merhaba kızlar tatilde herhangi bir mesaj atmadım. aslında bu hafta okula ve kursa tekrar başlayacaktım fakat sağlık problemimden dolayı maalesef iki hafta ertelemek zorundayım. eve tıkılı kaldım ne okul ne başka bir yere gidemeyecek haldeyim. haftaya şehir dışına kontrole gideceğim birkaç günlüğüne, büyük ihtimal ayın 23 ü gibi başlayacağım.
normalde her şey iyi gidiyordu gözden ırak olan gönülden ırak olurmuş ben onu yavaş yavaş unuttuğumu hissettim tatil boyunca. düşünüp taşındım karşılık göremiyorum zaten neden zorluyorum ki dedim, gencim daha önüm açık dedim. bir yandan sizleri düşündüm, buraya yazdıklarımı düşündüm okudum defalarca. hala o kadar kararsızım ki.. yine onu gördüğümde tekrar içime aynı his dolacak..
bugün arkadaşlarım geldi geçmiş doğum günümü kutlamak ve oturmak için. aşağıda pastaları hazırladım kahve yaptım yukarıdan gülüşme sesleri geliyor yukarı çıktım merakla, biri telde diğeri dedi ki '' o arıyor '' ben tabi çok şaşkınım kulak kesildim hemen.. arkadaş teli bana uzattı ''seni istiyo'' dedi. ben daha da şaşkınım kalbim küt küt atıyor aldım telefonu "efendim" dedim. "nasılsın" dedi "iyiyim siz nasılsınız" dedim "iyi nolsun" dedi "bırakayım mı seni" dedi.. allah allah benim kafa allak bullak.. "efendim?" dedim. "bırakayım mı seni" dedi tekrar. içimden diyorum yahu nereye bırakacak bu evdeyim zaten.. "nereye?" dedim. demez olaydım rezil oldum. "kursta dersten bırakayım mı seni ikinci döneme yazayım mı adını nasılsa ikinci dönem geleceksin değil mi?" dedi. "olur, sorun olmaz yani benim için." dedim. "tamamdır o zaman, yarın gel sınavını yapayım.." gibisinden işte sınavla ilgili bir şeyler söyledi neyse sonra kapattık. (bu konuşmanın üzerine en az benim kadar şokta olan arkadaşlarımla tekrar teoriler ürettik, yine bir yolunu bulup aklıma düşmeyi başardı.) fakat ben kursa gidemeyeceğim yani ama telefonda söyleyecek bir şey bulamadım. çünkü gel ne olacak falan der biliyorum ama gelemem ben göz ameliyatı oldum gözlerim kıpkırmızı hiç içimden dışarı çıkmak gelmiyor. normalde söylemedim ameliyat olacağımı bilmiyor, şehir dışındayım diye bilecekti ama arkadaşım telde bizim evde olduğunu söyleyince evde olduğumu öğrenmiş oldu. ben şimdi ne bahane bulacağım ne diyeceğim yarın? yine soracak arkadaşıma beni, neredeyim diye. böyle iki hafta daha gidemeyeceğim bir bahane bulmam gerekiyor sanırım. :/