iki çocuğu olanları tebrik etmek istiyoruum...
yok arkadaş, ben 2. çocuğu düşünmüyorum artık.. dün gezmeye gidicez demiştim ya, gittik.. kuzenim tutturdu bende sizinle gelecem diye, emiri çok seviyo diye bende kıyamadım hadi gel dedim.. 10 yaşında, çook bilmiş bir kız.. aman Allahım, hep derler ya , kesin size de diyolardır, şimdi en güzel günlerin bi büyüsün göreceksin sen diye.. yaaw hakikaten ne doğruymuş, benim oğlum yanında melek meleeekkk.. ne istekleri bitiyo, ne dertleri.. cimcimeye kıyamıyom da hiç, her istediğine tamam dedim, ilk defa geliyor bizde kalmaya, gönlü olsun istedim.. bide çok imkanları olmasına rağmen yokluk içinde büyütüyolar çocuğu, bide yaşından büyükmüş gibi davranıyolar hep ona, kıyamadım, azcık çocukluğunu yaşasın istedim.. yaw ama dünden beri totom yer görmedi desem yeridir.. az önce abisi geldi aldı, üzüldüm gittiğine de şimdi.. sanki bi günde alışmışım gibi.. bakalım Emir sabah onu göremeyince ne yapacak, oda alıştı cimcimeye..
ama şunu farkettim, hakikaten çocuk büyütmek ne zormuş.. gerçekten biz şuan resmen evliliğin balayısındayız kızlar.. az büyüyünce napacaz bilemiyorum.. mesela sahile götürdüm akşam onu, burda hem hem masal kahramanlarıyla oluşturulmuş boool bool oyun parkurlu güzel kocaman bir parkımız var, birde lunaparkı var.. hepsi birarada yani.. bende götüreyimde çocuk azcık eğlensin dedim, aman yarabbi sevinçten çıldırdı resmen, tabi onunla birlikte Emirde.. ama ben hem Emiri hem onu idare edemedim resmen, gözümün önünden ayrılsın istemedim, ama o da deliler gibi bi oraya bi buraya her gördüğü şeye koşuyo doğal olarak, biz Emirle peşinde, bide hiç karışmayım tadını çıkarsın rahaat rahat hazır anası babası yokken dedim ama bittim bittiiim.. eşimde mesaiye kalmıştı geç geldi yanımıza.. gelir gelmez Emiri verdim kucağına, doğruuu cimcimenin peşine.. yakaladım onuda, verdim eline bir dondurma, oturttum yanıma, bi 10 dak dinlendim çook şükür.. sonra lunapark maceramız başladı.. amaaann, düşecek diye aklım çıktı, herşeyide istiyo, hayır diyemedim, ama emanet olduğu için mi ne, çok zordu bakımı çook.. kendi çocuğum olmayınca, aman kırılmasın üzülmesin diye daha mı çok önemsedim, yoksa Emir daha çok küçük zaten daha hayır denecek bişi yaptığı yok diye mi ne, ay bi zorlandım bi zorlandım.. çok şükür sağ salim abisine teslim ettim de..
neyse, şuan evim darmadağın, banyom su içinde, çamaşırlar makinede, saçma sapan bi halde heryer.. ama yarına bıraktım herşeyi.. hiiiç parmağımı bile kaldırmak istemiyorum.. her dağınıklıktaki anısına bakıp gülümsüyorum şimdi, ama bu yorgunluğa da değdi diye düşünüyorum, giderken gözlerinin içi ışıl ışıldı.. sanırım artık bana daha sık gelecek kalmaya, inşallah gelir büyümeden..bana sabah kahvaltı ederken "sanki biz seninle kuzen değilizde arkadaşız, bi saattir benimle muhabbet ediyosun farkında mısın?" dediii..
sevinsem mi üzülsem mi bilemedim, kesinlikle daha sık gelmeli..
neyse, benden böle işte.. yarın sabahtan evi temizleyip,öğleden sonra dışarı çıkacağım.. sizinle yine görüşemeyeceğiz yani.. hadi sevgiyle kalın..
bu arada gamze kaç gündür yok yineee.. niyee? haberi olan var mıı?