önyargılı olan ınsanlara gıcık oluyorum.. onun aılesı senı neden tanımak ıcın caba sarfetmemısler anlamıorum senı gercekten anlayarak tanıyarak önyargıları sona ererdı..sende bı ınsansın ve kalp kırmak hıc ıyı bısı deıl. her fırsatta ogluna ayrıl demesı cok kaba ve kötu bişi..
onun yerıne kendılerını senın yerıne koyup öle dusunmelerı lazımdı.. senı daha yakından tanısalar veya tanımak ısteseler bunlar olmucaktı belki..sonucta sızınde hayallerınız var ve karsınızdakı erkekle bı omur gecırmek ıstıorsunuz ve aılesı buna engel oluyor.. cok kötu bişi..
kaderde ne varsa o olur.. eger alın yazınsa sana gerı doner ve onunla evlenırsın aksı takdırde hayırlısı buymus dersın . allah sabır versin
Her Şerde HAYIR var deriz ya. İşte en büyük örneklerden biri bence. Sen yat kalk dua et! Evlendikten sonra böyle olsaydı, eşin ailesinden baskı görseydi, neolurdu hiç düşündün mü?
Verilmiş sadakan varmış. Eğer nışanlın ailesini karşısına alıp, tüm zorluklara rağmen, senin elinden tutmuyorsa, o ZAMAN BIRAK GİTSİN!
Evlendikten sonra seni bir başına bıraksa neolacak! Sen allaha sığın, biliyorum ki seven insan ayrılmaya sıcak bakmaz.
Nışanlın nekadar seni seviyorum bağzen duygularına yenik düşsede, bir yandan nede olsa onun ailesi. Yıkıp geçemiyor. Niçin sana ısınanamadılar bilemiyoruz tabi.
Ama önerebileceğim tek şey var, sakın onu arayıp sorma !!! Bukadar basit !!! Sen onun üzerine düştükce, kendini daha iyi hissedecek!
O na acı vermek istiyorsan, bırak o seni kovalasın !
Allah yardımcın olsun! Ve kimseyi bir erkek için, sakın karşına alma. Ne aileni, ne arkadaşlarını. Değmez onun için, anladınmı!
Evet dedim, okadar bağlandım çünkü. Haklısın kızmakta ama aşk insana asla yapmam denilen şeyleri yaptırıyor malesef. Keşke senin dediğini yapabilsem, istemesem, dönüp bakmasam.
Merhaba arkadaşlar,
Öncelikle bu sitede emeği geçen herkese teşekkür ederim. En azından insan içini dökecek bir yer arıyor ve burası bu bakımdan muazzam bir yer.
2009 da başlayan bir ilişkim 2012 de nişanlanarak sonuçlandı. Ama nişanlanana kadarki süreçte yani biz sevgiliyken bile ailesi hiç beni istemedi, evlatlarını red ettiler, oğlu için harcadıkları eğitim parasını ve hatta babası soyadını bile geri istedi. Buna neden olan ise erkek arkadaşımın aramızdaki her sorunu annesiyle paylaşmasıydı. İlk zamanlar ailesini üzmemek için ayrıldık dedi ve annesi cep telefonunu zorla değiştirdi,bana gizlice haber veriyordu bu yeni telefonum diye, ailesi ayrılmadığımızı görünce tekrar reddediyorlardı. Ama o zaman erkek arkadaşım olarak yanımda yer aldı ve ailesine karşı çıkarak elimden bırakmadı. Daha sonra ailesi farklı bir şehire taşındı ve biz huzurlu şekilde devam ettik. Ailesinin tek çocuğu ve annesi çok korumacı bir tip (benden neden korumaya çalıştı anlamadım). Aileside eninde sonunda ikna oldu ve 1 yıl sonra nişanlandık. Çok mutluyduk, ta ki ailesi tekrar nişanlımla aynı şehirde olana kadar.
Elbette her ilişkide tartışma olabiliyor ve sonunda karşılıklı anlayışla çözüme kavuşuyor. Annesi bunun böyle olmadığına inandırmış nişanlımı. Doğum günümü birlikte mutlu mesut kutladıktan sonra nişanlım annesinin yanına gitmiş ve annesi kendini yerlere atarak "istemem o kızı, ayrıl" diye ağlamış nişanlıma. Nişanlım beni aradı evden çıkarak ve "Çok kötü durum annem ağlıyor ayrıl diyor, seninle tartıştığımızı duymuş, o kız seni üzüyor, sonra enayisin sen barışıyorsun sen diyor, eski duruma geri döndük, ne yapalım?" diye benimle konuştu. Ben inanamadım, hala da inanamıyorum inanın
Bu konuşmadan sonra bana mesajla bitti dedi ve ben daha ne oluyor demeden babamı aradı ve anlaşarak ayrıldık dedi. Ailemde bende şoktayız, Adam sandığım, sevgisinin arkasında durur sandığım kişi 3 yılını verdiği nişanlısından tek bir mesajla ayrıldı. Gel görüşelim ortak bir yol buluruz dediğimde, yalvardığımda, ağladığımda ise; görüşünce sen beni kandırıyorsun, merhametimi enayiliğe vuruyorsun dedi (Annesinin lafı). Daha sonra annesinden gizli gizli bana mesajlar attı, "seni çok seviyorum, çok aşığım, imkansız artık birlikte olmamız, mesaj attığımı kimseye söyleme" dedi. 2 gün önce yine telefonunu değiştirmiş. ulaşılamıyor. Annesi babamı aradı ve "anlaşarak ayrıldılar, bir araya gelmeyelim birdaha, altınlarımızı adres vereyim oraya kargolayın" dedi.
Ne yaptım da ben bu hale geldi, neden ailesi beni istemedi, sevenleri ayırmak günah değilmi? Psikolojim bozuldu, 20 yıl yaşlandım, yemek yiyemiyorum, kimseyle konuşamıyorum, ailem yanımda destekler ama nefes alamıyorum, inanamıyorum. Beni yarı yolda bıraktığına inanamıyorum. Hayata devam edebilmek için hiç umudum yok, psikolojik destekle ayakta duruyorum.
En yakın arkadaşını arayıp anlattım durumu, çok şaşırdı. O da çok kötü dedi, Onada anlaşamadık ayrıldık demiş, ben olayın iç yüzünü anlatınca inanamadı. Anlatmamış arkadaşına gerçeği. Belki de erkekliğine yediremedi bilmiyorum.
Arkadaşına göre beni ararmış, dönermiş, dayanamazmış acıya. Seviyomuş beni hala, seven insan bırakır mı? Beni öldürse ailem onu bırakmazdım, o neden bıraktı? Ona telefonunu değiştirdiği için maille ulaşmayı düşünüyorum, sizce beni yarı yolda bırakmasına rağmen ulaşayım mı?
Sizin aranızdaki herşeyi annesine anlatması çok yanlış. Ne yazık ki kaç yaşına basmış ama annesinden kopamamış. Tabiki annemiz; severiz, sayarız, sözünüde dinleriz ama bu çok fazla. O annesine bağımlı biri. Şimdi çok üzülüyorsun tahmin edebiliyorum ama evlensen çok daha kötüşeyler olurdu. Birde çocuk olurdu ve yavrunla tek başına kalırdın. Ben yeni evliyim. Evlenmek gerçekten çok başka birşey söyleyeyim. Ben kayınvalideme karşı usluplu birşekilde hakkımı savunurum ve eşim aramızdaki meselelere karışmaz. Ama bazen beni neden desteklemiyor diye eşime kızdığım bile oluyor. Kaldı ki evlenince hep annesinin sözünü dinleyen erkek hiç çekilmez. O dedi diye sana küsen, kızan, bağıran hatta bir mesajla ayrılan adam; evlenince onun sözüyle seni evden bile kovar. Mantıklı düşünmeye çalış. Umarım çabuk atlatırsın.
Nişanlım 30 yaşında. Kendi ayakları üstünde duran, maddi ailesine muhtaç olmayan bir insan. Ben inanamıyorum hala, daha 4 gün oldu. hergün umutla uyanıyorum, hatasını anlarda döner diye, hergün hüsran. Annesi nişanlanmadan önce beni arayıp ayrıl diye çığlık bile attı, hakaret etti, ailemde ben de bunu bilmemize rağmen nişanlımın adamlığına güvendi ve nişanlandık. Benim ailemin sevgiye saygısı var, sevenleri biz ayıramayız, senin kararına saygılıyız diyorlar, ben 27 yaşındayım. Şimdi ne oldu da değişti? neden? bu şekilde ailesine karşı çıkmış birisi neden değişti?
Sana özel mesaj atacaktım ama atamıyormuşum..Seni çoook iyi anlıyorum inan bana senin yaşadıkların benzerini bende yaşadım ve hala yaşıyorum..Çok düşündüm mesaj yazıp yazmamayı,düşünmek istemiyorum bunları ama belki sana yardımcı olurum dedim..
Benim bulunduğum durumum şu; arafta kalmış gibiyim ne yana gitsem mutsuzluk var..Onla evlensem ilerde hayatı bana zehir edecekler fakat onsuz olsam benim tek dostum ilk aşkımı nasıl bırakayım diyorum
Benim yaşadıklarım çok uzun entrikalarla dolu burda anlatmayayım..
Bekara koca boşamak kolay derler o nedenle sana herkes aynı şeyi söyleyecek fakat sen o kadar basit olmadığını biliyorsun..Sabret Allah kula çekemeyeceği sıkıntı vermezmiş ben bu dönemde öğrendim ne kadar güçlü olabileceğimi..Sana bunları yapan o insanların çekecekleri var Allah korkusu yok öylelerinin..Beddua bile etme onlara değmez...
Şu an hissettiklerini anlıyorum sana önerim ondan bir adım gelmezse yani ailesini karşısına almazsa herşeyi boşver ve kesinlikle psikiyatriste git,kendini oyalayacak kafanı dağıtacak uğraşlar bul..Kişisel gelişim kitapları oku,film izle vs...Sabret şu anda ve hayırlısı diye dua et..
Tabi bunlar benim önerilerim herkes doğru bulmayabilir ama severken ayrılmak çok zor hele de böyle durumda..O adam olup sana dönmezse zaten adam değilmiş,değmezmiş dersin fakat döner ve evlenirseniz ilerde evet kesin çektirecekler sana fakat soruyorum kaç gelin kaynana-elti-görümce şeytan üçgeninde, kaç tane şanslı azınlık bunun dışında??
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?