Bence çalışmak lazım, dünyanın binbir türlü hali var allah kimseyi kimseye muhtaç etmesin. Bir de ev beni yoruyor iş dinlendiriyor, evde 1 haftadan sonra bunalıma giriyorum ama çalışırken hiçbir şey yapmasam bile (ki öyle değil) gördüğüm insan yüzleri, gittiğim gördüğüm yerler, her gün tanıdığım onlarca farklı insan ve hikayeleri, tecrübeleri bana çok şey katıyor. Biraz da gözlem yapmakla alakalı sanırım, bora bilgin'in hastalardan öğrendiklerim başlıklı blogunu herkese tavsiye ederim adamda dış dünyaya karşı nasıl bir duyarlılık var ya. Neyse dağıtmayım
Öte yandan iş-sosyal hayat dengesi de çok önemli, o yüzden iş hayatını bırakıp evde olmayı tercih eden hanımlara da bir yerde hak veriyorum. Hep derim keşke insanımız bu dengenin olduğu işlerde çalışabilse ama zor işte şartlar da belli ülkemizde. 8de evde olup da kalan 3-4 saate tüm hayatı sığdırmaya çalışmak da zor. Benim kafamda bir kriter vardır, eve gidince kek yapacak enerjim oluyorsa o iş güzel iştir. Doymak için hızlı hızlı yemek hazırlayıp atıştırmak değil dikkat çekerim, kalkıp bi kek çırpacak derman bırakmıyorsa ben o işe iş demem :)