2022 Haziran Anneleri Paylaşım Alanı

ayaza · 2 Aralık 2021

Mizgincelik .!.:
Abooo neden kuzu yeminle kendimi okudum hahaha

İlk hamileliğim de ilk haftalardan itibaren çok büyük zorluklar yaşadım ben. Eşim de ben de maddi-manevi aşırı yıprandık. Sürekli diken üstündeydik. Birkaç kez, her defasında birkaç hafta hastanede yattım.Eşimin annesi eltimle birlikte iki kez eve ziyaretime geldiler sözümona. Evden çıkamıyordum, sürekli yatıyordum. Beni ziyarete gelip sabah evden çıkıp gece 1-2 gibi eve geliyorlardı.(Tatil bölgesinde yaşıyorum.) Birinde de gelip akşama kadar genç kızlığında çok çektiğini anlatıp ağladı. Teyzelerinin gıybetini yaptı. O halde onun için ağladım bir de. Her geldiğinde çocuk odası hazırlamamız için eşime baskı yaptı sürekli. Normalde biz doğumca zaten yanımızda olacak diye oda falan hazırlamayı düşünmüyorduk. Doktorlara 100 bine yakın paramız gitmişti zaten. Eşim sırf dırdır etmesin diye oda boyadı, birkaç bir şey aldı. Ben kalkamıyorum diye tek başına gidip beni görüntülü arayarak yaptı bunları. Haftada 3-4 kez eltimle arayıp bebek odası süsleri gösterip hangisini yapalım diye beynimi yediler. En son dedim ki benim bebeğimin yaşayıp yaşamayacağı belli değil, siz neyin derdindesiniz. Cevap: Sen kafana takma, biz şunu seçtik, yapıyoruz. Oldu. Ben hastanede yatarken evime gelip bir dünya şey almış koymuş eve. Israrla istemiyorum dediğim halde bebek yanına gelenlere hediyelik bir şeyler yaptırmış. Doğum yaptım İstanbul’da. Bebeğim direk makinaya bağlandı. Görmedim bile. Hastanede ziyaretime gelip geri gittiler. Dikişlerle öğretmenevinde kaldım 5 gün. Eşim koşturdu her şeyime. Bebeğim vefat edince geri döndük. Evime bi geldim her yer eşya dolu. Şampuana kadar aklınıza ne gelirse. Ağlaya ağlaya topladım oğlumun 7sinde mezarını ziyarete gittiğimde kapısına bıraktım. Eltim de benim hamile olduğumu duyduktan 1 ay sonra hamile kaldı. Ona verirsin dedim. Sonra eltim doğurdu. Sosyal medyada fotoğraf paylaştı eşimin annesi. “2. Kez babaanne olmanın mutluluğunu yaşıyorum.” Oysa 3. Torunuydu. Benim çocuğumu torundan saymadı. Eşim o paylaşımı görünce hıçkıra hıçkıra ağladı.
And içtim. Babaanne olma duygusu tattırmayacağım ona. Hala haberleri yok. 5. Ay dolmadan haberleri olursa boşarım seni dedim eşime de. O da kırgın zaten. Söylemedik. Onların haberi olana kadar ben her şeyi almış olacağım zaten.
(Roman yazma erginliğine varmışım sanırım.)

ayaza · 2 Aralık 2021

Mumdelisi321 .!.:
Bu insanlar bir alem gerçekten, portakalı folik asit biliyorum normalde çay yerine portakal suyuna geçeyim dedim, neler duydum

Eğer kilo ve diyabet problemin yoksa hiç dinleme. Benim evde şeker ölçüm cihazım var. Haftada 1-2 kez ölçüyorum nolur nolmaz diye. Sorunum yom şükür.

rollercoaster · 2 Aralık 2021

ayaza .!.:
İlk hamileliğim de ilk haftalardan itibaren çok büyük zorluklar yaşadım ben. Eşim de ben de maddi-manevi aşırı yıprandık. Sürekli diken üstündeydik. Birkaç kez, her defasında birkaç hafta hastanede yattım.Eşimin annesi eltimle birlikte iki kez eve ziyaretime geldiler sözümona. Evden çıkamıyordum, sürekli yatıyordum. Beni ziyarete gelip sabah evden çıkıp gece 1-2 gibi eve geliyorlardı.(Tatil bölgesinde yaşıyorum.) Birinde de gelip akşama kadar genç kızlığında çok çektiğini anlatıp ağladı. Teyzelerinin gıybetini yaptı. O halde onun için ağladım bir de. Her geldiğinde çocuk odası hazırlamamız için eşime baskı yaptı sürekli. Normalde biz doğumca zaten yanımızda olacak diye oda falan hazırlamayı düşünmüyorduk. Doktorlara 100 bine yakın paramız gitmişti zaten. Eşim sırf dırdır etmesin diye oda boyadı, birkaç bir şey aldı. Ben kalkamıyorum diye tek başına gidip beni görüntülü arayarak yaptı bunları. Haftada 3-4 kez eltimle arayıp bebek odası süsleri gösterip hangisini yapalım diye beynimi yediler. En son dedim ki benim bebeğimin yaşayıp yaşamayacağı belli değil, siz neyin derdindesiniz. Cevap: Sen kafana takma, biz şunu seçtik, yapıyoruz. Oldu. Ben hastanede yatarken evime gelip bir dünya şey almış koymuş eve. Israrla istemiyorum dediğim halde bebek yanına gelenlere hediyelik bir şeyler yaptırmış. Doğum yaptım İstanbul’da. Bebeğim direk makinaya bağlandı. Görmedim bile. Hastanede ziyaretime gelip geri gittiler. Dikişlerle öğretmenevinde kaldım 5 gün. Eşim koşturdu her şeyime. Bebeğim vefat edince geri döndük. Evime bi geldim her yer eşya dolu. Şampuana kadar aklınıza ne gelirse. Ağlaya ağlaya topladım oğlumun 7sinde mezarını ziyarete gittiğimde kapısına bıraktım. Eltim de benim hamile olduğumu duyduktan 1 ay sonra hamile kaldı. Ona verirsin dedim. Sonra eltim doğurdu. Sosyal medyada fotoğraf paylaştı eşimin annesi. “2. Kez babaanne olmanın mutluluğunu yaşıyorum.” Oysa 3. Torunuydu. Benim çocuğumu torundan saymadı. Eşim o paylaşımı görünce hıçkıra hıçkıra ağladı.
And içtim. Babaanne olma duygusu tattırmayacağım ona. Hala haberleri yok. 5. Ay dolmadan haberleri olursa boşarım seni dedim eşime de. O da kırgın zaten. Söylemedik. Onların haberi olana kadar ben her şeyi almış olacağım zaten.
(Roman yazma erginliğine varmışım sanırım.)

insanların kararlarına saygı duymayı ne zaman öğrenecekler acaba? ben daha çok erkek annelerinde görüyorum bunları yani her şeyi kendilerine hak görüyolar, çok istiyorlarsa kendi çocuklarına yapıp heveslerini alsalarmış gerçekten ayar oluyorum yaa

çok iyi yapmışsın bizim bebeğimiz, bizim kararlarımız herkes de saygı duyacak, bilmiyorsa da öğrenecek

şimdi ben de erkek annesi olucam hayatımın her dönemi bunu kendime hatırlatıcam, onlardan biri olmak istemiyorum hepsi böyle değil elbette ama çoğu böyle oluyo

-C-A-N-A-N- · 2 Aralık 2021

ayaza .!.:
İlk hamileliğim de ilk haftalardan itibaren çok büyük zorluklar yaşadım ben. Eşim de ben de maddi-manevi aşırı yıprandık. Sürekli diken üstündeydik. Birkaç kez, her defasında birkaç hafta hastanede yattım.Eşimin annesi eltimle birlikte iki kez eve ziyaretime geldiler sözümona. Evden çıkamıyordum, sürekli yatıyordum. Beni ziyarete gelip sabah evden çıkıp gece 1-2 gibi eve geliyorlardı.(Tatil bölgesinde yaşıyorum.) Birinde de gelip akşama kadar genç kızlığında çok çektiğini anlatıp ağladı. Teyzelerinin gıybetini yaptı. O halde onun için ağladım bir de. Her geldiğinde çocuk odası hazırlamamız için eşime baskı yaptı sürekli. Normalde biz doğumca zaten yanımızda olacak diye oda falan hazırlamayı düşünmüyorduk. Doktorlara 100 bine yakın paramız gitmişti zaten. Eşim sırf dırdır etmesin diye oda boyadı, birkaç bir şey aldı. Ben kalkamıyorum diye tek başına gidip beni görüntülü arayarak yaptı bunları. Haftada 3-4 kez eltimle arayıp bebek odası süsleri gösterip hangisini yapalım diye beynimi yediler. En son dedim ki benim bebeğimin yaşayıp yaşamayacağı belli değil, siz neyin derdindesiniz. Cevap: Sen kafana takma, biz şunu seçtik, yapıyoruz. Oldu. Ben hastanede yatarken evime gelip bir dünya şey almış koymuş eve. Israrla istemiyorum dediğim halde bebek yanına gelenlere hediyelik bir şeyler yaptırmış. Doğum yaptım İstanbul’da. Bebeğim direk makinaya bağlandı. Görmedim bile. Hastanede ziyaretime gelip geri gittiler. Dikişlerle öğretmenevinde kaldım 5 gün. Eşim koşturdu her şeyime. Bebeğim vefat edince geri döndük. Evime bi geldim her yer eşya dolu. Şampuana kadar aklınıza ne gelirse. Ağlaya ağlaya topladım oğlumun 7sinde mezarını ziyarete gittiğimde kapısına bıraktım. Eltim de benim hamile olduğumu duyduktan 1 ay sonra hamile kaldı. Ona verirsin dedim. Sonra eltim doğurdu. Sosyal medyada fotoğraf paylaştı eşimin annesi. “2. Kez babaanne olmanın mutluluğunu yaşıyorum.” Oysa 3. Torunuydu. Benim çocuğumu torundan saymadı. Eşim o paylaşımı görünce hıçkıra hıçkıra ağladı.
And içtim. Babaanne olma duygusu tattırmayacağım ona. Hala haberleri yok. 5. Ay dolmadan haberleri olursa boşarım seni dedim eşime de. O da kırgın zaten. Söylemedik. Onların haberi olana kadar ben her şeyi almış olacağım zaten.
(Roman yazma erginliğine varmışım sanırım.)

Hayretler içerisinde okudum yazdıklarını.
İnanamıyorum yaa, çok enteresan gerçekten.

Çok zor şeyler yaşamışsın canım, kaybın için de çok üzgünüm.

Rabbim kimseye yaşatmasın.

.

Miracelik16 · 2 Aralık 2021

ayaza .!.:
İlk hamileliğim de ilk haftalardan itibaren çok büyük zorluklar yaşadım ben. Eşim de ben de maddi-manevi aşırı yıprandık. Sürekli diken üstündeydik. Birkaç kez, her defasında birkaç hafta hastanede yattım.Eşimin annesi eltimle birlikte iki kez eve ziyaretime geldiler sözümona. Evden çıkamıyordum, sürekli yatıyordum. Beni ziyarete gelip sabah evden çıkıp gece 1-2 gibi eve geliyorlardı.(Tatil bölgesinde yaşıyorum.) Birinde de gelip akşama kadar genç kızlığında çok çektiğini anlatıp ağladı. Teyzelerinin gıybetini yaptı. O halde onun için ağladım bir de. Her geldiğinde çocuk odası hazırlamamız için eşime baskı yaptı sürekli. Normalde biz doğumca zaten yanımızda olacak diye oda falan hazırlamayı düşünmüyorduk. Doktorlara 100 bine yakın paramız gitmişti zaten. Eşim sırf dırdır etmesin diye oda boyadı, birkaç bir şey aldı. Ben kalkamıyorum diye tek başına gidip beni görüntülü arayarak yaptı bunları. Haftada 3-4 kez eltimle arayıp bebek odası süsleri gösterip hangisini yapalım diye beynimi yediler. En son dedim ki benim bebeğimin yaşayıp yaşamayacağı belli değil, siz neyin derdindesiniz. Cevap: Sen kafana takma, biz şunu seçtik, yapıyoruz. Oldu. Ben hastanede yatarken evime gelip bir dünya şey almış koymuş eve. Israrla istemiyorum dediğim halde bebek yanına gelenlere hediyelik bir şeyler yaptırmış. Doğum yaptım İstanbul’da. Bebeğim direk makinaya bağlandı. Görmedim bile. Hastanede ziyaretime gelip geri gittiler. Dikişlerle öğretmenevinde kaldım 5 gün. Eşim koşturdu her şeyime. Bebeğim vefat edince geri döndük. Evime bi geldim her yer eşya dolu. Şampuana kadar aklınıza ne gelirse. Ağlaya ağlaya topladım oğlumun 7sinde mezarını ziyarete gittiğimde kapısına bıraktım. Eltim de benim hamile olduğumu duyduktan 1 ay sonra hamile kaldı. Ona verirsin dedim. Sonra eltim doğurdu. Sosyal medyada fotoğraf paylaştı eşimin annesi. “2. Kez babaanne olmanın mutluluğunu yaşıyorum.” Oysa 3. Torunuydu. Benim çocuğumu torundan saymadı. Eşim o paylaşımı görünce hıçkıra hıçkıra ağladı.
And içtim. Babaanne olma duygusu tattırmayacağım ona. Hala haberleri yok. 5. Ay dolmadan haberleri olursa boşarım seni dedim eşime de. O da kırgın zaten. Söylemedik. Onların haberi olana kadar ben her şeyi almış olacağım zaten.
(Roman yazma erginliğine varmışım sanırım.)

Gerçekten insan dışı hareketler, bende de bir tane kv denmez de işte (o kadın) onun hikayesini yazmıyorum bile çünkü psikolojiniz kaldırmaz onu kısaca şöyle diyeyim şeytana bile pabucu ters giydirecek biri çok şükür kendisiyle konuşmuyorum neyse ki benden çoook uzakta ki yüzünü görüp strese girmiyorum ama varlığı bile beni rahatsız ediyor sen düşün artık neler yapmıştır da bu hale gelmişimdir.. Bize uzak Allah'a yakın olsun böyleleri inşaAlahh

My-little-bird · 2 Aralık 2021

ayaza .!.:
İlk hamileliğim de ilk haftalardan itibaren çok büyük zorluklar yaşadım ben. Eşim de ben de maddi-manevi aşırı yıprandık. Sürekli diken üstündeydik. Birkaç kez, her defasında birkaç hafta hastanede yattım.Eşimin annesi eltimle birlikte iki kez eve ziyaretime geldiler sözümona. Evden çıkamıyordum, sürekli yatıyordum. Beni ziyarete gelip sabah evden çıkıp gece 1-2 gibi eve geliyorlardı.(Tatil bölgesinde yaşıyorum.) Birinde de gelip akşama kadar genç kızlığında çok çektiğini anlatıp ağladı. Teyzelerinin gıybetini yaptı. O halde onun için ağladım bir de. Her geldiğinde çocuk odası hazırlamamız için eşime baskı yaptı sürekli. Normalde biz doğumca zaten yanımızda olacak diye oda falan hazırlamayı düşünmüyorduk. Doktorlara 100 bine yakın paramız gitmişti zaten. Eşim sırf dırdır etmesin diye oda boyadı, birkaç bir şey aldı. Ben kalkamıyorum diye tek başına gidip beni görüntülü arayarak yaptı bunları. Haftada 3-4 kez eltimle arayıp bebek odası süsleri gösterip hangisini yapalım diye beynimi yediler. En son dedim ki benim bebeğimin yaşayıp yaşamayacağı belli değil, siz neyin derdindesiniz. Cevap: Sen kafana takma, biz şunu seçtik, yapıyoruz. Oldu. Ben hastanede yatarken evime gelip bir dünya şey almış koymuş eve. Israrla istemiyorum dediğim halde bebek yanına gelenlere hediyelik bir şeyler yaptırmış. Doğum yaptım İstanbul’da. Bebeğim direk makinaya bağlandı. Görmedim bile. Hastanede ziyaretime gelip geri gittiler. Dikişlerle öğretmenevinde kaldım 5 gün. Eşim koşturdu her şeyime. Bebeğim vefat edince geri döndük. Evime bi geldim her yer eşya dolu. Şampuana kadar aklınıza ne gelirse. Ağlaya ağlaya topladım oğlumun 7sinde mezarını ziyarete gittiğimde kapısına bıraktım. Eltim de benim hamile olduğumu duyduktan 1 ay sonra hamile kaldı. Ona verirsin dedim. Sonra eltim doğurdu. Sosyal medyada fotoğraf paylaştı eşimin annesi. “2. Kez babaanne olmanın mutluluğunu yaşıyorum.” Oysa 3. Torunuydu. Benim çocuğumu torundan saymadı. Eşim o paylaşımı görünce hıçkıra hıçkıra ağladı.
And içtim. Babaanne olma duygusu tattırmayacağım ona. Hala haberleri yok. 5. Ay dolmadan haberleri olursa boşarım seni dedim eşime de. O da kırgın zaten. Söylemedik. Onların haberi olana kadar ben her şeyi almış olacağım zaten.
(Roman yazma erginliğine varmışım sanırım.)

Kız uzun soluklu metraj filmi çekilir buna. Canım benim yA okurken yaşadım sanki hepsini. Sinirlendim üzüldüm. Çok da iyi yapmışsın ben olsam da söylemezdim eşinin yanında durması önemliydi o da Durmuş zaten Ohhhh sefan olsun

rollercoaster .!.:
insanların kararlarına saygı duymayı ne zaman öğrenecekler acaba? ben daha çok erkek annelerinde görüyorum bunları yani her şeyi kendilerine hak görüyolar, çok istiyorlarsa kendi çocuklarına yapıp heveslerini alsalarmış gerçekten ayar oluyorum yaa

çok iyi yapmışsın bizim bebeğimiz, bizim kararlarımız herkes de saygı duyacak, bilmiyorsa da öğrenecek

şimdi ben de erkek annesi olucam hayatımın her dönemi bunu kendime hatırlatıcam, onlardan biri olmak istemiyorum hepsi böyle değil elbette ama çoğu böyle oluyo

O kadar doğru ki erkek annelerinin çoğunun böyle olduğukıskanıyorlar bence paylaşamıyorlar oğullarını.
benim eşim hiç izin vermiyor bazen kırıcı da konuşuyor annesine ama bence öyle yapılması gerekiyor yeri geldiğinde çünkü anneler duracağı yeri bilemiyor çoğu zaman ileri gidebiliyorlar

zor bi durum erkekler de arada kalıyor

kız anneleri daha geri duruyor yaa benim annem hiçbir şeye karışmıyor siz bilirsiniz diyor

ela38 · 2 Aralık 2021

civcivsin .!.:
Vazelin deneyeceğim kuzum

Kesinlikle denemelisin tecrübeyle garantili sirif catlak yirtik

My-little-bird · 2 Aralık 2021

Bakalım bu topicte kv isim krizi yaşanacak mı

var mı koyacak aramızda kayınvalide hazretlerinin ismini

SanatkarSeyyah · 2 Aralık 2021

baldan_madam .!.:
Bende de aynı sorun var. Lotus iyi duruyor

Lotus ben de kullanıyorum gerçekten çok rahat. Ayrıca pentinin Mama serisi var hamileler için. Ordan tayt, iç çamaşırı, atlet siparişleri verdim, şuan elime geçti 2-3 gündür kullnıyorum onlarda oldukça rahat. tavsiye ederim..

ayaza · 2 Aralık 2021

rollercoaster .!.:
insanların kararlarına saygı duymayı ne zaman öğrenecekler acaba? ben daha çok erkek annelerinde görüyorum bunları yani her şeyi kendilerine hak görüyolar, çok istiyorlarsa kendi çocuklarına yapıp heveslerini alsalarmış gerçekten ayar oluyorum yaa

çok iyi yapmışsın bizim bebeğimiz, bizim kararlarımız herkes de saygı duyacak, bilmiyorsa da öğrenecek

şimdi ben de erkek annesi olucam hayatımın her dönemi bunu kendime hatırlatıcam, onlardan biri olmak istemiyorum hepsi böyle değil elbette ama çoğu böyle oluyo

Saygı duymayı bilmeyeni hayatımdan uzak tutacak gücüm yoktu. Artık var. Bir eşim bir ben bir de nasip olursa bebeğim. Geri kalan kimse bir daha hayatımıza müdahil olamayacak.
Erkeği kızı yok canım ya. Karakter meselesi. Karakteri bozuksa kızının ailesine de hadsizce karışan çok anne duydum ben.

ayaza · 2 Aralık 2021

-C-A-N-A-N- .!.:
Hayretler içerisinde okudum yazdıklarını.
İnanamıyorum yaa, çok enteresan gerçekten.

Çok zor şeyler yaşamışsın canım, kaybın için de çok üzgünüm.

Rabbim kimseye yaşatmasın.

.

Amin canım. Allah düşmanıma dahi yaşatmasın. Teşekkür ederim.:)

mamamia1387 · 2 Aralık 2021

Kızlar 2 li tarama testi yada fetal testini yaptıran varmı? Fetal daha iyi diye araştırdım ben siz oldudunuzmuuu???

ela38 · 2 Aralık 2021

Kizcelerim bebisleriniz oynuyormu sizinde kacinci haftada oynamaya basladi

ayaza · 2 Aralık 2021

Mizgincelik .!.:
Gerçekten insan dışı hareketler, bende de bir tane kv denmez de işte (o kadın) onun hikayesini yazmıyorum bile çünkü psikolojiniz kaldırmaz onu kısaca şöyle diyeyim şeytana bile pabucu ters giydirecek biri çok şükür kendisiyle konuşmuyorum neyse ki benden çoook uzakta ki yüzünü görüp strese girmiyorum ama varlığı bile beni rahatsız ediyor sen düşün artık neler yapmıştır da bu hale gelmişimdir.. Bize uzak Allah'a yakın olsun böyleleri inşaAlahh

Ben de eşimin annesi diyorum. Eşime de anan diyorum. Kendisine de sizli bizli konuşuyorum. Anlayana çok bile ama anlasa da mala yatan cinsten bendeki. Aminn. Uzak olsunlar aman.

ayaza · 2 Aralık 2021

My-little-bird .!.:
Kız uzun soluklu metraj filmi çekilir buna. Canım benim yA okurken yaşadım sanki hepsini. Sinirlendim üzüldüm. Çok da iyi yapmışsın ben olsam da söylemezdim eşinin yanında durması önemliydi o da Durmuş zaten Ohhhh sefan olsun

O kadar doğru ki erkek annelerinin çoğunun böyle olduğukıskanıyorlar bence paylaşamıyorlar oğullarını.
benim eşim hiç izin vermiyor bazen kırıcı da konuşuyor annesine ama bence öyle yapılması gerekiyor yeri geldiğinde çünkü anneler duracağı yeri bilemiyor çoğu zaman ileri gidebiliyorlar zor bi durum erkekler de arada kalıyor

kız anneleri daha geri duruyor yaa benim annem hiçbir şeye karışmıyor siz bilirsiniz diyor

Eşim annemden babamdan öte bana. Her şeyim benim çok şükür. Eşim bu süreçte yanımda olmasa boşanırdım %100. Ama o benden daha çok farkında olanların.

ayaza · 2 Aralık 2021

ela38 .!.:
Kizcelerim bebisleriniz oynuyormu sizinde kacinci haftada oynamaya basladi

Hareket hissetme diyorsan henüz erken canım. Ama en son ultrasonda bildiğin dansöz gibiydi zilli. Doktor bile şaşırdı çok oynak diye.

rollercoaster · 2 Aralık 2021

Dün sanki biri pizza gömdüm demişti neyliydi acaba peynirli miydi yazıyodu unuttum yaa? sebzeli mi peynirli mi?

SanatkarSeyyah · 2 Aralık 2021

ela38 .!.:
Kizcelerim bebisleriniz oynuyormu sizinde kacinci haftada oynamaya basladi

Benim yarın itibariyle 14 hafta olacak ama bebişin hareketlerini hiç hissetmiyorum, daha erken sanırım..

ela38 · 2 Aralık 2021

ayaza .!.:
Hareket hissetme diyorsan henüz erken canım. Ama en son ultrasonda bildiğin dansöz gibiydi zilli. Doktor bile şaşırdı çok oynak diye.

Bu benim ikinci hamileligim ve simdiden hissediyorum ara ara

civcivsin · 2 Aralık 2021

ayaza .!.:
Ben sırf eşimin annesi bir şeyler almasın, yapmasın diye her şeyi fazlasıyla alıcam. Tek bir çöp almasına ya da hazırlamasına izin vermemek için. Şunu alayım dediğinde ben hallettim demek için ne gerekiyorsa yapıcam. Bu zevki tatmasın yeter ki.

Ayyy ben de mi yapsam öyle hiç istemiyorum az çektirmediler bana düşündükçe üzülüyorum kendime özellikle kayın babam istemem çöp dahi almasın, benden çooook uzak olsun

2022 Haziran Anneleri Paylaşım Alanı

Bebeğimin cinsiyeti ...

kız

erkek

ikiz kız

ikiz erkek

ikiz / kız erkek

üçüz / çoğul

Guru

Guru

Popüler Üye

Popüler Üye

Mucizem 🦋 ve giden meleğim 🦋

Aktif Üye

Aktif Üye

Aktif Üye

Guru

Guru

Guru

Üye

Aktif Üye

Guru

Guru

Guru

Popüler Üye

Guru

Aktif Üye

Aktif Üye

Benzer Konular

Privacy & Transparency

Privacy & Transparency