- 2 Mayıs 2017
- 1.589
- 398
- 53
- 43
sevgi varsa herşey olur ama şöyle bir okul çağına gelsin, diğer türlü çalıştığınız parayı kreşe vereceksiniz ve çocuğunuz anne sevgisi göremeyecek...5 yıl sabredin, hem okullar da tam gün olacakmış
sevgi varsa herşey olur ama şöyle bir okul çağına gelsin, diğer türlü çalıştığınız parayı kreşe vereceksiniz ve çocuğunuz anne sevgisi göremeyecek...5 yıl sabredin, hem okullar da tam gün olacakmışMerhaba arkadaşlar, daha önceki konumda eşimle iletişimsizlik sorunumuz olduğundan bahsetmiştim. Çok şükür şimdi daha iyiyiz ve farkettik ki sıkıntılar maddi kaynaklı. Maddi imkansızlıklarımızın olduğundan da bahsetmiştim zaten.
Eşim 5 - 6 senedir aynı işyerinde çalışıyor. Ve ne uzadı, ne kısaldı. Maaşı yetmiyor. Ve zaten hep düşüktü. Ama o hiç başka iş bulmaya yanaşmadı. Ben artık sebebini zora gelememesine bağlıyorum. Her seferinde aynı bahaneleri öne sürdü çünkü, şimdi içten içe kendisi de pişman ama bir çocuğumuz olduğu için (çalışmıyorum) hiç risk alamıyor ve hatasının bedelini 3 kişi ödüyoruz.
Ailesi destek olması gerekirken hiç umursamıyorlar. (Normalde destek olmak zorunda değiller elbette ama yıllardır oturdukları daireler de eşiminde hakkı var k.validem vefat ettiği için, ortak miras) Ama umurlarında değil. Eltim arar ben bu kadar sıkıntı çekerken yediğine, içtiğine, aldığına kadar anlatır, öylesine hiç aramadı zaten, elti işte :)
Böyle nereye kadar diye düşünmekten ne uyku uyuyabiliyorum, ne de hayattan zevk alabiliyorum artık. Ev kira, borç var, tek maaş. Kafama taka taka bir hal oldum. Elimde değil, ve çocuğumun geleceğini düşünmek zorundayım.
Çalışmayı düşünüyorum ama çocuğum daha 6 aylık ve emiyor. Annem yok (5 sene önce kaybettim) olur mu? nasıl olur bilmiyorum? Ve ya siz benim yerimde olsaydınız ne yapardınız? Destek ve fikirlerinizi paylaşırsanız çok mutlu olurum.
Şartlarınızdan memnun değilseniz çocuk yapmasaydınız. Adam evde boş yatmıyor işi var ve kazanıyor. Kimi az kimi çok kazanır düzen böyle. Kimse size yardım etmek zorunda değil. Miras varsa bölüşülür. Kayınvalide vefat etti,kayınpeder yaşıyorsa mesela zaten miras durumu henüz yok. İlerde size miras kalacak evde yaşıyorlar diye yardım beklemeniz saçma. Annem babam ölünce malları bana kalacak ama şuanda o malları kullanıyorlar diye bende yardımmı istemeli miyim ?
Aldığınız adamın durumu bu,sizde çocuk yapmadan önce şartları iyileştirmek için keşke çalışıp bişeyler yapsaydınız.
Bence daha ucuz bir eve gecin
Sehrini bilmiyorum ama 1000 tl kira ise aidat ve faturalarla 1500 oluyordur
2+1 daha kucuk daha az konforlu bir ev olursa biraz oradan kisarsiniz
Bebeğin küçük bence de calisamazsin
1 yasina geldiginde calismaya basla
Bebegi de o akraba bakabilir boylece
Evim zaten 2+1 şuan en uyguna ben oturuyorum apartmanda, ev sahibimiz çok iyi, ben evi değerinin altında kira ödüyorum şuan. Yan daire kutu gibi 1200 tl ödüyor.
Miraslı mal varsa bölüşülür,yada size hakkınızı verip oturmaya devam edebilirler..Size hiç bir şey diyemiycem her sayfayı üşenmeyipte okusaydınız keşke. Çocuk yapmak zorunda kaldım çikolata kisti hastasıyım ilaç kullandım ama oda belli bir yere kadar.. Kesin çaresi menapoz. Artı eşim benden daha fazla istedi çocuğumuz olmasını, ben yine beklemeyi tercih ediyordum. Çünkü hayat standardımızın farkındayım. Bizim ben çalışmazsam hayatımızda ekstralara yer olamazdı. Ama eşim çok istedi, çok üzerime geldi.
Miras durumu evler kayınvalidem üzerineydi, şuanda doğal olarak kanunen tüm kardeşler eşit miktarda hak sahibiler. Ayrıca hiç bir zaman kendileri oturmadılar. Siz yanlış anlamışsınız konuyu, 20 yıldır kayınlarım oturuyor.
Aldığınız adam cümlesi nedir ya? Pazardan domates almıyoruz. Geçinemiyoruz, kimsenin yardım etme mecburiyeti yok, hak sahibi diye geçinemiyor diye, illa hakkını arama derdine mi gireceksiniz? E yetmiyor diye eş bir şeyler yapsın diyoruz adam çalışıyor ya daha ne oluyor?
Hangimiz kendimiz seçip evleniyoruz diye hayatımızı evlendiğimiz adamın tarzına bırakıp sonuçtan her türlü mutlu oluyoruz?
Çocuk oldu artık, olması lazımdı, bitti. Olmasaydıları geçelim. Eşimin tarzı bu diye çocuğumun geleceğinide mi düşünmeyelim?
O zaman şöyle siz sıkıntı çekin bi şekilde, eşinizin abisi ve ya kardeşi sizin eşinizde hakkı olduğu bir yerde otursun siz kira verin, ay sonunu nasıl çıkaracağız diye düşünürken onlar bu sene nerede tatil yaparız acaba derdinde olsunlar mesela? Onlar çocuklarının eğitimini düşünürken, planlarken siz bize kimse yardım etmek zorunda değil. Ben seve seve kiramı ay geldiğinde tak diye öderim diyin.
Saygı duyuyorum bu da bir tercih meselesi tabii.
Daha fazlasını kazanacak durumda diyorsunuz ama o tamamen bir varsayım. Hiçbir şey bizim planladığımız gibi yürümüyor. Daha iyi maaşlı işe geçer pestili çıkar yaşayacak çoçuğumu görecek vakti kalmaz işten çıkarılabilir maaşını vermeyebilirler türlü şey olabilir. Konu sahibinin eşi biraz garantici bit insan demek ki maceracı bi yapısı da yok. Niye vurdum duymaz diyorsunuz adam evde yan gelip yatmıyor ki. Bunun ötesi de yapı meselesi e konu sahibi bilmiyor muydu evlenmeyen önce böyle olduğunu. Bu forumda bir sürü kadın çalışma ortamı rahat ve sevdikleri iş diye az maaşla çalışmayı çıkıp başka iş aramaya tercih ediyor haklı olarak. Kocaları da onlardan şikayet etsin o zaman. Niye bu kadar çifte standartlısınız evin çocuğun ekonomik koşullarını kadın isteyecek erkek ne yapıp edip verecek dönemi değil artık. Olmasın da zaten
Bebek 6 aylık da sıkıntı bu 6 ayda mı ortaya çıktı
Ondan önce çalışıyor muydunuz
Bebeğiniz emmeye devam eder siz çalışsanız da ama hemen iş bulabilecek misiniz şartları vs uyan
Miraslı mal varsa bölüşülür,yada size hakkınızı verip oturmaya devam edebilirler..
ben kendime bakarım.. sağdan soldan gelecek mirasa bel bağlayıp bişeyler yapmaya çalışmam. Miras geliyorsa gelir,geldiğinde düşürüm napayım diye ! Normal yaşantımı buna bağlamam. Çalışırım,kazandığım ölçüde harcarım çok şükür der kapatırım günü.
Dogrudur istanbul falansa...
Esini sınava calistir sen en iyisi
Ben hiçbir yerde erkekler çalışmalı kadın yan gelip yatmalı fikrini savunmam. Ki savunmadım. O bebek beraber yapılıyorsa beraber de bakılır. 6 aylık bebeği kime bırakacak bu kadın da ben çalışın diye direteceğim ki? (eş tarafı sorumsuz, annesi vefat etmiş, bakıcıya maddi olarak yetmeyecek) O açıdan şuan maddi yük babada ve evet o da bebeği için her şeyi yapmalı. Ama çizdiği imaj bana umursamaz geldi ve ben de ona göre fikrimi belirttim.Daha fazlasını kazanacak durumda diyorsunuz ama o tamamen bir varsayım. Hiçbir şey bizim planladığımız gibi yürümüyor. Daha iyi maaşlı işe geçer pestili çıkar yaşayacak çoçuğumu görecek vakti kalmaz işten çıkarılabilir maaşını vermeyebilirler türlü şey olabilir. Konu sahibinin eşi biraz garantici bit insan demek ki maceracı bi yapısı da yok. Niye vurdum duymaz diyorsunuz adam evde yan gelip yatmıyor ki. Bunun ötesi de yapı meselesi e konu sahibi bilmiyor muydu evlenmeyen önce böyle olduğunu. Bu forumda bir sürü kadın çalışma ortamı rahat ve sevdikleri iş diye az maaşla çalışmayı çıkıp başka iş aramaya tercih ediyor haklı olarak. Kocaları da onlardan şikayet etsin o zaman. Niye bu kadar çifte standartlısınız evin çocuğun ekonomik koşullarını kadın isteyecek erkek ne yapıp edip verecek dönemi değil artık. Olmasın da zaten
Kendi haklarıysa ispat gerekir,onun dışında mirastır ve kimse sizi hakkınızdan tehditkar konuşmalarla caydırmaya çalışamaz. İsterseniz yöntemlerini detaylı anlatırım.Oturmaya devam ama verilen bir şey yok olmayacakta, çünkü o daireler kendi haklarıymış diyorlardı. Bir abisi benim elimden bu evi alacak insan daha anasından doğmadı demişti zaten başımızı belaya sokacak değiliz.
Farkındaysanız bende kendi başımıza bir şeyler yapalım istiyorum eşim çabalamıyor derken, evet çabalaması gerek çünkü dönemiyoruz hani yetmemeyi geçtim. Diyorum ya çalışmam lazım benim, biz ancak o zaman toparlarız durumu.
Ben hiçbir yerde erkekler çalışmalı kadın yan gelip yatmalı fikrini savunmam. Ki savunmadım. O bebek beraber yapılıyorsa beraber de bakılır. 6 aylık bebeği kime bırakacak bu kadın da ben çalışın diye direteceğim ki? (eş tarafı sorumsuz, annesi vefat etmiş, bakıcıya maddi olarak yetmeyecek) O açıdan şuan maddi yük babada ve evet o da bebeği için her şeyi yapmalı. Ama çizdiği imaj bana umursamaz geldi ve ben de ona göre fikrimi belirttim.
4 ve 5 .maddeler kolay görünse de çok ütopik şeyler.Hele bebek 7 8 aylık oldu mu hiç yapamazsınız.Boşuna malzeme almaya para harcamayın.1:Esin 2.bi iste calissin. Part time olur gece taksi isi gibi bir sey olur.
2: Isi vardiyaliysa sizde vardiyali bir ise girin biriniz calisirken digeri cocuga baksin.
3: bu yasta kres icin cok erken. Cok mecbursaniz bakici tutun. Evi de kamera ile takip edin.
4. Evde yapabileceginiz isler bakin. El isi gibi seyler olabilir. Veya bazi esnaflarin satabilecegi turden bi yiyecek yapip satin onlara. Tatli vs olur.
5. Instegram falan uzerinden satis yapabilirsiniz mesala kokulu taslar bebek mevlutleri icin mumlar gibi gibi onlari arastirin.
6: cocugunuzla birlikte bakabileceginiz bi cocuk bulabilirsiniz bakici ilanlarina basvurun.
7: hic biri uymadiysa size yaklasik 1 sene daha idare edip krese verin.
8: baazi firmalarin temsilcilikleri var ama onu becerebilir misin bilmem biraz daha zor is.
Aklima bu kadar geldi.
Kendi haklarıysa ispat gerekir,onun dışında mirastır ve kimse sizi hakkınızdan tehditkar konuşmalarla caydırmaya çalışamaz. İsterseniz yöntemlerini detaylı anlatırım.
Bebeğiniz çok küçük,aldığınız maaş bakıcı ücretinin 2 katı olacaksa en az tabikide çalışın. Onun dışında bebeğinizi bırakmaya değmez. Çok zorunluluk hissedersenizde korkmayın. Bende kızım hemen hemen okadarken işe geri döndüm. Anne açısından zor ama alışılan bi süreç.
Evli değilim. Adam daha fazlasını kazanacak durumdaysa ailesi neden sürünüyor? Vurdumduymaz adamda sorun yok yani hiç? Hmm.
Yanlis anlamayin.ben de devlet memuruyum.zorunluluktan 5.5 aylıkken bıraktım çocuğumu. Bakıcısı üstelik. Çok zor oldu belki mecburdum.akşam 8 de sut sağlamaya başlardım taa gece 12 ye kadar.yani calismaniz lazım bu durumda.bu arada miras eşinizin hakkı hukuken alabilir.Merhaba arkadaşlar, daha önceki konumda eşimle iletişimsizlik sorunumuz olduğundan bahsetmiştim. Çok şükür şimdi daha iyiyiz ve farkettik ki sıkıntılar maddi kaynaklı. Maddi imkansızlıklarımızın olduğundan da bahsetmiştim zaten.
Eşim 5 - 6 senedir aynı işyerinde çalışıyor. Ve ne uzadı, ne kısaldı. Maaşı yetmiyor. Ve zaten hep düşüktü. Ama o hiç başka iş bulmaya yanaşmadı. Ben artık sebebini zora gelememesine bağlıyorum. Her seferinde aynı bahaneleri öne sürdü çünkü, şimdi içten içe kendisi de pişman ama bir çocuğumuz olduğu için (çalışmıyorum) hiç risk alamıyor ve hatasının bedelini 3 kişi ödüyoruz.
Ailesi destek olması gerekirken hiç umursamıyorlar. (Normalde destek olmak zorunda değiller elbette ama yıllardır oturdukları daireler de eşiminde hakkı var k.validem vefat ettiği için, ortak miras) Ama umurlarında değil. Eltim arar ben bu kadar sıkıntı çekerken yediğine, içtiğine, aldığına kadar anlatır, öylesine hiç aramadı zaten, elti işte :)
Böyle nereye kadar diye düşünmekten ne uyku uyuyabiliyorum, ne de hayattan zevk alabiliyorum artık. Ev kira, borç var, tek maaş. Kafama taka taka bir hal oldum. Elimde değil, ve çocuğumun geleceğini düşünmek zorundayım.
Çalışmayı düşünüyorum ama çocuğum daha 6 aylık ve emiyor. Annem yok (5 sene önce kaybettim) olur mu? nasıl olur bilmiyorum? Ve ya siz benim yerimde olsaydınız ne yapardınız? Destek ve fikirlerinizi paylaşırsanız çok mutlu olurum.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?