- 23 Ağustos 2012
- 51.880
- En iyi cevaplar
- 1
- 241.670
- 898
Hanımefendi klişe cümleleri sıralamışsınız , bu forumda anne olamayan bir sürü insan var.Ne biçim şeyler yazıyorsunuz? Her kadın anne olmak zorunda değil.Kadın adamın part time çalıştığını bilerek evlendiyse şimdi bu düşünceleri eşine haksızlık.Hormonları bebek diyormuş tamam da hormonlarımıza göre mi yaşıyoruz hayatı? Mantık ve izan diye bir şey de var.Bana göre kadının en önemli görevi anneliktir. ( Tabi anne olmak istiyorsa. Konu sahibi istediğini söylüyor .) Çünkü annelik en kutsal meslektir insanlığın şekillenmesi öncelikle anneler eliyle olmaktadır. Ve ilk öğretmenlerimiz annelerimizdir.
O zaman az maaş alan erkekler hiç evlenmesin çünkü evi tek başına gecindirmesi zor, herkes üniversite okusun-erkekler- iyi maaşlı bir işe girsin...Çünkü bir bebeği yetiştirmek için para da lazım her şey annelikte bitmiyor bir sürü değişken var .Ben çalışmayan bir kadın değilim. Öğretmenim. Ama çalışmak zorunda değilim. Çünkü öncelikle anneyim. Şuan ikinci bebegimi büyütüyorum. İlk bebegimde olduğu gibi şuanda ara verdim. Ücretsiz izin hakkımı sonuna kadar kullanıyorum.
Evin geçimi bana bağlı olsaydı bunu yapamazdim.
O yüzden bence erkek evi tek başına gecindirebilecek yeterlilikte olmalı.
Bu benim fikrim.
Ve ben benim gibi düşünmeyen insanların zihniyetini yeryüzünden kazimayi hiç düşünmedim ve istemedim.
Farklı düşünceler duymak ve bunları hazmedebilmek ufkunuzu geliştirir .
Tavsiye ederim.
Ben arkadaşlarımızın çoçukları oluyor yarışa girelim kıskandım bizimde olsun diye Çoçuk istiyorum düşüncesine kapılmadım.
İşim gereği hergün bebeklerleyim ve bebek bakımından eğitimine kadar tüm bilgilere fazlasıyla sahibim. Çoçuğumu sefil yoksul şartlarda da büyümesine izin vermeyecek kadar Akla sahip bir bireyim. Ben evlenmeden önce de çalışıyordum ve bir takım birikimler yaptım. Ceyiz icin ayrı ,eşya icin ayrı vs vs gibi birikimlerim oldu.
Yani çoçuğumuzun nerdeyse ilk 2-3 yıl icin gereken masraflarını karşalayabilecek bir birikimim var kenarda bunu eşim de biliyor. Ben eşimin durumunu bilerek ve kabul ederek evlendim.
Bu konu hiç sorun olmadı aramızda ,
Ama bazen tüm maddi yük bende olduğu için bocalıyorum doğal olarak ve benim empati kurduğum kadar bana empati kurulmadığını düşünüyorum.
Tüm iyi kötü mesajlarınız icinde hepinize teşekkür ederim.
Evet ya. Herkes bebek diyor başka demiyor. Ben yapmıyorum istemiyorum deyince de bi şoklar bi kalp krizleri filan...Evlenir evlenmez bebek dusunuyorsaniz o zaman ogrenci bi adamla evlenmeyecektiniz.
Ben anlamiyorum kadin milletini gercekten, erkekler nasil anlasin.
Bebek de bebek herkes tutturmuş bir bebek gidiyor.
Buna şartiniz musait degil hayir adam tamam yapalim dese ne yapacaksiniz.
Evlenirken bu sekilde kabul ettiniz simdi bebek isteyip de neden adamin gururunu kiriyorsunuz, neden kendini eksik hissettiriyorsunuz?
Kadın erkek rolleri degismis . Evin yükü neden sizin üzerinizde !
Evini gecindiremeyecek olan erkek evlenmesin karısının parasına güvenip. Böyle olunca ne oluyor ?
Kadınlar doğası gereği annelik özlemi çekiyor fakat ya bunu ertelemek zorunda kalıyor ya da zor şartlar altında annelik yapmaya çalışıp bin parçaya bölünüyor.
İstemiyoruz daha diyince de olmuyor mu diye soruyorlar.Tövbe est.Evet ya. Herkes bebek diyor başka demiyor. Ben yapmıyorum istemiyorum deyince de bi şoklar bi kalp krizleri filan...
Gerçekten ufkumu gelistirmemden bahsediyor olamazsiniz, epey guldumBen çalışmayan bir kadın değilim. Öğretmenim. Ama çalışmak zorunda değilim. Çünkü öncelikle anneyim. Şuan ikinci bebegimi büyütüyorum. İlk bebegimde olduğu gibi şuanda ara verdim. Ücretsiz izin hakkımı sonuna kadar kullanıyorum.
Evin geçimi bana bağlı olsaydı bunu yapamazdim.
O yüzden bence erkek evi tek başına gecindirebilecek yeterlilikte olmalı.
Bu benim fikrim.
Ve ben benim gibi düşünmeyen insanların zihniyetini yeryüzünden kazimayi hiç düşünmedim ve istemedim.
Farklı düşünceler duymak ve bunları hazmedebilmek ufkunuzu geliştirir .
Tavsiye ederim.
‘Ne demek bebek istemiyorum? Şimdi böyle dersin ama zamanı gelince sen de isteyeceksin.’Evet ya. Herkes bebek diyor başka demiyor. Ben yapmıyorum istemiyorum deyince de bi şoklar bi kalp krizleri filan...
Merhaba Arkadaşlar,
Ben yaklaşık 1 senedir evliyim.
Eşim Üniversite öğrencisi ve part time işte çalışıyor ben ise Full time olmak üzere çalışıyorum.
Bu şartlar gereği zor bir evlilik süreci geçirdik ama atlattık çok şükür, yuvamızı kurduk.
Ben bu sene 29 yaşıma gireceğim ve yavaş yavaş bebek konusunu acmaya başladım Eşime. Arkadaş cevremizin ilk bebişleri yolda ve hepsi bizim yaşlarımızda olan insanlar.
Ne zaman Bebek konusunu açsam Eşim bana ya kulak vermiyor ,yada daha zamanı var hele bi Üniv. Bitsin sende Sözleşmeni 2 yıl daha uzat bakarız diyor. Gecimimizin büyük kısmını benim kazançımla sağladığımız için benim çalışmamı şart görüyor gibi ve bebek olunca ilk yılı çalışmayacağımı bildiği içinde hep geçiştiriyor konuyu.
Ben ise Anne olmak istiyorum.
Mezun olmak için çokca bir çaba sarfetmediğini düşünüyorum bazen. Tüm Maddi sorumluluklar benim üzerimde olduğu için Anne olma hayalimden uzak kalmak bana içten içe dokunuyor. Tamam haklı yönleride var ama kendisi de biraz çaba gösterse veya empati kursa keşke. Konu ablasının oğlu olduğu zaman akan sular duruyor çıldırıyor onun icin, bense içimden keşke bizim bebeğimiz olsada onun içinde böyle çıldırsan sevsen vs diye geçiriyorum.
Abartıyorsam haksızlık yapıyorsam gözümü acın kızlar. Bazen gercekten saçmalıyorsun burcu diyorum kendime çıkmazda gibiyim bu konuda. Tek taraflı bir bebek isteği ile de evlat sahibi olmak istemem zaten. Olacaksa iki tarafın kararı ve isteği ile olması gerek.
Nolur akıl verin bana
Ben arkadaşlarımızın çoçukları oluyor yarışa girelim kıskandım bizimde olsun diye Çoçuk istiyorum düşüncesine kapılmadım.
İşim gereği hergün bebeklerleyim ve bebek bakımından eğitimine kadar tüm bilgilere fazlasıyla sahibim. Çoçuğumu sefil yoksul şartlarda da büyümesine izin vermeyecek kadar Akla sahip bir bireyim. Ben evlenmeden önce de çalışıyordum ve bir takım birikimler yaptım. Ceyiz icin ayrı ,eşya icin ayrı vs vs gibi birikimlerim oldu.
Yani çoçuğumuzun nerdeyse ilk 2-3 yıl icin gereken masraflarını karşalayabilecek bir birikimim var kenarda bunu eşim de biliyor. Ben eşimin durumunu bilerek ve kabul ederek evlendim.
Bu konu hiç sorun olmadı aramızda ,
Ama bazen tüm maddi yük bende olduğu için bocalıyorum doğal olarak ve benim empati kurduğum kadar bana empati kurulmadığını düşünüyorum.
Tüm iyi kötü mesajlarınız icinde hepinize teşekkür ederim.
Ben çalışmayan bir kadın değilim. Öğretmenim. Ama çalışmak zorunda değilim. Çünkü öncelikle anneyim. Şuan ikinci bebegimi büyütüyorum. İlk bebegimde olduğu gibi şuanda ara verdim. Ücretsiz izin hakkımı sonuna kadar kullanıyorum.
Evin geçimi bana bağlı olsaydı bunu yapamazdim.
O yüzden bence erkek evi tek başına gecindirebilecek yeterlilikte olmalı.
Bu benim fikrim.
Ve ben benim gibi düşünmeyen insanların zihniyetini yeryüzünden kazimayi hiç düşünmedim ve istemedim.
Farklı düşünceler duymak ve bunları hazmedebilmek ufkunuzu geliştirir .
Tavsiye ederim.
cok haklisinz. benimde yasim 29 ve 4. ye hamileyim 3 cocugumdada calistim zor donemlerde atlattim siz yerden goge haklisinz. esiniz tek taraflu dusunuyor yada bencilce.. dedigim seyi lutfen yanlis anlamayin cocuk yapmak istiyorsanZ iki tarafinda istemesi lazim birde insanin yasi gecince zor oluyor. . cocuk yapmak umarim esiniz bir an once ikna olur sizin istemenizle olmuyorMerhaba Arkadaşlar,
Ben yaklaşık 1 senedir evliyim.
Eşim Üniversite öğrencisi ve part time işte çalışıyor ben ise Full time olmak üzere çalışıyorum.
Bu şartlar gereği zor bir evlilik süreci geçirdik ama atlattık çok şükür, yuvamızı kurduk.
Ben bu sene 29 yaşıma gireceğim ve yavaş yavaş bebek konusunu acmaya başladım Eşime. Arkadaş cevremizin ilk bebişleri yolda ve hepsi bizim yaşlarımızda olan insanlar.
Ne zaman Bebek konusunu açsam Eşim bana ya kulak vermiyor ,yada daha zamanı var hele bi Üniv. Bitsin sende Sözleşmeni 2 yıl daha uzat bakarız diyor. Gecimimizin büyük kısmını benim kazançımla sağladığımız için benim çalışmamı şart görüyor gibi ve bebek olunca ilk yılı çalışmayacağımı bildiği içinde hep geçiştiriyor konuyu.
Ben ise Anne olmak istiyorum.
Mezun olmak için çokca bir çaba sarfetmediğini düşünüyorum bazen. Tüm Maddi sorumluluklar benim üzerimde olduğu için Anne olma hayalimden uzak kalmak bana içten içe dokunuyor. Tamam haklı yönleride var ama kendisi de biraz çaba gösterse veya empati kursa keşke. Konu ablasının oğlu olduğu zaman akan sular duruyor çıldırıyor onun icin, bense içimden keşke bizim bebeğimiz olsada onun içinde böyle çıldırsan sevsen vs diye geçiriyorum.
Abartıyorsam haksızlık yapıyorsam gözümü acın kızlar. Bazen gercekten saçmalıyorsun burcu diyorum kendime çıkmazda gibiyim bu konuda. Tek taraflı bir bebek isteği ile de evlat sahibi olmak istemem zaten. Olacaksa iki tarafın kararı ve isteği ile olması gerek.
Nolur akıl verin bana
Ben kaza kurşunh hamile kaldım ama düştü bebiş. Şimdi akraba soruyor canım düşükten sonra denemeye devam ettiniz mi :))))) hayır yatak odası detayını mı verim ne istiyon mübarek dicem olmayacak.İstemiyoruz daha diyince de olmuyor mu diye soruyorlar.Tövbe est.
Aynı yaştayız dört çocuk ve çalışan anne...eminim çok çok zor olmuştur benim iki tane var eşim iki üç yıla uçuncuyu istiyor ben çok seviyorum bebekleri ama diyorum bu ikinci çocuğun okulu var( biri iki ye biri ana sınıf) gelecekleri var ilgi, sevgi, ya var oğlu var işte üçüncü olsa ne enerjim kalır ne hepsine yetecek kadar ilgim ben bunlardan çok korkuyorum gerçekten lütfen yanlış anlamayın nasıl geçiyor bir gününüz. Mesela hiç keşke olmasaydı diyor musunuz hiç pes ettiğiniz oldu mu. Çocuk candır ciğerdir tabii ama insanın sinirleri ve sınırları çok zorlanabiliyor. Sorularımın dışında Rabbim her konuda kolaylık versin size inş hayırlı bir evlat olurlar hepsi ayaklarına bile taş değmesin...inşcok haklisinz. benimde yasim 29 ve 4. ye hamileyim 3 cocugumdada calistim zor donemlerde atlattim siz yerden goge haklisinz. esiniz tek taraflu dusunuyor yada bencilce.. dedigim seyi lutfen yanlis anlamayin cocuk yapmak istiyorsanZ iki tarafinda istemesi lazim birde insanin yasi gecince zor oluyor. . cocuk yapmak umarim esiniz bir an once ikna olur sizin istemenizle olmuyor
Eşimin annesi sordu bi' de dışarıdan görsen böyle kültürlü , aklı başında , modern görünür.Ama söz konusu bebek oldu mu herkes bir merak içinde.Sorduktan sonra o da pişman oldu da ağzından çıkıverdi bir anda.Eşim benim olmadığım bir zaman haddini bildirmiş heralde bir daha konusu bile açılmadı.Hadlerini bilmeleri lazım.Kimsenin hayat planına , cinsel hayatına karışmamaları gerektiğini anlamalılar.Ben kaza kurşunh hamile kaldım ama düştü bebiş. Şimdi akraba soruyor canım düşükten sonra denemeye devam ettiniz mi :))))) hayır yatak odası detayını mı verim ne istiyon mübarek dicem olmayacak.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?