2. Evlilik ve kızım…

Sizinle başlarken bir evladınız olduğunu bilmiyormuydu bu adam ne demek sürekli bizimlemi yaşayacak.Elbette yaşayacak çocuğun yeri annesinin yanıdır.Ama belli ki babasının alması size daha mantıklı gelmişki ikilemde kalabilmişsiniz.Şahsen böyle konularda eğip bükemem ben.Evladım bir yana dünya bir yana.Evlenecegim.adam o söz konusu olunca ağız büküyorsa beni rüyasında görebilir.Kız çocuğu birde anneye en muhtaç zamanı.Hanımlar hiçbir erkek için evladınızdan vazgeçmeyin
 
Yedi yaşında bir kız çocuğundan bahsediyosun demi. Ne aşkı ne evliliği ne babasında kalması. Benim yavrumun gözünden bir damla akan yaşa bin tane adam kurban olsun. İlişkim ilişkim hay senin ilişkine
 
Normalleştirdiğimi tam olarak hangi kelimeden, hangi cümleden çıkardınız?
Diyemediniz mi senin karışmamana gerek yok, ortak çocuğumuz olduğunda ben zaten azaltılırım kızımla görüşmeyi diye?


Bundan sonrasi icin yorumu gipitiye birakiyorum...

"Zaten" Ne Anlama Geliyor?

Bu bağlamda "zaten" kelimesi, temel olarak bir şeyin önceden beklenen, kaçınılmaz veya kesin olduğu hissini verir. Yani, bahsedilen eylemin (görüşmeleri azaltma) şu şekillerde olduğunu ima eder:

Zaten planlanmış veya kararlaştırılmış: Konuşan kişi bunu muhtemelen daha önce düşünmüştür ve bu yeni bir fikir değildir.

Doğal veya beklenen bir sonuç: Durum göz önüne alındığında (çocuk sahibi olmak), sosyal gezileri azaltmak mantıklı ve neredeyse otomatik bir sonuçtur.

Her şeye rağmen gerçekleşecek bir şey: Belirli bir tartışma olmasa bile, bu muhtemel hareket tarzı olacaktır.

Bir noktayı pekiştirme: İfadeye vurgu katarak, cümleyi daha kesin ve ani bir karardan ziyade, "elbette" veya "belli ki" gibi bir anlamda güçlendirir.


Cümleye Kattığı Nüans
"Çocuğumuz olduğunda ben zaten görüşmeyi azaltırım" dediğinizde, şu anlamlara gelir:
"Çocuğumuz olduğunda, görüşmelerimi zaten azaltacağım."
"Çocuğumuz olduğunda, görüşmelerimi nasılsa azaltacaktım."
"Çocuğumuz olduğunda görüşmelerimi azaltmam belliydi."
 
Bu konu sinirlerimi bozdu ya. Abim yıllar önce boşandı yeğenimin velayeti onda ve bizimle birlikte yaşıyorlar. Annesi başka bir semtte yaşıyor,çalışıyor. Ben daha şimdiden ilerde abim evlenirse nasıl olur, yeğenimin annesi evlense bu kızcağızın hali ne olur, nasıl rahatça annesini görecek, acaba yeğenime iyi davranırlar mı diye düşünürken, bir annenin öz kızını 1 yıldır tanıdığı bir adam için geri plana atması zoruma gidiyor. Üzüldüm o güzel kuzuya.
 
Bir çocuğun yeri annesinin yanıdır. Onu dünyaya getirmeyi siz tercih ettiniz, boşanmayı da ebeveynleri tercih etti. Bu durumda şu hayatı seçme tercihi olmamış bir kız çocuğu olarak onun daha önde tutulması gerekir, sizin ya da sevgilinizin değil. 8 ve 2.5 yaşlarında oğullarım var. Biraz önce küçüğü babası yatırsın dedim, ağla ağla bir hal oldu çocuk. İşimi bitirene kadar beklettim, ben yatırdım. 8 yaşındaki oğlum beni iki gün görmese annem annem der durur. Hiç düşünemiyorum ki benden kilometrelerce uzakta olsun. Geçen sene haftada bir kez başka bir şehre gidip geliyordum, onda bile anne ne zaman gelirsin, ben geldikten ne kadar sonra gelirsin diye sora sora bir hal oluyordu garibim. 5 yaşında yuvası dağılmış bir çocuk var, aradan henüz 2 sene geçmiş. Daha yeni düzenine alışamamıştır. Sizin bunları düşünüyor olmanız gerekirken evliliği düşünüyor olmanız bencilliğinizi gösteriyor. 5 yaşında bir kız çocuğu var, tüm dünyası anne ve babasından oluşuyor. Sonra o dünya yıkılıyor, iki sene sonra yerine yeni yeşermeye başlayan yıkık bir dünya geliyor. Tam bu dünyaya alışmaya başlarken dünya bir daha yıkılıyor.

Siz iyi misiniz? Gerçekten böyle bir yıkıma gerek var mı? Daha 28 yaşındasınız, önünüzde çok zaman var. Kızınızın biraz büyümesini bekleyemediniz mi?
 
Yok bunlar başka kafalar. 32 yaşındayım. Çocuğum yok. Şu an sadece hayal edebiliyorum bu durumu. Adamın biri diyecek ki evladını istemem. Ben de onu sevmeye devam edeceğim. İğrenç.
Ofisimde bir çalışma arkadaşım var. Şu an 40 yasinda ve kızı var. 22 yaşında boşanmış. Neden evlenmeden dedim. Üniversiteye gitsin kızım hayatını düzene koysun. Hem kizi varken insanın zor oluyor dedi. Helal olsun dedim. Evlenmek istiyor ama kızının 18 yaşını beklemiş. Evden ayrılmasını. Bu arada eski eşi ile ayni sehirdeler. Çocuğu 5 aylıkken boşanan kadin yapmamış bunu. Ofiste başta temizlik işi yapıyordu. O kadın o kızı okutmak için tuvalet temizliyordu.
Bunun gibiler anca ağlar sonra koca bulur. Ay gece gece ne sinir oldum
 
Kusura bakmayın okumadım.
O cümle benim düşüncem değil, konu sahibi için öngördüğüm bir cümle.
 
Siz baştan zaten babasında kalır gibi bir izlenim çizmişsiniz bence adamda.Yazık çok üzüldüm yavruya 2 yılda başına gelenlere bak.
 
Başlığı görür görmez tabiki kızım dedim. Nitekim ortada bir tercih var. Bu ikilemde kalmışsan cvp belli zaten. Bu adam kızın olduğunu yeni mi öğrendi de burun kıvırdı. Ayrıca ergenliğe doğru giden bir kız çocuğu varken bana göre evlilik çok öte birşey ortalık yangın yeri.
 
Sevgilimin ailesi de seneye evlilik düşünüyor sevgilimde öyle. Bu yüzden bu kadar geriliyorum aslında şöyle 2 3 yıl olsaydı. Haklı olarak atanacak ve evlenmesi gerekiyor yaşı da geçmeden.
Yaşı kaç ki? Siz hala o kafada mısınız… yaşınız geçmemişken ( bana göre çok küçükken) bir evlilik yapmışsınız yürümemiş, hala böyle diyebilmeniz hiç ders almadığınızı gösteriyor. Kızınızın yanınıza gelmesi lafı edildiğinde erkek arkadaşınızın suratı değişmiş. Bu çocuk daha 7 yaşında. Zaman neler gösterir bilinmez. Keşke en baştan sizi çocuklu bir kadın olarak değerlendirmeye alsaymış.
 
Nasıl saçma ve iğrenç bir düşünce. Ceza alacaksamda alayım ya. Boşanalı 2 yıl olmuş. Sevdin de neyini sevdin bu hesapları yapıyorsun. Seven adam sana bu hesapları yaptırır mı. Sende sorumluluk almak istemiyorsun zaten kendine itiraf et. Bizi boşver. Çocuk daha anne baba boşanma kavramını beyninde oturtmdan hop başa sardı. 2 yıl içinde ne ara kendine geldin tanıştın sevdin evliliğe gidiyorsun. Ne kadar üfledin o yoğurdu.
 
+1
 
Aslında planlı çoktan yapmış da bizden gaz istiyor.
 
Ben de çok küçüktüm annem babam boşandığında.Annem de meslek sahibi ve afet gibi bir kadındı gençken,çok talibi oldu.Kızımla yabancı erkeği aynı eve sokmam dedi ve tekrar evlenmedi.Beni babama göndermek zaten seçenek bile olamazdı.Gerçekten her doğuran anne olamıyor maalesef.
 
Daha adam adına emin bile konuşamıyorsun,zaten sana garantide vermemiş.Yalandan bile bizimle kalır tabi demeyen adam.Yarin bir gün ben sana bunun garantisini vermemiştim.Babasinda duracaktı cart curt der.Ve anladığım kadarıyla kızını istemicek.Sende bunu biliyorsun ama sırf evden kurtulmak adına evladını feda ediyorsun.Babaanne iyi bakıyor ama yarın bir gün babaanneye birşey olsa baba evlense ne olacak bu yavrucak.Bu çocuk doğmayı kendi tercih etmedi siz istediniz ve doğdu.Bekar bir insan gibi arzu ve heveslerinin peşinde düşüncesizce kosamazsin.Onceligin evladın olacak o belli bir yaşa gelene kadar.Üzgünüm annelik fedakarlıktir,yeri gelir uykundan kişisel bakımından yeri gelincede birine aşık olsan da evladın için en doğrusu olana kadar vazgeçmeyi bilmek gerekir.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…