Ailecek garip davranışlarınız var.
En garip olan da anneniz. Sonrası da genetik biliminin açıklaması gereken konular olabilir.
Ablanız ilk çocuk mu? Genelde ilk çocuklara annelerin tuhaf bir bağımlılığı oluyor, rahmetli abimden biliyorum.
Ne yaparsa yapsın hep arkasında durulur, yaptığı hiçbir hata göze batmaz onların.
Sizde durum bambaşka da olabilir, ablanız en basitinden şımarık biri olabilir. Hayatı boyunca mutsuz olmuş olabilir ve kıskançlık edebilir. Belki evliliği kötüdür, kocası ilgisizdir. Annenize o yalnız gelmiş hasta haliyle ama siz eşinizle gitmişsiniz. Yetmemiş, eşiniz sizi savunmuş. Bunu kıskanmış olabilir, kendi eşi hiçbir zaman onun yanında böyle bir duruş sergilememiştir belki.
Belki gelin/damatlara bakış açıları, "el kızı-el adamı" sığlığındadır. Bazı aileler bir türlü aileden biri gibi görmez evlatlarının/kardeşlerinin eşlerini.
Madem hamileliğiniz riskli, önce bebeğinizi düşünüp üzülmeyi bırakın.
Biz onu sevdik sakinleştirdik nedir yahu? Evcil hayvan mı bu, koskoca kadın.
Haklılık, haksızlık tartışmayacağım. Eşinizin sizden ve doğacak bebeğinden yana olması akla yatkın. Onun dışındaki tüm tepkiler çok garip.
Hem kırılıyorsunuz, hem hâlâ gönül alma derdindesiniz.
İyi niyetin fazlası, kişinin kendi kul hakkına girmesidir derler.