- 3 Mart 2015
- 3.256
- 6.866
- 358
- 36
- Konu Sahibi dandiktavsan
-
- #41
Öğrenci yurdu çok güzel bir fikirmiş aslında. Kendi odan ve banyon olsa bir de tadından yenmezkorkuyor yalnız kalmaktan sanırım onu çok iyi anlıyorum
içten içe kendini suçluyor olanlardan çünkü (yanlış bir psikoloji ama insan öyle hissediyor baskılardan dolayı)
çok benzer şeyler yaşadım
aile içinde birbirlerini iyice dolduruşa getirmişler belliki bu raddeye gelmiş vaziyet ama ben öğrenci yurduna çıktım
iki ay sonra her koşulumu kabul etmek zorunda kaldılar geri dönmem için hala tam düzelmiş değiller ama en azondan delirmiyorlar
aile? uzgunum anlattiklariniz aynen boyleyse bu insanlar icin baska tabirler bulun. sizin cadi olma, tirnaklarinizi gosterme zamaniniz gelmis. ben yerinizde olsam alir cantami giderim bir gece. belki kacmak olur ama bu insanlari siz duzeltemezsiniz. sevgilinizin gozunun icine bakmayin. ona muhtac imaji sakin cizmeyin, ailevi durumlari anlatmayin. bu her zaman yeni bir duzende yenik baslamaniza neden olur. ayrica sehre gore degismekle birlikte, studyo dairede yasamak ortalama 1000 liranizi alir.Kızlar merhaba.
29 yaşındayım. 1 yıl bile sürmedi evliliğim 5 yıl önce boşandım. Sebebi aldatılmamdı.
Ben çok pişmanım boşandığım için. Hem de 5 yıldır hergün annem&babam yüzüme vuruyor.
Bu süreç içerisinde zaten zor birine güvendim. Zorla nişan yaptırdı. Nikaha 10 gün kala eski eşiyle barıştı. Beni terk etti.
Aradan 5 ay geçti başkasıyla tanıştım. Ne kadar hızlıyım değil mi? Karşıma kim çıkarsa çıksın evlenip bu evden kurtulmam gerek. Ben akıl sağlımı ve sabrımı kaybettim artık.
Bu sabah babam beni yumruklamaya kalktı. Üzerine annemden hakaret, kardeşimden tokat yedim.
Sabahleyin annem bana ekonomik kriz olduğunu, maaşımı fuzuli şeylere harcamamamı , yoksa odamdaki kalorfer peteğini açmayacağını söyledi.
2200 TL maaş alıyorum. 150 Tl kendime ayırıyorum. Telefonuma kontür yüklüyorum. Kişisel ihtiyaçlar vs.Geriye kalan tüm maaşımı babama veriyorum.
Havalar soğudu. Kazaklarım fena halde eskidi ve tülerdi. Zaten ucuz kazak alıyordum, onlar da eridi bildiğiniz.
Bir tane kazak aldım diye işitmediğim hakaret kalmadı.
Bu benim maaşım. İstediğimi yaparım dedim. Annem de bana yüklendi. Kardeşim de anneme sesimi yükseltemeyeceğimi, yoksa kemiklerimi kıracağını söyledi. Ben de iyice kontrolden çıktım. Sabahın 6'sı düşünün. İşe gitmek için hazırlanıyorum telaş halindeyim.
Kardeşim agresifleşti. Televizyonun sesini son ses açtı. Bütün apartman çınlıyor ama gürültüden.
Babam geldi hemen, üzerime yürüyor. Sen susacaksın diye bağırdı.
O anda kardeşim hakaret ederek elindeki çay dolu kupayı yere fırlattı. Ben de ağzımı açmadım, işaret parmağımla kardeşimi işaret ettim bak ne yapıyor anlamında sessizce işaret ettim.
Kahvaltı etmeden, ağlayarak evden çıktım.
Annem arkamdan bağırdı, sana koca dayanmaz diye.
Ayrı eve çıkma şansım yok. Rahat bırakmazlar burada.
İş yerinde mutsuzum.
Eve gidesim yok.
Erkek arkadaşım da evlenmemiz 1 yılı bulur dedi. Biraz ağzını aradım.
Bir kez daha aldatılırsam asla boşanmayacağım.
Maaşımdan tek bir kuruş dahi artık vermem. Birikim yapıp evlenmek zorundayım.
O kadar yalnızım ki, konuşacak hiç kimsem yok.
Herhangi bir adamla, öylesine evlenmek istiyorum.
Allah yardımcınız olsun. Maalesef boşanıp aile evine dönünce babalar pek fazla huzur vermiyor.Kızlar merhaba.
29 yaşındayım. 1 yıl bile sürmedi evliliğim 5 yıl önce boşandım. Sebebi aldatılmamdı.
Ben çok pişmanım boşandığım için. Hem de 5 yıldır hergün annem&babam yüzüme vuruyor.
Bu süreç içerisinde zaten zor birine güvendim. Zorla nişan yaptırdı. Nikaha 10 gün kala eski eşiyle barıştı. Beni terk etti.
Aradan 5 ay geçti başkasıyla tanıştım. Ne kadar hızlıyım değil mi? Karşıma kim çıkarsa çıksın evlenip bu evden kurtulmam gerek. Ben akıl sağlımı ve sabrımı kaybettim artık.
Bu sabah babam beni yumruklamaya kalktı. Üzerine annemden hakaret, kardeşimden tokat yedim.
Sabahleyin annem bana ekonomik kriz olduğunu, maaşımı fuzuli şeylere harcamamamı , yoksa odamdaki kalorfer peteğini açmayacağını söyledi.
2200 TL maaş alıyorum. 150 Tl kendime ayırıyorum. Telefonuma kontür yüklüyorum. Kişisel ihtiyaçlar vs.Geriye kalan tüm maaşımı babama veriyorum.
Havalar soğudu. Kazaklarım fena halde eskidi ve tülerdi. Zaten ucuz kazak alıyordum, onlar da eridi bildiğiniz.
Bir tane kazak aldım diye işitmediğim hakaret kalmadı.
Bu benim maaşım. İstediğimi yaparım dedim. Annem de bana yüklendi. Kardeşim de anneme sesimi yükseltemeyeceğimi, yoksa kemiklerimi kıracağını söyledi. Ben de iyice kontrolden çıktım. Sabahın 6'sı düşünün. İşe gitmek için hazırlanıyorum telaş halindeyim.
Kardeşim agresifleşti. Televizyonun sesini son ses açtı. Bütün apartman çınlıyor ama gürültüden.
Babam geldi hemen, üzerime yürüyor. Sen susacaksın diye bağırdı.
O anda kardeşim hakaret ederek elindeki çay dolu kupayı yere fırlattı. Ben de ağzımı açmadım, işaret parmağımla kardeşimi işaret ettim bak ne yapıyor anlamında sessizce işaret ettim.
Kahvaltı etmeden, ağlayarak evden çıktım.
Annem arkamdan bağırdı, sana koca dayanmaz diye.
Ayrı eve çıkma şansım yok. Rahat bırakmazlar burada.
İş yerinde mutsuzum.
Eve gidesim yok.
Erkek arkadaşım da evlenmemiz 1 yılı bulur dedi. Biraz ağzını aradım.
Bir kez daha aldatılırsam asla boşanmayacağım.
Maaşımdan tek bir kuruş dahi artık vermem. Birikim yapıp evlenmek zorundayım.
O kadar yalnızım ki, konuşacak hiç kimsem yok.
Herhangi bir adamla, öylesine evlenmek istiyorum.
Ayri ev sizin icin suan zor olur birikiminiz yoktur diye düşünüyorum maasinizi aileniz aldigina gore,ama yurt gibi yerleri arastirin derim ve yurda cikin derim.Dedem çok yaşlı. Zaten umursamazdı. Babaannem vefat eti.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?