- Konu Sahibi nutellaaa1775
- #1
Lise hayatım boyunca yanımda olan bir sevgilim vardı, hala var.
bir ay falan önce bir sorun yaşadık. boşuna güvensizlik yaptı, ortada bişey yokken başkalarının dolduruşuna gelip beni aldatmakla suçladı. günlerce hiç aramadı (üstelik bu günlerden biri çok çok önemli bir günümdü, yanımda olması gerekiyordu aylarca planını yapmıştık.)
sırf suçlu olmadığımı anlasın diye yanına gittim (telefonlarıma bile bakmıyordu inat ettim)
suçlu olmadığımı anlattım, inanmasını sağladım bir de baktım barışmışız.
asıl amacım benim suçum olmadığını anlasın,
pişman olsun üzülsündü. barışmak değildi.
neyse bu buluşmadan 3 gün sonra tatile gittim daha dün döndüm.
üstüne bir de 3 hafta görüşmeyince her şeyi düşünme zamanım oldu,
dışarıdan baktım ve olamayacağını gördüm.
en ufak şeyi bile canımı sıkmaya başladı, ilgimi kaybettim.
gerçi güvensizliği buna neden oldu
uzakta kalmamla bir ilgisi yok ilk kez uzaklaşmıyoruz.
neyse. fark etti bunu.
soğudun dedi ilgisizsin dedi başkası mı var dedi (ve ben yine delirdim. be adam güvenmedin diye böyleyiz!)
soğudum dedim, olmuyor dedim
her seferinde o zaman bitsin dedi
bir saat sonrasında ben sensiz yapamam ne olur affet beni her şey düzelecek lütfen bi şans ver senin olmadığını düşünemiyorum bile bla bla bla mesajları attı.
ben de dedim ki. tamam, ama beni biraz rahat bırak. nereye gittin kimle gittin kimi gördün, niye konuştun niye görüştün ne giydin triplerine bi mola ver. beni bunlar soğutuyor dedim.
tamam dedi.
sonra yine aynı şeyler. arkadaşımla avmye giderken abisi bizi bıraktı diye bile tripler..
ben tatildeyken 10 gün rutin bunu yaşadık.
bugün görüştük. ne yalan söyliyim ya çok kırılmışım yada alışkanlıktan başka bişey kalmamış içimde :26:
artık suyu çıktı diye düşünüyorum.
üzülmesin beni bıraksın gitsin istiyorum.
hani bari biraz özliyim kıymetini anlıyim.
ara bile veremiyoruz ard arda 20 mesaj sıralıyor.
bi sihirli değneğim olsa, başkasına aşık etsem onu
yok o zaman da kıskanırım
aynı zamanda da çok iyi bir dost, insan, arkadaş.
kaybetmek de istemiyorum onu. açıkçası seviyorum da hayatımdan çıkmasını istemiyorum tamamen
ilişkimizi arkadaşlık boyutuna taşıyalım istiyorum olgun davranıp.
ne yapabilirim, nasıl anlatırım :44:
bir ay falan önce bir sorun yaşadık. boşuna güvensizlik yaptı, ortada bişey yokken başkalarının dolduruşuna gelip beni aldatmakla suçladı. günlerce hiç aramadı (üstelik bu günlerden biri çok çok önemli bir günümdü, yanımda olması gerekiyordu aylarca planını yapmıştık.)
sırf suçlu olmadığımı anlasın diye yanına gittim (telefonlarıma bile bakmıyordu inat ettim)
suçlu olmadığımı anlattım, inanmasını sağladım bir de baktım barışmışız.
asıl amacım benim suçum olmadığını anlasın,
pişman olsun üzülsündü. barışmak değildi.
neyse bu buluşmadan 3 gün sonra tatile gittim daha dün döndüm.
üstüne bir de 3 hafta görüşmeyince her şeyi düşünme zamanım oldu,
dışarıdan baktım ve olamayacağını gördüm.
en ufak şeyi bile canımı sıkmaya başladı, ilgimi kaybettim.
gerçi güvensizliği buna neden oldu

neyse. fark etti bunu.
soğudun dedi ilgisizsin dedi başkası mı var dedi (ve ben yine delirdim. be adam güvenmedin diye böyleyiz!)
soğudum dedim, olmuyor dedim
her seferinde o zaman bitsin dedi
bir saat sonrasında ben sensiz yapamam ne olur affet beni her şey düzelecek lütfen bi şans ver senin olmadığını düşünemiyorum bile bla bla bla mesajları attı.
ben de dedim ki. tamam, ama beni biraz rahat bırak. nereye gittin kimle gittin kimi gördün, niye konuştun niye görüştün ne giydin triplerine bi mola ver. beni bunlar soğutuyor dedim.
tamam dedi.
sonra yine aynı şeyler. arkadaşımla avmye giderken abisi bizi bıraktı diye bile tripler..
ben tatildeyken 10 gün rutin bunu yaşadık.
bugün görüştük. ne yalan söyliyim ya çok kırılmışım yada alışkanlıktan başka bişey kalmamış içimde :26:
artık suyu çıktı diye düşünüyorum.
üzülmesin beni bıraksın gitsin istiyorum.
hani bari biraz özliyim kıymetini anlıyim.
ara bile veremiyoruz ard arda 20 mesaj sıralıyor.
bi sihirli değneğim olsa, başkasına aşık etsem onu

yok o zaman da kıskanırım

aynı zamanda da çok iyi bir dost, insan, arkadaş.

kaybetmek de istemiyorum onu. açıkçası seviyorum da hayatımdan çıkmasını istemiyorum tamamen

ilişkimizi arkadaşlık boyutuna taşıyalım istiyorum olgun davranıp.
ne yapabilirim, nasıl anlatırım :44: