Ona da üzüldüm, umarım, iyi kalpli, vicdanlı biridir. Bundan sonra sizi mutlu eder. İnanın 1 kazak aldım,yemediğim laf kalmadı dediniz, içimi çok acıttınız. Çalışıyorsunuz, maaşınız var, bir arkadaşınızla ortak eve çıksanız?Onun annesi 11 yaşındayken kanserden vefat etmiş. Babası üvey anne getirmiş. Kendi babasından ve üvey anneden şiddet görmüş. 15 yaşında evden atmışlar.
Seni çok özeniyorum anne ve baban var diyor.
Oysa sorunlarımı bilmiyor
o işler öyle değil işte canım kimi aileler çok baskın kızlar da pasif malesefŞu aileye paranızı yedirip, önünüze ilk çıkanla evleneceğinize, 1+0 bir eve mi çıksanız?
Kim niye rahat bırakmıyor anlamadım. Ben yıllardır tek yaşıyorum, hiç rahatsız eden olmadı.
Baba yumruklamaya çalışmış, anne hakaret etmiş, kardeşten tokat yemiş. Daha kötü ne olabilir ki? Şöyle ailem olsa, aynı şehirde bile durmazdım sanırım. Ne ölüme, ne direme der çıkardım o evden.o işler öyle değil işte canım kimi aileler çok baskın kızlar da pasif malesef
ailesinden korkusuna çıkamıyordur pasif bir kız olarak iyi anlıyorum konu sahibini
işe yaramayacak ama yine de yazayım konu sahibi ayrı eve çık ailenden de korkma lütfen
Bende 10 yıla yakındır Üniversite 2 den beri yalnız yaşıyorum. Hiç rahatsız eden olmadı.Şu aileye paranızı yedirip, önünüze ilk çıkanla evleneceğinize, 1+0 bir eve mi çıksanız?
Kim niye rahat bırakmıyor anlamadım. Ben yıllardır tek yaşıyorum, hiç rahatsız eden olmadı.
bayılıyorum sizin gibi özgüvenli insanlara.. maşallahBaba yumruklamaya çalışmış, anne hakaret etmiş, kardeşten tokat yemiş. Daha kötü ne olabilir ki? Şöyle ailem olsa, aynı şehirde bile durmazdım sanırım. Ne ölüme, ne direme der çıkardım o evden.
Rabbim feraha çıkarsın konu sahibini de.
Yani özgüvenden mi bilmem ama şu dünyaya bir kez geliyoruz. Yaşıyor olabilmek için huzur en elzem şart.bayılıyorum sizin gibi özgüvenli insanlara.. maşallah
amin bu arada
2200 lira maaş.Kızlar merhaba.
29 yaşındayım. 1 yıl bile sürmedi evliliğim 5 yıl önce boşandım. Sebebi aldatılmamdı.
Ben çok pişmanım boşandığım için. Hem de 5 yıldır hergün annem&babam yüzüme vuruyor.
Bu süreç içerisinde zaten zor birine güvendim. Zorla nişan yaptırdı. Nikaha 10 gün kala eski eşiyle barıştı. Beni terk etti.
Aradan 5 ay geçti başkasıyla tanıştım. Ne kadar hızlıyım değil mi? Karşıma kim çıkarsa çıksın evlenip bu evden kurtulmam gerek. Ben akıl sağlımı ve sabrımı kaybettim artık.
Bu sabah babam beni yumruklamaya kalktı. Üzerine annemden hakaret, kardeşimden tokat yedim.
Sabahleyin annem bana ekonomik kriz olduğunu, maaşımı fuzuli şeylere harcamamamı , yoksa odamdaki kalorfer peteğini açmayacağını söyledi.
2200 TL maaş alıyorum. 150 Tl kendime ayırıyorum. Telefonuma kontür yüklüyorum. Kişisel ihtiyaçlar vs.Geriye kalan tüm maaşımı babama veriyorum.
Havalar soğudu. Kazaklarım fena halde eskidi ve tülerdi. Zaten ucuz kazak alıyordum, onlar da eridi bildiğiniz.
Bir tane kazak aldım diye işitmediğim hakaret kalmadı.
Bu benim maaşım. İstediğimi yaparım dedim. Annem de bana yüklendi. Kardeşim de anneme sesimi yükseltemeyeceğimi, yoksa kemiklerimi kıracağını söyledi. Ben de iyice kontrolden çıktım. Sabahın 6'sı düşünün. İşe gitmek için hazırlanıyorum telaş halindeyim.
Kardeşim agresifleşti. Televizyonun sesini son ses açtı. Bütün apartman çınlıyor ama gürültüden.
Babam geldi hemen, üzerime yürüyor. Sen susacaksın diye bağırdı.
O anda kardeşim hakaret ederek elindeki çay dolu kupayı yere fırlattı. Ben de ağzımı açmadım, işaret parmağımla kardeşimi işaret ettim bak ne yapıyor anlamında sessizce işaret ettim.
Kahvaltı etmeden, ağlayarak evden çıktım.
Annem arkamdan bağırdı, sana koca dayanmaz diye.
Ayrı eve çıkma şansım yok. Rahat bırakmazlar burada.
İş yerinde mutsuzum.
Eve gidesim yok.
Erkek arkadaşım da evlenmemiz 1 yılı bulur dedi. Biraz ağzını aradım.
Bir kez daha aldatılırsam asla boşanmayacağım.
Maaşımdan tek bir kuruş dahi artık vermem. Birikim yapıp evlenmek zorundayım.
O kadar yalnızım ki, konuşacak hiç kimsem yok.
Herhangi bir adamla, öylesine evlenmek istiyorum.
Her iş çıkışı yarım saat bir ev araştırması yapsanız kısa sürede eşyalı veya eşyasız bir ev bulursunuz kendinize göre. Yine iş çıkışları veya öğle araları çaktırmadan yavaştan yerleşirsiniz. Bir akşam da ben gidiyorum hadi eyvallah der çeker gidersiniz evinize. Ezdirmeyin kendinizi kim olursa olsun. Herkes hayata bir kez geliyor. Bu eziyeti çekmeyin.Sadece paylaşmak dertleşmek biraz daha ağlamak çok ağlamak istedim.
ailemle tartıştığım bir dönem öğrenci yurduna çıkmıştımKızlar merhaba.
29 yaşındayım. 1 yıl bile sürmedi evliliğim 5 yıl önce boşandım. Sebebi aldatılmamdı.
Ben çok pişmanım boşandığım için. Hem de 5 yıldır hergün annem&babam yüzüme vuruyor.
Bu süreç içerisinde zaten zor birine güvendim. Zorla nişan yaptırdı. Nikaha 10 gün kala eski eşiyle barıştı. Beni terk etti.
Aradan 5 ay geçti başkasıyla tanıştım. Ne kadar hızlıyım değil mi? Karşıma kim çıkarsa çıksın evlenip bu evden kurtulmam gerek. Ben akıl sağlımı ve sabrımı kaybettim artık.
Bu sabah babam beni yumruklamaya kalktı. Üzerine annemden hakaret, kardeşimden tokat yedim.
Sabahleyin annem bana ekonomik kriz olduğunu, maaşımı fuzuli şeylere harcamamamı , yoksa odamdaki kalorfer peteğini açmayacağını söyledi.
2200 TL maaş alıyorum. 150 Tl kendime ayırıyorum. Telefonuma kontür yüklüyorum. Kişisel ihtiyaçlar vs.Geriye kalan tüm maaşımı babama veriyorum.
Havalar soğudu. Kazaklarım fena halde eskidi ve tülerdi. Zaten ucuz kazak alıyordum, onlar da eridi bildiğiniz.
Bir tane kazak aldım diye işitmediğim hakaret kalmadı.
Bu benim maaşım. İstediğimi yaparım dedim. Annem de bana yüklendi. Kardeşim de anneme sesimi yükseltemeyeceğimi, yoksa kemiklerimi kıracağını söyledi. Ben de iyice kontrolden çıktım. Sabahın 6'sı düşünün. İşe gitmek için hazırlanıyorum telaş halindeyim.
Kardeşim agresifleşti. Televizyonun sesini son ses açtı. Bütün apartman çınlıyor ama gürültüden.
Babam geldi hemen, üzerime yürüyor. Sen susacaksın diye bağırdı.
O anda kardeşim hakaret ederek elindeki çay dolu kupayı yere fırlattı. Ben de ağzımı açmadım, işaret parmağımla kardeşimi işaret ettim bak ne yapıyor anlamında sessizce işaret ettim.
Kahvaltı etmeden, ağlayarak evden çıktım.
Annem arkamdan bağırdı, sana koca dayanmaz diye.
Ayrı eve çıkma şansım yok. Rahat bırakmazlar burada.
İş yerinde mutsuzum.
Eve gidesim yok.
Erkek arkadaşım da evlenmemiz 1 yılı bulur dedi. Biraz ağzını aradım.
Bir kez daha aldatılırsam asla boşanmayacağım.
Maaşımdan tek bir kuruş dahi artık vermem. Birikim yapıp evlenmek zorundayım.
O kadar yalnızım ki, konuşacak hiç kimsem yok.
Herhangi bir adamla, öylesine evlenmek istiyorum.
korkuyor yalnız kalmaktan sanırım onu çok iyi anlıyorumBaba yumruklamaya çalışmış, anne hakaret etmiş, kardeşten tokat yemiş. Daha kötü ne olabilir ki? Şöyle ailem olsa, aynı şehirde bile durmazdım sanırım. Ne ölüme, ne direme der çıkardım o evden.
Rabbim feraha çıkarsın konu sahibini de.
Böyle ailelerin varlığı beni inanılmaz üzüyor.
Gidin darp raporu alın. Aynı zamanda psikolojik şiddete de maruz kalıyorsunuz.
Bir sabah işe diye çıkın dönmeyin o eve. Maaş kartınız umarım babanızda değildir.ondaysa iptal ettirin yenisini alın.
Kendinize kalacak bir yer ayarlayın. Bir daha onlarla asla görüşmeyin.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?