Aslında farklı düşünmüyorsunuz. kitap paylaşmayı sevmeyen kusura bakmayın kitap vermiyorum diyen birisisiniz. Kendiniz mesafeli davraniyorsunuz. Kitaplarınızı vermezmişsiniz. Ama burda ne var bunda? Diyorsunuz. Sizin gibi mesafeli davransa sorun çözülecek.Ben farklı düşünüyorum . Çocuğun özel durumu var. Ne olursa olsun. Anne olarak ne kadar yaşıyor o kadın kimbilir. Alt tarafı kitap almış. Ne var bunda anlamdım. Haa ben hiç kitap paylaşmayı sevmem bu arada. Giden hiçbir kitap geri gelmedi çünkü. O yuzden kusura bakmayin kimseye kitap vermiyorum diyorum . Benim içim kitaplar değerli. Okunduktan sonra ,ayni şekilde geri getirilmeli. Kitap hediye etmeyi, hediye gelmesine bayılırım.
Sizi anlayışsız buldum ben bu konuda. Bazı insanlar hastaligu kullanıyor buna şahit oldum.ergenlik çağında bir çocuk üstelik kanser hastası.. kimse kusursuz ebeveyn değil kimse mükemmel ebeveyn değil şimdi burda.zamanla öğrenilebilir. Teyze anne yarısıdır. Ben sizi acımasız buldum.para olsa, daha kıymetli birsey olsa anlarım. Kitap bir şekilde telafi edilir. Odaya kaldırırsiniz tüm kitaplarınızı kapıyı da kitlersiniz. Kimseyi kırmaya gerek yok.
Aşko öğretmensin zaten ortak yol bulmak senin için bukadar zor olmamalı. Duygularınla değil biliminle hareket edersen iki durumu da ayırt edebilirsen senin için kolay olur.Kızlar selam .Ablamın iki kızı var.Biri 18 biri 12-13 yaşlarında .Bu 12-13 yaşlarında olan yeğenim küçükken kanser atlattı yumurtalığını aldılar baya zor bir dönemdi .Ablamda bizde haklı olarak ona özen gösteriyoruz.Ama bu yeğenlerim benden sürekli kitap /kalem/kıyafet hatta kolonyaya kadar calıyorlar .1 aydır formasyonda ki psıkoloji kitabımı yeğenimden almaya çalışıyorum.12-13 yaşında ki bir çocuk psikoloji kitabını ne bilsin ?Ben de öğretmenim .O yaşta bir çocuğa o kitaptan ödev vermezler .Ablam öğretmeni ödev verdi ben aldım kitabı diyor .Kesinlikle ikna edemiyoruz .Annem /Babam dahi. Bir de bacak kadar çocuk senin odanı dağıtırım diyor .Dayanamıyorum artık .Ablam ilk kez beddua etti bana Beter ol diye . Almasınlar deyince de ben alamıyorum sen teyzesin diyor .Kızlar kurban olayım fikir verin.
Ayrı evlerde yaşıyoruz .
Ablam bir de ;
Sen teyzesin ben çocuklarıma alamıyorum diyor .Onların sizden başka kimseleri yok diyor .Seni ben büyüttüm diyor
Hep yapıyorum inanın .Kendime ne alırsam onlara da alıyorum .Sinemaya /kafeye vs götürüyorum ama yaranamıyorum .Ablamı da kırmak istemiyorum .Annem de çok konuştu .Bütün bu yaptıklarıma rağmen saygısızlık görüyorum sen kimsin diyorlarAşko öğretmensin zaten ortak yol bulmak senin için bukadar zor olmamalı. Duygularınla değil biliminle hareket edersen iki durumu da ayırt edebilirsen senin için kolay olur.
Çok geçmiş olsun bu arada yani kolay bi hastalık değil.
Yeğene şöyle güzel bir kalem seti bi defter bi kitap yada test çözme kitaplardan al.
Güzel bi hediyelik hazırla hatta onun okuyabileceği bir kitap olsun . Çocuklar içinde psikoloji kitapları var daha çocuksu anlatımlarla.
Geldiklerinde de özel eşyalarım ve evraklarım var diyip kilitle hatta söyleme kilitlediğni odayı çünkü senin özelin.
Bu durumu Annenle konuş önceden güzel dille kırmak istemediğini bir öğretmen olarak uygun görmediğini ve böyle güzel bişey düşündüğünü filanakıl vermiş gibi oldum haşa Ama insanlar duygularıyla hareket edince ne yapacağını bilmiyor. Net duruş sergilemelisin
Sizden başka kimsesi yok. Bu lafı o kadar iyi tanıyorum ki psikolojisi bozuk insan lafı bu. Ablanızın tedavi olması lazım. Kızı hasta olabilir tedavi görmüş evet daha hassas olunabilir ama bu sınır koymayı engellemez. Yapılmaması gereken bir şeyse yapmayacak ve herkes gibi tepki görecek. Doğru olan bu. Olay ablanızda bitiyor. Yerinizde olsam giderim kitabımı alırım bir daha da kendini düzeltene kadar mesafeli olurum.Ben normalde mesafeliyim zaten .Ablam sen teyzesin diyor .Sizden başka kimsesi yok diyor
Çok hassas bir konu. Kanser hastası bir çocuğa verilebilir. Yada kitap alacak parası yoktur mesela. Yada okuduktan sonra aldigi gibi geri getireceğinden eminsinizdir. Ne bileyim, hasta insanlara o süreçte daha toleranslı davranmak gerektiğini düşünüyorum.normal.bir ergen bile sorunlar yaşarken kanser hastası bir çocuk.. bence bir psikolog yardımı alınmalı. Ama tabi ki konu sahibini de anlamak gerekiyor. Kimbilur o ailede o cocukcagizi gördükçe ne kadar üzülüyorlar. Anne de çocuk da normal değil. Ama çözüm kitabi vermemek değil.bejce psikolog yardımı alınmalı.Aslında farklı düşünmüyorsunuz. kitap paylaşmayı sevmeyen kusura bakmayın kitap vermiyorum diyen birisisiniz. Kendiniz mesafeli davraniyorsunuz. Kitaplarınızı vermezmişsiniz. Ama burda ne var bunda? Diyorsunuz. Sizin gibi mesafeli davransa sorun çözülecek.
Farketmiyor .izinsiz bir şey almış , yanlış bir şey yapmış.roman da olabilir ders kitabı da. Annesi düzgün yetiştirmiyor, zaten suanda bunu düşünebilecek psikolojide biri değil.anlatsaniz da anlamayacaktir. Manipülasyon yapacaktır. Annenin durumu kötüye kullandığından cocuga bir seyleri yanlis ogrettiginden hemfikir herkes.Konu sahibi de bu durumdan zarar görüyor. Ama disardan bir insan değil, sizin benim gibi. Daha toleranslı olunabilir. Cunku normal bir ergen cocuk degil. Kanser hastasi bir cocuk.Kitap bir şekilde geri alınır. Bundan sonra kapi kilitlenir yada başka bir yol bulunur. Çocuğu suçlamak yerine psikolog yardımı alınarak, izinsiz bir şey alınmasının yanlış olduğu anlatılmalı.bu yüzden kitap alınıyor diye şikayet etmek gereksiz geldi. Hatta ailede bir kanser hastaligi yada mücadele edilmesi gereken bir rahatsızlık varsa aile üyeleri destek almalı. Çünkü süreç zorlu bir süreç. Çocuğu suçlamak yada anneyi anlayissizlikla suçlamak yeterli değil. Çünkü onlar nasıl davranacağını dusunemiyorlar .normal değiller. Normal olmayan insanlardan kendimizi korumayı , korurken de ailemizden biriyse kırmamayi öğrenmek lazım belki başkaları öyle yapmıyordur, benim de çok yakın bir dostum ağır bir hastalık geçirdi.ama bunu kullanmadı. Ailesi güzel yetiştirmis çünkü, ve psikolojik destek de alıyordu kitabı izinsiz aldı , şunu bunu izinsiz aldı demek kavga etmek çözüm değil. Herkesten daha çok cocuk zarar görür. Ve en önemlisi sorumlusu da annesiOkuduğunuz kitapları da konuyu okuduğunuz gibi mi okuyorsunuz?
aldigi kitap roman degil, teyzesinin "ders kitabı", 12 yasindaki cocuk Üni. Psikoloji ders kitabının neyini okuyacak?
Çocuk hastalığı atlatmış şükür bunu farkettiniz mi?Farketmiyor .izinsiz bir şey almış , yanlış bir şey yapmış.roman da olabilir ders kitabı da. Annesi düzgün yetiştirmiyor, zaten suanda bunu düşünebilecek psikolojide biri değil.anlatsaniz da anlamayacaktir. Manipülasyon yapacaktır. Annenin durumu kötüye kullandığından cocuga bir seyleri yanlis ogrettiginden hemfikir herkes.Konu sahibi de bu durumdan zarar görüyor. Ama disardan bir insan değil, sizin benim gibi. Daha toleranslı olunabilir. Cunku normal bir ergen cocuk degil. Kanser hastasi bir cocuk.Kitap bir şekilde geri alınır. Bundan sonra kapi kilitlenir yada başka bir yol bulunur. Çocuğu suçlamak yerine psikolog yardımı alınarak, izinsiz bir şey alınmasının yanlış olduğu anlatılmalı.bu yüzden kitap alınıyor diye şikayet etmek gereksiz geldi. Hatta ailede bir kanser hastaligi yada mücadele edilmesi gereken bir rahatsızlık varsa aile üyeleri destek almalı. Çünkü süreç zorlu bir süreç. Çocuğu suçlamak yada anneyi anlayissizlikla suçlamak yeterli değil. Çünkü onlar nasıl davranacağını dusunemiyorlar .normal değiller. Normal olmayan insanlardan kendimizi korumayı , korurken de ailemizden biriyse kırmamayi öğrenmek lazım belki başkaları öyle yapmıyordur, benim de çok yakın bir dostum ağır bir hastalık geçirdi.ama bunu kullanmadı. Ailesi güzel yetiştirmis çünkü, ve psikolojik destek de alıyordu kitabı izinsiz aldı , şunu bunu izinsiz aldı demek kavga etmek çözüm değil. Herkesten daha çok cocuk zarar görür. Ve en önemlisi sorumlusu da annesi
Bu kadar çok verici olduğunuz için alışmışlar ve zaten yapması gerekiyor gözüyle bakıyorlar. Siz kızların annesi değilsiniz ve zaten çok Fedakar bir teyze olmuşsunuz. Bir süre çekin kendinizi. Göreviniz olduğu için değil içinizden geldiği için yaptığınızı anlarlarsa ne âlâ. Anlamazlarsa da fedakarlığa devam etmemelisinizHep yapıyorum inanın .Kendime ne alırsam onlara da alıyorum .Sinemaya /kafeye vs götürüyorum ama yaranamıyorum .Ablamı da kırmak istemiyorum .Annem de çok konuştu .Bütün bu yaptıklarıma rağmen saygısızlık görüyorum sen kimsin diyorlar
O artık iyileşti .Bana da para gökten yağmıyor ki .Nereye kadar anlayışlı olayım ?Eniştem düşür çapışıyorFarketmiyor .izinsiz bir şey almış , yanlış bir şey yapmış.roman da olabilir ders kitabı da. Annesi düzgün yetiştirmiyor, zaten suanda bunu düşünebilecek psikolojide biri değil.anlatsaniz da anlamayacaktir. Manipülasyon yapacaktır. Annenin durumu kötüye kullandığından cocuga bir seyleri yanlis ogrettiginden hemfikir herkes.Konu sahibi de bu durumdan zarar görüyor. Ama disardan bir insan değil, sizin benim gibi. Daha toleranslı olunabilir. Cunku normal bir ergen cocuk degil. Kanser hastasi bir cocuk.Kitap bir şekilde geri alınır. Bundan sonra kapi kilitlenir yada başka bir yol bulunur. Çocuğu suçlamak yerine psikolog yardımı alınarak, izinsiz bir şey alınmasının yanlış olduğu anlatılmalı.bu yüzden kitap alınıyor diye şikayet etmek gereksiz geldi. Hatta ailede bir kanser hastaligi yada mücadele edilmesi gereken bir rahatsızlık varsa aile üyeleri destek almalı. Çünkü süreç zorlu bir süreç. Çocuğu suçlamak yada anneyi anlayissizlikla suçlamak yeterli değil. Çünkü onlar nasıl davranacağını dusunemiyorlar .normal değiller. Normal olmayan insanlardan kendimizi korumayı , korurken de ailemizden biriyse kırmamayi öğrenmek lazım belki başkaları öyle yapmıyordur, benim de çok yakın bir dostum ağır bir hastalık geçirdi.ama bunu kullanmadı. Ailesi güzel yetiştirmis çünkü, ve psikolojik destek de alıyordu kitabı izinsiz aldı , şunu bunu izinsiz aldı demek kavga etmek çözüm değil. Herkesten daha çok cocuk zarar görür. Ve en önemlisi sorumlusu da annesi
Yapmicaksın ozaman artık net duruş burda başlar canım teyze olarak üstüne düşeni fazlasıyla yapıyosun ama sen kimsin demek ne demek?Hep yapıyorum inanın .Kendime ne alırsam onlara da alıyorum .Sinemaya /kafeye vs götürüyorum ama yaranamıyorum .Ablamı da kırmak istemiyorum .Annem de çok konuştu .Bütün bu yaptıklarıma rağmen saygısızlık görüyorum sen kimsin diyorlar
Kitap için yapabileceğiniz bir şey yok artık ama anne ve babanızı tembihleyin odam kilitli duracak açılırsa sizden bilirim deyin ağırlığınızı koyun. Ablanıza gelince ilişiğinizi kesin, ağlasın, zırlasın, beddua etsin hırsızla işim yok deyin kestirip atın, uzatmayın. Bu tavrı koymazsanız ileride çok pişman olursunuz. Benim annemin de hasta büyüttüğü bir evladı var ne yaparsa yapsın ses çıkarmadı yıllarca, bizi hep ezdi onun için, sorunlu bir çocuk büyüttü, uyarılara hiç aldırmadı. Sonra vefat etti annem, kardeşim kimseyle uyuşamadı problemli davranışlarından ötürü şimdi üç kız kardeşi ile de küs yıllar oldu. Bu yapılan çocuğa büyük kötülük, hayatını mahvediyorlar buna ortak olmayın, bırakın küserlerse küssünler, evinize geldiklerinde hiç yüz vermeyin, yok sayın, birinin bu davranışlara dur demesi gerekliBence de öyle .Ama ablam bunun hırsızlık olduğunu kabul etmıyor .Sen teyzesin diyor .
Bu yaptıklarını yapmayı derhal bırakmalısın. Çocuklarda ablanda normal değil, böyle insanlara fedakarlık yaparak iyice şımartma onları. Benim 9 yaşında oğlum var, asla gidipte teyzesinin odasından izinsiz birşey almaz. Bir iki kez teyze bana şu oyuncağı alirmisin dedi onda bile uyardım, teyzenden değil benden iste, birinden hediye istemek ayıp birşey diye. Ayrica neden ben alamıyorum diyor ablan, kocası yokmu, kendi çalışmıyor mu?Hep yapıyorum inanın .Kendime ne alırsam onlara da alıyorum .Sinemaya /kafeye vs götürüyorum ama yaranamıyorum .Ablamı da kırmak istemiyorum .Annem de çok konuştu .Bütün bu yaptıklarıma rağmen saygısızlık görüyorum sen kimsin diyorlar
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?