Kararsızım

Ben anne değilim fakat mantıkla söylüyorum bunu.
Sırf baskı uğruna anne babadan kaçan bir kızdan bahsediyoruz,bana göre bariz şımarıklık bu.
Benim babamın yanında olduğum zamanlarda bana da baskı uygulardı,ben neden kaçmadım o zaman? Benim annem de babam da her zaman söyler,ne kadar kavga edersek edelim,senin iyiliğini düşünüyoruz iyi olmanı istiyoruz derler,ki haklılar. Bunca duruma rağmen ben anneme babama karşı gelip evden kaçsam bir da yüzüme bakmazlar,ki bakmasalar da haklı olurlardı. Sevgi görmemek bahane değil,madem sevgi görmüyor sevilmiyor aradığı sevgiyi kocada bulmak yerine ders çalışıp kendi ayaklarının üzerinde durmaya çalışabilirdi.
Ayakları totosuna vurarak kaçmamalıydı.
 
Son düzenleyen: Moderatör:
Ben de sordum o yüzden daha yaş 17 kaç senedir çekiyorsun diye. Ben ailemle anlaşamazdım. Çok karisirlardi bize . Çok istedim kendi hayatim olsun artik diye. Kaçsam kaçardim ama dogru birsey degildi. 26 yasina kadar öyle böyle iyi kotu dayandik yani. Sonra evlendim kendi hayatimi kurdum çalışıyorum. Çok şükür.
 
Ayrıca hadi kaçalım kurtulalım. Gelen gideni aratır yani. Kaçınca daha iyi olacağının garantisi var mı ? Yok. Iyi insana denk gelirsen ne ala. Yani kaçmak çözüm değil malesef.
 
Diğer herkesle hem fikir olsamda çok üstüne gelmek istemediğimden uzatmayacağım. Acı deneyimlerle olsa da seni bugünkü sen yapan bu hataların. Bugün bunları yaşamasan ailen için ve dünyanın gerçekleri hakkında böyle düşünmezdin. Ayakkarın yere bassın yaşın hala çok küçük ama büyüklerin dünyasına adım atmışsın. Ailenle götüş barışamazsan kadın sığınma evlerini denersin. Resmi nikahınız olduğuna göre varsa seninle evliyken aldığı bir şeyler onlara ortak olursun. Eğitim durumun ve yaşının küçük olmasını gerekçe sunarak nafaka talep edersin. İyi bir işe girinceye kadar idare eder akmasa da damlar. Eğer şiddet vb durumlar varsa ispat edersen tazminat talep edersin. Boşanır dışardan okuyarak eğitim hayatına devam eder ve ayakta durmaya çalışırsın. Aman bir anlık hayat yorar gaflete kapılıp kendini bir başka erkeğin boyunduruğuna atma bi zahmet. Allah kolaylık versin.
 

Herkes ayni degil. Her aile ayni degil. Sen hem baski hem sevgi hisetmis olabilirsin ama kim bilir konu sahibi öyle degildi. Yada cabuk etraftaki etkilenen, hali ile erkekten etkilenen biri olabilir.

Her neyse, hayatin kanunu ise cocuk, evlat hata yapabilir. Sirf hata yapti diye anne baba onu birakmamali, tam tersi, daha siki tutulmali. Bu kiz insani öldürmedi, calmadi, zarar vermedi. Zarari kendineydi. Nasil bir anne cocugunu böyle kabul etmez? Sonucta onun karariydi bu cocugu dünyaya getirmeyi, o halde ne olursa olsun bu cocuga bakmalisin, sevmelisin, ilgilenmelisin.

Belli ki daha cok gencsin, hayati sadece kendi capindan bakabiliyorsun, ki ne hayatlar var, ne sorunlar var bir bilsen. Simdi yazdiklarimi anlamazsin, ama yillar sonra anlarsin bence.
 
1.si hemen çocuk yapma
2.yaptıysan devamını getirme
3.okulunu tamamlamak için girişimde bulun
4.ailenle mutlaka barışmanın yollarını ara
5.telefon dökümünü çıkarırsa çıkarsın boşver sen yapman gerekenlere odaklan
 
Evet yaşım küçük,henüz 21.
Ama gördüğüm gözlemlediğim o kadar olay var ki.
Bizzat kendi ailemden,yaşadıklarımdan yola çıkarak söylüyorum bunu. Ben böyle birşey yapsam ailem bunu şımarıklık olarak görür,beni asla affetmezdi.
Keza aynı şekilde,ben bir çocuk dünyaya getiricem,doğumda o kadar acı çekicem yemeyip yediricem giymeyip giydiricem ve o sırf onu koruma iç güdüsüyle hareket edip hareketlerini kısıtladığım için kocaya kaçacak. Büyük konuşmayayım ama hayatta affetmem onu,bir yere sığınsa tamam,başka bir şehre okumaya gitse dönmese ona da tamam,sevgilisiyle hayatını kurmak istese ona da tamam ama tutup kocaya kaçması benim için affedilemeyecek bir durum. Bu yüzden 18 yaş altı hiçbir konuda annenize ailenize baş kaldırın demiyorum,demem. İnsan yaş aldıkça olgunlaşır ve ailesinin tutumunu daha iyi anlar. Mesela benim halam 15 yaşında kocaya kaçtı,abi baskısından dolayı. Eniştem iyi bir insan değildi ve halamdan 10 yaş büyüktü,içkici kumarcı herifin tekiydi. Dayanamayıp kaçtı. Halbuki o kadar zenginliğin,keyifin içinden kaçtı aşiret gibi bid aileye. Evlendi. Kocasının hayatında bir gün bile sigorta girişi yapılmamıştı,hala da öyle. Sürekli halamı döverdi. Babam onu sildi. 20 yıl kadar konuşmadılar,en son halamın kızı evlendiğinde zoraki çabalarla konuşmaya başladılar. O 20 içindeki hiçbir çabası da barışmak için sonuç vermedi,babam ikna olmadı. Size göre gaddar olmak bu ama bana göre gayet doğeu bir davranış.
 
Seni kaçırmış ama bana nasıl kaçarsın sen moduna girmiş senin kocan. Maalesef bu işler böyle. Sen onun için aileni silersin ama o ailesini sildiyse bundan bir şey olmaz diyerek eziyet eder. Sana güvenmemesinin sebebi bu. Bir de gezip tozduktan sonra evlenip , sen benimle gezdin tozdun kim bilir kimlerle gezdin diye eşine eziyet eden öküzler de var. Allah yardımcın olsun. Inşallah ana baban seni affeder.
 
Yapacak bişi yok. Kendin edip, kendin bulmuşsun.
 

Evet bence gaddar olmak bu. Mesela halanin tam ne yasadigini bilemeyiz. Simariklikmi bilemeyiz. Simariklik olsa dahi bedeli bu olmamali. Evlat daima anne babaya karsi gelir. Ergenlik bu, jenerasyon farki olmali. Ha bu demek degil ki her ergen annesi babasindan kacsin diye, ancak kimsede hersey güllik gullistanlikkene kacmaz.

Baze seyleride anne olduktan sonra anlarsin. Evlat sevgisi cok derin birsey. Sanirim kizim seri katil olmadikca daima yaninda olurum ve desteklerim, ne yaparsa yapsin o daima benim kizim olur.

Ve bir tavsiye, herkes ve herseyi bu kadar cabuk yargilama. Gördüklerin coktur, ama görmediklerin daha coktur. Hele kadin olarak birbirimizi desteklemeliyiz diye düsünüyorum.
 

Anlamiyorum bu devirde hala kacarak evlenenler varmi? Ailenizi hice sayip kacmakla zaten esinizin gozunde kendinizi bi nevi degersiz gostermissiniz, her kavgada cik git diyebiliyor. Ama nasil ki evlat anne babayi atamaz, anne babada evladini atmaz. Barismanin yollarini deneyin! KAcarak evlenenlerin cogunun sonunu ayrilarak gorduk.Aci ama gercek.
Aile herseydir!
 
Niye güvenmiyormuş ne bekliyor yani
Ailesini bırakmış herşeyi göze almış birinden ne bekliyor yani sinirlendim şimdi
 
Ne yap et ailenle bariş. Sonucta evlatsın dogu batı farketmez sana birsey olsa önce onlar koşar. Yarin obur gun adam seni sokaga atsa nereye gideceksin? Ailene tabiki gene onlar acacak kanatlarini sana. Aileni sen tanirsin o yuzden nasil affedeceklerinide sen bilirsin ne yaparsan affederler
 

Gittim defalarca aile büyükleri girdi araya ama yine barismadilar

Yapman gereken şey, bu cahili bırakman. Yanlış bir tercih yapıp kaçmışsın.Akıllanmışsın.Bundan sonra zarardan dönmen gerek. Ailenin güvenini kazanmalısın. Şu an kendi ayakların üstünde durana kadar onlardan destek alman lazım. O yüzden ailenle barışmak için duygusal davranışlar sergile.
Ağlayarak telefon aç, çok hatırnaz tanıdıkları araya koy. Ama bu cahilden kurtul.
Eşin bilinçli olarak seni sindirmeye başlamış. Bu yaptığı psikolojik şiddet.Bunun fizikseli de gelebilir mazallah.

Bu arada çocuğun olmaması sana Allah'ın bir lütfu. Sağlık ocağına git lütfen. Doğum kontrol hapı al ve gizli gizli iç.Sakın hamile kalma. Böyle bir cahili çocuk sahibi yapma.O çocuğa yazık olur.

Çocuk olmuyor ve bu yüzden de diyor sen kadın değilsin çocuk doguramiyorsun

Bu arada eşine de birisi çocuk için iki kişi gerekir diye anlatsın. Sen Hz Meryem değilsin yahu..
Bir de bunların bir erkek çocuk doğuramadın diyen cahilleri var. İki tipteki cahillere de Biyoloji - Üreme dersi vermek lazım.
 
Son düzenleme:
Yaşadıkların , yaşayacaklarının yarısı bile değil.
Görünen köy klavuz istemez.
Bana gerçekten kurtulmak istediğin pek inandırıcı gelmedi.
Sanki bi kızgınlıkla gelmiş konu açmış gibisin.
Nyse hayırlısı
 
Eğitim şart diye boşa demiyorlar dicem de okuyup cahil kalan da var. 17 yaşında derdin neydi de kaçıyorsun, üstelik dönme ya da ailenle bir daha görüşme şansını ortadan kaldırma pahasına..
Ailenle bir şekilde barışmaya çalış yine de. Başka çaren yok
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…