- 22 Kasım 2010
- 11.265
- 20.059
- 598
- Konu Sahibi TheQueeninthenorth
-
- #1
7 yıllık güzel bir birlikteliğin ardından 2 hafta önce nişanlandık. Nişanlım ailenin en küçük oğlu. Kendisinden büyük bir ablası ve iki abisi daha var ve büyük abi 2011'de evlendi. Eşi özellikle kayınvalidem tarafından çok seviliyor. Bunun temelinde ise çapkınlıklarıyla ve sorumsuzluklarıyla ünlü kaynımı evlendikten sonra çekip çevirerek, eve aileye bağlı biri haline getirmesi yatıyor. Bu sebeple bütün aile büyük gelini takdir ediyor, gelinimiz değil ailemizin kızı deniyor hep. Buraya kadar herşey güzel. Sorun şu ki, bununla ilgil bir konu da açmıştım daha önce, bizim nişandan önce nişanlımın ailesi benim annemi ve dayımın eşini dışarda yemeğe davet etmişti nişan hazırlıklarının konuşulması için. Ben yoktum o yemekte başka şehirde çalıştığım için.O yemekte eltim de vardı. Nişan alışverişlerinden bahsedilirken, bu hanımefendi ortaya atılıp "Valla ben kendi nişanlığımı kendim aldım." diye fikrini beyan edince annemler de susmuş, sonunda kendi nişanlığımı almam kararlaştırılmıştı. Ve elimde değil arkadaşlar, bu olaydan sonra eltimin bu söylediğini hiç iyi niyetli bulmamış, belki de nişanlığı almamak için kayınvalidemle önceden sözleşmiş olabileceklerini düşünmüştüm. Fakat sonuç olarak benim başka şehirde olmam ve nişanın çok kısa bir sürede yapılacak olması gibi sebeplerle nişanlığımı kayınvalidem tanıdık bir terziyle birlikte kendi elleriyle dikti(Kendisi de bir süre terzilik yapmış, elinden bu işler çok iyi gelen biridir.)
Ve belki de kendi nişanlığını kendisinin alması, benimkinin kayınvalidem tarafından dikilmesi gibi sebeplerle, bu sayın eltim tarafından hiç sevilmediğimi hissediyorum kızlar. İsteme, nişan, nişan sonrası yemek derken 3 kez bir araya geldik ve kendisi devamlı yüzünde çok yapmacık bir gülümsemeyle durdu. Aramızda hiç konuşma olmadı diyebilirim. "Annecim", "babacım" lafları ağzından düşmüyor, nişanlımın ailesi de ona bu kadar bayılıyorken şimdi acaba beni onun kadar sevmezler mi korkusu sardı beni...Sorun şu ki, tarzlarımız farklı. Kayınvalidem de o da çok rahat insanlar. Karşılıklı sigara içmeler, hatta hatta gelinin kayınvalideme "Nafişim"diye seslenmesi... (k.validemin isminin kısaltması olarak)Kızın yaptığı elle tutulur bir şey yok ancak ben onun aileye bu kadar yakın olmasını, bir de en başta bizimkilerin yanında kendi nişanlığını kendisinin aldığını söyleyip kayınvalidemlerin orda biz alalım demesini engellemesini biraz korkutucu buldum kendi açımdan...Ben asla o kadar samimi olamam k.valideyle, Nafiş Mafiş derken hayatta hayal edemiyorum kendimi, demem zaten. Hatta anne bile diyemedim daha
Ve belki de kendi nişanlığını kendisinin alması, benimkinin kayınvalidem tarafından dikilmesi gibi sebeplerle, bu sayın eltim tarafından hiç sevilmediğimi hissediyorum kızlar. İsteme, nişan, nişan sonrası yemek derken 3 kez bir araya geldik ve kendisi devamlı yüzünde çok yapmacık bir gülümsemeyle durdu. Aramızda hiç konuşma olmadı diyebilirim. "Annecim", "babacım" lafları ağzından düşmüyor, nişanlımın ailesi de ona bu kadar bayılıyorken şimdi acaba beni onun kadar sevmezler mi korkusu sardı beni...Sorun şu ki, tarzlarımız farklı. Kayınvalidem de o da çok rahat insanlar. Karşılıklı sigara içmeler, hatta hatta gelinin kayınvalideme "Nafişim"diye seslenmesi... (k.validemin isminin kısaltması olarak)Kızın yaptığı elle tutulur bir şey yok ancak ben onun aileye bu kadar yakın olmasını, bir de en başta bizimkilerin yanında kendi nişanlığını kendisinin aldığını söyleyip kayınvalidemlerin orda biz alalım demesini engellemesini biraz korkutucu buldum kendi açımdan...Ben asla o kadar samimi olamam k.valideyle, Nafiş Mafiş derken hayatta hayal edemiyorum kendimi, demem zaten. Hatta anne bile diyemedim daha