Herkeste uyku sorunu var sanırım. Kızım acaip bunaltıyor beni bu aralar. Uykuya direniyor. Kucakta pışpışlayarak uyuyor o da ağlaya ağlaya. sonra da ayagıma alıp sallıyorum. O şekilde en uzun uykusu 1 saat. Beşiğine koyarsam 15-20dk uyuyor sonra uyanıp mızmızlanıyor. Gündüz emmeyi bıraktı zaten. Emziği tutuyordu şimdi onu da çiğner gibi yapıp atıyor. Uyku saati gelince resmen stres oluyorum. Mutsuz ve zor bir bebek. Sanırım anneliği beceremedim
eşimle de aramız çok bozuk. Sürekli uğraşacak bişeyler bulup tüm boş zamanlarında evden kaçıyor.Çocukla ilgilenmiyor. Dün baya tartıştık. Ağladım, herseye aglıyorsun bıktım senden çocuktaki tüm huzursuzluklar da senin yüzünden oluyor dedi. Daha önce de laf arasında sanki normal doğumu becerebildin de demişti. Sürekli bi annelikle emzirmeyle doğumla vurmaya çalışıyor beni. Çok çok üzgünüm. Bebeğim olucak çok mutlu olucaz diye düşünmüştüm hep hamileyken. Şimdi bu olanlara inanamıyorum. Bebeğimi çok seviyorum ama çok mutsuzum