- 8 Mart 2017
- 52
- 50
- 3
- 38
- Konu Sahibi Dandinidastana2
- #81
Benim gibi lisans mezunu ama evde oturup çocuk bakan var mı diye düsünüyordum..İçim rahat etti demek yalnız değilim :) Evlenene kadar çalıştım,,iş hayatını bazen özlüyorum ama bebegim herseyden daha önemli...Evet çok bunaldığım bıktığım anlar oluyor ama genelde akşam nasıl oluyor anlamıyorumm..Sürekli işim var..İş hayatım boyunca bu kadar yorulduğumu hatırlamıyorum..Diplomama bakıp hüzünlendiģim olmuyor degil ama yapacak baska birsey yok..Ne bebeğime bakabilecek biri var ne de bende bebegimi bir baskasına emanet edebilecek bir kalp
Zaten bebeğimin de bana ihtiyacı var diye dusunuyorum..Sonucta kimseye güvenip yapmadım ben o çocugu...Neyse sonucta depresyona girmek bile bana lüks hicccc vaktim yok 

