- Konu Sahibi _Semiramis_
-
- #12.641
Sorma canım ya büyüklerin de bi bildiği varmış teyzem bana hep aşığım diye sakın parasız biriyle evlenme der.
Valla ben konuştum benimkiyle dedim bak sana 2 yıl süre ya adam olursun sorumluluk sahibi olursun ya da biter dedim. Tamam düzelicem dedi
Ama bu konuşmayı 1 yıldır sürekli yapıyorum 1 arpa boyu yol alamadıkAdam hala sabah 5 te eve girior akşam 5 te uyanıor.
Bu ailede kızlar hiç birşeyi beraberde yapmıyorlar ne kahvaltıları var ne akşam yemekleri. Bana çok ters bir durum bu.
Napıcam hiç bilmiyorum mantığımı dinlersem bu çocuk doğru kişi değil ama sevince vazgeçilmiyor. Bakalm inşallah 2 sene içinde değişecek:26:
Sen naaptın senin durumları canım?
Çok doğru diyorsun canım disiplin önce ailede başlıyor. Bir anne bir aileyi sofranın başına toplayabilmeli...
Babası desen işten çıkarıldı ama adam kılını kıprdatıp bir işin ucundan tutmuyor.Kız kardeş desen kendi havasında evde kimse kimseyle değil.
Bir aile ortamı yok böyle iş mi olur. Dediğin gibi böyle bir insan ne iş hayatnda ne evlilik hayatında bir düzen tutturabilir.
Ahh canım al karşına konuş diyorsunda çok yaptım ama nafile.Öyle bir ailede büyüyen birinden ne beklersin....
Benim üzüldüğüm bu yanını 4 sene sonra görmek oldu.Bilseydim bu durumu başlamadan bitirirdim bu işi...
Ben evlenince tek başıma çırpınamam evi çekip çevirecek otoriter bir baba bir eş gerekir.
Senin durumda kötü canım seninkide bir başka saygısız. Bu topikteki kızların sevgilileri sanki yeni yeni göstrior gerçek yüzlerini
Hala o reis naber lafı aklmda yani. Bizimkilerin hepsi aynı demekki...Benimkinin en nefret ettiğim yanı ise hep yanlış kararlar veriyor ve ben doğru yolu göstermeke çalıştıkça
bi kerede arkamda ol be diye bağırıp çağırıyor.Ne yapacağımı şaşırdım. Bugün bidaha konuşayım bakalım...
nerdeyse benim sevgilimle birebir senin sevgilin.. yani ayrıldığım son sevgilim daha doğrusu.. sabaha kadar gezip akşam uyanma konusu hariç..
bende haziranda okulumu bitirip memlekete geldim bunlar ekim gibi söz yapmaya gelecekti güyaa.. baktım eylüldeyiz bunda iş güç bulma namına bi girişim yok dedimki "ben seni en fazla yılbaşına kadar beklerim" "tamam" dedi "ben bulurum o zamana kadar bi sürü zaman var".. neyse geldik aralık ortasına "ben sana ne demiştim" dedim "böyle böyle" demiştin "ee hani kolaydı noldu? senin beni kaybetme korkun yok demekki bişiy yapmadığına göre" dedim "ya anzer şimdi sus verdiğin süre bitince konuşursun" diyo hala.. seninki gibi "arkamda ol biraz" diyo.. yani bi girişimi olsa başarısız olsa arkasında olacam da adamda çaba yok.. neyse yılbaşı geldi "şimdi konuşabilirim sanırım" dedim "ne desen haklısın anzer sen haklıymışsın şimdi napim sen ne dersen onu yapacam" dedi
birde şöyle birşey var bunun 2 kızkardeşi var onlardan biri çalışıyo evde tek çalışan o kız.. baba çalışmıyo senelerdir.. bi ara bi işe girmiş ondanda kazandığından 100 kat fazlasını borçlanmış hala onun borcunu ödüyolar.. kredi çek çek bitiremediler o borcu.. benim anlamadığım bunlar durumları iyi diye çalışmıyolar ev ahalisi.. ama benim yanıma gelirken hep bu ay şu var şu ay bu var ödeme olarak der hep ertelerdi gelmeyi.. e hem paramız var diye çalışmayıp hemde ben çağırınca param yok demek nasıl bir mantıkki??
kızkardeşide biz ayrılınca "abimin sırtı yere gelmez sen merak etme" diyip durdu yüzsüz yüzsüz..
bak ben ne kadar şeye katlanmışım yeri gelmiş haklı olsamda üzülmesin diye susmuşum ama ben hep dırdırcı huzur bozan kişi oldum.. umarım sizde böyle olmaz..