32 yaşındayım evlenmeyi çok istiyorum bir türlü olmuyor. benim gibi olan var mı?

Zaten evlilik herturlu risk
Hiçbirinin garantisi yok
Önceden görüştüğün uzundonem sevgililik varsa en iyisi onlar
Hem huyunu suyunu biliyorsun hem alışıyorsun
Ama olmayanlar o treni kaçıranlar icin söylüyorum
Bazen son trene doğru yol alirsin
Yada elindeki tum kartlar bitmiştir
 
en çok onlar boşandı. tanıdıklarımdan uzun yıllar çıktıkları için bir de evlilik olunca sıkılma tahammül edememe daha da fazlalaştı kendileri öyle dedi bana hep.görücü usulü de iyi değil ama çokk uzun yıllar tanımak da sıkıyor insanı saygı sevgi azalıyor mıç mıç olunuyor
 
Kesinlikle arkadaş çevresine tanıştırma konusunda asla güvenmem
 
Boyle seyler nasip kısmet hic beklemediğiniz anda ummadığınız biri çıkar karşınıza çevremde 40 indan sonra evlenende oldu. Vardır zamanı takmayın kafanıza evlenenlerin de başı göğe değmiyor bu zamanda Yalnızlıkta zordur elbet ama evlenincede sorumluluklar cok. Tuzu kuru konuşuyor insanlar diye düşünmeyin gercekten vardır zamanı çıkar karşınıza inşallah iyi biri mutlu mesut yaşarsınız
 
Boşanma olarak herkes o ihtimali barındırıyor açıkçası çok sevende az sevende az sevende
Çok cikanda az çıkan da
Yada çok müthiş çift dersin aniden ayrilir
Sadece uzun süre çıkanlar evlilik karari kolay veriyor
Ama bu aracılıkla tanışan çoğu kadin hem mantik hem aşk aradığından kriter bazli baktığından eleyip silmesi kolay
 
30 geçmiş olarak evlenen ya da bekar olan her kadın empati yapabilir bu konulara mesela şekil a daki bennnnnn evde kaldı sözünü duyanlardandım ne demekse evde kalmakkk
Evde kalmak deyince rahmetli Kemal Sunal’ın sözü aklıma geldi. Sende bu surat varken evde değil odada bile kalırsın
Eski filmlerin, senaryoların güzelliği başkaydı tabi :)
Konu sahibine gelince ben de 27 yaşındayım yakında 28 olucam insan gerçekten dert ediniyo bekarlığı. İnşaallah karşına iyi biri çıkar
 
28 konuya uygun değil 30 altı üye kabul etmiyoruz sen çok küçüksünnnnnnnn
 
Kesinlikle "bana zaman ver"= "bitirelim". Bana da aynisi olmustu, "hersey yolunda gidiyor seni cok begeniyorum senden cok etkilendim" diyen herif, dügün ev hakkinda, coluk cocuk, korunma yöntemi hakkinda konusan herif son bulusmamizda yok emin degilim yok ne istedigimi bilmiyorum yok bana zaman tani diye eveledi geveledi. Ben ne yaptim? Al tüm zamanin senin olsun deyip şutladim deyyusu hayatimdan ya bi insan en azindan cesaret gösterip artik istemiyorum der dimi ama? Bunu bile beceremiyor densizler. Benden emin olmayani ben hiç istemem. Ne o öyle, bide bu yasimizdan sonra coluk cocuk pesinden mi kosacagiz
 
Bir çoğunuza uymayabilir ama belki birinizde ışık yakar. Evlendirme merkezleri var. Fotoğraf kişisel bilgiler vs gönderiyorsunuz sizi uygun adaylarla eşletiriyorlar. Çok bilgim yok ama bir tanıdığım bu şekilde evlendi 16 17 yıllık evli. Bi googlelayın isterseniz.
 
Helal olsun
 
Zaten evlenmeden ilişki olursa bende evlenmek istemem. Aile yapısı, toplum baskısı yaşanılan coğrafya buna engel. Muhtemelen arkadaş da benim gibi,evlenmeden olmaz diyen insanlar arasında yaşıyor.
 
Boyle konularda gozum hep su yorumu ariyor: "32 ne? Daha cok gencsin elbette karsina biri cikar acele etme." Veya "32 miiii daha hayatinin baharindasin."

Ama yok???? Arkadaslar 32 gec bir yas mi ya?

Neyse aynı yaştayız, ben evlenmek istiyor muyum henüz karar veremedim ama sevgilim olsun istiyorum tabi ki. Çok yalnızım Anladığım kadarıyla sizde sevgili bulma açısından sıkıntı yok, bence o da güzel bir şey en azından o bakımdan şanslısınız. Evlenmek istemek çok normal ama bence işte şu dezavantajı var onun da. Herkesi de evlenecek kadar çok sevemiyoruz. İlişkinin başında adamı tanımadan ONUNLA evlenmek isteyip istemediğimizi bilmeden "niyetin ciddi değilse bana bulaşma" demek tamam en pratik en kestirme yol, ama bu sefer de işte henüz tanışmadan olunca sanki biraz zorlama olur doğallığını yitirir gibi geliyor bana... Bilmem haksız mıyım?

Bence karşı tarafa verilecek doğru mesaj "evet evlenmek istiyorum, ama eğer karşıma gerçekten seveceğim hayatımı birleştireceğim düzgün biri çıkarsa"olmalı. Çünkü öbür türlü, "ben sen kim olursan ol, ne olursan ol, seninle evlenmek istiyorum çünkü benim isteğim evlenmek sen bu şerefe nail misin değil misin umrumda değil" mesajı veriyoruz bence. Ve mesela ben şunu yeni öğreniyorum, standartların yoksa, hatta yüksek standartların yoksa, insanlar da sana çok düşük standartlarda davranıyor. Yani sana insan gibi davranmıyor öyle söyleyeyim.

Şimdi ben de ilişki istiyorum şu aralar, romantizm ve eğlence istiyorum. Çok istiyorum ama olmuyor. Geçen bunun sebebini düşünürken, eski uzun süreli ilişkilerimi gözden geçirdim, bir de baktım ki hepsi de ben aramazken olmuş. Gerçekten böyle bir şey var yani, sen aramazsan oluyor.

Mesela ilk uzun süreli ilişkimde ben tiyatro grubunda oyuncuydum, dekorlarımızı yapan bir çocuk vardı, provalara gidip gelirdi. Bir gün bana prova çıkışı eşlik etti, çay içtik. Sonra MSN'den yazdı, sonra sürekli evimin oralara gelip bana "aşağı insene biraz yürüyelim" yazmaya başladı. Sonrasında bir gün yine aradı "aşağı in sana çok önemli bir şey söylemem lazım" diye. Bir baktım elinde bir karton, bir çizimler yapmış, "Seni Seviyorum" yazıyor ama üç boyutlu bir yazı gibi görünüyor, adam baya yeteneğini konuşturmuş Sonra ben de bir an spontane bir şekilde çocuğu öptüm, ilişkimiz başlamış oldu.

Başka bir ilişkim ki bu ilişki hayatımın kabusudur, KK gibi ama karma cinsiyetli bir sitede uzun hikayeler yazılar yazıyordum. Orada başka yazan bir bey sürekli mesajlar atmaya başladı, o şekilde tanıştık.

Bu kabus ilişkiden kurtuldum, baya mutluyum, tek başıma yamaç paraşütü filan yapmaya gitmişim, özgürlüğün tadını çıkarıyorum, ilişki denen şeyden soğumuşum. Bir arkadaşımla buluşmuştuk. Hatta hatırlıyorum Onur yürüyüşüne gitmiştik sanırım. Çıkşta bir arkadaşını gördü, oturduk. Baktım yanlarında bir çocuk var ama hani hiç alıcı gözle bakmamışım. Öyle konuşuyorum. Çocuk bir grupta bas gitar çalıyormuş. Birden dedi ki "provamıza gelir misin?". Dedim olur numarasını kaydettim. Sonra sevgili olduk. Numarasını kaydederken de o kadar kayıtsızmışım ki çocuğun adı Murat mesela arkadaşının adı İbrahim, çocuğu "Murat-İbrahim" diye kaydetmişim. Aylarca öyle kaldı hatta sevgili olunca da değiştirmedim. Hatta bu durum aramızda şaka konusu olmuştu.

Ama mesela şu an uçan erkek sineğe bile çıkma teklifi edecek durumdayım, öyle söyleyeyim. Hatta yani erkek sinek gelse teklif etse derim ki "yahu hepimiz canlıyız, türcülüğe luzum yok, sinek diye reddetmeyeyim değerlendireyim." E ben bu kadar istekli olunca da OLMUYOR KARDEŞİM OLMUYOR. Bu işlerin galiba kuralı bu cidden. Sen işine gücüne bakınca, şıkır şıkır giyinip kahve içmeye gidince, yoga dersi şu kursu gezince, bu erkek milleti seninle bir şeyler düşünmeye başlıyor. Ne zaman diyorsun ki "benimle ciddi bir şeyler düşünmez miydiniz?" anında vın. Kokusunu alıyorlar senin arayışının ve uzaklaşıyorlar. Sanırım bu teori malesef doğru.
 
Yaa hahaha aklıma geldi ayşe arman böyle bir evlendirme sitesi kuran biriyle röportaj yaptıydı. Çocuk baya iyi bir okul mezunu iş geçmişi sağlam biri, bakmış çevresindeki iyi eğitimli eli yüzü düzgün kadınlar da erkekler de birini bulamamaktan yakınıyor böyle bir eşleştirme sistemi oluşturmuş epey çifti de evlendirmiş, ama babası sağda solda oğlum pez...k oldu diyormuş
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…