Bir anı canlandı gözümde.
Yeni evliyken eşimin kuzeni gelmişti. Yemek falan yendi bulaşıklara yardıma geldi. Gayet normal.
Sanki hayatımda ilk defa evlenince makine görmüşüm gibi "bana bırak ben yapayım daha çabuk yaparım" dedi. "Gerek yok" falan derken
"bana bırak işte ben 7 yıllık ev hanımıyım daha pratiğim" falan dedi. Ama ne ısrar.
Sanki düğün yemeği bulaşığı. Amaç tecrübe kasmak
Sanırsın bardağı benim gibi kapamak yerine lavabodan fırlatıyor
Sinirlendim "ayşe bırak tamam ilk defa mı makine gördüm? otur sen" dedim. Ses tonumdan anladı sustu. Yani tavır iticiydi. Yoksa ben de işime yarayacak bir şey duysam "aaa iyiymiş" derim kullanırım :)
Hayır istediği o tatmini yaşatmak da istemiyorum ben de az değilim. Bulaşık makinesine eğilmiş bir kaç saniye güç gösterisi yaptık
Ben de kalkıp birinin makinesine bulaşık yerleştiririm ama böyle değil.
Bazı şeylerin pratik yolu biliniyorsa söylenir ama bu şekilde değil. Konusu açılırsa "ben böyle yapıyorum" diye anlatılır..
Arkadaşınız da bilmişlik taslamak için gereksiz konuşmuş. Çok da takma. İstemediğin halde müdahale edip eyleme geçerse "ben hallediyorum sen geç otur" de..