- 14 Mart 2017
- 1.260
- 1.479
- 133
İnternette görmüştüm bende bağdaş kurup oturuyoruz ayaklarımızı açıp bebeği o boşluğa oturuyoruz ve ayaklarımızı sonra tekrar kendimize çekiyoruz. Çocuk o şekilde gaz çıkarıyordu. Bende bazen uyguluyorum .)
İnternette görmüştüm bende bağdaş kurup oturuyoruz ayaklarımızı açıp bebeği o boşluğa oturuyoruz ve ayaklarımızı sonra tekrar kendimize çekiyoruz. Çocuk o şekilde gaz çıkarıyordu. Bende bazen uyguluyorum .)Kızlar bizimki bu aralar çok gazlı ve kakasını yaparken zorlanmaya çok ıkınmaya başladı. Neyse dün saatlerce uğraştım bi türlü yapmadı ne gaz ne kaka. Sonra eşim uyandı dizlerini çekerek oturdu Yağızı da bacaklarına yatırdı ayakları göğsüne gelecek şekilde. 10 dk sonra yaptı kakasını rahatladı. Ben de denk gelmiştir diye düşündüm açıkçası. Bu sabah da şuan 6dan beri ıkınıyor kesik kesik uyuyordu çığlık çığlık ağlıyor sancıdan yavrum. Yine uğraştım uğraştım hiç bişey yapmadı karın masajı, bacak masajı, i love u vs yok yapmıyor.. Acaba mı dedim aldım kucağıma eşimin yaptığı pozisyonu uyguladım. İnanamazsınız 5 dk sonra kakasını yaptı. Bacaklarını göğsüme ittirdi ellerini tutup destek verdim o da sıkı sıkı elimi tutup kafasını kaldırarak ıkındı. Sanki doğum yapar gibi düşününBelki bilen vardır aranızda biz yeni keşfettik bu pozisyonu. Bilmeyenler vardır diye yazayım dedim böyle kakada zorlanma sıkıntısı yaşayan arkadaşlarım deneyin mutlaka
Aa emziklerimiz aynı emzik kardeşliği ehehheheKızlar bu gamze mi sizce
Canım sadece anne sütü bağırsaklarda tamamına yakını emilebiliyor diye 7 güne kadar normal denilebilir ama mama varsa tabiki bu durum geçerli değil. bugün 4.gun sabah güzelce karın masajı yaptım bacaklarim arasına tuvalet pozisyonuna getirip karnına elimle yukarıdan aşağıya doğru masaj yaptım kakasını yaptı. Cok yoğun emmesine ve 4 gün kaka yapmamasina rağmen çok fazla bir kaka yapmadı ama karnı bosaldi .Bizimki de bebek çok huysuz değilse 7 güne kadar normal diyor anlamadım, 7 gün nasıl normal olabilirki. Yine sende bezde kaka var bir umut, bizde hiç bir belirti yok.
Yarın ben bu fitili kullanınca herşry normale dönüyormu yoksa kabızlık devammı ediyor?
Aptamil kullanıyordum bugün sma ya geçtim, umarım bir faydası olur
Dolaba koyupta denedim, disarta tutup da denedim ateş düşürücü etkisinde azalmayi birebir tecrübe ettiğim için ben 20 gün kullanıp atıyorum. Bu bahsettiğim tr'de calpol -dolven için geçerli. Yurt dışından halam ilaç getirmisti mesela onu uzun süre kullanabilmistim kızımda etkisinde düşme olmamıştı. Siz, doktorunuzun dediği gibi yapabilirsiniz ; sizin tercihinizYurtdışındayım Dr a sordum dedim dolapta muhafaza edin sıkıca kapatıp bişey olmaz o zaman tamamen daha fazla ilaç sektörüne katkı sağlamak için uydurulmuş safsata dedi
Canım popoya müdahale önerilen birsey değil. O şekilde kaka yapmaya alıştırırsan ilerde çok zorluk yaşanır, çocuk içinde pek doğru bulmuyorum ben popoyu uyarmayı, benim Kişisel fikrim tabi.Rheaa canım sabah gliserin i koymadan önce bebeğimi hazırlayayım dedim zeytinyağlı kulak çubuğuyla poposunu uyarayım önce yumuşasın sonra fitili koyarım diye düşündüm ama gerek kalmadı öyle bir attırdı inanamazsın orda bekliyormuş kakaları çok mutlu oldum sabaha doğru çok ıkınıp durmuştu, gece yarım saat kafasına yastık koyarak banyoda sıcak suda karnına kasıklarına masaj yapmıştım, belki gece yaptığım işe yaramıştır. İnşallah seninki de bugün yaparda rahatlarsın
Ben o şekilde yapıyorum zaten, o pozisyonda karın masajı yaptığında kakayida güzel yapıyor..İnternette görmüştüm bende bağdaş kurup oturuyoruz ayaklarımızı açıp bebeği o boşluğa oturuyoruz ve ayaklarımızı sonra tekrar kendimize çekiyoruz. Çocuk o şekilde gaz çıkarıyordu. Bende bazen uyguluyorum .)
Ben de sıcak su yapıp kovaya sokuyorumCanim biogai probiyotik bagirsak duzenleyici doktorum gonul.rahatligiyla verebilirsin dedi. Gaz damlalari neden.vermek istemiyorum bagirsaginda tembellik olusur mu korkusu var ilerde kabizlik vs ondan icim rahat degil. Emmesi eskiye dondu vermiyorum sadece iki gun verdim icime sinmedi vermedim. Tabi cok caresiz kalanlar vermek zorunda kaliyorlar sukur ki suan caresiz degilim.Oglum aslinda kolay bir bebek sadece Sabahlari cok erkenden basliyor sesli sesli inliyor kaldiriyorm altini aciyorum bir de gaz masaji falan yapiyorum havalar duzeldi daha sik banyo yaptirip banyoda zeytim yagi ile karnina masaj yaparim.
Canım calpol tarzi ilaçlar kesinlikle buzdolabında saklanmaz. Ve agzi açıldıktan bı süre sonra etkisini kaybetmeye başlar. Buzdolabına koyarsan da hiç bir fayda sağlayamazsin. Tr de doktorlar ve eczacilar bu konuda uyarir hep. ilacın prospektusunde bile yazar bu bilgi. Sana bilgi veren doktor bence biraz daha iyi araştırsınYurtdışındayım Dr a sordum dedim dolapta muhafaza edin sıkıca kapatıp bişey olmaz o zaman tamamen daha fazla ilaç sektörüne katkı sağlamak için uydurulmuş safsata dedi
Gun de kac defa mama veriyorsun canim. Hemen kotu dusunme bebeklerin beslenmesi gunu gune degisebiliyor. Bazen hurzursuzlar diye de memeyi tutmuyorlar. Benim 2 gun dogru duzgun beslenmedi cok uzulmustum sonra eskiye dondu. Senin de belki bir gunluk bir seydir sadece ustune gitme zorla vermeye calisma yatakta yatar poziyonda dene gazi falan varsa da memeyi tutmuyorlarKızlar sanırım meme reddi yaşıyorumdönemsel olabiliyormuş ama ne bileyim biberon kullandım da böyle oldu diye çok üzülüyorum. Siringayla vermeyi denedim çok zor eds den süt hızlı mi geliyor yoksa meme gibi mi bilgisi olan varsa yazabilir mi olmadı kaşık biberon alicam.
Videosu varsa atabilir misiniz kafamda canlandırmadımBen o şekilde yapıyorum zaten, o pozisyonda karın masajı yaptığında kakayida güzel yapıyor..
Çok teşekkür ederim. Otopsi raporu için genetik taramanın sonuçlarını bekliyorlar, o çıkınca yazılıyormuş ama ben beklerken çok zorlanıyorum diye, ara toplantı yaptılar.Eksi_Elma arkadaşım nasılsın? 2 gündür aklımdasın. İnşallah sizin için her şey yolundadir ve daha iyisinizdir
Cok duygulandim... hepimizin hikayesi dediginiz gibi farkli... Yasadiklariniz hic kolay degil, uzulmeniz iyi olmamaniz o kadar dogal ki ... Mesajinizla suanda benim yasamindan bir guzellik olusturdunuz bileÇok teşekkür ederim. Otopsi raporu için genetik taramanın sonuçlarını bekliyorlar, o çıkınca yazılıyormuş ama ben beklerken çok zorlanıyorum diye, ara toplantı yaptılar.
Bebeğimde büyük bir tümör varmış ve iç organlarını ciğerlerini ve böbreklerini etkilemiş. Nefes alamaması o yüzden. Tümörün adı Sacrococcygeal teratoma. Genelde dışa doğru büyüyormuş. Bizim ki Type IV, tamamen içeri büyümüş. Yani bebeğim doğduğunda yaşayamacakmış zaten.
Ama bizim kaybımızı hem benim için fiziki hem de aile olarak manevi şekilde çok travmatik yapan, bebeğimin sıkışmasıydı. Doğum ilerledi ve başı da omuzları da çıktı bebeğin, sonra sıkıştı. Omuzlardan sonra bebeğin sıkışması kimsenin gördüğü bildiği bir şey değil. Hiçbir doktor görmemiş böyle bir şeyi. Eşim odada olup, kendi gözüyle görmese inanmayacaktık belki de konuştuğumuz hiçbir doktor inanamıyor. Ama hem ben kendimdeydim hem de eşim bakıyordu, böyle oldu.
Bebeğimin kalçasında ve dizlerinde ve ayak bileklerinde de kas gelişmemesi/sıkışması problemi varmış, o yüzden bacakları hem kurbağa gibi kalçadan yana açık hem de dizleri de bükülü kaldığı için çıkarmakta çok zorlanmışlar. Bu kas sıkıntısının adı da contracture. Bunlar oluyormuş bebeklerde ama benim bebeğimdeki gibi hem diz hem kalça birleşimini daha önce buradaki doktorlar hiç görmemiş. Bilimsel makalede vaka olarak yayınlayabilmeleri için de izin verdik. Bu sıkıntılar bağımsız da oluşabiliyormuş ama doktorlar tümörün yaptığı baskı yüzünden olduğunu tahmin ediyorlar. Bunu bacak problemini ultrasonda fark etmeyeceklerdi çünkü bebekler zaten dizleri bükülü oluyor anne karnında.
16sında ultrason kontrolü vardı saat 14’te, kızım doğumu 15inde başlattı, gece girdik hastaneye. Ben doğumdan beri kendimi paraladım, geceleri uyuyamıyordum “acaba sezaryen olsaydı yaşayacak mıydı”, “niye bir gün kala oldu”, “daha önce kontrole gitseydim kurtaracak mıydım” diye diye. Ama şimdi anladık ki eğer o kontrole gitmiş olsaydım, tümörü görüp beni sezaryen yapacaklardı ama bacaklarındaki sorun yüzünden rahmimdeki kesiği hem yatay genişletmeleri gerekecekti hem de muhtemelen ekstra dikey bir kesi de atmaları gerekecekti. Kan kaybım normal doğumda bile çok fazla oldu, ameliyatta daha çok olacaktı ve senin durumunda kanamayı durdurmak için rahmini almamız gerekebilirdi dediler. Böyle bir şey olduğunu bile bilmiyordum ben adı da sezaryen histerektomi ymiş. Benim hayati tehlikem de olacakmış.
Tümör erken görülse anne karnında ameliyat edilmesi gerekecek ya da bebeği erken doğuma alıp, sonrasında ameliyat edip, yaşamasını sağlayabilirlerdi. Başarı oranı benim bebeğimin tümör yerleşimi ve tipinde çok düşük ama sıfır değilmiş. Yine de belki de bebeğim bir sürü ameliyat, acı, belki yaşasa bile zorlu bir hayattan kurtardı kendisini diye düşünmeye çalışıyorum.
Minik kuşum annesinin karnında çok mutluydu. Burada da yazılarımda görüyorsunuz zaten, meğersem doğum yapıyormuşum, mobilya yapıyordum kızıma. Beni bir gün bile üzmedi yavrum gerçekten. Yani böyle sorun yaşayan bebeğin benim karnımda hiç sorun çıkarmaması da inanılmaz.
Tatlı bebeğim, tam anlaştığımız günde gelip hem annesinin hem de belki gelecekteki kardeşinin hayatını kurtardı. Aramızda resmen telepatik bağ varmış.
Özlemim, içimdeki yangın hiç bitmiyor, fiziki olarak iyileştim ama bebeğim gözümün önünden gitmiyor.
Kendime ben kolay hamile kalmıştım, herkesin de başka derdi var diye hatırlatmaya çalışıyorum. Sonuçta burada herkes bebekli mutlu şimdi ama bazılarınızın da hamile kalma serüveni acı ve stresle dolu. Kimsenin ne yaşadığını bilemiyoruz.
Bundan sonraki hayatıma bebeğime erişemesem de hem kendime hem de diğer insanlara, onun bana gösterdiği inceliğin, güzelliğin bir parçasını göstererek devam etmeye karar verdim. Bebeğime anneliğimi girdiğim her ortamı bir nebze olsun daha güzelleştirerek yapacağım. Kızım o güzel kalbiyle öyle yapacaktı çünkü.
Canım bakış açının güzelliğine hayran kaldım, Rabbim sabrını artırsın, herkesin imtihanı avcısı başka başka ama her zorlukla beraber bir kolaylık vardır, kolaylıklara çabucak eriş inşallahÇok teşekkür ederim. Otopsi raporu için genetik taramanın sonuçlarını bekliyorlar, o çıkınca yazılıyormuş ama ben beklerken çok zorlanıyorum diye, ara toplantı yaptılar.
Bebeğimde büyük bir tümör varmış ve iç organlarını ciğerlerini ve böbreklerini etkilemiş. Nefes alamaması o yüzden. Tümörün adı Sacrococcygeal teratoma. Genelde dışa doğru büyüyormuş. Bizim ki Type IV, tamamen içeri büyümüş. Yani bebeğim doğduğunda yaşayamacakmış zaten.
Ama bizim kaybımızı hem benim için fiziki hem de aile olarak manevi şekilde çok travmatik yapan, bebeğimin sıkışmasıydı. Doğum ilerledi ve başı da omuzları da çıktı bebeğin, sonra sıkıştı. Omuzlardan sonra bebeğin sıkışması kimsenin gördüğü bildiği bir şey değil. Hiçbir doktor görmemiş böyle bir şeyi. Eşim odada olup, kendi gözüyle görmese inanmayacaktık belki de konuştuğumuz hiçbir doktor inanamıyor. Ama hem ben kendimdeydim hem de eşim bakıyordu, böyle oldu.
Bebeğimin kalçasında ve dizlerinde ve ayak bileklerinde de kas gelişmemesi/sıkışması problemi varmış, o yüzden bacakları hem kurbağa gibi kalçadan yana açık hem de dizleri de bükülü kaldığı için çıkarmakta çok zorlanmışlar. Bu kas sıkıntısının adı da contracture. Bunlar oluyormuş bebeklerde ama benim bebeğimdeki gibi hem diz hem kalça birleşimini daha önce buradaki doktorlar hiç görmemiş. Bilimsel makalede vaka olarak yayınlayabilmeleri için de izin verdik. Bu sıkıntılar bağımsız da oluşabiliyormuş ama doktorlar tümörün yaptığı baskı yüzünden olduğunu tahmin ediyorlar. Bunu bacak problemini ultrasonda fark etmeyeceklerdi çünkü bebekler zaten dizleri bükülü oluyor anne karnında.
16sında ultrason kontrolü vardı saat 14’te, kızım doğumu 15inde başlattı, gece girdik hastaneye. Ben doğumdan beri kendimi paraladım, geceleri uyuyamıyordum “acaba sezaryen olsaydı yaşayacak mıydı”, “niye bir gün kala oldu”, “daha önce kontrole gitseydim kurtaracak mıydım” diye diye. Ama şimdi anladık ki eğer o kontrole gitmiş olsaydım, tümörü görüp beni sezaryen yapacaklardı ama bacaklarındaki sorun yüzünden rahmimdeki kesiği hem yatay genişletmeleri gerekecekti hem de muhtemelen ekstra dikey bir kesi de atmaları gerekecekti. Kan kaybım normal doğumda bile çok fazla oldu, ameliyatta daha çok olacaktı ve senin durumunda kanamayı durdurmak için rahmini almamız gerekebilirdi dediler. Böyle bir şey olduğunu bile bilmiyordum ben adı da sezaryen histerektomi ymiş. Benim hayati tehlikem de olacakmış.
Tümör erken görülse anne karnında ameliyat edilmesi gerekecek ya da bebeği erken doğuma alıp, sonrasında ameliyat edip, yaşamasını sağlayabilirlerdi. Başarı oranı benim bebeğimin tümör yerleşimi ve tipinde çok düşük ama sıfır değilmiş. Yine de belki de bebeğim bir sürü ameliyat, acı, belki yaşasa bile zorlu bir hayattan kurtardı kendisini diye düşünmeye çalışıyorum.
Minik kuşum annesinin karnında çok mutluydu. Burada da yazılarımda görüyorsunuz zaten, meğersem doğum yapıyormuşum, mobilya yapıyordum kızıma. Beni bir gün bile üzmedi yavrum gerçekten. Yani böyle sorun yaşayan bebeğin benim karnımda hiç sorun çıkarmaması da inanılmaz.
Tatlı bebeğim, tam anlaştığımız günde gelip hem annesinin hem de belki gelecekteki kardeşinin hayatını kurtardı. Aramızda resmen telepatik bağ varmış.
Özlemim, içimdeki yangın hiç bitmiyor, fiziki olarak iyileştim ama bebeğim gözümün önünden gitmiyor.
Kendime ben kolay hamile kalmıştım, herkesin de başka derdi var diye hatırlatmaya çalışıyorum. Sonuçta burada herkes bebekli mutlu şimdi ama bazılarınızın da hamile kalma serüveni acı ve stresle dolu. Kimsenin ne yaşadığını bilemiyoruz.
Bundan sonraki hayatıma bebeğime erişemesem de hem kendime hem de diğer insanlara, onun bana gösterdiği inceliğin, güzelliğin bir parçasını göstererek devam etmeye karar verdim. Bebeğime anneliğimi girdiğim her ortamı bir nebze olsun daha güzelleştirerek yapacağım. Kızım o güzel kalbiyle öyle yapacaktı çünkü.
Canim benim her sey de var bir hayir acin cok buyuk okurken gozlerim doldu. Yine cok guzel bir bebegin olacak insallah onunla cok mutlu olacaksin insallahÇok teşekkür ederim. Otopsi raporu için genetik taramanın sonuçlarını bekliyorlar, o çıkınca yazılıyormuş ama ben beklerken çok zorlanıyorum diye, ara toplantı yaptılar.
Bebeğimde büyük bir tümör varmış ve iç organlarını ciğerlerini ve böbreklerini etkilemiş. Nefes alamaması o yüzden. Tümörün adı Sacrococcygeal teratoma. Genelde dışa doğru büyüyormuş. Bizim ki Type IV, tamamen içeri büyümüş. Yani bebeğim doğduğunda yaşayamacakmış zaten.
Ama bizim kaybımızı hem benim için fiziki hem de aile olarak manevi şekilde çok travmatik yapan, bebeğimin sıkışmasıydı. Doğum ilerledi ve başı da omuzları da çıktı bebeğin, sonra sıkıştı. Omuzlardan sonra bebeğin sıkışması kimsenin gördüğü bildiği bir şey değil. Hiçbir doktor görmemiş böyle bir şeyi. Eşim odada olup, kendi gözüyle görmese inanmayacaktık belki de konuştuğumuz hiçbir doktor inanamıyor. Ama hem ben kendimdeydim hem de eşim bakıyordu, böyle oldu.
Bebeğimin kalçasında ve dizlerinde ve ayak bileklerinde de kas gelişmemesi/sıkışması problemi varmış, o yüzden bacakları hem kurbağa gibi kalçadan yana açık hem de dizleri de bükülü kaldığı için çıkarmakta çok zorlanmışlar. Bu kas sıkıntısının adı da contracture. Bunlar oluyormuş bebeklerde ama benim bebeğimdeki gibi hem diz hem kalça birleşimini daha önce buradaki doktorlar hiç görmemiş. Bilimsel makalede vaka olarak yayınlayabilmeleri için de izin verdik. Bu sıkıntılar bağımsız da oluşabiliyormuş ama doktorlar tümörün yaptığı baskı yüzünden olduğunu tahmin ediyorlar. Bunu bacak problemini ultrasonda fark etmeyeceklerdi çünkü bebekler zaten dizleri bükülü oluyor anne karnında.
16sında ultrason kontrolü vardı saat 14’te, kızım doğumu 15inde başlattı, gece girdik hastaneye. Ben doğumdan beri kendimi paraladım, geceleri uyuyamıyordum “acaba sezaryen olsaydı yaşayacak mıydı”, “niye bir gün kala oldu”, “daha önce kontrole gitseydim kurtaracak mıydım” diye diye. Ama şimdi anladık ki eğer o kontrole gitmiş olsaydım, tümörü görüp beni sezaryen yapacaklardı ama bacaklarındaki sorun yüzünden rahmimdeki kesiği hem yatay genişletmeleri gerekecekti hem de muhtemelen ekstra dikey bir kesi de atmaları gerekecekti. Kan kaybım normal doğumda bile çok fazla oldu, ameliyatta daha çok olacaktı ve senin durumunda kanamayı durdurmak için rahmini almamız gerekebilirdi dediler. Böyle bir şey olduğunu bile bilmiyordum ben adı da sezaryen histerektomi ymiş. Benim hayati tehlikem de olacakmış.
Tümör erken görülse anne karnında ameliyat edilmesi gerekecek ya da bebeği erken doğuma alıp, sonrasında ameliyat edip, yaşamasını sağlayabilirlerdi. Başarı oranı benim bebeğimin tümör yerleşimi ve tipinde çok düşük ama sıfır değilmiş. Yine de belki de bebeğim bir sürü ameliyat, acı, belki yaşasa bile zorlu bir hayattan kurtardı kendisini diye düşünmeye çalışıyorum.
Minik kuşum annesinin karnında çok mutluydu. Burada da yazılarımda görüyorsunuz zaten, meğersem doğum yapıyormuşum, mobilya yapıyordum kızıma. Beni bir gün bile üzmedi yavrum gerçekten. Yani böyle sorun yaşayan bebeğin benim karnımda hiç sorun çıkarmaması da inanılmaz.
Tatlı bebeğim, tam anlaştığımız günde gelip hem annesinin hem de belki gelecekteki kardeşinin hayatını kurtardı. Aramızda resmen telepatik bağ varmış.
Özlemim, içimdeki yangın hiç bitmiyor, fiziki olarak iyileştim ama bebeğim gözümün önünden gitmiyor.
Kendime ben kolay hamile kalmıştım, herkesin de başka derdi var diye hatırlatmaya çalışıyorum. Sonuçta burada herkes bebekli mutlu şimdi ama bazılarınızın da hamile kalma serüveni acı ve stresle dolu. Kimsenin ne yaşadığını bilemiyoruz.
Bundan sonraki hayatıma bebeğime erişemesem de hem kendime hem de diğer insanlara, onun bana gösterdiği inceliğin, güzelliğin bir parçasını göstererek devam etmeye karar verdim. Bebeğime anneliğimi girdiğim her ortamı bir nebze olsun daha güzelleştirerek yapacağım. Kızım o güzel kalbiyle öyle yapacaktı çünkü.
Bazı şeyler keşke bizim elimizde olsaydi canım... Bazen ne yaparsak yapalim olmasi gereken oluyor. Ben hep derim her insanin bu hayatta mutlaka bir sınavı olur kimi evlattan görür bunu kimi maddi görür kimi dostundan kimi düşmanından. Evlat kısmı en zor olanı. 3 yıl önce ben de yaşadım kayıp seni az çok anlıyorum. Hem deli gibi tekrar hamile kalmak istiyordum hem de korkuyordum. Zor bir psikoloji. Bir de hemen hamile kalamadim bir çok sorunla karşılaştık o da ayrı yordu. Ama sonunda sağlıklı bir evlat nasip etti Allah. Senin kalbin çok temiz. Bazı şeyleri kafanda aşmışsin bu bile ne kadar metanetli olduğunu gösteriyor. Unutmayacaksin ama inanıyorum ki kabuk bağlayacak ve Allah kızına çok güzel bir kardeş hediye edecekÇok teşekkür ederim. Otopsi raporu için genetik taramanın sonuçlarını bekliyorlar, o çıkınca yazılıyormuş ama ben beklerken çok zorlanıyorum diye, ara toplantı yaptılar.
Bebeğimde büyük bir tümör varmış ve iç organlarını ciğerlerini ve böbreklerini etkilemiş. Nefes alamaması o yüzden. Tümörün adı Sacrococcygeal teratoma. Genelde dışa doğru büyüyormuş. Bizim ki Type IV, tamamen içeri büyümüş. Yani bebeğim doğduğunda yaşayamacakmış zaten.
Ama bizim kaybımızı hem benim için fiziki hem de aile olarak manevi şekilde çok travmatik yapan, bebeğimin sıkışmasıydı. Doğum ilerledi ve başı da omuzları da çıktı bebeğin, sonra sıkıştı. Omuzlardan sonra bebeğin sıkışması kimsenin gördüğü bildiği bir şey değil. Hiçbir doktor görmemiş böyle bir şeyi. Eşim odada olup, kendi gözüyle görmese inanmayacaktık belki de konuştuğumuz hiçbir doktor inanamıyor. Ama hem ben kendimdeydim hem de eşim bakıyordu, böyle oldu.
Bebeğimin kalçasında ve dizlerinde ve ayak bileklerinde de kas gelişmemesi/sıkışması problemi varmış, o yüzden bacakları hem kurbağa gibi kalçadan yana açık hem de dizleri de bükülü kaldığı için çıkarmakta çok zorlanmışlar. Bu kas sıkıntısının adı da contracture. Bunlar oluyormuş bebeklerde ama benim bebeğimdeki gibi hem diz hem kalça birleşimini daha önce buradaki doktorlar hiç görmemiş. Bilimsel makalede vaka olarak yayınlayabilmeleri için de izin verdik. Bu sıkıntılar bağımsız da oluşabiliyormuş ama doktorlar tümörün yaptığı baskı yüzünden olduğunu tahmin ediyorlar. Bunu bacak problemini ultrasonda fark etmeyeceklerdi çünkü bebekler zaten dizleri bükülü oluyor anne karnında.
16sında ultrason kontrolü vardı saat 14’te, kızım doğumu 15inde başlattı, gece girdik hastaneye. Ben doğumdan beri kendimi paraladım, geceleri uyuyamıyordum “acaba sezaryen olsaydı yaşayacak mıydı”, “niye bir gün kala oldu”, “daha önce kontrole gitseydim kurtaracak mıydım” diye diye. Ama şimdi anladık ki eğer o kontrole gitmiş olsaydım, tümörü görüp beni sezaryen yapacaklardı ama bacaklarındaki sorun yüzünden rahmimdeki kesiği hem yatay genişletmeleri gerekecekti hem de muhtemelen ekstra dikey bir kesi de atmaları gerekecekti. Kan kaybım normal doğumda bile çok fazla oldu, ameliyatta daha çok olacaktı ve senin durumunda kanamayı durdurmak için rahmini almamız gerekebilirdi dediler. Böyle bir şey olduğunu bile bilmiyordum ben adı da sezaryen histerektomi ymiş. Benim hayati tehlikem de olacakmış.
Tümör erken görülse anne karnında ameliyat edilmesi gerekecek ya da bebeği erken doğuma alıp, sonrasında ameliyat edip, yaşamasını sağlayabilirlerdi. Başarı oranı benim bebeğimin tümör yerleşimi ve tipinde çok düşük ama sıfır değilmiş. Yine de belki de bebeğim bir sürü ameliyat, acı, belki yaşasa bile zorlu bir hayattan kurtardı kendisini diye düşünmeye çalışıyorum.
Minik kuşum annesinin karnında çok mutluydu. Burada da yazılarımda görüyorsunuz zaten, meğersem doğum yapıyormuşum, mobilya yapıyordum kızıma. Beni bir gün bile üzmedi yavrum gerçekten. Yani böyle sorun yaşayan bebeğin benim karnımda hiç sorun çıkarmaması da inanılmaz.
Tatlı bebeğim, tam anlaştığımız günde gelip hem annesinin hem de belki gelecekteki kardeşinin hayatını kurtardı. Aramızda resmen telepatik bağ varmış.
Özlemim, içimdeki yangın hiç bitmiyor, fiziki olarak iyileştim ama bebeğim gözümün önünden gitmiyor.
Kendime ben kolay hamile kalmıştım, herkesin de başka derdi var diye hatırlatmaya çalışıyorum. Sonuçta burada herkes bebekli mutlu şimdi ama bazılarınızın da hamile kalma serüveni acı ve stresle dolu. Kimsenin ne yaşadığını bilemiyoruz.
Bundan sonraki hayatıma bebeğime erişemesem de hem kendime hem de diğer insanlara, onun bana gösterdiği inceliğin, güzelliğin bir parçasını göstererek devam etmeye karar verdim. Bebeğime anneliğimi girdiğim her ortamı bir nebze olsun daha güzelleştirerek yapacağım. Kızım o güzel kalbiyle öyle yapacaktı çünkü.
Evet canım sitede bakım vardi galiba ara ara oluyor böyleKizlar bugun uzunca sure sayfaya giremedim siz de de oyle oldu degil mi
Evet ben de giremedimKizlar bugun uzunca sure sayfaya giremedim siz de de oyle oldu degil mi
Ne güzel senin kızın çok akıllı ilgileniyor, benim oğlum hemen sıkılıyor maalesef kardeşine bakarkenUyumasın ama uyanıkken de dursun teyzesi yaaa :))) gece öyle böyle uyuyor allahtanokullar tatil olsa da sevinsem ablası oyalıyor pusetinde sallıyor bugün 3 saat iş yaptım ablası oyaladı mamasını yedirdim altını değiştirdim tekrar işe koyuldum. Çok yüklemek istemiyorum Kiza ama yalnızım yarın mevlit var mecbur baktı ablası.
Çok beslenince benimki fışkırır gibi kusuyorKızlar Ekin de reflü olduğuna artık ikna oldumBu aralar hele çok yoğun kusmaya başladı. Bu sorunu yaşayan var mı başka? Tedavisi de yok beklemekten başka
Canım ben de sma kullaniyorum, 5 güne kadar yapmadığı oluyor kakayı. Yarın kontrol var doktora soracağımBizimki de bebek çok huysuz değilse 7 güne kadar normal diyor anlamadım, 7 gün nasıl normal olabilirki. Yine sende bezde kaka var bir umut, bizde hiç bir belirti yok.
Yarın ben bu fitili kullanınca herşry normale dönüyormu yoksa kabızlık devammı ediyor?
Aptamil kullanıyordum bugün sma ya geçtim, umarım bir faydası olur
Ayy hemide kocamanKızlar bu gamze mi sizce
Bizim çocuklar aynı sanırım huyları. Dün geceden beri sıfır uyku ile duruyorum desem yeridir. Gündüz uyku zaten hak getire maksimum yarım saat. Gece dizime alıp sallıyorum ve öyle uzun uyuyor tabi ben oturacağım yatamamCanim benimki uykuya kolay daliyor. Ama 5 dk sonra uyaniyor. sanki 3 saat uyumus gibi yasamina devam ediyor. Gayette dinc. Memede uyumuyor. Degisiyor duruma gore. Uzun uyku kesinlikle yok. Gece bile 2 saatte bi uyaniyor. Beslenmesine cok duskun. Allahtan sut var da orda sorun yasamiyoruz. Ogleden sonra 4 ile gece 12-13e kadar hic uyumuyor. Ustelik cok aktif. Surekli gezdirmemizi istiyor. Gezdirince hic aglamiyor. Ama oturalim vay halimize. Zaten anakucaginda durmak asla yok.
Cok haklisin, zor. Yastan midir nedir cok zorluyor. Dun esim gitti aldi tutmadi. Benim her sey avent zaten canim. Emzik olsa da degisen bir sey olmicak. Benim cocuklarim boyle. Mizac. Esim resmen 1.5 ayda yaslandim, bir cocuk yeniyime yemedi. Hayatinizi boyle gecip gidecek falan dedi dun, uzuldum...
Herkes 3 no da aynı sorunları yaşıyor hemen hemen acaba markaların 3 nosu da mı Bi sıkıntı varbende 4 e geçmeyi düşünüyorum elimdeki 3 no bitince canım
Benimki de meme reddi çok yapıyor.Kızlar sanırım meme reddi yaşıyorumdönemsel olabiliyormuş ama ne bileyim biberon kullandım da böyle oldu diye çok üzülüyorum. Siringayla vermeyi denedim çok zor eds den süt hızlı mi geliyor yoksa meme gibi mi bilgisi olan varsa yazabilir mi olmadı kaşık biberon alicam.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?