Konuda tek okuduğum şey "oğlum oğlum oğlum oğlum" ne kadar şanslı oğlunuz sizin gibi bir anneyle karşılaştığı içinMerhaba
Eşimin ilk evliliğinden bir oğlu var 8 yaşındaydı birlikte yaşamaya başladığımızda.. Öz anne doğumdan kısa bir süre sonra ortadan kaybolmuş.. İran asıllı azeri bir hanım en son farklı bir ülkeye yerleştiği yüksek lisans yaptığını biliyor eşim.. Çocuğunu hiç aramamış eşimle boşandığı gibi çocuğundan da boşanmış. Babaannemiz büyütmüş 8 yaşına kadar, evlendiğimiz günden beri benimle yaşıyor. bir de kızım oldu 2 yaşında abi kardeş birbirlerini çok seviyorlar uyumlular.. Şimdi 11 yaşında oğlum.. onun ihtiyacı olan her şeyi karşıladığımızı düşünüyorum. Dersleri gayet iyi uyumlu bir çocuk ara sıra defterine yazdığı anneli cümleler dışında mutlu bir çocuk diye düşünüyorum. Kabul etmek istemesem de anne konusunda kafasında bir boşluk ve özlem var
Benim üvey olduğum ayırtına varabilecek yaşta olduğu için annesiyle olan durumunu pedagog ve psikolog nezaretinde anlattık. Annen benim geri geldim dersek ve bir gün biyolojik anne geri dönerse çok büyük hata etmiş olurduk.. Zira biyolojik anne geri döndü ve oğlunu istiyor. Kafası karışmış, lohusa depresyonuna girmiş, ne yaparsa yapsın oğlunun eksikliğini dolduramamış bla bla bir sürü şey.. Velayeti babasında yasal olarak bir şey yapma lüksü yok ama oğlumu kandırır ve bizden alır diye çok korkuyorum.
Dün kayın validemin evine gitmiş bizi aradı gelin durum bu diye tabi ki oğlumu götürmek istemedim belki hataydı bilmiyorum annesiyle görüşmesini istemedim. Eşimle beraber gittik. Çocuğumu geri istiyorum üvey anne ile büyüsün istemiyorum, beni tanısın istiyorum, hayatımı onunla devam ettirmek istiyorum vs vs şeyler söyleyip durdu. Dün hiç uyumadım. Oğlumu ne istediğini bilmeyen, sorumsuz bir kadının eline vermek istemiyorum. Yapabileceğim ne var bilemiyorum eşim rahat ol asla alamaz zaten o gitmek istemez diyor. Henüz adresimizi bilmiyorum yarın kapıma da dayanabilir. Okuldan alıp ikna etmeye de çalışabilir aklıma bir sürü şey geliyor. Ne olur yardım edin çok üzgünüm
Not;
Ama o annesi diye bana tepki vermeyin 11 yıldır bir tırnağını kesmemiş insan annesi olamaz
Valla yeni bebeğim oldu, lohusa depresyonu nedir bilirim. Fakst bir annenin çocuğunu depresyonu bahane ederek bırakmasını kabul edemem. Esas annelik o zor zamanları, gaz sancılarını, diş çıkarma evresini, ilk okuma yazma öğrendiği günü göğüslemektir. Hazır büyütülmüş çocuğa gel ben senin annenim diyecek. Yuh. Ne biçim kadınlar var ya. Çok sinirlendim. Babaannesi o yaşında büyütmüş çocuğu binbir zorlukla.Merhaba
Eşimin ilk evliliğinden bir oğlu var 8 yaşındaydı birlikte yaşamaya başladığımızda.. Öz anne doğumdan kısa bir süre sonra ortadan kaybolmuş.. İran asıllı azeri bir hanım en son farklı bir ülkeye yerleştiği yüksek lisans yaptığını biliyor eşim.. Çocuğunu hiç aramamış eşimle boşandığı gibi çocuğundan da boşanmış. Babaannemiz büyütmüş 8 yaşına kadar, evlendiğimiz günden beri benimle yaşıyor. bir de kızım oldu 2 yaşında abi kardeş birbirlerini çok seviyorlar uyumlular.. Şimdi 11 yaşında oğlum.. onun ihtiyacı olan her şeyi karşıladığımızı düşünüyorum. Dersleri gayet iyi uyumlu bir çocuk ara sıra defterine yazdığı anneli cümleler dışında mutlu bir çocuk diye düşünüyorum. Kabul etmek istemesem de anne konusunda kafasında bir boşluk ve özlem var
Benim üvey olduğum ayırtına varabilecek yaşta olduğu için annesiyle olan durumunu pedagog ve psikolog nezaretinde anlattık. Annen benim geri geldim dersek ve bir gün biyolojik anne geri dönerse çok büyük hata etmiş olurduk.. Zira biyolojik anne geri döndü ve oğlunu istiyor. Kafası karışmış, lohusa depresyonuna girmiş, ne yaparsa yapsın oğlunun eksikliğini dolduramamış bla bla bir sürü şey.. Velayeti babasında yasal olarak bir şey yapma lüksü yok ama oğlumu kandırır ve bizden alır diye çok korkuyorum.
Dün kayın validemin evine gitmiş bizi aradı gelin durum bu diye tabi ki oğlumu götürmek istemedim belki hataydı bilmiyorum annesiyle görüşmesini istemedim. Eşimle beraber gittik. Çocuğumu geri istiyorum üvey anne ile büyüsün istemiyorum, beni tanısın istiyorum, hayatımı onunla devam ettirmek istiyorum vs vs şeyler söyleyip durdu. Dün hiç uyumadım. Oğlumu ne istediğini bilmeyen, sorumsuz bir kadının eline vermek istemiyorum. Yapabileceğim ne var bilemiyorum eşim rahat ol asla alamaz zaten o gitmek istemez diyor. Henüz adresimizi bilmiyorum yarın kapıma da dayanabilir. Okuldan alıp ikna etmeye de çalışabilir aklıma bir sürü şey geliyor. Ne olur yardım edin çok üzgünüm
Not;
Ama o annesi diye bana tepki vermeyin 11 yıldır bir tırnağını kesmemiş insan annesi olamaz
oglum deyisin icimi parcaladi verme oglunuMerhaba
Eşimin ilk evliliğinden bir oğlu var 8 yaşındaydı birlikte yaşamaya başladığımızda.. Öz anne doğumdan kısa bir süre sonra ortadan kaybolmuş.. İran asıllı azeri bir hanım en son farklı bir ülkeye yerleştiği yüksek lisans yaptığını biliyor eşim.. Çocuğunu hiç aramamış eşimle boşandığı gibi çocuğundan da boşanmış. Babaannemiz büyütmüş 8 yaşına kadar, evlendiğimiz günden beri benimle yaşıyor. bir de kızım oldu 2 yaşında abi kardeş birbirlerini çok seviyorlar uyumlular.. Şimdi 11 yaşında oğlum.. onun ihtiyacı olan her şeyi karşıladığımızı düşünüyorum. Dersleri gayet iyi uyumlu bir çocuk ara sıra defterine yazdığı anneli cümleler dışında mutlu bir çocuk diye düşünüyorum. Kabul etmek istemesem de anne konusunda kafasında bir boşluk ve özlem var
Benim üvey olduğum ayırtına varabilecek yaşta olduğu için annesiyle olan durumunu pedagog ve psikolog nezaretinde anlattık. Annen benim geri geldim dersek ve bir gün biyolojik anne geri dönerse çok büyük hata etmiş olurduk.. Zira biyolojik anne geri döndü ve oğlunu istiyor. Kafası karışmış, lohusa depresyonuna girmiş, ne yaparsa yapsın oğlunun eksikliğini dolduramamış bla bla bir sürü şey.. Velayeti babasında yasal olarak bir şey yapma lüksü yok ama oğlumu kandırır ve bizden alır diye çok korkuyorum.
Dün kayın validemin evine gitmiş bizi aradı gelin durum bu diye tabi ki oğlumu götürmek istemedim belki hataydı bilmiyorum annesiyle görüşmesini istemedim. Eşimle beraber gittik. Çocuğumu geri istiyorum üvey anne ile büyüsün istemiyorum, beni tanısın istiyorum, hayatımı onunla devam ettirmek istiyorum vs vs şeyler söyleyip durdu. Dün hiç uyumadım. Oğlumu ne istediğini bilmeyen, sorumsuz bir kadının eline vermek istemiyorum. Yapabileceğim ne var bilemiyorum eşim rahat ol asla alamaz zaten o gitmek istemez diyor. Henüz adresimizi bilmiyorum yarın kapıma da dayanabilir. Okuldan alıp ikna etmeye de çalışabilir aklıma bir sürü şey geliyor. Ne olur yardım edin çok üzgünüm
Not;
Ama o annesi diye bana tepki vermeyin 11 yıldır bir tırnağını kesmemiş insan annesi olamaz
Bir sorum var. Siz bu çocuğa kaç yıldır bakıyorsunuz. Doğduğundan beri siz mi baktınız? Sizi kaç yaşında tanıdı?
Siz oğlum diyorsunuz ama o sürekli anne yazıyormuş, demek ki aklı biraz da öz annesinde (ki bu çok normal.)[/QUOTE
2013 yilindan beri benimle beraber 8 yasindaydi.. akli oz annesinde cunku terk edildim, istemmedim psikolojisi hakim
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?