Aynı şeyleri ben de yaşıyorum canım ama malesef benden başka uyutacak kimse olmadığından başkasıyla uyur mu bilemiyorum önceden uyurdu şimdi dediğin gibi 1 saat oynuyor yuvarlanıp duruyor sonra ağlıyor zaten ben de birkaç defa çıkarınca hemen alıştı sıkılınca hemen ağlıyor. Çalışıyor olsam en azından belki işyerinde birkaç saat dinlenirdim çok yoruldum gece de çok uyanıyorHaftasonunda oğlumu bir türlü uyutamadım, çocuğa bişeyler oldu benleyken uyumuyo, önce oyunlar oynuyo, sonra da çığlık çığlığa ağlıyo mecburen kaldırıyorum yataktan bende, sanki ağlayan hiç o değilmiş gibi sırıtıyo. cumartesi dedesini çağırdım gelin uyutun diye, yatar yatmaz hemen uyudu, pazarda babası uyuttu.
Kavga ediyoruz resmen artık, çok sinirlendirdi beni. sonra da beni güldürmek için oturduğu yerden sallana sallana oynuyo.
Aynı şeyleri ben de yaşıyorum canım ama malesef benden başka uyutacak kimse olmadığından başkasıyla uyur mu bilemiyorum önceden uyurdu şimdi dediğin gibi 1 saat oynuyor yuvarlanıp duruyor sonra ağlıyor zaten ben de birkaç defa çıkarınca hemen alıştı sıkılınca hemen ağlıyor. Çalışıyor olsam en azından belki işyerinde birkaç saat dinlenirdim çok yoruldum gece de çok uyanıyor
Canım her iş bir değil tabiki senin işini bilirim zamanında ben de avukatın asistanı olarak çalışmıştım seninki yine anlayışlıymış benim patron piskopat gibi biriydi resmen çalışmaktan soğuttu beni. Borçlular desem, adamın kaprisleri mi desem bıkmıştım resmen. Ben biraz da evden çok bunaldım burada kimsem yok, dışarı da çıkmıyoruz üstüne çınarın huysuzluğu gelince bunalıyorumHiç gülesim yoktu serenay iş yerinde daha beter oluyor hiç olmassa evindesin başka bir sorumluluğun yok, uykusuzluk üstüne iş, birde birşeyleri yalnış yapacam stresi, mesela bugün duruşma gününü yalnış yazmışım patron farketmese sonucunu düşünmek bile istemiyorum allahtan anlayışlı üstüne birde insanlarla uğraşmak var adamın biri geldi geçenlerde borçlu kafamı kızdırmayın topuğunuza sıkarım dedi.. Sence evde olup sadece çocuğun ve evinlemi ilgilenmek yoksa çalışıp stresin üstüne stres eklenip ve piskopat insanlarla uğraşmakmı daha kolay..
Canım her iş bir değil tabiki senin işini bilirim zamanında ben de avukatın asistanı olarak çalışmıştım seninki yine anlayışlıymış benim patron piskopat gibi biriydi resmen çalışmaktan soğuttu beni. Borçlular desem, adamın kaprisleri mi desem bıkmıştım resmen. Ben biraz da evden çok bunaldım burada kimsem yok, dışarı da çıkmıyoruz üstüne çınarın huysuzluğu gelince bunalıyorum
Patron müdür filan çok önemli gerçekten, bizim avukatın gözü para hırsından kör olmuştu. Adam neredeyse ofis home gibi yaşıyordu, yemeği beğenmezse bile bana laf ederdi, görüşmek istemediği kişiler için bana bahaneler uydurtup yalan söyletirdi insanları idare etmek kadar zor bir şey yok, herşeye hakim olman gerekiyor bir de orada fesat insanlar vardı seni zor durumda görmek isteyen insanlar olur ya, ay düşündükçe neredeyse şu andaki halime şükredeceğim oradan ayrılmam, kurtulmak bile 1-2 ay sürdü. Kolay gelsin canım sana neyse ki annen sağ salim ve çocuğunu güvenilir ellere bırakıp çalışıyorsunHaklısın canım gerçekten zor allah yardımcın olsun. Çok şükür benim patronum iyi o yüzden çalışmak zor gelmiyor yoksa çekilecek bir iş değil..
Patron müdür filan çok önemli gerçekten, bizim avukatın gözü para hırsından kör olmuştu. Adam neredeyse ofis home gibi yaşıyordu, yemeği beğenmezse bile bana laf ederdi, görüşmek istemediği kişiler için bana bahaneler uydurtup yalan söyletirdi insanları idare etmek kadar zor bir şey yok, herşeye hakim olman gerekiyor bir de orada fesat insanlar vardı seni zor durumda görmek isteyen insanlar olur ya, ay düşündükçe neredeyse şu andaki halime şükredeceğim oradan ayrılmam, kurtulmak bile 1-2 ay sürdü. Kolay gelsin canım sana neyse ki annen sağ salim ve çocuğunu güvenilir ellere bırakıp çalışıyorsun
iyi geceler arkadaşlar
2 hafta önce falandı galiba hamile olduğumu yazmıştım büyük bir şokla. hiç beklemediğim bir durumdu. chek-up yaptırdığımı ve kemik ölçümü yaptırdığımı da yazmıştım. maalesef aldığım yüksek radyasyondan dolayı bebeğin anne karnında ciddi anomali riski olduğu sakat doğmasa bile ileride özellikle çocuk kanserlerine ve diğer ağır hastalıklara yakalanma riskinin çok daha fazla olacağı söylendi kadın doğumcum tarafından. tabiii başka birkaç dr a daha gittim ünv. hastanesinde çalışan bir hemşire yakınımdan oradaki kadın doğumcu-çocuk doktoru-onkolog konuşabildiği bir sürü dr a sordurdum ve aynı cevapları aldım. büyük bir yıkım yaşadım ve çok zor bir karar vererek kızımın da geleceğini düşünerek hamileliğimi sonlandırmak zorunda kaldım. ilk gün çift çubuğu gördüğümde eşime "buna hazır değiliz nasıl bakarız aldıralım" diye ağladım 5 dk ve sonra toparlanıp kabullendim. hemen gelecek planlarımı yaptım durumu kabullendim ve bebeğimi istedim. sonra dr la konuştuktan sonra "buna nasıl karar verebilirim,ondan nasıl vazgeçicem,nasıl aldırıcam" diye ağladım günlerce ve sonra toparlanıp, kızıma bakıp, bu olumsuzlukların onun hayatını nasıl etkileyeceğini düşünüp, durumu kabullenmek zorunda kaldım. kendimi suçlamaktan tam olarak ne zaman vazgeçerim bilemiyorum ama demem o ki eğer yeni bir hamilelik planlamıyorsanız gerçekten doğru düzgün korunun. biz çevremde tanıdığım hemen herkesin yıllardır yaptığı ve işe yarayan şeyi yaptık (geri çekilme) ama işe yaramadı işte. çok zayıf da olsa döllenme ihtimali vardı evet bunu biliyorduk ama tutacağı hiç aklımıza gelmezdi ve tuttu. keşkeler ve pişmanlıklar çok ağır oluyor bazen, taşımakta zorlanıyor insan... allah doğan ve doğacak olan evlatlarımıza sağlıklı güzel ömürler versin...
iyi geceler arkadaşlar
2 hafta önce falandı galiba hamile olduğumu yazmıştım büyük bir şokla. hiç beklemediğim bir durumdu. chek-up yaptırdığımı ve kemik ölçümü yaptırdığımı da yazmıştım. maalesef aldığım yüksek radyasyondan dolayı bebeğin anne karnında ciddi anomali riski olduğu sakat doğmasa bile ileride özellikle çocuk kanserlerine ve diğer ağır hastalıklara yakalanma riskinin çok daha fazla olacağı söylendi kadın doğumcum tarafından. tabiii başka birkaç dr a daha gittim ünv. hastanesinde çalışan bir hemşire yakınımdan oradaki kadın doğumcu-çocuk doktoru-onkolog konuşabildiği bir sürü dr a sordurdum ve aynı cevapları aldım. büyük bir yıkım yaşadım ve çok zor bir karar vererek kızımın da geleceğini düşünerek hamileliğimi sonlandırmak zorunda kaldım. ilk gün çift çubuğu gördüğümde eşime "buna hazır değiliz nasıl bakarız aldıralım" diye ağladım 5 dk ve sonra toparlanıp kabullendim. hemen gelecek planlarımı yaptım durumu kabullendim ve bebeğimi istedim. sonra dr la konuştuktan sonra "buna nasıl karar verebilirim,ondan nasıl vazgeçicem,nasıl aldırıcam" diye ağladım günlerce ve sonra toparlanıp, kızıma bakıp, bu olumsuzlukların onun hayatını nasıl etkileyeceğini düşünüp, durumu kabullenmek zorunda kaldım. kendimi suçlamaktan tam olarak ne zaman vazgeçerim bilemiyorum ama demem o ki eğer yeni bir hamilelik planlamıyorsanız gerçekten doğru düzgün korunun. biz çevremde tanıdığım hemen herkesin yıllardır yaptığı ve işe yarayan şeyi yaptık (geri çekilme) ama işe yaramadı işte. çok zayıf da olsa döllenme ihtimali vardı evet bunu biliyorduk ama tutacağı hiç aklımıza gelmezdi ve tuttu. keşkeler ve pişmanlıklar çok ağır oluyor bazen, taşımakta zorlanıyor insan... allah doğan ve doğacak olan evlatlarımıza sağlıklı güzel ömürler versin...
nasıl oldunuz canım düzelme varmıı ???
iyi geceler arkadaşlar
2 hafta önce falandı galiba hamile olduğumu yazmıştım büyük bir şokla. hiç beklemediğim bir durumdu. chek-up yaptırdığımı ve kemik ölçümü yaptırdığımı da yazmıştım. maalesef aldığım yüksek radyasyondan dolayı bebeğin anne karnında ciddi anomali riski olduğu sakat doğmasa bile ileride özellikle çocuk kanserlerine ve diğer ağır hastalıklara yakalanma riskinin çok daha fazla olacağı söylendi kadın doğumcum tarafından. tabiii başka birkaç dr a daha gittim ünv. hastanesinde çalışan bir hemşire yakınımdan oradaki kadın doğumcu-çocuk doktoru-onkolog konuşabildiği bir sürü dr a sordurdum ve aynı cevapları aldım. büyük bir yıkım yaşadım ve çok zor bir karar vererek kızımın da geleceğini düşünerek hamileliğimi sonlandırmak zorunda kaldım. ilk gün çift çubuğu gördüğümde eşime "buna hazır değiliz nasıl bakarız aldıralım" diye ağladım 5 dk ve sonra toparlanıp kabullendim. hemen gelecek planlarımı yaptım durumu kabullendim ve bebeğimi istedim. sonra dr la konuştuktan sonra "buna nasıl karar verebilirim,ondan nasıl vazgeçicem,nasıl aldırıcam" diye ağladım günlerce ve sonra toparlanıp, kızıma bakıp, bu olumsuzlukların onun hayatını nasıl etkileyeceğini düşünüp, durumu kabullenmek zorunda kaldım. kendimi suçlamaktan tam olarak ne zaman vazgeçerim bilemiyorum ama demem o ki eğer yeni bir hamilelik planlamıyorsanız gerçekten doğru düzgün korunun. biz çevremde tanıdığım hemen herkesin yıllardır yaptığı ve işe yarayan şeyi yaptık (geri çekilme) ama işe yaramadı işte. çok zayıf da olsa döllenme ihtimali vardı evet bunu biliyorduk ama tutacağı hiç aklımıza gelmezdi ve tuttu. keşkeler ve pişmanlıklar çok ağır oluyor bazen, taşımakta zorlanıyor insan... allah doğan ve doğacak olan evlatlarımıza sağlıklı güzel ömürler versin...
Hayırlısı olsun canım, ben de henüz adet gecikmesi yaşamadan boyun rontgeni çektirmiştim ve hamile olduğumu duyunca panik olmuştum o sıralar çok ilaç kullanmıştım sonra birkaç doktora danıştım kimisi aynen sana dedikleri gibi çocukluk hastalıklarından bahsetti en son kendi doktorum bebek zarar görseydi düşük yapardın demişti sonra cerrahpaşa genetik bilime gittim oradaki kurul olumlu rapor verince içim biraz rahatladı, tabi kemik ölçümü ve check up daha çök radyasyon içerebilir o yüzden senin durumun daha farklı, kendini suçlama hamile olduğunu bilseydin zaten yaptırmazdın ama riski de göze alamazsın. Bir arkadaşım hamileyken ayrıntılı ultrasyonda doktorlar bebeğin kalbinde problem gördüler aldır dediler ısrarla bayan aldırmayacam doğuracam dedi bebek 40 günlük olana kadar kaç ameliyat geçirdi ve sonunda öldü daha büyük bir yıkım yaşadılar. Sen doktorlara güvendin riski de göze alamazdın. Allah kızına sağlık ve uzun ömürler versiniyi geceler arkadaşlar
2 hafta önce falandı galiba hamile olduğumu yazmıştım büyük bir şokla. hiç beklemediğim bir durumdu. chek-up yaptırdığımı ve kemik ölçümü yaptırdığımı da yazmıştım. maalesef aldığım yüksek radyasyondan dolayı bebeğin anne karnında ciddi anomali riski olduğu sakat doğmasa bile ileride özellikle çocuk kanserlerine ve diğer ağır hastalıklara yakalanma riskinin çok daha fazla olacağı söylendi kadın doğumcum tarafından. tabiii başka birkaç dr a daha gittim ünv. hastanesinde çalışan bir hemşire yakınımdan oradaki kadın doğumcu-çocuk doktoru-onkolog konuşabildiği bir sürü dr a sordurdum ve aynı cevapları aldım. büyük bir yıkım yaşadım ve çok zor bir karar vererek kızımın da geleceğini düşünerek hamileliğimi sonlandırmak zorunda kaldım. ilk gün çift çubuğu gördüğümde eşime "buna hazır değiliz nasıl bakarız aldıralım" diye ağladım 5 dk ve sonra toparlanıp kabullendim. hemen gelecek planlarımı yaptım durumu kabullendim ve bebeğimi istedim. sonra dr la konuştuktan sonra "buna nasıl karar verebilirim,ondan nasıl vazgeçicem,nasıl aldırıcam" diye ağladım günlerce ve sonra toparlanıp, kızıma bakıp, bu olumsuzlukların onun hayatını nasıl etkileyeceğini düşünüp, durumu kabullenmek zorunda kaldım. kendimi suçlamaktan tam olarak ne zaman vazgeçerim bilemiyorum ama demem o ki eğer yeni bir hamilelik planlamıyorsanız gerçekten doğru düzgün korunun. biz çevremde tanıdığım hemen herkesin yıllardır yaptığı ve işe yarayan şeyi yaptık (geri çekilme) ama işe yaramadı işte. çok zayıf da olsa döllenme ihtimali vardı evet bunu biliyorduk ama tutacağı hiç aklımıza gelmezdi ve tuttu. keşkeler ve pişmanlıklar çok ağır oluyor bazen, taşımakta zorlanıyor insan... allah doğan ve doğacak olan evlatlarımıza sağlıklı güzel ömürler versin...
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?