Canım analar sizi çoookk özledim, muhabbetlerimiizi serzenişlerimizi. Yazamıyorum, değil yazmak yemek yemeye zamanım yok. Hala hastanedeyiz. Taburcu olmak gibi değil tahliye olmak gibi geliyor buradan çıkmaya çalışmak hep geri püskürttüler bizi, bu öğlen tekrar deneyeceğiz umarım çocuğumuz için de tedaviyi reddebilmr hakkımız vardır. İlk kilosunu almış minnoşkom 50 gramla
büyük bir adım bizim için inş hep alır artık. Biz ona evde daha güzel bakarız daha sık besleriz zaten. Memiktolar isyanda hamur gibi yoğrulmaktan, uçlar düğüm düğüm. Ben bende değilim meçhullerdeyim
3 saatte bir emzirmeye gidiyorum çok aktif ememese de deniyor refleksi kuvvetlensin diye vazgeçmiyoruz. Her gidiş gelişim 1 1.5 saat sürüyor. Gelince de hemen süt sağma ya başlıyorum o da 1 saat sürüyor. Sonra yine emzirmeye gidiyorum. Geceleri bile 4 5 saat uyku en fazla, gündüz uyumak zaten hayal.. Çok istiyoruz artık gitmeyi. Kadın doğum servisi de sağolsun iyi idare etti bizi ama artık çıkalım istiyorlar tabi onlar da haliyle. Keremiko zaten evde mutsuz kardeşimi göremedim kucağıma alamadım sizi çok özledim diye Karadenizde gemilerini batırıyor.. Eve geçersem zaman daha müsait olur heralde. Çok merak ediyorum sizi. Herkes iyi olsun kimse doğurmasın en azından bi 3 hafta daha lütfen