- 15 Mart 2015
- 1.915
- 1.492
- 333
- Konu Sahibi mavi_turna
-
- #1.021
Eşimle görüştüm arkadaşlar,
Şimdi, sabahın köründe geldi bende uyumamıştım zaten oğlumun kahvaltısını yaptırıyodum, annem de bize kahvaltı hazırlamıştı, gayet sakin eşime de bi tabak koydum kahvaltı yaptık annemden çocuğu parka götürmesini rica ettim, çünkü yine bir tatsızlık çıkacaksa evde çıksın bari dedim.
Ben sorularımı sordum o cevapladı ben dinledim, arada yine sinirlenip ağladığım oldu tutamıyorum artık kendimi.Uzun uzun konuştuk.
Ben zaten kararımı vermiştim biliyosunuz, bu kararımı ona anlattım.
2 ay buralarda olmayacağımı, oğlumla birlikte biraz uzaklaşmak istediğimi, bu dönemde beni aramasını istemediğimi, gerekirse onu benim arayacağımı, en azından ilk 1 ay kimseye nerede olduğumu söylemek istemediğimi, isterse bu sürede evde kalabileceğini söyledim.
Kabul edemedi, 2 ay ayrı kalmak ne demek farkında mısın, senin aklında beni boşanmaya alıştırmak var sanırım dedi.
Şimdi sen 2 ay boyunca benim bilmediğim bir yere gideceksin, bende seni hiç aramayacağım öylemi? ya senin aklın bunu alıyor mu? Böyle bi dünya yok dedi. Ama böyle sinirli falan değildi şaşkındı diyelim beklemiyordu sanırım.
Bende dedim ki yani o zaman neyi konuşuyoruz ben boşanmama ihtimali var mı onu düşüneceğim, seni affetme ihtimalim var mı? ha istemiyorsan düşünmeyim hemen ayrılalım sende imzala şu kağıtları dedim. Burada biraz sinirlendi işte,
bak öyle 2 ay başka bir yerde benden ayrı düşünme, taşınma işlerini unut. 10 gün oldu zaten 10 gün geçti, düşünme dediğin 2 gün olur 3 gün olur böyle birşeye izin vermiyorum kaldı ki oğlumun düzeni bozulur diye benimle hiç biryere gelmiyosun, o çocuğun düzeni bozulmayacak mı böyle? ben oğlumu 2 ay görmeden duramam, senide bilmediğim yerlere 2 ay tek başına göndermem dedi.
Ne yapacaksam evde yapmamı, mutlaka evde kalmamı istiyor 10 gün daha düşün bu sefer ben sabredeceğim ve hiç gelmeyeceğim, sana yazmayacağım, rahat bırakacağım sende bu sürede düşün, son anlattıklarımı iyice bir anlamaya çalış.
Sen ne zaman ararsan o zaman geleceğim. Dedi gitti.
Canım eşin gayet sahiplenici bir tavır sergilemiş. Hayatı boyunca bir erkek tarafından sahiplenilmemiş bir kimse bunu anlayamaz ama cidden burdaki tavırları hala senin kocan sorumlulugunda. Seni bilmediğim biryere gönderemem diyor, çocugumu görmeden duramam diyor. Şimdi empati kur sen durabilir miydin? Tatil planını kocana söyle diye ısrar ettim çünkü tepkisini merak ediyordum ve tam tahmin ettiğim gibi oldu sonuç :))
Sen yine de ısrarcı ol gidicem tatile, de. Eğer hala olmaz vs. derse o zaman onun bileceği biryere gidersin. Falanca yerdeyim ama ne görümceme ne kv.ye bunu söyleme, dersin. Sadece sen bil için rahat olsun madem, dersin. Ve o kızla ailenin neden görüşmesine izin verdiğini artık vur yüzüne. İstemiyorum, de. Gerekirse kocana ablasıyla görüşmesini yasakla. Bakalım dinlicek mi seni. Ama fikrinden dönme uzaklaşman şart..
Ama burda yazılanlar gibi alıp başını gitme. Birbirinize karşı sorumlulugunuz var, dik kafalı olmaya gerek yok. Bu sana saadet getirmez canım, kimseye getirmez herkes yaşayıp görücek zaten.
Hanımefendiliğini koru sen her zamanki gibi.
Bu tatil döneminde de burdaki yorumları okuma buraya girmemeye çalış. Kendi kendine ver bu kararı. Çünkü tam ymuşıcaksın biri yine "aklından bunu geçirmiş" ama diye moralini bozucak. Allah bile zihnimizden geçirdiğimiz şeyleri amel defterimize günah diye yazdırmıyor bunu yargılamak kimin haddine düşebilir.. Burda yapılan hataları defalarca yazdık zaten gerek kocan gerek senin.
Ve dönüp birleşme kararı verdiğinde de artık yok oglumun düzeni bozulur yok hasta olur diye eşini yalnız bırakma. Bilakis değişiklik iyi gelir. Hasta ola ola büyücekler sen hiç hasta olmadın mı çocukken? Hepimiz olduk hayatım, önce sizin saadetiniz önemli. Ev işini aksat gerekirse ama eşini özel hayatınızı aksatma, o da seni tabiki de. Evliliğin temeli budur. İnşallah en güzeli olur canım yuvanız için ♡♡