• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Lisans mezunu evli calismayan hanimlar

Benim gibi lisans mezunu ama evde oturup çocuk bakan var mı diye düsünüyordum..İçim rahat etti demek yalnız değilim :) Evlenene kadar çalıştım,,iş hayatını bazen özlüyorum ama bebegim herseyden daha önemli...Evet çok bunaldığım bıktığım anlar oluyor ama genelde akşam nasıl oluyor anlamıyorumm..Sürekli işim var..İş hayatım boyunca bu kadar yorulduğumu hatırlamıyorum..Diplomama bakıp hüzünlendiģim olmuyor degil ama yapacak baska birsey yok..Ne bebeğime bakabilecek biri var ne de bende bebegimi bir baskasına emanet edebilecek bir kalp :anne: Zaten bebeğimin de bana ihtiyacı var diye dusunuyorum..Sonucta kimseye güvenip yapmadım ben o çocugu...Neyse sonucta depresyona girmek bile bana lüks hicccc vaktim yok :halay:
 
Evet canım benim. :) orda daha iki haftalıkti. Teşekkür ederim. :KK200:
Ay ismimle hitap edilmek hoşuma gitti bu arada.
Allah bahtını açık etsin,nasılda sevilir şimdi,ben de sevmelere kıyamam ki,anca karşısına geçip kuzuum kuzuum derim:-).2cisini de sağ salim alırsın kucağına insallah:KK200:
 
Lisans mezunuyum kpss ye hazirlaniyorum.
Son sinifken evlendim.okul bitince hamile kaldim.kizima 1.5 yasina kadar baktiktan sonra artik hayatimi duzene koyduguma ve rahatca kendi kariyerime odaklanabilecegime karar verdim ve basladim hazırlanmaya gecen sene.
Iyi calismistim ama olmadi.nasip.
Simdi kizim 3 yasinda ve ben tekrar hazirlaniyorum.
Olmazsa yine hazirlanirim.yani demem o ki evdeyim ama hedeflerim beni diri tutuyor.
Depresyon degilde arada canim sıkılıyor kpss stresinden..onun dışında mutluyum.
Malesef ev bana göre değil. Cok bunaliyorum.ozele de yonelebilirdim belki ama yasim gencken ugrasabildigim kadar uğraşmak istiyorum atanmak icin.
Eger calismayi dusunmuyordaniz kendinize hedefler koyun.bu ay su kadar kitap okuyacagim su puzzle i bitirecegim.pc bilgimi gelistirecegim ingilizce ogrenecegim gibi..insan bunlari sadece kariyeri icin degil beseri sermayesi olarak da düşünerek yapmalı. Mesela ben kpss den sonra ingilizceye yonelecegim.
Sizde kendinizi gelistirmek adina hobilerinizi de gözönünde bulundurarak hedefler koyup bunlar dahilinde hayatinizi sekillendirebilirsiniz.
 
4 de ofisten çıktım, 5 de eve girdim, hemen arkamdan kızım geldi, acıkmış, daha oturamadan dünden hazır olan yemeği ısıttım, o yemeğini yerken bize pilav salata yaptım, eşim geldi yemek yedik, o sofrayı toplarken ben kızımı banyoya soktum, makineyi çalıştırdım, şimdi eşim kızımızın saçlarını kurutuyor ben de bir kahve molası verdim, makine durmadan çamaşırları toplamam, yıkananları asmam lazım, tabi bunların hepsi de ütülenecek :KK70:4 de çıkınca böyle oluyorsam 7 de çıksam ne yapardım bilmiyorum. daha 2. haftam ve ben çöktüm.
eşim fazladan 1000 tl kazansa ömür boyu yatardım.net :cool:
 
Henuz mezun degilim ancak yaz tatiller i bile bana ölüm gibi geliyor. Bos durmak bana gore degil o yuzden 3 senedir tam zamanli calisiyorum.dolayisiyla okul bittiginde de kendi istegimle calismayarak mutlu olabilecegimi sanmiyorum.
 
Madem evde cocuklarimiza bakacaktik, bidaha o gunler hic gelmeyecekti nicin yillarca ailelerimize yuk olup okuttuk kendimizi.ve kontenjan isgal ettik
O halde kiz cocuklarinida okitmayalim.zaten evlenip cocuk buyutecekler.
Bu yorumum evde oturmayi dogru bulanlara gelsin.
:KK9::KK9::KK9:
 
Yorumunuzu büyük ölçüde doğru buluyorum fakat kontenjan işgali konusunda katılmıyorum. İnsanlar sadece iş sahibi olmak için eğitim görmezler ki. Kendini geliştirmek, yeni bir şeyler öğrenmek, bir alanda uzmanlaşmak, ilgi duyulan alanın uzmanı olmak da eğitim almak için yeterlidir. Aslında öğrencilermizin bu kadar mutsuz ve verimsiz olma sebebi de bu denli işe odaklı olmak. Tabi bunu ülke şartları bu hale getiriyor ama kendini yetiştiren hiçbir insan bence kontenjan işgali değildir.
Kendimizi geliştirdik, yeni şeyler öğrendik, bir alanda uzmanlaştık buraya kadar güzel.
Peki sonra? Bu bilgileri diğee kişilere öğretmemiz veya ortaya bir ürün sunmamız gerekmez mi?
Çalışmadan nasıl olacak? Bilgilerimi diğer insanlarla nasıl paylaşacağım?
İnsan ürettiği ölçüde mutludur. Üretim durursa hayatı da sekteye uğrar.
 
Önlisans mezunuyum, sayılır mı:)
Evdeyim, işi bıraktım çocuğumu büyüttüm evi seven biriydim zaten
Pişman değilim
Kitap okurum, gündemi takip ederim, kursa gideriim, temizlik yemek de yaparım
Bi şikayetim yok hayatımdan
Ama emekli olmak için 4 yıl çalışmam gerek. Bi şekilde döneceğim iş hayatına.
İkinci kez anne olmak istiyorum aynı zamanda. Epeydir istiyorum da olmadı. Üst üste gelirse nasıl altından kalkcaz bakalım

Okumak sadece çalışmak para kazanmak için değildir. Okumak insana bi vizyon katar. Bu çocuk yetiştirmenizden tutun , aile ve sosyal yaşantınızın tamamına yansır.
Okuduk illa çalışmalıyız mantığını da doğru bulmuyorum.
 
Merhaba canım :)
Okulu Yen'i bitirdiğimde bilgilerim tazeydi keşke KPSS ye biraz asıldaydım diyorum şuan evdeyim ama evliliğin ağırlığı ev işleri derken ona kafa yoramıyorum artı ben ev ortamında ders çalışamıyorum bana illa kurs olacak belki kursa yazılırım bilmiyorum ehliyet te var kafamda..
Siz KPSS zedeler evde nasıl çalışabiliyorsunuz ??? Kitaplarım duruyo kapak açmıyorum ben :(
 
Merhaba canım :)
Okulu Yen'i bitirdiğimde bilgilerim tazeydi keşke KPSS ye biraz asıldaydım diyorum şuan evdeyim ama evliliğin ağırlığı ev işleri derken ona kafa yoramıyorum artı ben ev ortamında ders çalışamıyorum bana illa kurs olacak belki kursa yazılırım bilmiyorum ehliyet te var kafamda..
Siz KPSS zedeler evde nasıl çalışabiliyorsunuz ??? Kitaplarım duruyo kapak açmıyorum ben :KK43:
Bendeniz bir kpss zede olarak yanıtlayayım. Son zamanlar video derslere sardım baya. YouTube da çok güzel video dersler var. Benim hocam kanalının kpss ile ilgili videolarını izliyorum son zamanlarda. Vakit kalırsa denemelerle güçlendireceğim. Olmazsa da seneye düzenli video ders+soru+deneme şeklinde gideceğim
 
ben de edebiyat mezunuyum formasyon alamadım 2 yıl önce aldım ve aldıgım zaman ikizlerim 2 yasındaydı .Gecen yıl çalıştım ev,çocuklar ,temizlik ,geceleri 4 saat uyku 73 puan aldım. Edebiyatta da 85 in altı çok zor atanması.Bu yıl tekrar hazırlanıyordum çalışmalar da ıyı gıdıyordu hamile kalmısım.Migde bulantıları ,tansyon düşüklüğü derken 1 aydır çalışamadım .Evet üzülüyorum ama bugun bır arkadasımla telefonda konustum kız feryat fıgan 35 yasına gelmıs hep ders çalışmş atamayı yılarca 1 puanla kaçırmıs bırısı kendısı .sen evlendın çocukların var benım oda yok gıt çalış deseler bu yastan sonra ne iş yaparım diyip feryat edıyordu.Pekı suç kımın? Yıllarca alın teriyle çalısan bu ınsanların mı yoksa hak etmeden bazı yerlere gelenlerın mı .Evet depresyona gırıyorum çalısan ınsanla çalışmayan ınsan aynı degerı görmuyo ben bunu bizzat en yakınımdan gördüm.,Ama suç benım degıl ben elımden gelenı yaptım vicdanım rahat temmuza kadar ınsallah calışmaya da devam edecem ama olusa olur olmasa da çocuklarımın canı sag olsun ne yapayım.

Edebiyat mezunu olup "miğde" yazmak, doğrusu "mide".
 
Lisans mezunu evli ve cesitli nedenlerle calismayip hayatindan memmun olan varmi aranizda.bircok ruhsal sorunlara uol acti bende.zaten var olan sorunlari unutmama degil buyutmeme sebep oldu.depresyonuma depresyon katti.acaba depresyonsuz ev hanimi varmi.yollari neler
evlilik calismaya mani olmamali arayisa devam edin
 
Karakterinize gore degisir bence. Mesela ben evde yapamam. 1 haftadan sonra daralmaya baslarim.
Bir de meslegim dolayisiyla evde oturma luksum olmadigini dusunuyorum, bu kadar doktor acigi varken vicdanim rahat etmez :KK20:
Depresyona vaktim yoktu demis cogu uye, vakit ayrilmayi bekleyen bir durum degildir tabi ki:)
Sen işe başladın mı?
Bir çalışmaya başla da vicdandan o zaman bir daha konuşalım :)
 
4 yillik evliyim,hatri sayilir bi meslegim var. Esimle ayni meslekteyiz ama pek ugramam ofise, cok acil bi durum olmadikca. Çocuğum da yok,calismiyorum. Spor salonuna, hobi kurslarina gidiyorum, arkadaslarimla kahvaltilar duzenleyip pikniklere gidiyorum. Bu hayati çok seviyorum. Nasipse 5 haftalik hamileyim, ayni hayati devam ettirmeyo düşünüyorum gücüm yettikce
 
Ünv. Bitirdiğimden günden bugüne çalışıyorum yaklaşık 13 yıl kariyerdi hedefti derken geç evlendim henüz çocuğum yok ama istiyoruz. Çalışan bir annenin çocuğuydum beslenme çantasını kendim hazırlardım diğer çocukları anneleri okula getirirken ben hep kendim giderdim özenirdim de onlara. Sonuç emekliliğini göremeden hayata göz yuman bir anne, annesiyle vakit geçirmeyi bekleyen ona doyamayan yarım kalmış bir çocukluk. Bu yüzden bebeğim olduğun da bende lisans mezunu evde oturanlar kervanına katılacağım ve bundan pişman olmayacağım.
 
İşimden hem stresten arınmak hem de bebek sahibi olup onu kendim yetiştirebilmek için ayrıldım. Eğer maddi durumumuz biraz daha iyi olsaydı vicdan azabı çekmez ve çok mutlu olurdum. Geçen haziranda işten ayrıldım. Uzun süredir giremediğim kadar denize girdim, bol bol guneslendim. Sonbahar gelince açıkogretimden ikinci üniversiteye başladım ve yeni şeyler öğrenmek beni çok mutlu etti. Bunun yanında dikiş kursuna yazıldım. Bir süre önce sıkılıp bıraktım ama şimdi de Rusça kursuna başlayacağım. Yani hayatımın kontrolü benim elimde.
Bu eğitimlerin de boşa gittiğini sanmıyorum. Donanımlı bir insan olarak ben de bilinçli bir şekilde çocuğumu büyütmeyi düşünüyorum. Bilgimi illa metalastirip satmam gerekmiyor. Zaten kıymetini de bilen yok. Zira çoğumuz keyifle yapılacak işlerde çalışmıyoruz. Kölelik sisteminden kurtulmuş biriyim ve eğer bir gün bilgime ve özel hayatıma saygı duyulan bir iş bulursam çalışırım ama zor görünüyor.
 
böyle konularda atıp tutan hayal dünyasında yaşayan çok oluyor konu sahibi
çalışmamak için geçerli sebebe çocuk dersek eğer o da 12 sene için geçerli
tembel bir teneke değilsen çocuktan 12 sene sonra çalışmaya devam edecen
ya da tembelliğini kabul edecen
samimi olmak en iyisi
 
Back
X