o kadar kötü günler geçiriyorum ki anlatamam.lütfen bana yardım edin çaresizim.ve çok yalnızım.5 yıldır görüştüğüm bir insan vardı.çok iyi anlaşıyoduk ve birbirimizi çok seviyoduk.ve nişanlanmaya karar verdik.tabi nişanlanmadan ailesiyle birtakım problemler yaşamıştım.neyse nişanlımın ailesi geldi herşeyi unuttuklarını söyleyip istemeye geleceklerini bildirdiler.tabi ben bu süreçte nişanlanmak için çok çaba vermiştim keza nişanlımda öyle.zor bela ikimizin zoruyla geldiler.yüzükleri haziranda taktık beni o kadar çok seviyoduki hareketleriyle yaptıklarıyla ben anlıyodum zaten.sonra bu şekilde 4 ayımız çok güzel geçti 9 ekim bizim tanışma yıldönümümüzdü fakat ben hatırlattım eskiden olsa daha geceden cep tlfma msj atardı ve o günü rüya gibi geçiriridik.artık nişan takıldıktan sonra bişiler hatırlanmaz oldu.keşke bunlar olsaydı bütün sebep.ne olduysa aralık ayında oldu.birgün uyandım annnem dediki sana bişi dicem söyle dedim anne dediki senin nişanlın bak yavrum akrabalarımızdan birinden para borç almış ve vermemiş.hallderim dedim anne sen üzülme BU 1.HATTAAAAAA sonra aradan 1 hafta geçti ailem bi yere ödeme yapacaktı ve parayı nişanlıma teslim ettiler yatırmasını istediler ailem yatırılan şeyin makbuzunu isteyince yok unuttum yok bilmem ne oldu diyerek hafta sonunu getirdi ve sonunda p.tesi oldu ben söyledim bak kızıyolar dedim neden getirmiyosun makbuzu ardından makbuzu alıp aileme teslim ediyor ailemde makbuzda ne görsün cuma değilde yani paranın yatırılacağı gün değilde p.tesi yatırılmış saati de 10:00 ailem bunu gördü şok oldu bu da 2.HATAAAAAAAAAAAA.ve ayrıldığım gün bi duydum ki arkadaşlarımdan bile para istemiş borç e tabi onlarda vermiş aradan 2 ay geçmiş sırf ayrılmayayaım diye ağızlarına bile almamışlar:2:ve bi haber daha geliyoki inanılmaz bi borcun altınada girmiş olduğunu da öğrendim. derken hatalar ard arda gelmeye başladı beni herkese küçük düşürdü.arkadaşlar ailesi şehirdışına gittiğinde ben bunun ütüsünden yemeğinden kendi evinin temizliğinden tatlısına kadar yapardım ki canım çıkardı daha ney ki gelsin temiz bir evde otursun ailesi yok eksiklik hisstemesin canı tatlı mbile istese dolaptan çıkarıp rahatça yesin derdim.çamaşırlarına kadar ben yıkardım.işe girmesini ben sağladım.annesinin çekmediği şeyleri ben çektim hasta olurdu evimizin arası 7 8 km arabaya atlar bebek gibi iğne yaptırmaya yada hastaneye götürürüdüm.annesi sürekli şehirdışındaydı 4 5 ay boyunca anne şefkati bile verdim keza ailemde öyle ama o naptı yanlış üstüne yanlış.bayram geldi bana hiçbir hediye gelmediği gibi erkek ev ailemi bile aramadı.5 gün önce bi gece tlf konuşuyoduk dedimi tlf da neden ailen benim ailemin bir bayramını kutlamadı diyince söylemez olaydım köpürdüüü küfür sevyesine kadar bile geldi.bende bana küfür edince babama verdim tlfnu olayı sakince halletti ardından tlf kapattılar ve ben açınca tekrar bana dedi seni istemiyor git hayatımdan diyince şok oldum ailesini toplayıp tlf hoperlöre aldı dediki ailemden özür dile çabukk terbiyesizce sözler artık neler neler.sonra yine ailem tekrar arayıp nişanın bitmesini istedi ardından ertesi gün hiç zaman kaybetmeden yüzükleri bile ailemin yanında bozdurmuşlar ve bana bir cep telefonu almıştı onun garanti belgesine kadar herşeyi istedi.bana hep derdiki ailem yok sen varsın onların yanında inanılmaz değerimi bilirdi önce allah sonra sensin derdi bana ailede bir yere kadar derdi ben ise ailesiyle hep iyi olmayı isterdim ama o izin vermezdi.hep derdi ki "benim ailem yok" benim yanımdada bana öyle davranırdı ki yani gerçekten öncelik sende bilirdin gerçekten herşeyin üstünde tuttuğuna emin olurdun.önceden ayrıldığımda 2 3 gün duramazdı bile ama şimdi 1 hafta geçti ses bile yok.açtığı yaraları kapatamıyorum çok biyik bir sıkıntıdayım mahvolmuş bir haldeyim.2 güne kadar içim parçalanıp çok özlerdim ama şimdi ağlama nöbetlerim bile günde 5 ise 2 ye düştü.kaldıramıyorum bu acıyı yardımınıza ihtiyacım var lütfennnnnnnn yalvarırım
soulmate84 az çekmemişiz valla.peki şimdi nasılsın ilk günki gibimisin yoksa için acısı birazda olsa dindimi
İlk gün ki gibi değilim. Ama tamamen atlattımda diyemem. Ama daha rahatım, pişman olmasından dolayı. :) Zaten belliydi de böyle olacağı. Biz çok tartışır ederdik, sonra barışırdık. Bir gün benim ailem sebep olmamıştır tartışmalarımıza, ama sebeplerin çoğu onun ailesiydi. Gelinliğimle beni baş başa bırakan bi insan, öyle bir şeye sebep olan bir aile. Çok ah aldılar benden, geçer mi? Geçmez benim içimdekiler. Ama zaman herşeyin ilacı inanki. 6. yılımızı bitirip 7. yılımıza girmiştik. 4 sene önce yüzük takmıştık ve ailesi hala erken diyodu evliliğimiz için. İkimizde 26 yaşındayız, 15 gün sonra ben 27 olucam gerçi.
Geçmiyo diye düşünme, ben geçti dediğim zamanlarda ufacık bişeyin gözümün önüne gelmesiyle eski günlerime geri döner oluyodum. Sonra yine atlattığımı hissediyodum. Zamanla herşey atlatılıyo, ne acılara alışıyoruz değil mi? :) Ama şimdi huzurluyum, en azından pişman olan biri var. Herşeyin hayırlısı demek gerekli. Çünkü hayırlı değilse bi şekilde tekrar bozulacaktır.
ayzm ben ve ailem önce onların bayramını kutladık zaten ama hani buralarda adettir erkek evi önce gelir tatlısıyla altınıyla ama babama bir tlf bile açılmadı hiçkimse.yoksa her bayram ben tl açarım ellerine giderim
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?