mutsuz olmak geçerli bir sebep değilmi?

eşiniz mutlu mu sizce ?

çalışıyor musunuz ?

anne evine dönmek büyük risk

şimdikinden daha mutsuz olursunuz bence
o beni seviyor biliyorum ama onunda mutsuz olduğunu düşünüyorum(bana mutlu olduğunu söylesede) gerçi onun hayattaki beklentileri akşam evime gelim çocuğum karım evde olsun yemeğimi yiyip tv izlim telefonla oynim yeter kafasında tam yaşının adamı anlıycağınız. çalışmıyorum oğlum küçük 5.5 yaşında .
Yanlış anlamayın, size daha uygun birileri mi var etrafınızda ?
hayır asla kendimi başka bir erkekle düşünmek bile miğdemi bulandırır.öyle bir kıyasa da asla girmedim
evet değil etrafıma bakıyorum ne evliliklerde ne sorunlar var görüyorum insanlar geçinemiyor bile kavga gürültü var. peki boşandıktan sonra aynı konforlu hayatı yaşamayacağımı bildiğim halde boşanmamak yani sırf konforum uğruna evliliği sürdürmek doğrumu bilemiyorum kafam kazan gibi. kurtarma uğruna elimden geleni yapıyorum buraya dahi yazdım neler yapabilirim benim düşünemediğim neler olabilir düşüncesiyle umarım bir çıkış bulurum kendime
 


Neden olmasın ki? Siz de 40 yaşına geleceksiniz bir gün o günden sonra değişim olmaz mı sizde? İnsan isterse sevdiği insan için bir şeyler yapar. Güzelce suçlamadan konuşursanız kalkıp ters bir tepki alırsanız ayrılmayı o zaman düşünürsünüz. Nasıl olsa dibi tutar diye yemek yapmaktan vazgeçmiyoruz sonuçta
 
Ben sizin dönemsel, uzun süren beraberlikler de yaşanan bir darbogazi geçtiğinizi düşünüyorum.

Ayrıca maddi açıdan çok rahat, belki çoğu kişinin imrendigi güzelliklere sahipsiniz. Devamli olmasını dilerim tabi.

Bende uzun yıllardır evliyim, şunu farkettim, eğer iyi niyet varsa o ilişki yürüyor. Birde zorluklara beraber direnen insanlar daha sıkı tutunuyor birbirine sanki, sizde bu eksik....

Eşiniz size karşı kötü niyetli değil ise, çocuğunuzu babasız büyütmeyin.
 
Yok bence insanın düşünceleri değişmiyor olsa kırkından sonra aldatmalar olmazdı. İnsandır değişebilir. Genelleme yapmak doğru olmaz :)
 

siz ne bekliyorsunuz

çalışan kadınlar bile boşanmaya korkarken sizdeki deli cesareti kusura bakmayın

anne evine dönmek hele hele yanında çocukla cehennem olur size

bu günlerinizi çok arasınız
 
Yok bence insanın düşünceleri değişmiyor olsa kırkından sonra aldatmalar olmazdı. İnsandır değişebilir. Genelleme yapmak doğru olmaz :)
Aldatma her yaşta olabilir evet. Hayat görüşü nün aynı olup olmadığı çok da değişken olmamalı. Biriyle hayat görüşün ya uyuyodur ya uymuyodur. Bunun genellemesi nerde :)
 
Mutsuz olunan bir evliliği sürdürmek istememek normal ancak çocuk varsa iki üç kere düşünmek gerekiyor, tüm yolları denemek, çabalamak gerekiyor. Annemin evine gidebilirim dediğinize göre çalışmadığınızi düşünüyorum. Boşanma durumunda çocuğun maddi olarak konfor alanı nasıl olacak, baba ile ilişkisi şu an nasıl, sonrasında nasıl olur, çocuk şu an mutsuz, huzursuz, sevgisiz bir ortamda mi büyüyor.
Evet siz önemlisiniz ama yetişkin olarak sorumluluklariniz da var.
Çift terapisi alabilirsiniz, eşiniz yanaşmazsa bireysel terapi alabilirsiniz, hobi, çalışma hayatı
Belki mutsuzluğunuz sizinle ilgili, siz değişince esiniz de değişecek. Çok kişisel bir karar ve birçok parametre var. Bence bir uzman desteği alın
 
Oyle bir yazmissin ki sanki hic bir sorun yokta canin sklmis bosaniyorsun hobi olarak gibi mutsuz oldugun bir kac ornek var mi? Birde calismiyorsan anne evi filan cocukla cok agir gelir bence..
mutsuzluğumun somut bir nedeni yok açıkcası ve bu yüzden bende sizin gibi düşünrken buluyorum kendimi sanki canım sıkılmışta bana rahat batmışta o yüzden istiyormuşum gibi geliyor ama mutsuz olmak yeterli değilmidir sadece. illaki somut bir sıkıntımı olması gerekir bunun için.
kıyafet konusu bunlardan biri, bir sorun evet yaş farkından ötürü sanırım kıskançlık yaşıyor kendi iiçin oyüzden bazı farklılıklara gittim daha bol ve salaş takılıyorum. bu kısıtlama beni rahatsız ediormu evet ediyor ama bu sorun tek başına değil elbette içten gelen bi huzursuzluğum var benim ve bu huzursuzluk mutsuzluk bu düzeinimi bozmak için geçerlimidir mantıklımıdır bunu bilmek istiyorum herşeyi yıkmaya değermi
haklısınız oturup uzun uzun konuşmalıyız sanırım kendi kendimi iyileştiremiyorum o benden daha olgun düşünür herzaman umarım bi çıkış yolu bulurum
öylemi dersiniz sizce bu sıkıntılar geçici bir süreçmi uzun süreli bir ilişki içinde olduğumuz içinmi yaşıyorum bu buhranları. benim geçinmeye gönlüm var iyi niyetliyim ve beraber çok zorlu süreçlerde yaşadık bu konfora ikimiz beraber çabalayarak ulaştık ama yoruldum sanrıım artık ruhum yaşlandı gibi hissediyorum
 
İlla gerizekalıya anlatır gibi anlatmak mi gerekiyor?
Orada demek istediğim bu mu sizce?
Konuyu saptirmanin anlamı yok
asil benim oyle anlatmam gerekiyor ama neyse.
Dedigim gibi sizler karnim doysun gerisi mühim degil mantiginda insanlarsiniz, cunku sizin icin erkek demek eve bakan, evi gecindiren vs vs demek mutluymuş mutsuzmus kimin umurunda? Cocuk anne babayla buyusun de gerekirse mutsuz buyusun değil mi? Boyle boyle ozguvensiz cocuklar yetistiriyorsunuz
 
çocuksuz olsaydınız boşanmak ve kendinize istediğiniz yeni bir hayat kurmak en mantıklısı olurdu
Ama çocuk varken iş değişiyor. O çocuğu bilerek ve isteyerek dünyaya getirdiniz. Çoğunlukla da onun ihtiyaçları ön planda olmalı. O mutlu mu? Maddi-manevi evinde huzurlu mu?
 
yetişkin olarak sorumluluklarımız hissettiğimiz mutsuzluğu göz ardı etmek için yeterlimi,şuan gayet huzurlu ve mutlu bi evde büyüyor ama bu huzurun durumu benim ruhsuzca yaşayıp herşeyi boşvermiş olmamdan kaynaklı yani mutsuzluğumu sürekli gündeme getirmiyorum problem çıkarmıyorum dışa vurmuyorum sanki yuvarlanıp gidelim modundayım sanırım bireysel bi terapi almalıyım öncelikle belki çözebilirim durumu.
 
Mutsuzluk yeterli tabiiki.. ama yasayacagin zorluklari dusununce sonrasinda pisman olabilirsin diye dedim. Bence bir sure ayri yasayin, senin yerinde olsam oyle yapardim.. ve baktin daha mutlusun o zaman dusunursun.. belki cok ozlersin ayrilma fikrinden vazgecersin. Yani insan hep elinde olmayani istiyor sonucta nefsimiz cok acgozlu.. bekar evlenmek istiyor evli bosanmak istiyor tek yasamayi ozluyor. Bence elimizdekilerin kiymetini bilmek gerek, bi ailen varsa buna sahip cikmak gerek.. belli heyecan eksik iliskinizde ya da cinsel hayatiniz eksiktir bilemiyorum.. ama bir yerlerde eksiklik olmasa mutsuz olmazdin. Ara ara hepimiz
Mutsuz zamanlar anlar yasiyoruz, mutlu anlar gibi mutsuz anlarda gecici oluyor.. ama surekli bir mutsuzluk halindeysen illa bir yerde bize belkide kendine soyleyemedigin bir sknti vardir..
 
Cocuk 40 yasina gelene kadar beklesinler bence, zira sizin zihniyetizdeki insanlarin cocuklari anca olgunlaşiyor o yaşa kadar

cocuk 17 yasina gelene kadar beklesin demek he?
Kadinin mutsuz hayatinin sizin icin bir önemi yok değil mi? Kendi mutsuzluğunuzun da..
Mutsuz anneler, babalar nasil mutlu cocuklar yetistirsinler? Ondan sonra boyle hasta insanlar cikiyor ortaya gelip buraya konu aciyor, annemle babamin evliliginden sonra evlilikten korkuyorum diye
 
Kendinizi bı dinleyin derim. Ama boşanma konusunda değil.

Hayata bakış açınız ile ilgili. Gerçek mutluluk içimizde. Afrika'da ki çocuk, temiz suyla mutlu olurken, Amerika'da bir çocuk, golf sahası helikopter pisti ile mutlu olabilir.


Yani mutluluk tanımı acaba sağlıklı mı? Onu bı analiz etseniz. Sizin dert dediğiniz konuları nimet bilip, sevinecek o kadar çok insan varki. Bu forumun en az %85i desem yalan olmaz.

Sonuçta hayatta hep mücadele halinde değil miyiz? Bosandiniz diyelim, o adamı havada kaparlar. Yeniden baba olur. Siz ise babasız bir çocuğun neden yuvamizi yıktın anne ? sorusunu cevaplamak zorunda kalabilirsiniz.
 
evet ozaman herşeyi sineye çekip mutlu olmaya çalışmak zorundayım. ben mutsuz bi ailede sorumsuz bir babayla büyüdüm huzursuz bir evde büyümenin ruhsal bedellerini ödedim aynı durumları yavrum yaşamasın diye elimden geleni yapmaya çalışıyorum umarım yakın gelecekte geçmiş gitmiş yıllarıma üüzülüp pişman olmam
 
Mutsuzluğu gozardi etmeyin tabi ki, ama caba göstermeden direkt ayrılmayı seçmeniz doğru olmaz. 30 lu yaşlar zaten ben kimim sorusunun gündeme geldiği yaşlar. Belki mutsuzlugunuz kendinizle alakalı, bakış açısıniz değişince evliliğe de yansıyabilir. Biz burada çok kısıtlı verilerle yorum yapıyoruz. Hayatınızın detaylarını bilmiyoruz. kesinlikle iyi bir terapist ile görüşün ve bence çalışma hayatına başlayın
 
Kadin mutsuz degil, monotonlukta boğulmuş ayrica kendi yazdiklarina göre " icten gelen bir huzursuzlugu " var. Bu yüzden mi boşanacak? Autica covuk mutsuz degil gayet keyfi yetinde, koca mutsuz degil. O cati altinda yalnizca yalnizca kadin mutsuz görünüyor.

Ben merak ediyorum, baslik sahibi, depresyon tanisi almis mi? Su an tedavi görüyor mu?
 
Mutsuz olmak, farklı görüş açılarına sahip olmak elbette boşanma sebebidir. Üstelik siz kendinizi, dünyayı, hayatı tanırken hep evliymişsiniz. Yaşınız küçük olduğu için, eşiniz de bir miktar sizin düşüncelerinizi yönlendirdiyse yeni yeni kendi gözlerinizle hayata bakıyor olabilirsiniz. Kendi istek, düşüncelerinizi yeni keşfetmişsiniz. Bunları gayet normal karşılamak lazım elbette. Ancak çocuklu ve anladığım kadarıyla maddi özgürlüğü olmayan bir kadının bu nedenlerle boşanmaktan ve ulaşacağını hayal ettiği mutluluktan beklentisi nedir, onu da iyi düşünmesi gerektiğine inanıyorum. Eşinizden, onun soyadından, onunla bir hayatı paylaşmaktan vazgeçtiğinizde mutlu olacağınızdan emin misiniz? Mutsuzluğunuzun tek kaynağı tamamen evliliğiniz mi? Ve en önemlisi (eşiniz sizi mutlu edemiyor anladık) siz kendi mutluluğunuz için bugüne kadar neler yaptınız? Hangi değişiklikleri gerçekleştirdiniz? Açıköğretim gibi çoğunlukla toplumda işsizliği ötelemek, vicdan rahatlatmak dışında diplomasıyla bir yola girmeyeceğiniz boş bir çaba yerine doğrudan meslek öğreneceğiniz bir yola girseniz? Evliliği de bundan sonra değerlendirseniz. Annenizle de aynı hayat görüşüne sahip olduğunuzu sanmıyorum. Çocuk yetiştirme, ev düzeni, ahlak, siyasi görüşleriniz birebir aynı mı? Eğer hayatınıza annenizle devam edecekseniz ve eşinizi de bu gerekçelerle boşayacaksanız anneniniz görüşlerini de değerlendirmenizde fayda var. Dilerim en mutlu olacağınız şeyi yaparsınız.
 
sacmaliklari dinlemeyin lutfen. Once SİZ! mutsuzsan da otur diyenler genelde hayatta hep ikinci plana atilan, zamanla kendilerini de ikinci plana atmaya alisan tipler. Yazik:) bir cocuk anne babasıyla buyumek zorunda değil. Siz mutlu oldugunuz yasami kurun, cocugunuz zaten mutlu olacaktir.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…