canım geçen sene izmir e arkadaşlarımızın yanına gitmiştik.onların da oğlumdan 2,5 ay büyük bir oğlu vardı.o zamanlar yiğit yani oğlum 2,5 yaşındaydı.evde koştururlarken az sonra sesleri kesildi.oğlumu tanıdığım için huylandım ses çıkmayınca.napıyolar bi bakayım şunlara diye yanlarına giderken arkadaşımın oğlunun acı acı çığlığı geldi.bütün koştuk yanlarına.yiğit arkadaşımın oğlunu yatırmış yanağını ısırıyo.Ayıramıyorum dişlerini geçirmiş resmen çocuğun yanağına.güç bela ayırdık ama yavrunun yanağı mosmor olmuş.Akşama doğru iyice kan indi yanağına.Bi araba varmış istemiş bikaç kere yiğit o da vermemiş.Benim ki dalmış ondan sonra.Bağırmadık ama tepki gösterdik.O gün neşesiz davrandık biraz.Çok oyun oynardık bi hevesle.Ben bugün üzgün olduğum çok istekli değilim falan dedim oynarken.Çok daha fazla yakın ilişkiler kurduk.Daha da çok oyun etkinlik yaptık.Ara sıra beraber uyuduk.Geçiyor zamanla.Ama şimdi 3,5 yaşında vurmak, ısırmak, bağırmak , itmek kötü davranışlar değil mi anne diyor.