- 29 Mart 2017
- 7.825
- 22.352
- 348
- Konu Sahibi Pembis Hayaller
-
- #16.321
o ne demek ya yeğeninde daha mutluydu bilmem ne. valla kk nın klasik cümlesi ama bi cinnet her şeyi çözer. olur olur da bu kadarı da eşeğin kulağına su kaçırmak artık.İşler konusunda filan artık hiç yardım beklemiyorum ondan , ama ilk çocuğumuz heveslerim var ,zaten kıyafetmiş ıvır zıvır herşeyi tek başıma aldım, hiç gocunmam ama eşimle mağazaya gidip beşiğini Mobilyasını seçmek istiyorum mesela ama hiç hevesli değil, birkaç kez söyledim gitmek de istemiyor gibi. Yeğeni olacağı zaman bile daha hevesliydi , onun için bile daha fazla alışveriş yapmıştır . Eşim değişti diyemem ama hamilelik , benim heveslerim vs ona katlanmamı çok zorlaştırıyor . Yüzüm hiç gülmüyor , neşeli biriyimdir aslında , kendisi de farkında ailenin yanında mutlusun Yüzün gülüyor diyor , evde çok yalnızım o yüzden böyle oluyorum diyorum ama değişen bişey yok
İstenmeyen bebek değil tabi ki , evleneli 4 sene oldu o benden çok istiyordu hatta , Bu haline çok üzülüyorum ama şu an hiç hevesli değil , Kıyafetlere filan da bakmadı , merak etmiyor. Kaç kere gidelim birlikte beşik alalım dolap alalım dedim oralı olmadı , erteledi ama arkadaşlarından biri herhangi bişey için çağırsa gider , annesinin ev işleri için koşarak gider , hatta bu işler için elinden geldiğince beni de kullandırmaya çalışır. Ev içinde ev arkadaşlığı dışında bi ilişkimiz yok , hatta ev arkadaşlığı değil ben evin yardımcısı gibiyim. Yemek yap ,temizlik yap , ütüsünü yap . Sırf o da bana sorsun diye işten gelince nasılsın diyorum ben konu açıyorum , yemeği bile ayrı yiyoruz , o oyun ne zaman biterse o zaman geliyor, Ayrılmak istiyorum başka bi çözüm yolu bulamıyorum ama ailelere bunu anlat , eşim zaten bunu hiç anlamıycak, Ona göre herşey normal , zaten gebeliğin son zamanları . Tam cinnet geçirmelil bir dönemden geçiyorum. Özür dilerim daha fazla anlatıp kimseyi okumakla yormayım , burda herkes heveslerini güzel duygularını paylaşıyordu, bunun yeri de değildi ama çok bunaldım artık .o ne demek ya yeğeninde daha mutluydu bilmem ne. valla kk nın klasik cümlesi ama bi cinnet her şeyi çözer. olur olur da bu kadarı da eşeğin kulağına su kaçırmak artık.
senin ilk bebeğinse onun da ilk bebeği hiç mi hevesi yok ya. insan bi alınan kıyafetlere bakar bi nasılsın der ah vah deyince koşar ne oldu der. sanki istenmeyen bebek. allah akıl fikir versin bu babalara
iyi de aileler değil sen evlisin bu adamla. aynı yastığa baş koyup aynı sofrada yemek yemedikten sonra ne anladım ben eş olmaktan.İstenmeyen bebek değil tabi ki , evleneli 4 sene oldu o benden çok istiyordu hatta , Bu haline çok üzülüyorum ama şu an hiç hevesli değil , Kıyafetlere filan da bakmadı , merak etmiyor. Kaç kere gidelim birlikte beşik alalım dolap alalım dedim oralı olmadı , erteledi ama arkadaşlarından biri herhangi bişey için çağırsa gider , annesinin ev işleri için koşarak gider , hatta bu işler için elinden geldiğince beni de kullandırmaya çalışır. Ev içinde ev arkadaşlığı dışında bi ilişkimiz yok , hatta ev arkadaşlığı değil ben evin yardımcısı gibiyim. Yemek yap ,temizlik yap , ütüsünü yap . Sırf o da bana sorsun diye işten gelince nasılsın diyorum ben konu açıyorum , yemeği bile ayrı yiyoruz , o oyun ne zaman biterse o zaman geliyor, Ayrılmak istiyorum başka bi çözüm yolu bulamıyorum ama ailelere bunu anlat , eşim zaten bunu hiç anlamıycak, Ona göre herşey normal , zaten gebeliğin son zamanları . Tam cinnet geçirmelil bir dönemden geçiyorum. Özür dilerim daha fazla anlatıp kimseyi okumakla yormayım , burda herkes heveslerini güzel duygularını paylaşıyordu, bunun yeri de değildi ama çok bunaldım artık .
valla ben korkuyu falan unuttum artık sıcaklarla ve tansiyon düşmesiyle başım beladaSanırım herkes aynı modda.Sıcaklar bir yandan,çabuk yorulma hiç bir şeye yetememe,doğum korkusu ve sonrası derken çıkmaz bir sokağa girdiğimidüşünüyorum
Benzer duygular hissediyorum. Eşim aynı hiç değiişmedi. Ama hamile olunca daha fazla ilgi istiyorum. Kaç kere boşanmayı düşündüm. Yakın arkadaşlarım da yok. Yalnızlıktan boğulacak gibi oluyorum.Ben hamileliğin fiziksel zorluklarından ziyade duygusal etkilerinden çok yoruldum , eşimi bazen çok zıt görüyorum , aslında eşim değişmedi , hareketleri , tepkileri, karakteri tamamen aynı. Ama ben tahammül edemiyorum. Oyun oynuyor , geç yatıyor kavga çıkarıyorum , yüzüm gülmüyor. Onun için hiç bişey yapmak istemiyorum. Bebeğin gelişiyle ilgili hazırlıklarda eşim çok ilgisiz ve isteksiz herşeyi ben hallediyorum , sen hamilesin şunu yapma sen hamilesin taşıma gibi konuşmalarda hiç olmadı , ben eskisi gibi yorulmaya devam ediyorum . Bazen çok ilgili merhametli gibi davranıyor haksızlık ediyorsun diyorum , ertesi gün ben yine herşeyde yalnız kalıyorum . Ayrılmak istiyorum ama sonrası bu durumları ailelerle konuşmak ve tabi eşim asla ayrılmak istemiycektir bunlarla mücadele etmek düşüncesi beni boşanma fikrinden daha çok korkutuyo. İşin içinden çıkamıyorum. Dertlerini ailesi ile arkadaşlarıyla heryönüyle paylaşabilen biri değilim ama burada birbirimizi tanımamamız beni bi nebze de olsa rahatlatır umuduyla yazmak istedim , benim için de dua eder misiniz?
sadece 1 gün dayanabilirler mi acaba bu kadar hormon değişimine - yüklenmesine. onlar havayı 28 derece hissederken bizim 35 hissetmemize. aniden gelen öfke, ağlama krizlerine. bebek 1 gün bile hareket etmese hissettiğimiz o korkuya. yalancı kasılmaların verdiği acıya. kontrollerde sedyeye yatarken içimizden ettiğimiz allahım nolur kötü bişey çıkmasın demelerimizin verdiği hisse. doğumun vereceği acıya... bunlardan birini çekseler başlarlar mızmızlanmaya. sonra çekilemeyen biz oluyoruz.Benzer duygular hissediyorum. Eşim aynı hiç değiişmedi. Ama hamile olunca daha fazla ilgi istiyorum. Kaç kere boşanmayı düşündüm. Yakın arkadaşlarım da yok. Yalnızlıktan boğulacak gibi oluyorum.
Riskli gebelik olunca ev işlerini yapmak zorunda kaldı. Onu yap bunu yap demekten, hatta nazlandırmaktan yoruluyorum. Her işimi yapmadı diyemem. Elim ayağım oldu. Ne söylesem yapıyor ama söylemesem yapmıyor.
Eşim de beni işler, hamileliğin değil ruh halin yordu diyor. Ona da kendime de hayatı zindan ettim sanki.
Onlara bizi seyretmek bile zor geliyor. Sorsan daha kolay taşırlarmış bebeği karınlarında kolay sanıyorlar.sadece 1 gün dayanabilirler mi acaba bu kadar hormon değişimine - yüklenmesine. onlar havayı 28 derece hissederken bizim 35 hissetmemize. aniden gelen öfke, ağlama krizlerine. bebek 1 gün bile hareket etmese hissettiğimiz o korkuya. yalancı kasılmaların verdiği acıya. kontrollerde sedyeye yatarken içimizden ettiğimiz allahım nolur kötü bişey çıkmasın demelerimizin verdiği hisse. doğumun vereceği acıya... bunlardan birini çekseler başlarlar mızmızlanmaya. sonra çekilemeyen biz oluyoruz.
ellerimiz ayaklarımız davul gidi oldu. kaçar kilo aldık. endişeyle taşıyoruz her birimiz bu bebekleri. her gün doğsa da rahat etsek diye bekliyoruz. dahası doğduktan sonra da biz ilgileneceğiz ama beylere bi yer süpürmek iki kaşık yemek yapmak yediğini toplamak çamaşır katlamak zor geliyor. binbir nazla niyazla iş yapıyorlar.
bunları bile bile istediler bu çocukları. hayat müşterek ama bizim feda ettiklerimizle onların feda ettikleri denk değil. ve biz seve seve bunlara katlanırken acaba onlar neyin nazını tribini yapıyo.
yerim o tribi.
Benim doktorum eliyle karnıma dokununca kasılmaları hissetti ve nst de 70 civarı sancım çıktı erken doğum riskim var.İyi mi acaba iyi bir şeyse gözüm kapalı kendimi emanet etcem. kafam karıştı.
Bende plesanta previa kanama riski var. sezaryen yapılacak. En ufak sancıyı takip ediyorlar. Nst de sancı çıkmadı. Sancı çıksa hemen ameliyata alıcaklardı ya da sancıyı durdurmaya çalışcaklar.Benim doktorum eliyle karnıma dokununca kasılmaları hissetti ve nst de 70 civarı sancım çıktı erken doğum riskim var.
Benimde önde gidiyor 2 3 hafta ama son adet tarihini baz alıyor doktorlarDoktorum 5 ağustosta raporumuzu vericek bebek 2hafta önde diyor hep 34 gibi ultrasonda olucak ama 32 sayılıyor diyor sizdede böyle durum yaşıyan var mı ben neye göre doğum yapıcam anlamadım
Benim durumum senden biraz daha farklı arkadaşım , benim gebeliğim çok şükür riskli değildi şimdiye kadar bir problem yaşamadık böyle olunca da asla şu işi yap demiyorum ona , her işi elimden geldiğince yapıyorum ama bunların hiçbirinin gözünde önemi yok , ondan temizlik , yemek ekstra ilgi bişey beklemiyorum ama bi bebeğimiz olacak ihtiyaçları olacak en azından birlikte gidip mobilya seçelim istiyorum ama hep başka işler sunuyor önüme , yoruldum artık benim talep edip onun yanaşmaması beni hayal kırıklığına uğratmasından , söylememe rağmen yapmıyor, ayrılmak çözüm mü onu da bilmiyorum , ailesi ile konuştum bu durumu , Üzme gelinimizi demekten başka bişey olmadı . Tabi onlara herşeyi de anlatamıyorum . Eşimin herşey normalmiş gibi hayatına devam etmesi de ayrı sinir bozucu , yüzümü görüyor , tepkilerimi hiç saklamıyorum ondan , bana söylediği tek şey biz iyiyiz di mi herşey yolunda diyor . ( dalga geçiyor heralde benimle ) Tek başıma dayanabildiğim götürebildiğim kadar götürüp onu bi yerde indirmeyi düşünüyorum artıkBenzer duygular hissediyorum. Eşim aynı hiç değiişmedi. Ama hamile olunca daha fazla ilgi istiyorum. Kaç kere boşanmayı düşündüm. Yakın arkadaşlarım da yok. Yalnızlıktan boğulacak gibi oluyorum.
Riskli gebelik olunca ev işlerini yapmak zorunda kaldı. Onu yap bunu yap demekten, hatta nazlandırmaktan yoruluyorum. Her işimi yapmadı diyemem. Elim ayağım oldu. Ne söylesem yapıyor ama söylemesem yapmıyor.
Eşim de beni işler, hamileliğin değil ruh halin yordu diyor. Ona da kendime de hayatı zindan ettim sanki.
Benim durumum senden biraz daha farklı arkadaşım , benim gebeliğim çok şükür riskli değildi şimdiye kadar bir problem yaşamadık böyle olunca da asla şu işi yap demiyorum ona , her işi elimden geldiğince yapıyorum ama bunların hiçbirinin gözünde önemi yok , ondan temizlik , yemek ekstra ilgi bişey beklemiyorum ama bi bebeğimiz olacak ihtiyaçları olacak en azından birlikte gidip mobilya seçelim istiyorum ama hep başka işler sunuyor önüme , yoruldum artık benim talep edip onun yanaşmaması beni hayal kırıklığına uğratmasından , söylememe rağmen yapmıyor, ayrılmak çözüm mü onu da bilmiyorum , ailesi ile konuştum bu durumu , Üzme gelinimizi demekten başka bişey olmadı . Tabi onlara herşeyi de anlatamıyorum . Eşimin herşey normalmiş gibi hayatına devam etmesi de ayrı sinir bozucu , yüzümü görüyor , tepkilerimi hiç saklamıyorum ondan , bana söylediği tek şey biz iyiyiz di mi herşey yolunda diyor . ( dalga geçiyor heralde benimle ) Tek başıma dayanabildiğim götürebildiğim kadar götürüp onu bi yerde indirmeyi düşünüyorum artık
[/QUOSen daha iyi bilirsin. Ama bu garip ruh haline takılıp ani kararlar verme diyebilirim sadece. En doğrusunu demişsin zaten götürebildiğim yere götürüp şeklinde. Bırak zaman göstersin.Benim durumum senden biraz daha farklı arkadaşım , benim gebeliğim çok şükür riskli değildi şimdiye kadar bir problem yaşamadık böyle olunca da asla şu işi yap demiyorum ona , her işi elimden geldiğince yapıyorum ama bunların hiçbirinin gözünde önemi yok , ondan temizlik , yemek ekstra ilgi bişey beklemiyorum ama bi bebeğimiz olacak ihtiyaçları olacak en azından birlikte gidip mobilya seçelim istiyorum ama hep başka işler sunuyor önüme , yoruldum artık benim talep edip onun yanaşmaması beni hayal kırıklığına uğratmasından , söylememe rağmen yapmıyor, ayrılmak çözüm mü onu da bilmiyorum , ailesi ile konuştum bu durumu , Üzme gelinimizi demekten başka bişey olmadı . Tabi onlara herşeyi de anlatamıyorum . Eşimin herşey normalmiş gibi hayatına devam etmesi de ayrı sinir bozucu , yüzümü görüyor , tepkilerimi hiç saklamıyorum ondan , bana söylediği tek şey biz iyiyiz di mi herşey yolunda diyor . ( dalga geçiyor heralde benimle ) Tek başıma dayanabildiğim götürebildiğim kadar götürüp onu bi yerde indirmeyi düşünüyorum artık
Hiç kilo arkadaşımKızlar şimdiye kadar kaç kilo aldınız hamile olduğumu öğrendiğim günden beri tek korkum fazla kiloydu çabuk kilo alan ama hemen veremeyen birisi olduğum için
Ben çok içiyorum zaten gebelik öncesinde de hiç tutamazdım şimdi kanki olduk wc ilekızlar 2.5 ya da 3 lt su içebilen var mı? allahım eskiden şakır şakır içerdim şimdi 2 lt yi az geçsem şişiyorum resmen midem mi küçüldü ne oldu anlamadım hiç. zaten 2 bile içsem tuvalete gitmeleri saymıyorum artık
Geçen gün (o kadar sabırlı adamdır kı anlatamam) bizimki de bitse de şu hamilelik sen de kurtulsan bız de kurtulsak dedı:)) halbukı uykusuz gecelerimden ya da sıcaktan yakınıyordum alt tarafı :)Esim diyoki bitmedi gitti su hamilelik :) pandeminin basindan beri 7-24 beraber olunca :) ah dedim bide yasasan. Su haftami benim yerime 2 gun sen gecirsende anlasan dedim
Bence bu tür seylere takılmak yerine diğer şeylere odaklan çünkü herkes düşünceli davranmaya bilir dusunemeyebilir bu eşinin kötü olduğu anlamına gelmez karakter meselesi diğer huylarını bak nazını çekiyor mu seni seviyor mu senle hersyi paylaşıyor mu gibi şeylere bak ilk kez baba olacak yeni şeyler yaşadığı seni anlamiyordurBen hamileliğin fiziksel zorluklarından ziyade duygusal etkilerinden çok yoruldum , eşimi bazen çok zıt görüyorum , aslında eşim değişmedi , hareketleri , tepkileri, karakteri tamamen aynı. Ama ben tahammül edemiyorum. Oyun oynuyor , geç yatıyor kavga çıkarıyorum , yüzüm gülmüyor. Onun için hiç bişey yapmak istemiyorum. Bebeğin gelişiyle ilgili hazırlıklarda eşim çok ilgisiz ve isteksiz herşeyi ben hallediyorum , sen hamilesin şunu yapma sen hamilesin taşıma gibi konuşmalarda hiç olmadı , ben eskisi gibi yorulmaya devam ediyorum . Bazen çok ilgili merhametli gibi davranıyor haksızlık ediyorsun diyorum , ertesi gün ben yine herşeyde yalnız kalıyorum . Ayrılmak istiyorum ama sonrası bu durumları ailelerle konuşmak ve tabi eşim asla ayrılmak istemiycektir bunlarla mücadele etmek düşüncesi beni boşanma fikrinden daha çok korkutuyo. İşin içinden çıkamıyorum. Dertlerini ailesi ile arkadaşlarıyla heryönüyle paylaşabilen biri değilim ama burada birbirimizi tanımamamız beni bi nebze de olsa rahatlatır umuduyla yazmak istedim , benim için de dua eder misiniz?
3 kilo aldım canım10 kilo aldım ben sen kaç aldınbenimde kiloyu zor verme sorunum var malesef tiroid ve haşimato var 15 yaşımdan beri
Bende 3 kilo almışım 75 dim 77.8 falan geldim şimdi tartıldım4,5 kg canım sen
Bende 75 le başladım şimdi tartıldım 77.8 falan geliyorumCanım süper Bi diyetteydim 55e düşüp hamile kalmayı planlıyordum 8kilo verdikten sonra 60la hamile kaldım şuan 71kiloyum 74e kadar yolum var
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?