Ilk bebekte oyle oluyor. 8-9 aylik olunca hepsi gidiyor sıkıntıların. Hava iyui oldugunda sikica giydir koy bebek arabasina yürüyüş yap. Insan rahatlıyor. Sen ayni seyleri yapmaktan bunalmışsın
Ilk bebekte oyle oluyor. 8-9 aylik olunca hepsi gidiyor sıkıntıların. Hava iyui oldugunda sikica giydir koy bebek arabasina yürüyüş yap. Insan rahatlıyor. Sen ayni seyleri yapmaktan bunalmışsınBu konuyu çekinerek açıyorum ama ... benimle aynı duyguları paylaşan varsa biraz dertleşsek ne güzel olur ... bebekli hayata alışan var mı ? Kızımı çok seviyorum ama ben alışamıyorum bir türlüyalnızlık sürekli herşeyi koşa koşa yapma koşa koşa yeme koşa koşa wc koşa koşa yemek yapmak ve nicesi beni iyice psikolojik olarak yormaya başaldı sanırım. Bebekten önce de gezen tozsn bi insan değildim ama her şey kafama göreydi sonuçta. Şu an bütün ihtiyaçları bana bağımlı olan bir varlık ve ben kendimi çook sıkışmış hissediyorum. Sürekli bir panik hali kalbim sürekli pır pır çıkacak gibi stresim var aklımda sürekli özlediklerim (annem, ablam , ailem, gurbetteyim) sık sık dışarı çıkıyorum arkadaşlarla görüşüyorum dışardayken iyiyim ama geldiğim an depresyonlu ruh halim geri geliyo. Bebeğim çok zor bi çocuk değil ama bende aşırı bir heyecan ve mutsuzluk mevcut. Alışamıyorum çok üzgünüm
Seni cok iyi anlıyorum. Bı zaman sonra bu duruma aliscaksin. Bünyen de alisicak merak etme. Valla ben de bu ara tukendigimi hissediyorum çok fenaBu konuyu çekinerek açıyorum ama ... benimle aynı duyguları paylaşan varsa biraz dertleşsek ne güzel olur ... bebekli hayata alışan var mı ? Kızımı çok seviyorum ama ben alışamıyorum bir türlüyalnızlık sürekli herşeyi koşa koşa yapma koşa koşa yeme koşa koşa wc koşa koşa yemek yapmak ve nicesi beni iyice psikolojik olarak yormaya başaldı sanırım. Bebekten önce de gezen tozsn bi insan değildim ama her şey kafama göreydi sonuçta. Şu an bütün ihtiyaçları bana bağımlı olan bir varlık ve ben kendimi çook sıkışmış hissediyorum. Sürekli bir panik hali kalbim sürekli pır pır çıkacak gibi stresim var aklımda sürekli özlediklerim (annem, ablam , ailem, gurbetteyim) sık sık dışarı çıkıyorum arkadaşlarla görüşüyorum dışardayken iyiyim ama geldiğim an depresyonlu ruh halim geri geliyo. Bebeğim çok zor bi çocuk değil ama bende aşırı bir heyecan ve mutsuzluk mevcut. Alışamıyorum çok üzgünüm
Benim eşim de yakinlarima çevreme bakarak eş olarak yardımcı çocukla ilgilenir ama ben kendimi kaybettim resmen. Sevgiye ilgiye ihtiyacı m var farkında değil hiç. Beni duymuyor görmüyor. Çok yoruluyorum hasta olmaya bile hakkım Yok. Hoş hasta olsamda hükmü yok Sürünüyorum. Bebek doğduğundan beri her ay hasta oluo. Oğlan okula başladı üç aydır hiç öksürüğü geçmedi bı hafta geçer gibi oluyor sonra tekrat kriz şeklinde gece öksürüğü baslio. Büyük tam üç aydır alerji şurubu bı aydır alerji tozu içmesine rağmen okusuruk durmuyor. Çok bunaldım artk. Rabbim dermansız dert vermesin diyorum. Eşim büyükle ilgili ama ben yokum sanki. Ne kadar yoruldugumu bunaldigimi ilgiye ihtiyacı m oldugunu görmüyor . Yada görmezden geliyor artık.Ben cocuklar evdeyken oturamamaktan gece yattıgı da yorgunluğumu anlıyorum. Bende de tükenmişlik başladı... Sürekli dagınık bır ev topla topla bitmiyor, cocuklara karsı bagıran bir anne oldum. 1.cocukta pervane olan her gece kalkan, 2. Cocuk da da 1.ye bakıp bana yardım eden adama 3.de bireyler oldu. Dün o kargaşada açmış kitap okuyor. Ben bır yandan cocukların ödev sunumlarını yaptırıyorum. Kucakda bebek. Yemek bır yandan pişiyor onu arada karıştırıyorum, adam kitap okuyor. Elime telefonu aldım kim aramıs dıye. Bır elımde de cocuk napıyorsun canım dıyor sinirden patladım, göbek atıyorum ne rahatsın acmıs kitap okuyorsun cocukların ödevlerıyle de mı ben ilgileneceğim. Bana verdıgı cevap herkes cocuk bakıyor senın kadar şikayet edeni yok.... Artık o kadar bana herşey anlamsız geliyor ki eşimle konusak dahi istemiyorum ve işin garip yanı adam halinden memnun... Tüm cocukların banyosu herşeyi bende bebege gece kalkmıyor yanı hersey bende. Kafa gelincede eve kadın alıyorsun yaa, ıyı onu da almayayım b..... Muzda bogulalım dedim.. Havalar aşırı soguk bebegı hasta yapmamak ıcı in evden de cıkamıyorum...dün cocuklar uyuyunca bebegı verdım al bak adam akıllı banyo yapmak istiyorum. 5 dk sonra kapıya vuruyor hadı cık bebek durmuyor... Cıkmadı. Cıkınca da kavga ettim... Sonra bana demesin mi 3.yü sen istedin söylenmeye eksin.. Ben de dedim böyle davranmaya devam edersen bırak 3. Yü hıc bırını göremeyeceksin dedım. Bomba cevap 3 cocukla ne yapacaksın... Yapınca görürsün dedim ıyıyım hoşum ama canıma tak ederse cocuk mocuk dinlemem dedim.. Bugun yemek yapmıyorum. Bebek uyuyor oturdum actım tvyı uzattım ayagımın. Bır cocuklarım göre yapcam. O da ne yerse yesin... O yüzden canım tek cocugun keydını cıkar.. En yardım eden adam bıle dwgısıyor.. Gerçekten bu ülkede kadın olmak demek heriş sana bakacak demek ve ben buna uyuz oluyorum...
Aynen sanki ben evde çocuk bakıcısıyım hiç yoruluyor musun iyi misin diyen yok. Ben içime de atmam söylerim. Bana sen istedin diyor. Ama artık ben de ilgisiz o yokmuş gibi davranıyorum... Konuşasım bıle gelmiyor çünkü halim yok. İnsan 2 güzel söz etse inan yorgunluk herşey unutulacak. Gercekten buyuklerı dedıgı dogru agzına kuş tutsanda erkek milletine degmez. Bundan sonra kendim ve cocuklarım için yasayacahım. O sevıyor dıye sevdıgı yemekleri yapıyorum. Canıma yazık makarna yapıp koycam önume.. Yagda kızaran şerh lerı sevıyor dıye yarım saatim ocak temizlemekle geciyor.. Hatta bakıcı bakmaya basladım. İşe başlıcam. Sanki evde kaldıkça adam beni iyice evdesin tüm gün yorulmaya hakkım yok trıbınde geziyi. Bu akşamda ben kitap okumaya baslıyorum. Bakalım nasıl kitap okunuyor bir de elestırıyo sen eskisi gibi kitap okumuyorsun. Ulen ben tuvalete gitmeye zaman bulamıyorum. Yok bebek agladı yok emıyo yok dalsın derken böbreklerim iflas edecekBenim eşim de yakinlarima çevreme bakarak eş olarak yardımcı çocukla ilgilenir ama ben kendimi kaybettim resmen. Sevgiye ilgiye ihtiyacı m var farkında değil hiç. Beni duymuyor görmüyor. Çok yoruluyorum hasta olmaya bile hakkım Yok. Hoş hasta olsamda hükmü yok Sürünüyorum. Bebek doğduğundan beri her ay hasta oluo. Oğlan okula başladı üç aydır hiç öksürüğü geçmedi bı hafta geçer gibi oluyor sonra tekrat kriz şeklinde gece öksürüğü baslio. Büyük tam üç aydır alerji şurubu bı aydır alerji tozu içmesine rağmen okusuruk durmuyor. Çok bunaldım artk. Rabbim dermansız dert vermesin diyorum. Eşim büyükle ilgili ama ben yokum sanki. Ne kadar yoruldugumu bunaldigimi ilgiye ihtiyacı m oldugunu görmüyor . Yada görmezden geliyor artık.
Bende tukenenler arasindayim. Direniyorum ve yikilacagim gunj bekliyorumSeni cok iyi anlıyorum. Bı zaman sonra bu duruma aliscaksin. Bünyen de alisicak merak etme. Valla ben de bu ara tukendigimi hissediyorum çok fena
Eşler hep ayni mı? Bide bunu dile getirsem ben senden bekliyorum diyoBenim eşim de yakinlarima çevreme bakarak eş olarak yardımcı çocukla ilgilenir ama ben kendimi kaybettim resmen. Sevgiye ilgiye ihtiyacı m var farkında değil hiç. Beni duymuyor görmüyor. Çok yoruluyorum hasta olmaya bile hakkım Yok. Hoş hasta olsamda hükmü yok Sürünüyorum. Bebek doğduğundan beri her ay hasta oluo. Oğlan okula başladı üç aydır hiç öksürüğü geçmedi bı hafta geçer gibi oluyor sonra tekrat kriz şeklinde gece öksürüğü baslio. Büyük tam üç aydır alerji şurubu bı aydır alerji tozu içmesine rağmen okusuruk durmuyor. Çok bunaldım artk. Rabbim dermansız dert vermesin diyorum. Eşim büyükle ilgili ama ben yokum sanki. Ne kadar yoruldugumu bunaldigimi ilgiye ihtiyacı m oldugunu görmüyor . Yada görmezden geliyor artık.
Biraz daha oyalamaya çalışsanAyagimdan indirince hemen uyaniyor yanina yatiyorum elini tutuyorum ama krize giriyor illa sallamam lazim bunu nasil cozebilirim nerden salliyarak alistirdiysam
Ben de aynı durumdayım canım sanki boğuluyor muş gibi alışamıyorumBu konuyu çekinerek açıyorum ama ... benimle aynı duyguları paylaşan varsa biraz dertleşsek ne güzel olur ... bebekli hayata alışan var mı ? Kızımı çok seviyorum ama ben alışamıyorum bir türlüyalnızlık sürekli herşeyi koşa koşa yapma koşa koşa yeme koşa koşa wc koşa koşa yemek yapmak ve nicesi beni iyice psikolojik olarak yormaya başaldı sanırım. Bebekten önce de gezen tozsn bi insan değildim ama her şey kafama göreydi sonuçta. Şu an bütün ihtiyaçları bana bağımlı olan bir varlık ve ben kendimi çook sıkışmış hissediyorum. Sürekli bir panik hali kalbim sürekli pır pır çıkacak gibi stresim var aklımda sürekli özlediklerim (annem, ablam , ailem, gurbetteyim) sık sık dışarı çıkıyorum arkadaşlarla görüşüyorum dışardayken iyiyim ama geldiğim an depresyonlu ruh halim geri geliyo. Bebeğim çok zor bi çocuk değil ama bende aşırı bir heyecan ve mutsuzluk mevcut. Alışamıyorum çok üzgünüm
Bende dile getiriyorum sonra pişman oluyorum. Birde onu dinliyorum. Trip üstüne tripler. O yüzden umursamamaya başladım. Zaten cocuklar bütün gücümü enerjimi tüketiyor. Kendileri kaybederAynen
Aynen sanki ben evde çocuk bakıcısıyım hiç yoruluyor musun iyi misin diyen yok. Ben içime de atmam söylerim. Bana sen istedin diyor. Ama artık ben de ilgisiz o yokmuş gibi davranıyorum... Konuşasım bıle gelmiyor çünkü halim yok. İnsan 2 güzel söz etse inan yorgunluk herşey unutulacak. Gercekten buyuklerı dedıgı dogru agzına kuş tutsanda erkek milletine degmez. Bundan sonra kendim ve cocuklarım için yasayacahım. O sevıyor dıye sevdıgı yemekleri yapıyorum. Canıma yazık makarna yapıp koycam önume.. Yagda kızaran şerh lerı sevıyor dıye yarım saatim ocak temizlemekle geciyor.. Hatta bakıcı bakmaya basladım. İşe başlıcam. Sanki evde kaldıkça adam beni iyice evdesin tüm gün yorulmaya hakkım yok trıbınde geziyi. Bu akşamda ben kitap okumaya baslıyorum. Bakalım nasıl kitap okunuyor bir de elestırıyo sen eskisi gibi kitap okumuyorsun. Ulen ben tuvalete gitmeye zaman bulamıyorum. Yok bebek agladı yok emıyo yok dalsın derken böbreklerim iflas edecek
Bizim yerimizde olsalar ne yapacaklar acabaBu eşlere bise oluyor bence hepsi aynı tornadan mı çıkıyor anlamıyorum ki benim ki de sizinkinden geri değil en son cildiracagim o olacak
Çeneleri hiç susmazdı eminim bi ton laf yerdikBizim yerimizde olsalar ne yapacaklar acaba
Ferrum aldım benDemir ilacı ne aldınız kizlar
Avent sothie tarzı emziklerde olmuyor sadece o.İçinde ki su çıkıyor ama o vickk vickk ses gitmiyor .
3-4 uykuda o çığlık çığlığa aglamak olacak sonrasi alışacak.evde biri varken yapma bunu ama kesin niye aglatiyorsun diye işine karışıp kötü anne muamelesine maruz kalırsın.inatlasmasi kirilana kadar biraz aglatman gerekiyor yok yapamam diyorsan da ayakta sallanmayi birakmaz.
Aynı durumdayız. Bende çocuk gelişim kitaplari aldım. Ama elime almaya zamanim yok.olsa bile kafamı dinlemeye ihtiyacı m var. Kitap okumak için sakın kafa dinlenmiş beyin lazım. Benim eşimde kitapları aldirdin kapağına el surmedin diyo. Sanki vaktim halim var. Zor valla halimiz. Ama iki güzel söz etse herşey daha kolay olcakAynen
Aynen sanki ben evde çocuk bakıcısıyım hiç yoruluyor musun iyi misin diyen yok. Ben içime de atmam söylerim. Bana sen istedin diyor. Ama artık ben de ilgisiz o yokmuş gibi davranıyorum... Konuşasım bıle gelmiyor çünkü halim yok. İnsan 2 güzel söz etse inan yorgunluk herşey unutulacak. Gercekten buyuklerı dedıgı dogru agzına kuş tutsanda erkek milletine degmez. Bundan sonra kendim ve cocuklarım için yasayacahım. O sevıyor dıye sevdıgı yemekleri yapıyorum. Canıma yazık makarna yapıp koycam önume.. Yagda kızaran şerh lerı sevıyor dıye yarım saatim ocak temizlemekle geciyor.. Hatta bakıcı bakmaya basladım. İşe başlıcam. Sanki evde kaldıkça adam beni iyice evdesin tüm gün yorulmaya hakkım yok trıbınde geziyi. Bu akşamda ben kitap okumaya baslıyorum. Bakalım nasıl kitap okunuyor bir de elestırıyo sen eskisi gibi kitap okumuyorsun. Ulen ben tuvalete gitmeye zaman bulamıyorum. Yok bebek agladı yok emıyo yok dalsın derken böbreklerim iflas edecek
Off hele birden fazla çocuğu olan anneler acil yardıma ihtiyacı var. Yangın var diye bağırdım gelioBende tukenenler arasindayim. Direniyorum ve yikilacagim gunj bekliyorum
Erkeklere sorsan kadinlarin mızmız şikayetçi dirdirci olduğunu söyler bide. Tamam anneyim. Ev hanımıyım. Ama kadınım ben. Ruhun var benim . Güzel sözlere daha ince bı kalbe ihtiyacım var.Eşler hep ayni mı? Bide bunu dile getirsem ben senden bekliyorum diyo
Ferrum kullanıyorumDemir ilacı ne aldınız kizlar
Ben de aynilarini hissediyordum bir hafta oncesine kadar simdlik iyiyim ama her an delirebilirimBu konuyu çekinerek açıyorum ama ... benimle aynı duyguları paylaşan varsa biraz dertleşsek ne güzel olur ... bebekli hayata alışan var mı ? Kızımı çok seviyorum ama ben alışamıyorum bir türlüyalnızlık sürekli herşeyi koşa koşa yapma koşa koşa yeme koşa koşa wc koşa koşa yemek yapmak ve nicesi beni iyice psikolojik olarak yormaya başaldı sanırım. Bebekten önce de gezen tozsn bi insan değildim ama her şey kafama göreydi sonuçta. Şu an bütün ihtiyaçları bana bağımlı olan bir varlık ve ben kendimi çook sıkışmış hissediyorum. Sürekli bir panik hali kalbim sürekli pır pır çıkacak gibi stresim var aklımda sürekli özlediklerim (annem, ablam , ailem, gurbetteyim) sık sık dışarı çıkıyorum arkadaşlarla görüşüyorum dışardayken iyiyim ama geldiğim an depresyonlu ruh halim geri geliyo. Bebeğim çok zor bi çocuk değil ama bende aşırı bir heyecan ve mutsuzluk mevcut. Alışamıyorum çok üzgünüm
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?