İlkinde bana da aynısını dediklerinde anlamiyordum. Şimdi öyle iyi anlıyorum ki. Prensesmisim kızıma hamileyken. Şükür rahat bir hamileleik geçirmiştim kizim da ama yatakta donemiyorum aman midem yaniyor derdim. Yok yok iyi gunlermis . Genişler gelsin istiyoruz bir an önce ama bu günler asla geri gelmiyor. Hele ikincide hiç öyle rahat olunmuyor. Kızımla kosuyorum mümkün olduğu kadar. Park diyor iki kez çıkıyorum yatmak falan yok gündüz. O uudugunda yemek yapıyorum. Öyle yan gel yat yok. Sürekli taze yemek kendim için olmasa onun için yapıyorum. Asla şikayet değil ama ikinci dahada zor oluyor. Bel ağrılarıyla kardeş olduk.. yattigimda ic organlarim ağrıyor resmen. Ama uyuyup sabaha kadar yatabildiysem sansliyim. Anlayacaginiz ilk hamilelik gerçekten büyük rahatlık. Sadece kendini çok dinleyip sorguluylrsun oram ağrıyor burası ağrıyor normal mi. Peynirle yumurta vitamin öldürür mu
sabah ne yiyorum, aksam yemeği yedim mi bazen unutuyorum ben açıkçası. Bazen kalkıyorum midem deliniyor. Aaa yemek yemedim diye o an aklıma geliyor. Çünkü kızıma yedirip o doydu mu ben doymuş hissiyatına kapiliyorm