- 21 Ocak 2008
- 6.393
- 3.601
- 373
Ben ve eşim kova burcuyuz cnm maalesef uyumu en düşük burç başak....Ben de aksine basak burcuna geldigi icin cok seviniyorum. Annem de basak burcu. Hatta kiz olursa sezeryan tarihini 9 eylule almayi dusunuyorum. Annemin dogum gunu, ona benzer insallah her seyiyle. :)
Cnm bunun adı hamilelik depresyonu... bu ozellikle bizim gibi 30lu yaşlarda hamile olanlarda yaşanıyor ve özellikle kariyer sahibi annelerde...Ben de ilk gebeligimde 30 yaşında hamile kalmistim senin soylediklerinin hepsini yasadim hatta bir tik fazlasını sonra 14. Haftada bir düşürdüm çocuğumu aklım başıma geliverdi hemen... simdi 31 yasindayim depresyondan eser yok... kaybedecem diye ödüm kopuyor. Ama vicdan azabı duyma bu hislerin çok normal... istersen ufak bir psikolojik yardim alabilirsin cunku biliyorsun bundan sonraki donem lohusalik ve ben o zaman doktoruma sordugumda bunun hamilelik depresyonu oldugunu kadinlarin yuzde 20 sinde goruldugunu ancak bu durumu yasayanlarin lohusa depresyonuna yakalanmasinin da yüksek bir olasılık olduğunu söylemişti. Bir de progestan alıyor musun o da depresyonu tetikliyor.Ya kızlar azda olsa hepiniz bağ kurabilmişsiniz bebişlerle.
Ben hala kuramadım bu bağı
Çok canım sıkılıyor bu duruma.
Belki ilk bebek olması, belki zamansız olması, belkide kendimi hazır hissetmemem
Orda birşey var biliyorum ama düşünebildiğim tek şey beni ömrüm boyunca kısıtlayacak olması. Neden böyle hissediyorum bilmiyorum. Giremedim ANNE psikolojisine.
Sanki taşıyıcı kişiyim doğunca vericem başkasına gibi. Beynim uğulduyor. Ve korkuyorum.
Cnm bunun adı hamilelik depresyonu... bu ozellikle bizim gibi 30lu yaşlarda hamile olanlarda yaşanıyor ve özellikle kariyer sahibi annelerde...Ben de ilk gebeligimde 30 yaşında hamile kalmistim senin soylediklerinin hepsini yasadim hatta bir tik fazlasını sonra 14. Haftada bir düşürdüm çocuğumu aklım başıma geliverdi hemen... simdi 31 yasindayim depresyondan eser yok... kaybedecem diye ödüm kopuyor. Ama vicdan azabı duyma bu hislerin çok normal... istersen ufak bir psikolojik yardim alabilirsin cunku biliyorsun bundan sonraki donem lohusalik ve ben o zaman doktoruma sordugumda bunun hamilelik depresyonu oldugunu kadinlarin yuzde 20 sinde goruldugunu ancak bu durumu yasayanlarin lohusa depresyonuna yakalanmasinin da yüksek bir olasılık olduğunu söylemişti. Bir de progestan alıyor musun o da depresyonu tetikliyor.
Tabi öncelikle doktorla iletişim çok önemli. Ben Temmuz' da türkiyeye döneceğim dediğiniz gibi ne olur ne olmaz, doğumda tüm risk hesaplarını yapmak gerekli. Teşekkür ederimÖzel sağlık sigortası var yatarak olan işlemlerde para ödemiyorum limitsiz . SGK ile anlaşması yok kentin 5500 diye okudun burda başka konuda, ama kuvez var yeni doğan yoğun bakım var
Benim kızımın ilk gebeliğimde yani doğum benim doğum günüme denk gelecekti hep eksik yanlış dua ettim ay benim doğum günümde doğmasın kimse benim doğumgünümü kutlamaz hep güne gider benimki dedim istemedim
Kızım 1 ay erken doğdu Alsancak Ege sağlık hastanesinde doğum yaptım epidurall İ normal doğum sgk dan aldılar biz hastaneye 2010 da 1000 anesteziye 500 Doktora 2500 ödedik 6 yil evvel
Sonra o hastanede kuvez yoktu 25 yaşında sağlıklı gebeyim ne işim olur kıvezle yeni doğan yoğun bakımla dedim hiç önemli değil dedim ama erken doğum ve dr hatası sebebiyle günlerce dokuz eylül yoğun bakımda kaldı yavrum ambulansa alıp götürdüler hiç görmedim yüzünü nefes alamadı morardı kabus gibiydi,
Lazım olmaz demeyin olabiliyor
Kuvez yeni doğan yoğunbakım önemli
Erken gelsin geç gelsin demeyin dua kapınız açıksa sorun olabilir
Doktora ısınamadıysanız doğuma gitmeyin onunla ben hiç sevmememiştim hep yok şöyle iyi böyle mükemmel dediler gördük iyiliğini
Hiç alttan muayEne etmeden doğuma aldı beni
1 ay erken doğum yapan gece acil suyu gelen hastasına 7 Saat sonra geldi hastaneye Ben Hastaneye gittigimde 7 cm acilmistim saçma sapan keyfini bekledik dr un
Bu sebeple kötüyü düşünmeyin ama ihtiyatlı olun
En azından artık ben öyleyim :)
Evlat canım benim uyumsuz diye sevmeyecek misiniz? Çocuk ailenin aynasıdır. Ben çok inanmıyorum astrolojik şeylere.Ben ve eşim kova burcuyuz cnm maalesef uyumu en düşük burç başak....
Ben de çoğu zaman bu durumu yaşıyorum. Artık çok erken olmasına ve bebeği hissedememize bağlıyorum. Hepsi geçecek, çok az kaldı. Sen hassas bir annesin anladığım kadarıyla ve sürpriz olduğunu söylesen de bence bilinçaltın anneliğe uzun zamandan beri hazırmış. Yani ben böyle anlamışım en azından... Bir de her yaşadığımız depresif duyguları psikolojik hastalık boyutuna taşımayalım. Böyle düşündükçe her şeyin altında onu buluyor, daha da içimize kapanıyoruz. Annem bana anne olduğumu ilk kez bana anne dediğinde anladım demişti. Çünkü en güzel yaşayacağım hamilelik sürecinin neredeyse tümünde hastalığından ötürü hastanede yatmış, ben 30 haftalık hasta bir bebek olarak doğmuşum ve 1 yıl sonra ameliyat sürecim bitip sağlığıma kavuşunca, annem ilk kez anne olmuş. Bunları düşünüp her gün şükrediyor, Allah'tan her şeyden evvel hayırlısını diliyorum.Ya kızlar azda olsa hepiniz bağ kurabilmişsiniz bebişlerle.
Ben hala kuramadım bu bağı
Çok canım sıkılıyor bu duruma.
Belki ilk bebek olması, belki zamansız olması, belkide kendimi hazır hissetmemem
Orda birşey var biliyorum ama düşünebildiğim tek şey beni ömrüm boyunca kısıtlayacak olması. Neden böyle hissediyorum bilmiyorum. Giremedim ANNE psikolojisine.
Sanki taşıyıcı kişiyim doğunca vericem başkasına gibi. Beynim uğulduyor. Ve korkuyorum.
Ignenin içeriğinde de progesteron hormonu var cnm bu da zaten depresyonu tetikler. Hissettikkerin çok olağan ama kesinlikle doktoruna danis yani psikolojik destek al çünkü bu duyguların seni tamamiyle ele geçirirse senin için zor bir sürecin başlangıcı olur. Ben ilaç tedavilerine inanmiyorum en iyi ilaç gene insanin kendisidir. şimdiki sezon işlerini agirlasmadigin donemdekileri kabul edebilirsin evet ağır bir iş seninki.... ben de mimarım işim santiyelerde... bazen de proje,..durumum elverdigince 8. Ay a kadar çalışmayı dusunuyorum tabi aksi bir durum baş göstermedikçe... senin de kendi işin benim de kendi işim o nedenle seni çok iyi anlıyorum calişirsan ekmek var calismazsan kimse durduk yere maaş vermiyor çalışmadığımız her ay cepten gidecek... Ama merak etme çevremde ne kadar insan varsa hepsi bebek sahibi olduktan sonra işlerini büyüttü evlerini büyüttü... kirada olanlar ev aldi... kismetiyle ve neşesiyle gelecektir... sen degil misin bebisinin cuppa cuppa larini mutlulukla paylasan bu dalgalanmalar çok normal...Kendimi çok mutsuz hissediyorum
Zaten bu hamilelik olayı çıkmadan önce ufak ataklar yaşamıştım ve antidepresan alıyordum. Bebek olduğunu öğrenince kademeli olarak bıraktım. Dr 12. Haftadan sonra yeniden gelmemi eğer gerekiyorsa yeniden ilaç tedavisine başlamayı önermişti.
Ben fotoğrafçıyım ve kariyerimin en güzel ekmeğini yediğim noktadaydım. Şimdi sezon işleri gelip geri çevirdikçe içime oturuyor. Ağır bir iş olduğundan yapamam. Bir yandan yaş ilerledi bu bebek iyi oldu diyorum, bir yandan hazır değildim, diğer yandan böyle düşünerek bebeğe haksızlık ediyorum diyorum.
Yeni ehliyet aldım şimdi trafikten korkuyorum. Niye hamileyim.
Akşam sürekli uyuyorum sosyal hayatım bitti.
Şimdi birde doğunca uykusuz kalacağım fikriyle iyice korkmaya başladım.
Yok en güzeli randevu alıp psikiyatri doktorumla görüşmek. Son 1 haftadır bu şekildeyim.
Progestan değilde proluton iğne oluyorum haftalık.
Ay hiç öyle şey olur mu? Anlaşamasam da severim sevmemek mümkün mu? Sadece bir tane cocugum olacak onun da huyu benimle uyusmzsa uzulurum yani...Evlat canım benim uyumsuz diye sevmeyecek misiniz? Çocuk ailenin aynasıdır. Ben çok inanmıyorum astrolojik şeylere.
Ben de çoğu zaman bu durumu yaşıyorum. Artık çok erken olmasına ve bebeği hissedememize bağlıyorum. Hepsi geçecek, çok az kaldı. Sen hassas bir annesin anladığım kadarıyla ve sürpriz olduğunu söylesen de bence bilinçaltın anneliğe uzun zamandan beri hazırmış. Yani ben böyle anlamışım en azından... Bir de her yaşadığımız depresif duyguları psikolojik hastalık boyutuna taşımayalım. Böyle düşündükçe her şeyin altında onu buluyor, daha da içimize kapanıyoruz. Annem bana anne olduğumu ilk kez bana anne dediğinde anladım demişti. Çünkü en güzel yaşayacağım hamilelik sürecinin neredeyse tümünde hastalığından ötürü hastanede yatmış, ben 30 haftalık hasta bir bebek olarak doğmuşum ve 1 yıl sonra ameliyat sürecim bitip sağlığıma kavuşunca, annem ilk kez anne olmuş. Bunları düşünüp her gün şükrediyor, Allah'tan her şeyden evvel hayırlısını diliyorum.
Evet. Para biriktirip hazır olmak istiyordum. Çok yeni evli olduğumuz için maddi düzenebile kavuşamadık. Tam alışıyoruz derken çat diye geldi bebek. Hoşgelsin tabi o ayrı.Ignenin içeriğinde de progesteron hormonu var cnm bu da zaten depresyonu tetikler. Hissettikkerin çok olağan ama kesinlikle doktoruna danis yani psikolojik destek al çünkü bu duyguların seni tamamiyle ele geçirirse senin için zor bir sürecin başlangıcı olur. Ben ilaç tedavilerine inanmiyorum en iyi ilaç gene insanin kendisidir. şimdiki sezon işlerini agirlasmadigin donemdekileri kabul edebilirsin evet ağır bir iş seninki.... ben de mimarım işim santiyelerde... bazen de proje,..durumum elverdigince 8. Ay a kadar çalışmayı dusunuyorum tabi aksi bir durum baş göstermedikçe... senin de kendi işin benim de kendi işim o nedenle seni çok iyi anlıyorum calişirsan ekmek var calismazsan kimse durduk yere maaş vermiyor çalışmadığımız her ay cepten gidecek... Ama merak etme çevremde ne kadar insan varsa hepsi bebek sahibi olduktan sonra işlerini büyüttü evlerini büyüttü... kirada olanlar ev aldi... kismetiyle ve neşesiyle gelecektir... sen degil misin bebisinin cuppa cuppa larini mutlulukla paylasan bu dalgalanmalar çok normal...
Cnm herşey yoluna girecek merak etme dinle bakalim pit pitlari o da simdi buyumekle mesgul...Evet. Para biriktirip hazır olmak istiyordum. Çok yeni evli olduğumuz için maddi düzenebile kavuşamadık. Tam alışıyoruz derken çat diye geldi bebek. Hoşgelsin tabi o ayrı.
Şimdi eşimden gelen parayla alışverişe gitmekte zoruma gidiyor. Yıllardır hep kendim kazanıp yediğimden tuhaf geldi bu durum.
Bu ilacı almadan öncede korkularım vardı ama yatıştırabiliyordum. Şimdi resmen eksenim kaydı.
İçinde olduğum durumun özeti şöyle; yeni bir oyuncak hediye edilmiş ve ben kurcaladıkça mutlu oluyorum gibi. Ama zorluklarını farkedip oyuncaktan uzaklaşmak. Haksızlık ettiğini düşünüp vicdan azabı çekmek.
Şu aletle pıtpıtları bir daha bulup dinleyeyim, terapi gibi oluyor.
canim senin adina cok uzuldum bu donemlerde hamilelik belirtisi yok olanda can skici seyler mide bulantisi falan ama biraz zaman gecsin hateketlerini hissedecekcin hatta hickiriklarini bile duyacaksin sonra alisverisler baslayacak kucucuk seyler alicaksin ve onlarin sahibini heyecanla bekleyeceksin bende doktorami ertelemek zorunda kalicam gibi ve o kadar ugrasmistim ki anlatamam kariyer para hersey sonradan gelir ama bebeslere bisey olsa geri geritme imkanin olmuyor. gecen senelerde bende bi dusuk yasadim tam seminwrler var nasil denk geldi diyordumKendimi çok mutsuz hissediyorum
Zaten bu hamilelik olayı çıkmadan önce ufak ataklar yaşamıştım ve antidepresan alıyordum. Bebek olduğunu öğrenince kademeli olarak bıraktım. Dr 12. Haftadan sonra yeniden gelmemi eğer gerekiyorsa yeniden ilaç tedavisine başlamayı önermişti.
Ben fotoğrafçıyım ve kariyerimin en güzel ekmeğini yediğim noktadaydım. Şimdi sezon işleri gelip geri çevirdikçe içime oturuyor. Ağır bir iş olduğundan yapamam. Bir yandan yaş ilerledi bu bebek iyi oldu diyorum, bir yandan hazır değildim, diğer yandan böyle düşünerek bebeğe haksızlık ediyorum diyorum.
Yeni ehliyet aldım şimdi trafikten korkuyorum. Niye hamileyim.
Akşam sürekli uyuyorum sosyal hayatım bitti.
Şimdi birde doğunca uykusuz kalacağım fikriyle iyice korkmaya başladım.
Yok en güzeli randevu alıp psikiyatri doktorumla görüşmek. Son 1 haftadır bu şekildeyim.
Progestan değilde proluton iğne oluyorum haftalık.
canim senin adina cok uzuldum bu donemlerde hamilelik belirtisi yok olanda can skici seyler mide bulantisi falan ama biraz zaman gecsin hateketlerini hissedecekcin hatta hickiriklarini bile duyacaksin sonra alisverisler baslayacak kucucuk seyler alicaksin ve onlarin sahibini heyecanla bekleyeceksin bende doktorami ertelemek zorunda kalicam gibi ve o kadar ugrasmistim ki anlatamam kariyer para hersey sonradan gelir ama bebeslere bisey olsa geri geritme imkanin olmuyor. gecen senelerde bende bi dusuk yasadim tam seminwrler var nasil denk geldi diyordum. bir kac hafta sonra kaybettim bebegimi cok uzuldum ve hic biseyin tadi kalmadi
Canım ben 7 aylık evliyim. 21 yaşındayım daha eşimle balayına bile gidemedim onun yerine borçları kapatmayı seçtim çünkü daha hala 13 bin borcumuz var+ ev kredimiz var. Ben esime calsp destek olmak isterdim ama esim ilk önce eğitimin dedi uzak öğretim sosyal hizmetler okuyordum normalde anaokulu öğretmeniyim. Ama bebis geldiği için sınava bile giremedim normalde çocuk yapmcam 1-2 sene diyordum ben ileri derecede pco hastasiyim doktor dediki yaşın ilerledikçe çocuğun olmayabilir ben surekli agliyordum eşimle karar verdik olsun bir iki yaşına kadar gene ben okulunu devam ettirip ise gircem ama bebeğim için iyiki geldi diyorum zorlanicaz ama ya hiç olmasaydı ya hiç o duyguyu tadamasaydim o zaman daha çok uzulmez miydik ? Bence en güzel zamanların bunları mutlu olarak geçir nice insan var tüp bebek merkezinde olsun diye dua eden. Bak bide seninki kazayla olmuş zamanı gelmiş demekki. Hele bir oynamaya başlasın onu daha da çok Hisset o zaman çok mutlu olacaksınKendimi çok mutsuz hissediyorum
Zaten bu hamilelik olayı çıkmadan önce ufak ataklar yaşamıştım ve antidepresan alıyordum. Bebek olduğunu öğrenince kademeli olarak bıraktım. Dr 12. Haftadan sonra yeniden gelmemi eğer gerekiyorsa yeniden ilaç tedavisine başlamayı önermişti.
Ben fotoğrafçıyım ve kariyerimin en güzel ekmeğini yediğim noktadaydım. Şimdi sezon işleri gelip geri çevirdikçe içime oturuyor. Ağır bir iş olduğundan yapamam. Bir yandan yaş ilerledi bu bebek iyi oldu diyorum, bir yandan hazır değildim, diğer yandan böyle düşünerek bebeğe haksızlık ediyorum diyorum.
Yeni ehliyet aldım şimdi trafikten korkuyorum. Niye hamileyim.
Akşam sürekli uyuyorum sosyal hayatım bitti.
Şimdi birde doğunca uykusuz kalacağım fikriyle iyice korkmaya başladım.
Yok en güzeli randevu alıp psikiyatri doktorumla görüşmek. Son 1 haftadır bu şekildeyim.
Progestan değilde proluton iğne oluyorum haftalık.
Amin canım inşallah bunlarda güzel bir hamilelik gecirir zamanında sağlıklı doğumlar yaparızbulut29 coK şükür geride kaldı hepsi ikimiz içinde
Rabbim kimseyi evladıyla sınamasın
Ben 5 doğum yapmış kadar yorgun hissediyorum kendimi yaşadıklarımdan dolayı
Ama yavrum unutturuyor her acısına değdi diyorum ona bakınca
Önce yaşamak çok yıpratmıştır seni de Rabbim sağlıkla geçirmeyi nasip etsin hamileliği
Ve sağlıkla gelsin kucağımıza bu bebeler
Benim esim kova ben başak zıt karakterler olsakta çok iyi anlaşıyoruz birbirimizi tamamlıyoruz oglumunda yükseleni kova bizim evdede kova başak esitlenmiş olucak inşallah yani belli olmaz belki cok iyi anlasırsınızBiz de de herkes kovabasak maalesef kovanin en kotu anlastigi burç yapacak bisey yok.... nette de öyle yaziyor... gerçi belli olmaz belki yükselen burçtan yirtarim
Canım ben oglumda isteyerek korunmasız tek gece iliski olmustu sonradan biz cocuk yapmaktan vazgectik erteliyelim biraz daha dedik evleneli 2.5 yıl olmustu bide zamaniydi neyse ben hic tuttugunu sanmiyorum 1geceden tutmamistir diye aklima bile gelmiyor sonra adetim gecikti test aldim bi baktim pozitif nasil agliyorum uzuluyorum esim eve geldi cok sevindi duyunca sonra bende sevindim ama senin gibi hic birsey hissetmiyordum biraz karnim buyuyunce helede o hareketleri hissetmeye basliyinca hepsini unuttum ama aynı hisler lohusalıktada geldi bi 1hafta falan hep aglamak geliyordu bir odanin icinde surekli bebekle ilgilenmek eski özgür hayatindan kopmak ama sonra hemen alıstım sende öyle olucaksın dünyanın en güzel seyi anne olmak hep iyiki diyiceksinYa kızlar azda olsa hepiniz bağ kurabilmişsiniz bebişlerle.
Ben hala kuramadım bu bağı
Çok canım sıkılıyor bu duruma.
Belki ilk bebek olması, belki zamansız olması, belkide kendimi hazır hissetmemem
Orda birşey var biliyorum ama düşünebildiğim tek şey beni ömrüm boyunca kısıtlayacak olması. Neden böyle hissediyorum bilmiyorum. Giremedim ANNE psikolojisine.
Sanki taşıyıcı kişiyim doğunca vericem başkasına gibi. Beynim uğulduyor. Ve korkuyorum.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?