- 1 Ekim 2019
- 883
- 683
- 103
- Konu Sahibi Balkizin_Annesi
-
- #5.601
yaaa işte ben. Mümkün degil doymuyorum ve hızlı hızlı yiyorum. Anlamıyorum o kadar şeyi nasıl yedim. İnan kilo aldım bende . Yürüyüş yapayım diyorum ama halim de yok
yaaa işte ben. Mümkün degil doymuyorum ve hızlı hızlı yiyorum. Anlamıyorum o kadar şeyi nasıl yedim. İnan kilo aldım bende . Yürüyüş yapayım diyorum ama halim de yoksen yapma aynen kuzum ☺
şu dönem bir geçsin de...
ben de kilo alıyorum ya daha 10. hafta ben üç kilo aldım doymuyorum asla muhtemelen ilerde sorun yaşayacağım
Genetik testte down sendromunun da aralarında oldugu yaklaşık 7-8 tane çok bilinen ve yaygin genetik hastalığa bakıyorlar.Evet binlerce genetik hastalık var ama bunlar en sık görülen ve bilinenleri dogal olarak.Aralarında doğumdan sonraki ilk saatte bebegin %100 kaybedildiği bir hastalık ta var.Bu durumda gebeliği sonlandırmak tabi ki en mantıklısı.Diger türlü acıyı yaşamak daha kötü.Testin temel mantigi anne kanini alıyorlar anne karnına bebegin partikulleri karışıyormuş.Ordan dna sini ayristiriyorlar. 10.haftadan itibaren yapılıyor.%99 oranında doğruluğu mevcut.Rakam da 1500-4000 TL arasında değişiyor gittiği laboratuvara göre .Kıbrıs,Amerika,Almanya vb ülkelere gidiyor özel bir paket içerisinde artık her doktorun anlaşmalı olduğu bir laboratuvar var Ben 2250 TL ye buldum eğer daha uygun bulamazsan lab.bilgisini paylaşırım .Ben yasa takıldıgım için doktor şart koştu ya amnio ya nipty diyor.Yas 37Canım genetik testte neye bakıyorlar. Kaçıncı haftada olması gerekiyor. Bende genetik test istiyorum yurtdışına gönderiyorlar degil mi
valla bana doktorum kızacak kesin. kendimizi frenlememiz lazım yararlı olanlar tamam da fazla fazla yiyoruz ben artık yemicem ya koydum kafaya ara öğünler yapıcam kuruyemişleyaaa işte ben. Mümkün degil doymuyorum ve hızlı hızlı yiyorum. Anlamıyorum o kadar şeyi nasıl yedim. İnan kilo aldım bende . Yürüyüş yapayım diyorum ama halim de yok
Aldım.Yidim.Önden 2 kaşık saf zeytinyağı içtim,üstüne 5-6 kuru erik (Dogadan marka vardi onu bulabildim) 3-4 incir ve 3 bardak ılık su..Işlem tamam.Acaba ne zaman çıkarım son derece sabırsız bir insanım şu andakuru erik artık marketlerde kapalı ambalajlı olarak da satılıyor. Ne çok severim tadını aaah ah...
Oyy maşallah paşaya Rabbim size bağışlasın inşallah amin.Ben sizin yazdığın cevapları okumayı çok seviyorum hatta bugün yazıcaktım size cevaplarınız çok rahatlatıcı bana göre siz bigilerinizi tecrübelerinizi bizimle paylaşmayı devam edin lütfenKızlar özel bir çocuk annesi olacağımı hic tahmin etmezdim.Ozel bir çocuğa sahip olmak hicbir annenin hayali değildir elbette..Olunca kabulleniyorsunuz elbet ama dışardan göründüğü kadar kolay değil bilmenizi isterim...Evet bazi seylere mudahale etmemiz imkansiz ama degistirebilecegimiz seyler de var..Cuzi irade / kulli irade meselesi...Bazi seyler siz oyle istediğiniz icin oluyor gibi gorunur ama aslinda zaten oyle olacaktir...anlatabildim mi bilmiyorum...Benim bebegimin genetik bir rahatsizligi yok.Anne karninda gayet saglam bir cocuktu.Olan biten dogumda oldu...Bazı şeyleri bilemeyiz,başımıza ne gelecek,çocuğumuz sağlıklı olacak mi?%95 sağlıklı olacaklar tabi ki..Bizler de her zaman engelli bireyler olabiliriz sağlam doğan evlatlarımız da... Ama bazı şeyleri de önceden öngörmek ve degistirmek mümkün...Altını cizmeliyim ki herseyi degil tabi ki bazi seyleri...Belki down sendromu testini yaptırmayı tercih etmeyebilirsiniz ama 20.haftada yapılan organ taramasını mutlaka yaptırmalısınız.Cunku bazi hastalıklara anne karnında müdahale edilebiliyor.Kan uyuşmazligi için,düşük tehdidi için nasıl tedbir alıyorsak igne yaptiriyorsak bebegin anne karnında tespit edilebilen bazı kusurları için de tedbirli olabiliriz.Daha önce de bahsetmiştim sizleri bıktırmak istemiyorum.Bu gruptaki olumsuz tıp gibi hissediyorum bazen sürekli heves kıran Düz Adam SamiAma işte ben olumsuz şeyler yaşayınca ne bileyim uyarmak istiyorum kusuruma bakmayın olur mu.Topikte samimiyet arttıkça birbirimizle çocuklarımızın fotoğraflarını da paylaşacağızdır zamanla ilk foto benden olsun.Benim kar tanesi oğlum ...Yoğun bakımda 1 yılı tamamlayacağız nerdeyse..Inanciniza gore dua ve güzel enerjilerinizi alırız Ogluma çok fazla girmemeye çalışıyorum ama ben de grubun kara koyunuyum işte...Umarım idare edersiniz...Basina gelebilecek en kötü şeyler gelmiş, ölümden dönmüş ve çocuğu ölü doğmuş bir anne olarak bazı hususlarda yaptığım küçük uyarılar için beni mazur görün
Estağfurullah.Dogru bildiğim şeyleri paylaşmak istiyorum,keske bizim başımıza gelenler başka insanların başına hicbir zaman gelmese.Ama malesef kazalar,hastaliklar,kayiplar,aciyla dolu aylar,yillar insanlarin hayatlarinda hep oldu ve olmaya devam edecek..Neyse ki guzel ve umutlu gunler kadar cok degiller...Guzel çirkin her şeyi paylaşacağız ve bu süreci sağlıkla güzelliklerle hep beraber tamamlayacağızOyy maşallah paşaya Rabbim size bağışlasın inşallah amin.Ben sizin yazdığın cevapları okumayı çok seviyorum hatta bugün yazıcaktım size cevaplarınız çok rahatlatıcı bana göre siz bigilerinizi tecrübelerinizi bizimle paylaşmayı devam edin lütfen
valla bana doktorum kızacak kesin. kendimizi frenlememiz lazım yararlı olanlar tamam da fazla fazla yiyoruz ben artık yemicem ya koydum kafaya ara öğünler yapıcam kuruyemişle
Sağol kuzum benim insalh olmaz hayırlısıyla atlatalim hepimiz sağlıkla kucağımiza alalım bebislerimiziCanım başına gelmesinde inşallh oldu diyelim ihmal etme ufak bi kanama olsa bile gel dedi doktor. Erken yaptı oyuzden iğneyi kan uyuşmazlığı için aklında bulunsun. Amin inşallh canım teşekkür ederim
Evet canım plesanta dekolmanı yasayan anne sayısı azimsanmayacak kadar çok malesef.Bebekler buyuk cogunlukla kaybediliyor.Anne ve rahim kaybi da oldukca fazla...Bunun yaninda preeklemsi,ruptur birkac tane daha cok tehlikeli durum var..Ben de yoğun bakımda öğrendim insanlar neler neler yaşıyor.Biz hep sağlıklı doğumları görüyoruz.İşin bu kısmını bilmiyoruz.Benim şansım kanamanın dışa olmasıydı buna rağmen hastaneye ulaştığımızda şoka girmişim kan kaybım çok fazlaydı.Hastanede taburcu gunu dahil 4 gün yattım.Hayatimin en trajik günleriydi...Uyandim ve herseyi biliyordum...Sadece yasayıp yasamadigini bilmiyordum bebegimin uyandıgim an..Cocugum fakülteye sevk edilmiş ben başka bir hastanede, kattan gelen bebek sesleri,odama geçmiş olsuna gelen eş dost,ağlamalar,sen yine de sütünü sağ diyen ama koridorda yazik ya ilac isterse verin de biraz uyusun diye fisir fisir konusan hemşireler..Sonrası daha da büyük kabus..Ilk şoku atlattıktan sonra başına ne geldiğini anlıyorsun...Arkadaşın büyük bir acı yaşadı hem fiziksel hem ruhen..Evladini kaybetmek..Omur boyu bitmeyecek bir sızı...Otesi yok...Ama birgün yine kaybedecekti..Belki de böylesi..Bilmiyorum karışık..Allah tüm kaybedenlerin ve benim gibi birgün kaybedeceğini bilerek yasayan annelerin yardımcısı olsun.Tabi hiçbirşey belli olmaz.Engelli annelerinin en büyük korkusu evladından önce ölmekmis.Ben de tatmış oldum bu korkuyu..Aklına gelmeyen başına geliyor.Her türlüsü zor bu işin kimse yaşamasın dilegimarchimom canım benim.
bir arkadaşım da seninle aynı sorunu yaşadı doğumda ve inanılmaz sağlıklı beslenen biriydi sigara ömründe kullanmamıştı ama plesanta ayrılmış 38. haftada fark edemediler ve arkadaşım zehirlendi. bilinci kapalı bir şekilde sezeryana alındı üç gün yoğun bakımda kaldı hatta doktor anne için sadece umudunuzu yitirmeyin ama hazırlıklı olun her şeye demişti.
bebeğini kaybetti kendi iki hafta hastanede yattı
ve dediği tek şey şuydu.
oğlumu hiç göremedim. keşke engelli olsaydı yoğun bakımda olsaydı ama yaşasaydı...
o yüzden her şeye hem hazırlıklı olmak gerekiyor hem de beterin beteri var diye şükretmek gerekiyor...
Henüz çoklu alıntıları başaramadığım için son mesajından başlıyorum canım. Tüm bu yiyecekleri aç ya da tok yemene göre değişiyor süresi ama en geç sabaha çıkmış olursun diye tahmin ediyorum. Gece uykudan kaldırmaz umarım.Aldım.Yidim.Önden 2 kaşık saf zeytinyağı içtim,üstüne 5-6 kuru erik (Dogadan marka vardi onu bulabildim) 3-4 incir ve 3 bardak ılık su..Işlem tamam.Acaba ne zaman çıkarım son derece sabırsız bir insanım şu anda
amin inşallahEvet canım plesanta dekolmanı yasayan anne sayısı azimsanmayacak kadar çok malesef.Bebekler buyuk cogunlukla kaybediliyor.Anne ve rahim kaybi da oldukca fazla...Bunun yaninda preeklemsi,ruptur birkac tane daha cok tehlikeli durum var..Ben de yoğun bakımda öğrendim insanlar neler neler yaşıyor.Biz hep sağlıklı doğumları görüyoruz.İşin bu kısmını bilmiyoruz.Benim şansım kanamanın dışa olmasıydı buna rağmen hastaneye ulaştığımızda şoka girmişim kan kaybım çok fazlaydı.Hastanede taburcu gunu dahil 4 gün yattım.Hayatimin en trajik günleriydi...Uyandim ve herseyi biliyordum...Sadece yasayıp yasamadigini bilmiyordum bebegimin uyandıgim an..Cocugum fakülteye sevk edilmiş ben başka bir hastanede, kattan gelen bebek sesleri,odama geçmiş olsuna gelen eş dost,ağlamalar,sen yine de sütünü sağ diyen ama koridorda yazik ya ilac isterse verin de biraz uyusun diye fisir fisir konusan hemşireler..Sonrası daha da büyük kabus..Ilk şoku atlattıktan sonra başına ne geldiğini anlıyorsun...Arkadaşın büyük bir acı yaşadı hem fiziksel hem ruhen..Evladini kaybetmek..Omur boyu bitmeyecek bir sızı...Otesi yok...Ama birgün yine kaybedecekti..Belki de böylesi..Bilmiyorum karışık..Allah tüm kaybedenlerin ve benim gibi birgün kaybedeceğini bilerek yasayan annelerin yardımcısı olsun.Tabi hiçbirşey belli olmaz.Engelli annelerinin en büyük korkusu evladından önce ölmekmis.Ben de tatmış oldum bu korkuyu..Aklına gelmeyen başına geliyor.Her türlüsü zor bu işin kimse yaşamasın dilegim
Hayır canım bu bizim hayatımız zaten konuyu kapatma şansımız yok ki...Üzülmüyorum..Gerçeğimiz bu....Benim bebiş o kadar şanslı değil malesef. Özel eğitime aday bir çocuk değil. Eve çıkarmak için ısrar etmesek yaşamını yoğun bakımda tamamlayacaktı. Vermeye hevesli değiller,hoş.,ama alacağız inanıyorum....Doktor biz istediğimiz için taburcu edecek tabi ki evde yoğun bakıma yakın bir ortam oluşturmak ve eğitim almak koşuluyla...Yaşamımızın büyük kısmı hastanede geçecek,yoğun bakıma sürekli girip çıkacağız dönem dönem sıkıntılar olacak o da ayrı konu...Solunum cihazı,oksijen vb.cihazlarımız olacak..Sorumluluk bize ait...Emekli hemşire tutacağım tıbbi bakım için....12 saat o bekleyecek başında, 12 saat biz...Bizim durum 3.derece yani en ağır evre hipoksi...Beyinde özel eğitimle geliştirilebilecek sağlam bir alan kalmayacak kadar oksijensiz kalmış..Sadece yaşamsal faaliyetlerini devam ettirebiliyor beyin sapı sayesinde o da yarım yamalak...Stupor deniyor genel durumuna yani komadan önceki evre...Sadece gözlerini açabiliyor onda da açtığı gibi kalıyor kırpamıyor. Tabi fizik tedavi alacak ama fizik tedavi hareket etmesini sağlamaz sadece dolaşımını rahatlatır tamamen hareketsiz bırakmamış olursunuz dediler..Yoğun bakımda fizik tedavi hergün almasını istedim ama pek te yaptırdıklarını sanmıyorum hiçbir işe yaramaz bu çocuk bitik gözüyle bakıyorlar.Ben gereksiz Polyanna değilim..Bu durumda bir çocuğun hareket etme,konuşma ihtimali olmadığını biliyorum ama belki büyüyebilirse büyüdükçe beyinde sağlam hücreler oluşur,en azından ses çıkarabilir,ağlar,belki mimik yapar diye umut ediyorum.Doktor ona da olmaz diyor da :)))) Umut hep var.Ama özel eğitimle konuşma,hareket etme,yürüme vb.gelişmeler bize çok uzak malesef reflkesleri dahi yok çünkü...1 yaşındaki bir çocuğun fizik problemi çözmesi gibi birşey..Yine de araştırıyorum tabi..Belki ilerleyen zamanlarda beynin de kendini yenileyebildiği bir yöntem bulunur..Kök hücre tedavisi şu an beyinde hiçbir işe yaramıyor belki onu geliştirirler...Bakalım...amin inşallah
ama her karanlığın bir aydınlığı da var elbet
arkadaşım anne oldu sonrasında
peki sizin bebiş ben inanıyorum ki eve gelecek.
özel eğitimle ne kadar sağlıklı olabilir.
(bu arada sizi üzüyorsam kapatabiliriz konuyu)
tabi canım hiçbir şey imkansız değildir.Hayır canım bu bizim hayatımız zaten konuyu kapatma şansımız yok ki...Üzülmüyorum..Gerçeğimiz bu....Benim bebiş o kadar şanslı değil malesef. Özel eğitime aday bir çocuk değil. Eve çıkarmak için ısrar etmesek yaşamını yoğun bakımda tamamlayacaktı. Vermeye hevesli değiller,hoş.,ama alacağız inanıyorum....Doktor biz istediğimiz için taburcu edecek tabi ki evde yoğun bakıma yakın bir ortam oluşturmak ve eğitim almak koşuluyla...Yaşamımızın büyük kısmı hastanede geçecek,yoğun bakıma sürekli girip çıkacağız dönem dönem sıkıntılar olacak o da ayrı konu...Solunum cihazı,oksijen vb.cihazlarımız olacak..Sorumluluk bize ait...Emekli hemşire tutacağım tıbbi bakım için....12 saat o bekleyecek başında, 12 saat biz...Bizim durum 3.derece yani en ağır evre hipoksi...Beyinde özel eğitimle geliştirilebilecek sağlam bir alan kalmayacak kadar oksijensiz kalmış..Sadece yaşamsal faaliyetlerini devam ettirebiliyor beyin sapı sayesinde o da yarım yamalak...Stupor deniyor genel durumuna yani komadan önceki evre...Sadece gözlerini açabiliyor onda da açtığı gibi kalıyor kırpamıyor. Tabi fizik tedavi alacak ama fizik tedavi hareket etmesini sağlamaz sadece dolaşımını rahatlatır tamamen hareketsiz bırakmamış olursunuz dediler..Yoğun bakımda fizik tedavi hergün almasını istedim ama pek te yaptırdıklarını sanmıyorum hiçbir işe yaramaz bu çocuk bitik gözüyle bakıyorlar.Ben gereksiz Polyanna değilim..Bu durumda bir çocuğun hareket etme,konuşma ihtimali olmadığını biliyorum ama belki büyüyebilirse büyüdükçe beyinde sağlam hücreler oluşur,en azından ses çıkarabilir,ağlar,belki mimik yapar diye umut ediyorum.Doktor ona da olmaz diyor da :)))) Umut hep var.Ama özel eğitimle konuşma,hareket etme,yürüme vb.gelişmeler bize çok uzak malesef reflkesleri dahi yok çünkü...1 yaşındaki bir çocuğun fizik problemi çözmesi gibi birşey..Yine de araştırıyorum tabi..Belki ilerleyen zamanlarda beynin de kendini yenileyebildiği bir yöntem bulunur..Kök hücre tedavisi şu an beyinde hiçbir işe yaramıyor belki onu geliştirirler...Bakalım...
Aynen öyle kokusu yeter..Şaşkolozu çok seviyoruz biz...Savaşçı oğlum çok mücadele verdi doğduğundan beri,beyin kanaması,mide kanaması,bağırsak kanaması,onlarca çeşit çeşit enfeksiyon,yüzlerce ateşli nöbet...Çok yol katettik hep güç verdim ona...duymasa da şarkı söyledim,sesimi tanıyordur belki diye...Kucağıma bile aldım çok mutlu olduk....Aramızda bir bağ var biliyorum...Çiçek bile sevince büyüyor benim canımdan parçam mı bilmeyecek sevildiğini....Yanımızda olsun yeter..Güzel pamuğum o benim...Çok değerli,varlığı yeter...tabi canım hiçbir şey imkansız değildir.
söyleyecek başka bir şey bulamıyorum şu an ama sağlıklı da olsalar sağlıksız da olsalar hepsi bizim bebeklerimiz
Sagol arkadaşım güzel dileklerin için. Ben amniosentez ile genetik test arasında kaldım. Nipty yaptıracağım ama doktor da amnio da yapabiliriz ruhun duymaz diyor. Riski de abartılıyor dedi bilemedim. 2 li 3 lü 4 lü bana uymuyor zaten yaşa takılıyorumarchimom canım gücün daim olsun yaşadıkların herkesin üstünden gelebileceği şeyler değil evlatlarının güzel günlerini görmeni dilerim
Testler konusundaki fikrim ise ikili ya da üçlü test çok güvenilir değil tamamen istatistiksel ama ikili test için kan hariç burun ve ense kalınlığı ölçümü çok gerekli hele 4lü test kesin yapılması gerek diye düşünüyorum
Hayat bizim elimizde değil herşeyi kontrol edemiyoruz en barizinden hamileliğin bu haftasına kadar ne yumurtamızı ne rahmimizi bir kontrol ettik bazen herşey çok güzel Doğum da sağlıklı olur sonra ters gidebilir
En iyisi elinden geleni yapıp geri kalanı için tevekkül etmek
20 kilo alırsın yeme yeme tospadan bir tık fazlası olabilirsingece saat iki ve ben bilin bakayım ne yaptım
çikolatalı ekmek yedim öyle bir dilim falan da değil heben bu topicin tosbağası olucam ya
Ben ilk hamileliğimde en az 20 kilo almışımdır en az diyorum son haftalarda korkumdan tartılmadım o zaman kilo almak için daha güzel bahane mi olur amaaan kafasındaydımgece saat iki ve ben bilin bakayım ne yaptım
çikolatalı ekmek yedim öyle bir dilim falan da değil heben bu topicin tosbağası olucam ya
Ben de 35 yaşındayım şahsen bir de yurt dışındayım hangi testler olacak hiç bilmiyorumSagol arkadaşım güzel dileklerin için. Ben amniosentez ile genetik test arasında kaldım. Nipty yaptıracağım ama doktor da amnio da yapabiliriz ruhun duymaz diyor. Riski de abartılıyor dedi bilemedim. 2 li 3 lü 4 lü bana uymuyor zaten yaşa takılıyorum
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?