Kızıma karışma hakkım var mı?

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Konu sahibi sadece şunu diyebilirim size. Birey olmak, hayata dair bir şeyler öğrenmek, kendi ayakları üzerinde durmak öyle il dışına gidip ana-baba parası ile gezip tozmakla olmuyor. Kendi ayakları üzerinde durmanın en temel koşulu zaten kendi paranı kazanmak ile olur. Çocuğunuza evde de sorumluluk yüklersiniz. Üniveristenin böyle bir katkısı falan olmuyor, öğrencilerin genel derdi aileden uzak laylaylom yaşama derdi. Yani sizden uzak kalmak, özgürlük vs da değil. O duydukları ortamı yaşama hevesi hep. Ben il dışında okudum, 4 sene kyk'da kaldım. O artı özellik diye anlatılanların hiçbirini kimseye kazandırdığını da görmedim. İnsanlar 18'ini bitirdi diye kendini özgür sanıyorsa anne, babadan da para istemeyecek. İşine geldi mi o artık 18 karışma hakkı yok, işine geldi mi evladınım diyip anne-baba sömür. Böyle bir dünya yok. Göndermek istemiyorsanız kesinlikle göndermeyin, maddi durumunuz iyi olsa bile şu anda il dışı gitmesi aşırı derece gereksiz.
 
Konservatuar da kayıt teknolojileri okumak istiyor biz Ankara da yaşıyoruz ve ben Ankara üniversitesinde okusun istiyorum ama o İzmir 9 Eylül istiyor

ankara dururken izmirde konservatuar mı okunur. İzmir köy bence imkanlar açısından ankaranın yanında. Benim ailem izmir de eşimin ailesi ankarada o yüzden kıyas yapabiliyorum. Ankaradan mezun olmak ayrıcalıktır.
Ayrıca parayı siz vereceğiniz için karışma hakkınız var tabi ki.
 

ama laylaylom hayati neden kotu olsun ki,

zaten hayatimizin hangi kisminda laylaylom yasayacak konforumuz olabiliyor.

5 yil universite hayatim oldu,
cok zor bir bolumdu, yogundum da, maddi durumum da kotuydu hatta, ama laylaylom gunlerim de cok olmustur dogruya dogru.

ama sonrasina is hayatina giris ve benim durumumda suan emeklilik yasi 68 yas.
insan hayatinda 4-5 yil da keyifli ozgurce yasamasin mi, bunun ne kotu bir yani var ki.

ben sahsen ogullarim icin boyle bir donem isterim.
universiteyi sadece egitim ogretimden ibaret gormek dogru degil, insan hayatinda onemli bir donem.
 
Burdaki şehirden daha dandigine gitmek istiyorsa izin vermem. Ama kalite olarak aynı veya benserse ve maddi durum buna elverisliyse bu hayatı tanımasına izin verirdim. Benim hedefindeki okul maalesef ailemin yakinindaydi gençliğim eksik kaldı. Sonra bı şekilde kendi evime baskaldirip çıktım. Çok mutluyum bağımsızlık çok kıymetli bisiy
 
Kendi ayakları üzerinde durmak anne baba parasıyla yani daha doğrusu hiçkimsenin parasıyla olmaz.. Sadece bunu söyleyeceğim, bir kendi ayağı şarkısı çalıyor ama sanki o iş pek öyle olmuyor..
 
Herkesin kendi hayatı, kendi fikri. Benim için özgürlük=lay lay lom hayat değil mesela. Ben pragmatist biriyim. Bana gereksiz geliyor. Size gerekli geliyorsa siz öyle yaparsınız.
 
Kendi ayakları üzerinde durmak anne baba parasıyla yani daha doğrusu hiçkimsenin parasıyla olmaz.. Sadece bunu söyleyeceğim, bir kendi ayağı şarkısı çalıyor ama sanki o iş pek öyle olmuyor..
Kendi ayakları üzerinde durmak para odaklı bir şey değil aslında
Mesela hasta oluyorsun, bir şeye ihtiyacın oluyor, fatura yatıracaksın filan gibi şeyler aile evindeyken insanın çok da zorlanmadığı durumlar
En kötü anne babadan yardım istiyorsun oluyor
Ama tekken hepsini ya tek halletmeniz gerek ya yardımcı olacak arkadaşlarla ilişkiler kurmanız gerek
Başka bir örnek de elinizdeki kısıtlı parayla o haftanın veya ayın sonunu getirmeniz gerek
Ama aile evinde olunca çok rahat savsaklanabilecek bir durum
Liste daha da uzar gider yani
Şimdi öyle bi anda aklıma gelenler bunlar benim

Aile parasıyla geçinmeye çalışmak da işe girince geçinmeye çalışmanın hazırlık aşaması gibi
 
ben kizinizin sundugu bahanenin cok sacma oldugunu dusunuyorum. ne demek matematik dersi yuzunden daha iyi olan okulu birakmak? hepimiz universitedeki butun derslerimizde full basarili miydik veya hepsini cok mu seviyorduk? oyle boyle bir sekilde gectik, hicbir derste zorlanmadan bitirilen universite olmaz.

kizinizin evden ayrilmak istemesi icin hakli sebepleri olabilir, o zaman bunlari size acikca soylesin. o da kartlari acik oynasin, siz de. anneden anlayis bekleyeyim ama ben sebep olarak bir bahane uydurayim der gibi davranirsa ben sizi hakli buluyorum. ama yok cidden 18 yasinda bir genc kiz gibi annesinin karsisina oturur anne bak ben su su su sebeplerden dolayi gitmek istiyorum, benim icin boylesi daha iyi olacak diye kendini anlatirsa tabi gitsin.
 
Siz ne deseniz ters algılayacak, okul psikolojik danışmanı ile görüştü mü ? Bir de genel aile yapınız da önemli kızınız evde kaldığında üni hayatı yaşayabilecek mi ? Çok değişken var . Ben uniyi ailemle okudum ama ailem sınırlar konusunda hassasti . Hiç sıkıntı yaşamadık istediğim hayata çok yakinini yaşadım :) kuralları birlikte esnettik. Mesela gece dışarıda istediğim saate kadar kalabilirdim ama yatılı kalmaya babam takikti.
 
Linçleneceğimi bile bile yazacağım.
Bireyi dünyaya getiren varliklar olarak, onun hayatı uzerinde kararlari üzerinde hak sahibi olamazsınız.

Hayatinda 1 kez yasayacagi gençlik donemini tabii ki laylaylom, özgürce, kimseye danismadan yasamak isteyecek.

Aileden uzakta okuyanlar olarak hepimiz para yonetmeyi ogrendik, özgürce karar alabilmenin hazzina vardik. Her konuda islerimizi kendi basimiza hallederek birey oldugumuzu farkettik. Neler neler daha...

Birakin özgür olsun. Yaşasın tatsın o heyecanları. Arkadaslari yeni bir sehirde olmanın heyecanını yaşarken o sıkıcı sıkıcı okula gitmesin.

Ileride mutsuz olursa sizi suçlar.

Ben kendime cok kiziyorum son 5 6 aydir. Neden daha özgür davranmadim okurken diye. O yalnizlik, o heyecan bir daha gelmiyor hayatta. Bekar yalniz yasiyor olsan da gelmiyor. Keske gerçekten her seyi deneseymişim. Biraz ot gibi yasamisim diye kızıyorum.

Siz mudahale ettiginiz icin, kızınız da boyle hissedecek.
Anne olmak onun hayatına bu kadar mudahale etme hakkı vermiyor.

Kaza bela her yerde basina gelebilir. Her an omzunda oturmadiginiza gore Ankara'da bile koruyamadiginiz zamanlar olacaktir.

Bu bir bahane degil bu yuzden.
 
Hayır yalnız kalmak istiyor hanımefendi
 
Bencillik demedim ki ben
Annelik icgudumle koruma isteğim devrede sadece
 
Ama bakın tek sebeb buysa ben ona dedim ki bizde gelelim o şehirde ev tutalım beraber orda yaşayalım
Hayır dedi
 

Anladım.. Bilemiyorum annem babam çalıştığı için sanırım üzerim hep sorumluluk vardı. Bu saydıklarınız benim için lisede bile geçerliydi o sebeple gayet olağan gibi geliyor bana.
 
Ama bakın tek sebeb buysa ben ona dedim ki bizde gelelim o şehirde ev tutalım beraber orda yaşayalım
Hayır dedi
18 yaşındaki bir çocuğun hayır demesi normal ya çünkü heyecanlı kendine ait ev kendine ait ortamı olmasını istiyor

çevremde bunun örnekleri dolu 18 yaşından beri tek yaşayan pek çok arkadaşım var
 
ben olsam kesinlikle kendi şehrimi tercih ederdim ileride oğlum kızım da olsa öncelik bölüm sonra şehir olurdu kesinlikle ama kendi şehrimde o bölüm varsa ve puanı yetiyor ise kendi şehrimde olsun yine yurt yada ayrı ev isterse gitsin. kolay değil ki başka şehirde yaşamak maddi imkan önemli o olmasa bile sudan çıkmış balık nasıl insanlarla karşılaşacağını kimse bilemez
 
Bende kız annesi olarak bütün yorumları okudum farklı fikir ve düşünceleri almak güzel.
Konu sahibi bir arkadaş yazmış öğretmenleri ve ya sözünü dinlediği birini devreye soksanız? Yada 1 sene ankarada gitsin ortamı görsün özel matematik dersi alsın. Sonra arkadaş bulup beraber ankarada bir eve çıksalar? En azından gidip gelirsiniz arada aklınız kalmaz, ama kesinlikle yemeği çamaşırı bulaşığı yardıma çalışmayın kendi başına öğrensin zorlukları görsün. Konu çocuk olunca insan 100000 defa ölçüp biçiyor. Gelişmeleri bizimle de paylaşın lütfen.
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…