum evimizi yuvamızı kuruyoruz emek vermek zorundayız dedim. Şu an sessiz kalıyorum sabrediyorum arkadaşlar ama patlarsam sonu bu işin bitmesine kadar gidecek gibi. Su an hiç bir ay sonra düğünü olacak bir kız gibi hissetmiyorum gözlerimin feri söndü saçlarım bembeyaz oldu. Beni anlayanlar olacaktır kuaföre bile gitme hevesim kalmadı sizce ne yapmalıyım kimseye anlatamıyorum
fragmangözlerimin feri söndü saçlarım bembeyaz oldu
Geçici bir çözüm sorumsuz adam değişmiyor. Zaten sorumluluk sahibi olsaydı eksiklerden o da rahatsız olurdu. Aynı bu nedenlerden nişan attım zamanında yalvar yakar düzeldim dedi barıştık ve evlendik. Evlenince sorumsuzluğun alasını gördüm ve 2 yıl içinde boşandık. Ah ah onlar nişanlıyken aslında her şeyi bağırıyorlar ama biz kadınlar neden görmüyoruz? Herkesin kusurları var deyip evlenip o kusurlar nedeniyle de boşanıyoruz. Konu sahibi sakın evlenme eş değil anne olacaksın sen ona belli oluyor çok acı çekersin. Her şeyi tecrübe edecek kadar ömrün olmayacak tecrübe edenleri dinle lütfen yazlık edersin kendine.Düğünü erteleyin. Tüm işlerden elinizi, ayağınızı çekin. Nişanlınız sizi gerçekten seviyor ve sizinle evlenmek istiyorsa, evinizle ilgileniyor olurdu. Adam tüm işleri size yıkmış, keyfine bakıyor.
Çekilin kenara, bırakın nişanlınız harekete geçsin.
Ne olur patla da kurtul geç olmadanpatlarsam sonu bu işin bitmesine kadar gidecek gibi.
Yol yakınken dönün evlendikten sonra değişmiyor kimse bunların üstüne 10 katı daha ekleniyorİyi geceler arkadaşlar o kadar yorgun ve bitkinim ki, o kötü ruh halinin verdiği yorgunluğu bilenler bilir..
Nişanlılık süreci, düğün hazırlığı kabus gibi geçiyor bu kadar zor olacağını hiç tahmin etmemiştim. Kendimi çok yalnız hissediyorum. Derdim nişanlım, ailesi tavırları.
Düğüne üç hafta kaldı çeyiz gideli de 10 gün oldu ben yerleştirdim yapabileceğim her şeyi yaptım. Şimdi iş çıkışlarında gidip çamaşır nevresim vs yıkıyorum giyinme odasındaki dolaba yerleştiriyorum çünkü mobilya yok hâlâ ortada, 25 gün verilen süre nerdeyse bir buçuk ayı buldu. Avizeler yok, halılar yok çünkü mobilya olmadığı için ölçü alınamıyor, duş başlıkları yok, klozetler akıtıyor usta lazım, Güneş enerjisinden sıkıntı var sıcak su akmıyor, şofben de yok, alt kapıyı açan otomatik çalışmıyor ben bunları söylediğim için bugün çok büyük kavga ettik. Bu saydıklarımı ben yapamıyorum bir erkeğin ilgilenmesi lazım ya da en azından ben diğer işlerle ilgilenirken nişanlımın bunları yapması gerekirdi en azından birini. Nişanlandığımız günden beri her ama her hafta memleketten misafir geldi sürekli onlarla ilgilendi iki tane abisi varken. İki üç gündür sürekli eve gidiyorum eksikleri yapmaya çalışıyorum ki düğüne bir hafta kala dinlenebileyim diye. Ama ne oldu bu seferde amcasiyla oğlu geldi onlarla ilgilendi dün de yine akşam tuttuğumuz eve geçtim o da yanıma uğradı arabanın anahtarını almaya kuzeniyle abisi geldi. Pikniğe gidiyoruz hadi gel çabuk ol dediler nişanlıma akşam 7 civarıydı benim de işlerim bitmemişti kaçta biteceği belli değildi. Nişanlım yine beni bırakıp pikniğe gitti, benim işim on gibi bitti 40 dk mesafedeki evime otobüsle binip geldim. Bu arada eve gitmek için alt geçitten geçmem lazım evde biraz kuytu bir yerde. Ondan önceki iki günde ve bugünde eve otobüsle döndüm geç bir saatte.
Düğün onların memlekette olacağı için tutturdular davetiye ordan basilsin diye. Neymiş abisi birkaç gün erken gidip davetiye bastırıp ordaki akrabalara dağıtacak. Ee benim misafirlerim ailem ne olacak dedim, ha onlar da var demi dediler. Bende burda gidip ben seçmek istiyorum dedim siz yine burdan alıp götürürsünüz düğüne üç gün kala davetiye basılması olmaz bence dedim. Yani düğün oluyor diye ben ve ailem saf dışıyız şu an. Nişanlımın işi dolayısiyla balayı yapmicaz düğün bittikten bir gün sonra eve döneceğiz dönerken de annesi babası biz aynı arabada dönecekmişiz bu arada abisinin tek başına kullandığı bir araba var onunla dönmeyip bizimle döneceklermiş. Bi en azından dönerken yol üstündeki şehirleri gezeriz diyorduk o da suya düşecek yani. Nişanlımla bu durum yüzünden sürekli kavga ediyoruz. Gelip bana evde yardım ettiğini düşündükleri için ailesi benim kendi evimi temizleme bile laf ediyorlar. Annesi ben bu zamana kadar asla ona temizlik yaptırmadin bu kadar yormadim dedi. Sadece camları sildi bu arada. Ben de tabiki yorulacak bende çok yoruluyorum evimizi yuvamızı kuruyoruz emek vermek zorundayız dedim. Şu an sessiz kalıyorum sabrediyorum arkadaşlar ama patlarsam sonu bu işin bitmesine kadar gidecek gibi. Su an hiç bir ay sonra düğünü olacak bir kız gibi hissetmiyorum gözlerimin feri söndü saçlarım bembeyaz oldu. Beni anlayanlar olacaktır kuaföre bile gitme hevesim kalmadı sizce ne yapmalıyım kimseye anlatamıyorum
Yol yakınken ayrılİyi geceler arkadaşlar o kadar yorgun ve bitkinim ki, o kötü ruh halinin verdiği yorgunluğu bilenler bilir..
Nişanlılık süreci, düğün hazırlığı kabus gibi geçiyor bu kadar zor olacağını hiç tahmin etmemiştim. Kendimi çok yalnız hissediyorum. Derdim nişanlım, ailesi tavırları.
Düğüne üç hafta kaldı çeyiz gideli de 10 gün oldu ben yerleştirdim yapabileceğim her şeyi yaptım. Şimdi iş çıkışlarında gidip çamaşır nevresim vs yıkıyorum giyinme odasındaki dolaba yerleştiriyorum çünkü mobilya yok hâlâ ortada, 25 gün verilen süre nerdeyse bir buçuk ayı buldu. Avizeler yok, halılar yok çünkü mobilya olmadığı için ölçü alınamıyor, duş başlıkları yok, klozetler akıtıyor usta lazım, Güneş enerjisinden sıkıntı var sıcak su akmıyor, şofben de yok, alt kapıyı açan otomatik çalışmıyor ben bunları söylediğim için bugün çok büyük kavga ettik. Bu saydıklarımı ben yapamıyorum bir erkeğin ilgilenmesi lazım ya da en azından ben diğer işlerle ilgilenirken nişanlımın bunları yapması gerekirdi en azından birini. Nişanlandığımız günden beri her ama her hafta memleketten misafir geldi sürekli onlarla ilgilendi iki tane abisi varken. İki üç gündür sürekli eve gidiyorum eksikleri yapmaya çalışıyorum ki düğüne bir hafta kala dinlenebileyim diye. Ama ne oldu bu seferde amcasiyla oğlu geldi onlarla ilgilendi dün de yine akşam tuttuğumuz eve geçtim o da yanıma uğradı arabanın anahtarını almaya kuzeniyle abisi geldi. Pikniğe gidiyoruz hadi gel çabuk ol dediler nişanlıma akşam 7 civarıydı benim de işlerim bitmemişti kaçta biteceği belli değildi. Nişanlım yine beni bırakıp pikniğe gitti, benim işim on gibi bitti 40 dk mesafedeki evime otobüsle binip geldim. Bu arada eve gitmek için alt geçitten geçmem lazım evde biraz kuytu bir yerde. Ondan önceki iki günde ve bugünde eve otobüsle döndüm geç bir saatte.
Düğün onların memlekette olacağı için tutturdular davetiye ordan basilsin diye. Neymiş abisi birkaç gün erken gidip davetiye bastırıp ordaki akrabalara dağıtacak. Ee benim misafirlerim ailem ne olacak dedim, ha onlar da var demi dediler. Bende burda gidip ben seçmek istiyorum dedim siz yine burdan alıp götürürsünüz düğüne üç gün kala davetiye basılması olmaz bence dedim. Yani düğün oluyor diye ben ve ailem saf dışıyız şu an. Nişanlımın işi dolayısiyla balayı yapmicaz düğün bittikten bir gün sonra eve döneceğiz dönerken de annesi babası biz aynı arabada dönecekmişiz bu arada abisinin tek başına kullandığı bir araba var onunla dönmeyip bizimle döneceklermiş. Bi en azından dönerken yol üstündeki şehirleri gezeriz diyorduk o da suya düşecek yani. Nişanlımla bu durum yüzünden sürekli kavga ediyoruz. Gelip bana evde yardım ettiğini düşündükleri için ailesi benim kendi evimi temizleme bile laf ediyorlar. Annesi ben bu zamana kadar asla ona temizlik yaptırmadin bu kadar yormadim dedi. Sadece camları sildi bu arada. Ben de tabiki yorulacak bende çok yoruluyorum evimizi yuvamızı kuruyoruz emek vermek zorundayız dedim. Şu an sessiz kalıyorum sabrediyorum arkadaşlar ama patlarsam sonu bu işin bitmesine kadar gidecek gibi. Su an hiç bir ay sonra düğünü olacak bir kız gibi hissetmiyorum gözlerimin feri söndü saçlarım bembeyaz oldu. Beni anlayanlar olacaktır kuaföre bile gitme hevesim kalmadı sizce ne yapmalıyım kimseye anlatamıyorum
Eline yüzüğü verip hayatımın en büyük dersi oldun diyin.Gerçekten ayrılın 3 hafta kaldı elaem ne der çeyiz gitti gibi düşüncelere sakın kapılmayın.Sizi şimdi düşünmeyen sonradan mı düşünecek.Kendinizi düşünün.Kimse için değmiyor.(size şöyşe vi örnek vereyim bi tanıdığım düğün davetiyleri dahi dağıtılmışken o kadar az zaman kalmıştı düşünün nişanlısıyla yapamayacağını anlayıp yüzüğü eline verdi.tuttukları evdeki hiçbir eşyayı geri de almadı hepsini onlara bıraktı sadakam olsun diye.Şimdi bambaşka biriyle evli çok şanslı eşi bi kıymet biliyor demem o ki siz de yolun başındayken bırakın.Ömrünüzü bu tip insanlarla çürütmeyin.)İyi geceler arkadaşlar o kadar yorgun ve bitkinim ki, o kötü ruh halinin verdiği yorgunluğu bilenler bilir..
Nişanlılık süreci, düğün hazırlığı kabus gibi geçiyor bu kadar zor olacağını hiç tahmin etmemiştim. Kendimi çok yalnız hissediyorum. Derdim nişanlım, ailesi tavırları.
Düğüne üç hafta kaldı çeyiz gideli de 10 gün oldu ben yerleştirdim yapabileceğim her şeyi yaptım. Şimdi iş çıkışlarında gidip çamaşır nevresim vs yıkıyorum giyinme odasındaki dolaba yerleştiriyorum çünkü mobilya yok hâlâ ortada, 25 gün verilen süre nerdeyse bir buçuk ayı buldu. Avizeler yok, halılar yok çünkü mobilya olmadığı için ölçü alınamıyor, duş başlıkları yok, klozetler akıtıyor usta lazım, Güneş enerjisinden sıkıntı var sıcak su akmıyor, şofben de yok, alt kapıyı açan otomatik çalışmıyor ben bunları söylediğim için bugün çok büyük kavga ettik. Bu saydıklarımı ben yapamıyorum bir erkeğin ilgilenmesi lazım ya da en azından ben diğer işlerle ilgilenirken nişanlımın bunları yapması gerekirdi en azından birini. Nişanlandığımız günden beri her ama her hafta memleketten misafir geldi sürekli onlarla ilgilendi iki tane abisi varken. İki üç gündür sürekli eve gidiyorum eksikleri yapmaya çalışıyorum ki düğüne bir hafta kala dinlenebileyim diye. Ama ne oldu bu seferde amcasiyla oğlu geldi onlarla ilgilendi dün de yine akşam tuttuğumuz eve geçtim o da yanıma uğradı arabanın anahtarını almaya kuzeniyle abisi geldi. Pikniğe gidiyoruz hadi gel çabuk ol dediler nişanlıma akşam 7 civarıydı benim de işlerim bitmemişti kaçta biteceği belli değildi. Nişanlım yine beni bırakıp pikniğe gitti, benim işim on gibi bitti 40 dk mesafedeki evime otobüsle binip geldim. Bu arada eve gitmek için alt geçitten geçmem lazım evde biraz kuytu bir yerde. Ondan önceki iki günde ve bugünde eve otobüsle döndüm geç bir saatte.
Düğün onların memlekette olacağı için tutturdular davetiye ordan basilsin diye. Neymiş abisi birkaç gün erken gidip davetiye bastırıp ordaki akrabalara dağıtacak. Ee benim misafirlerim ailem ne olacak dedim, ha onlar da var demi dediler. Bende burda gidip ben seçmek istiyorum dedim siz yine burdan alıp götürürsünüz düğüne üç gün kala davetiye basılması olmaz bence dedim. Yani düğün oluyor diye ben ve ailem saf dışıyız şu an. Nişanlımın işi dolayısiyla balayı yapmicaz düğün bittikten bir gün sonra eve döneceğiz dönerken de annesi babası biz aynı arabada dönecekmişiz bu arada abisinin tek başına kullandığı bir araba var onunla dönmeyip bizimle döneceklermiş. Bi en azından dönerken yol üstündeki şehirleri gezeriz diyorduk o da suya düşecek yani. Nişanlımla bu durum yüzünden sürekli kavga ediyoruz. Gelip bana evde yardım ettiğini düşündükleri için ailesi benim kendi evimi temizleme bile laf ediyorlar. Annesi ben bu zamana kadar asla ona temizlik yaptırmadin bu kadar yormadim dedi. Sadece camları sildi bu arada. Ben de tabiki yorulacak bende çok yoruluyorum evimizi yuvamızı kuruyoruz emek vermek zorundayız dedim. Şu an sessiz kalıyorum sabrediyorum arkadaşlar ama patlarsam sonu bu işin bitmesine kadar gidecek gibi. Su an hiç bir ay sonra düğünü olacak bir kız gibi hissetmiyorum gözlerimin feri söndü saçlarım bembeyaz oldu. Beni anlayanlar olacaktır kuaföre bile gitme hevesim kalmadı sizce ne yapmalıyım kimseye anlatamıyorum
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?