Evlat edinen kisiler cok farklı,onlar annelige hazir oluyorlar,yureklerinde sicacik bir yuva kuruyorlar bekledikleri yavrularina,hasretini cekiyorlar,ruyasini bir yavruyla susluyor,evinin her kosesinde hayal ediyor ve sonunda kavustuklari yavrularinin herseyi,yavrulari da onlarin herseyi oluyor.
O kadar degerli insanlar ki onlar

Konu sahibi gibi akillarinda yokken kucaklarinda bir yavru bulmuyorlar yine de,bu hic kolay bir sey değil...
Yegenlerimizi de seviyoruz biz sadece,sorumluluk bizde degil.Sevgi yetmez annelige, o kadar buyuk bir dağ ki kaldirabilene...