- 24 Mayıs 2010
- 7.753
- 9.874
- 448
- Konu Sahibi isimbulamadimmm
-
- #21
Aynen öyle. Bir söz var ya "Temiz bir vicdan, en rahat yastıktır" diye. Gerçekten öyle. Çektiğin vicdan azabı, pişmanlık en büyük bedel bence...
Ben öyle "ahı tuttu" gibi laflara pek inanmıyorum. El kadar bebeye tecavüz edip yaşlılıktan ölen bir sürü insan var. Ya da çocukların üzerine bomba atıp hayatına devam eden insanlar.
Hayat işte, hepimiz iyi ya da kötü bir şeyler yapıyoruz ve sonuç olarak pişman oluyoruz, bedel ödüyoruz ya da ödemiyoruz. Başımıza gelen her müsibet bir "hatamızın" bedeli değil, bence de.
Yazıyı baştan okudum atlamışım burayı, yahu nesi heyecanlı geliyor, gerçekten 19 yasındayken 59 yasında bir insanın kafası vardı bende. Siz nasıl kandırılıyorsunuz üstelik bu heyecanlı geliyor size, 19 yasındayken heba ettiğiniz gençliğinize üzüldüm sadece6 sene önce 19 yasindaydim. Bir kac ay boyunca evli bir erkekle iliskim oldu. Yazarken cok basit ama aklima geldikce yaptiklarim kendimden tiksiniyorum. O evli olan sevgilim o zamanlar yeni evlenmisti. Karisi 28 kendisi 22 yasindaydi. Hatta ben hep onunla dalga gecerdim neden ablan yasinda kadinla evlisin derdim. O da beni hep sustururdu karimla dalga gecme onun hakkinda konusma derdi. Simdi dusunuyorumda resmen kendimi kullandirmisim bir fahise gibi. Ne zaman arasa kosa kosa giderdim yanina biryerde bulusurduk. Onunla haftanin 4 gunu bulusurduk. 3 veya 4 saat felan beraberdik. Ilk bulustugumuz zamanlar bana hic dokunmamisti bile sonra sonra oldu. Ilk cinsel iliskimimonunla yasadim. Bana heyecanli geliyordu. Bizim iki sokak arkada oturuyorlardi. 6 ay gibi bir sure beraber olduk sonra bana 'daha fazla karimi aldatmak istemiyorum o bunlarin hicbirini hak etmiyor lutfen bana kirilma' dedi ve cikti hayatimdan. Bizim iki sokak arkada 1,5 sene daha oturdular. O 1,5 sene icerisinde birde cocuklari oldu. Sonra tasindilar. Onu cabuk unuttum. Ama yaptigim hatayi asla. Gun gectikce dahada pisman oluyorum. Keske hic yapmasaydim. Zamani geri ceviremem ama hala kendimden nefret ediyorum. Zaten 6 senedir hayatima kim girdiyse hep bir sekilde aldatildim. Yani onun karisina yaptiklarim (her ne kadar kadinin haberi olmasada) hep bir sekilde cikti. 6 senedir mutluda olamiyorum. Yuzum olsa kadina gidip ayaklarina kapanacagim ama onlarin yuvasini bozmak istemiyorum. Benim varligimdan asla haberi olmamali. Artik 25 yasinda olgun bir kadin sayilirim. Hic bir guzellige hic bir iyilige layik olmadigimi dusunuyorum. Yaptigim cok kotu bir sey. Bu saatten sonra ne yapsam kendimi affetsem? Yazmak rahatlatti beni...
Cahillikle alakasi yok....
istemissin yapmissin...
cahilligin gencligin toylugun arkasina siginma
bugun kalbini hoplatacak, ilginc gelecek evli bir tipe denk gelsen bugun de yaparsin....bir hormona bakar is...
basina bir suru sorun grldiginden, mutsuz oldugundan bu sitemin kendine....ama dedigim gibi
bugun aynisi olsa yine aynisi olur...
bazi karakterler bazi seylere daha meyili...
yapacak birsey yok...
Pişman olman en guzeli6 sene önce 19 yasindaydim. Bir kac ay boyunca evli bir erkekle iliskim oldu. Yazarken cok basit ama aklima geldikce yaptiklarim kendimden tiksiniyorum. O evli olan sevgilim o zamanlar yeni evlenmisti. Karisi 28 kendisi 22 yasindaydi. Hatta ben hep onunla dalga gecerdim neden ablan yasinda kadinla evlisin derdim. O da beni hep sustururdu karimla dalga gecme onun hakkinda konusma derdi. Simdi dusunuyorumda resmen kendimi kullandirmisim bir fahise gibi. Ne zaman arasa kosa kosa giderdim yanina biryerde bulusurduk. Onunla haftanin 4 gunu bulusurduk. 3 veya 4 saat felan beraberdik. Ilk bulustugumuz zamanlar bana hic dokunmamisti bile sonra sonra oldu. Ilk cinsel iliskimimonunla yasadim. Bana heyecanli geliyordu. Bizim iki sokak arkada oturuyorlardi. 6 ay gibi bir sure beraber olduk sonra bana 'daha fazla karimi aldatmak istemiyorum o bunlarin hicbirini hak etmiyor lutfen bana kirilma' dedi ve cikti hayatimdan. Bizim iki sokak arkada 1,5 sene daha oturdular. O 1,5 sene icerisinde birde cocuklari oldu. Sonra tasindilar. Onu cabuk unuttum. Ama yaptigim hatayi asla. Gun gectikce dahada pisman oluyorum. Keske hic yapmasaydim. Zamani geri ceviremem ama hala kendimden nefret ediyorum. Zaten 6 senedir hayatima kim girdiyse hep bir sekilde aldatildim. Yani onun karisina yaptiklarim (her ne kadar kadinin haberi olmasada) hep bir sekilde cikti. 6 senedir mutluda olamiyorum. Yuzum olsa kadina gidip ayaklarina kapanacagim ama onlarin yuvasini bozmak istemiyorum. Benim varligimdan asla haberi olmamali. Artik 25 yasinda olgun bir kadin sayilirim. Hic bir guzellige hic bir iyilige layik olmadigimi dusunuyorum. Yaptigim cok kotu bir sey. Bu saatten sonra ne yapsam kendimi affetsem? Yazmak rahatlatti beni...
6 sene önce 19 yasindaydim. Bir kac ay boyunca evli bir erkekle iliskim oldu. Yazarken cok basit ama aklima geldikce yaptiklarim kendimden tiksiniyorum. O evli olan sevgilim o zamanlar yeni evlenmisti. Karisi 28 kendisi 22 yasindaydi. Hatta ben hep onunla dalga gecerdim neden ablan yasinda kadinla evlisin derdim. O da beni hep sustururdu karimla dalga gecme onun hakkinda konusma derdi. Simdi dusunuyorumda resmen kendimi kullandirmisim bir fahise gibi. Ne zaman arasa kosa kosa giderdim yanina biryerde bulusurduk. Onunla haftanin 4 gunu bulusurduk. 3 veya 4 saat felan beraberdik. Ilk bulustugumuz zamanlar bana hic dokunmamisti bile sonra sonra oldu. Ilk cinsel iliskimimonunla yasadim. Bana heyecanli geliyordu. Bizim iki sokak arkada oturuyorlardi. 6 ay gibi bir sure beraber olduk sonra bana 'daha fazla karimi aldatmak istemiyorum o bunlarin hicbirini hak etmiyor lutfen bana kirilma' dedi ve cikti hayatimdan. Bizim iki sokak arkada 1,5 sene daha oturdular. O 1,5 sene icerisinde birde cocuklari oldu. Sonra tasindilar. Onu cabuk unuttum. Ama yaptigim hatayi asla. Gun gectikce dahada pisman oluyorum. Keske hic yapmasaydim. Zamani geri ceviremem ama hala kendimden nefret ediyorum. Zaten 6 senedir hayatima kim girdiyse hep bir sekilde aldatildim. Yani onun karisina yaptiklarim (her ne kadar kadinin haberi olmasada) hep bir sekilde cikti. 6 senedir mutluda olamiyorum. Yuzum olsa kadina gidip ayaklarina kapanacagim ama onlarin yuvasini bozmak istemiyorum. Benim varligimdan asla haberi olmamali. Artik 25 yasinda olgun bir kadin sayilirim. Hic bir guzellige hic bir iyilige layik olmadigimi dusunuyorum. Yaptigim cok kotu bir sey. Bu saatten sonra ne yapsam kendimi affetsem? Yazmak rahatlatti beni...
Ben öyle "ahı tuttu" gibi laflara pek inanmıyorum. El kadar bebeye tecavüz edip yaşlılıktan ölen bir sürü insan var. Ya da çocukların üzerine bomba atıp hayatına devam eden insanlar.
Hayat işte, hepimiz iyi ya da kötü bir şeyler yapıyoruz ve sonuç olarak pişman oluyoruz, bedel ödüyoruz ya da ödemiyoruz. Başımıza gelen her müsibet bir "hatamızın" bedeli değil, bence de.
Bir de kimin ne yaşadığını gerçekten bilemeyiz. Benim çok sevdiğim bir arkadaşım vardır. Üniversitenin ilk yılındaydık, kız da buradaki gibi 19 yaşında babası o daha küçükken bırakıp gitmiş, kız kendinden 30 yaş büyük, evli ve çocuklu bir adama aşık oldu. Adam çocuklarına çok düşkündü.Ya hemen cahilliğin arkasına sığınma bık bık bık. Herkes aynı olgunluk olmak zorunda mı? Birinde demiş 13 yaşında mısın. 13 yaşında mı birlikte olacaktı adamla. 19 yaş çok mu büyük ya? 29 yazıyor da ben mi yanlış okudum. Bu kadar sığ olmayın ya. Pişman olmuş birini bile taşlamak derdine düşmüş insanlar var. Kinamayın ya. Sizin de çocuğunuz olacak kınamayın...
6 sene önce 19 yasindaydim. Bir kac ay boyunca evli bir erkekle iliskim oldu. Yazarken cok basit ama aklima geldikce yaptiklarim kendimden tiksiniyorum. O evli olan sevgilim o zamanlar yeni evlenmisti. Karisi 28 kendisi 22 yasindaydi. Hatta ben hep onunla dalga gecerdim neden ablan yasinda kadinla evlisin derdim. O da beni hep sustururdu karimla dalga gecme onun hakkinda konusma derdi. Simdi dusunuyorumda resmen kendimi kullandirmisim bir fahise gibi. Ne zaman arasa kosa kosa giderdim yanina biryerde bulusurduk. Onunla haftanin 4 gunu bulusurduk. 3 veya 4 saat felan beraberdik. Ilk bulustugumuz zamanlar bana hic dokunmamisti bile sonra sonra oldu. Ilk cinsel iliskimimonunla yasadim. Bana heyecanli geliyordu. Bizim iki sokak arkada oturuyorlardi. 6 ay gibi bir sure beraber olduk sonra bana 'daha fazla karimi aldatmak istemiyorum o bunlarin hicbirini hak etmiyor lutfen bana kirilma' dedi ve cikti hayatimdan. Bizim iki sokak arkada 1,5 sene daha oturdular. O 1,5 sene icerisinde birde cocuklari oldu. Sonra tasindilar. Onu cabuk unuttum. Ama yaptigim hatayi asla. Gun gectikce dahada pisman oluyorum. Keske hic yapmasaydim. Zamani geri ceviremem ama hala kendimden nefret ediyorum. Zaten 6 senedir hayatima kim girdiyse hep bir sekilde aldatildim. Yani onun karisina yaptiklarim (her ne kadar kadinin haberi olmasada) hep bir sekilde cikti. 6 senedir mutluda olamiyorum. Yuzum olsa kadina gidip ayaklarina kapanacagim ama onlarin yuvasini bozmak istemiyorum. Benim varligimdan asla haberi olmamali. Artik 25 yasinda olgun bir kadin sayilirim. Hic bir guzellige hic bir iyilige layik olmadigimi dusunuyorum. Yaptigim cok kotu bir sey. Bu saatten sonra ne yapsam kendimi affetsem? Yazmak rahatlatti beni...
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?