- 16 Ağustos 2016
- 9.337
- 4.664
- 123
- Konu Sahibi _kunfeyekun_
-
- #81
Yani normalde görüşmediğim biri çocuğunun doğum gününe çağırıyorsa onada gitmem tabi...
Yani normalde görüşmediğim biri çocuğunun doğum gününe çağırıyorsa onada gitmem tabi...Yakın olmadığınız bir insanın dogumgunune gider misiniz?
Benim de sorunumun esas sebebi bu aslında. Ama ışte sonra davetimizi çevirdi diye nasil algilandigimi da bilmiyorum.Yani normalde görüşmediğim biri çocuğunun doğum gününe çağırıyorsa onada gitmem tabi...
Selamlar arkadaşlar. Biz 5 yılı aşkın süredir evliyiz ve senelerce tedaviler görmemize rağmen gebelik oluşmadı.
Bu durum ister istemez beni üzüyor. Eşim belki belli etmiyor ama farkındayım o da çok üzülüyor. Ve görevimiz icabıyla yaşadığımız şehirde hiç yakınım yok. Sadece eşimin ve benim iş yerinden arkadaşlarımız var. Ve hemen herkesin ya küçük çocuğu var ya da hamile. Eşimin iş arkadaşları çocuklarına doğum günleri yapıyor ve bizi de çağırıyorlar. Ve bu sıralar hemen hepsinin ardarda oluyor. Ama içimden gitmek gelmiyor. Çünkü üzülüyorum mutlu olmuyorum o ortamlarda. Ve evine dahi gitmediğim insanlar bile sadece doğum günlerine çağırıyor. Ben de bir karar aldım ve doğum günlerine gitmeyeceğim dedim eşime. Sadece çok yakın olduğum bir arkadaşım var onunkine katılırım sanırım.
Özellikle bu yollardan geçmiş insanlara soruyorum. Kafamdan atmaya çalışıyorum bebek olayını ama o ortamlar beni iyice geriyor. Yanlış mı yapıyorum sizce?Yoksa iyice üstüne gidip umursamamaya çalışmak mı beni daha mutlu eder sizce?
Kesinlikle katılıyorum. Maksat çocukların bir araya gelmesidir. Ama artık gün gibi erkekler bir odada, bayanlar baska odada. Enteresan bie ortam.
Demek ki sadece bana denk gelmiyor dengesizler.
Aynı şekilde sürekli çocuğunu anlatan, sürekli videolarini gönderen bir arkadaşım "amaann boşver napacaksin gez toz" diyerek güya tesellli vermesi mi, cinsiyetini beğenmediği için senin hic olmuyor ya, senin icin farketmez demi cinsiyet, bana biraz moral versene diyerek benim acimi kendini rahatlatmak icin kullanan mi.. Süreç degil insanlar yipratiyor bizi
Öncelikle Rabbim isteyen herkese versin.. Ben asla bunu kıskançlık olarak adledemem.. Kesinlikle evlat hasreti bu..Gitmeyin.. Mecbur değilsiniz.. İnanın size kimsenin bir faydası olmaz.. Kendinizi kötü hissettiğiniz her durum sizi iyileştiemz.. Sizi çağırdıkları zaman başka bir programım var diyin.. Giden arkadaşlarınızla hediyenizi yollayın bitsin gitsin.. Eğwr öyle bir samimiyetiniz yoksa zaten hepten boşverin.. Allah size evlat nasip etsin inşallah..Selamlar arkadaşlar. Biz 5 yılı aşkın süredir evliyiz ve senelerce tedaviler görmemize rağmen gebelik oluşmadı.
Bu durum ister istemez beni üzüyor. Eşim belki belli etmiyor ama farkındayım o da çok üzülüyor. Ve görevimiz icabıyla yaşadığımız şehirde hiç yakınım yok. Sadece eşimin ve benim iş yerinden arkadaşlarımız var. Ve hemen herkesin ya küçük çocuğu var ya da hamile. Eşimin iş arkadaşları çocuklarına doğum günleri yapıyor ve bizi de çağırıyorlar. Ve bu sıralar hemen hepsinin ardarda oluyor. Ama içimden gitmek gelmiyor. Çünkü üzülüyorum mutlu olmuyorum o ortamlarda. Ve evine dahi gitmediğim insanlar bile sadece doğum günlerine çağırıyor. Ben de bir karar aldım ve doğum günlerine gitmeyeceğim dedim eşime. Sadece çok yakın olduğum bir arkadaşım var onunkine katılırım sanırım.
Özellikle bu yollardan geçmiş insanlara soruyorum. Kafamdan atmaya çalışıyorum bebek olayını ama o ortamlar beni iyice geriyor. Yanlış mı yapıyorum sizce?Yoksa iyice üstüne gidip umursamamaya çalışmak mı beni daha mutlu eder sizce?
Tekrar alıntılamayı beceremedim de o ortamlarda gerildiğinizi söylemeniz tuhaf. Yani sonuçta bebekli ortamlar insanı germez genellikle.
Bence son cümlenizdeki gibi olayın üstüne giderek çözüme kavuşturabilirsiniz.
Boş konuşmuşsunuz bu nedenle cevap verip uzatmak istemiyorum,konuyla ilgili diğer yorumlarımı okumadığınız çok belli. Peşin hüküm çok da iyi bir şey değil.Yani yazmayayım dedim ama hadi bi kere yazdınız sırf yazmak için da ikinciye yazmayın bari lütfen ne kadar yanlış anlamışsınız. İşte bu tarz yorumlar bakışlar veya tacizler yüzünden o ortamlara girmek istemiyor. Zira her ortamda en az bir densiz çıkıyor.
Arkadaşlar da yazmış iyi niyetli gibi herkesin içinde hatırlatıp dua etmeler imalı acimali bakışlar çocuğuna nazar değecek diye ödü kopanlar. Hamile misin diye sorup hayır denmesine rağmen eliyle göbek ellemeye çalışanları gördü bu gözler. .
Bebekli ortamlar germiyor insanı patavatsız densiz insanlar geriyor umarım şimdi anladınız.
Konu sahibi bosver in sizi bu sıkıntıyı çeken anlar . Hayırlısı hepimiz için vakti saati var herşeyin yada bizim sınavımız da bu tabi ki çocuk ta herşey demek değil Rabbim sağlık versin inşallah. Canınız ne istiyorsa onu yapın ben şahsen çok kalabalık ortamlara girmiyorum gerek yok . Zaten samimi arkadaşlarınız varmış fazlasına gerek yok .
Önemli olan sensinSelamlar arkadaşlar. Biz 5 yılı aşkın süredir evliyiz ve senelerce tedaviler görmemize rağmen gebelik oluşmadı.
Bu durum ister istemez beni üzüyor. Eşim belki belli etmiyor ama farkındayım o da çok üzülüyor. Ve görevimiz icabıyla yaşadığımız şehirde hiç yakınım yok. Sadece eşimin ve benim iş yerinden arkadaşlarımız var. Ve hemen herkesin ya küçük çocuğu var ya da hamile. Eşimin iş arkadaşları çocuklarına doğum günleri yapıyor ve bizi de çağırıyorlar. Ve bu sıralar hemen hepsinin ardarda oluyor. Ama içimden gitmek gelmiyor. Çünkü üzülüyorum mutlu olmuyorum o ortamlarda. Ve evine dahi gitmediğim insanlar bile sadece doğum günlerine çağırıyor. Ben de bir karar aldım ve doğum günlerine gitmeyeceğim dedim eşime. Sadece çok yakın olduğum bir arkadaşım var onunkine katılırım sanırım.
Özellikle bu yollardan geçmiş insanlara soruyorum. Kafamdan atmaya çalışıyorum bebek olayını ama o ortamlar beni iyice geriyor. Yanlış mı yapıyorum sizce?Yoksa iyice üstüne gidip umursamamaya çalışmak mı beni daha mutlu eder sizce?
Ben buna karşıyım.
Sırf sizin şu an çocuğunuz yok diye insanların davetlerini geri çevirirseniz yarın çocuğunuz olduğunda Doğum gününe vs gelecek insan bulamazsınız.
Bir de ben anlamıyorum siz herkesten geri kalmamak için mi çocuğunuz olsun istiyorsunuz anne olmak için mi ?
Tamam.Bu cümleleri kurabilen birisine gayet kibar yazdığımı düşünüyorum. Peşin hükümlü olan sizsiniz . Kadın derdini anlatmış onu da yarım yamalak anlamayıp evirip çevirip yazdığınız cevaba bakın . Bütün mesajları okudum ve bi özür mesajınızı görmedim konu sahibine . Sanal bile olsa herkes kendine yakışanı yapar ..
Tam bi seyleri aşıp mutlu olmaya başlıyorsun, bi kendini bilmez oyle bi cumle kuruyor ki, yerle bir hissediyorsun.. Cok iyi anliyorum demek istediğinizi.. Insan bu tipler yuzunden uzaklaşıyor ortamlardan..Ben o tür ortamlarda kötü hissetmemeyi başaramadım. Ne oluyor biliyor musunuz? Tam herşey iyi, güzel giderken, patavatsızın biri birşey söylüyor, 3 gün boyunca ağlıyorsun.
Çok yakın bir arkadaşımın bebek mevlütüne gittim. Bebeği görmek istedim, annesi bebeği kaçırdı benden. Senin olmuyor ya belki nazarın değer dedi.
Çok yakın bir arkadaşım tedavi gördüğümü biliyordu. Hamile olduğunu öğrenmiş. Bebeğin kalp atışlarını duymuş. Heyecanla bana anlatıyor, böyle mucizevi birşeyi ilk defa birinci ağızdan duyuyordum. Bu güzel haberi sanki ben almışım gibi sevincini paylaşırken "Allah ım iyi ki bana bu mucizeyi verdi. Ya hiç çocuğum olmasaydı, düşünmek bile istemiyorum, zaten eşim de ailenin tek erkek çocuğu, olmasaydı kafayı yerdim vs vs" diye devam etti. Buarada benim eşim de tek erkek çocuk.
Yine yakın bir arkadaşım sık sık anne olmayan anlayamaz cümlesini kurar.
Hele bir tanesi var ki evlere şenlik. Her gördüğünde sorardı. Ben de henüz düşünmüyoruz derdim. Her defasında "aaaa olur mu öyle şey, ben anne olunca hayatın anlamını kavradım, önceden hayatım çok anlamsızmış" der bıkmadan.
Bu tür anlayışsız insanlar yüzünden, bana kötü gelen enerjimi düşüren insanlardan uzaklaştım. Siz de kendinizi kötü hissettiğiniz hiç bir ortama girmeyin.
Zaten çocuk doğum günü partilerine iş arkadaşlarının neden davet edildiğini anlamadım. Çocuğuna mı parti veriyorsun, kendine mi? Çocuğun arkadaşlarını toplarsın evde, çocukları sevindirir eğlendirirsin. Siz daha iyi bilirsiniz ama bana biraz gösteriş için yapılan organizasyonlar gibi geldi.
Bazi uyeler sirf yorum olsun diye yaziyolar. Kisi kendinden bilirmis, kendi basina gelse demekki catir catir catliycakmis.İşte bu şekilde anlaşılmaktan korktuğum için belki de uzaklaşıyorum insanlardan. Bu kesinlikle kıskançlık değil. Kendi durumuma üzülmem. Hiçbir zaman kimseyi kıskanmadım onda var bende neden yok diye. Siz olayı çok farklı algılamışsınız.
Aymi şeyleri düşünüyoruz. Ben yaklaşık 1.5 senedir uğraşıyorum ama inanın surda hamileyim konulu başlıkları bile hiç açıp bakmam. Sürekli bir tanıdığın hamile haberi gelir, aç bir tebrik et filan derler. Ya milletin bebeğini filan kıskandığımdan değil inan, allah her isteyene nasip etsin ama cidden canım acıyor konuşasım gelmiyor kimseyle. Hele bir de ay çok güzel bi duygu sana da nasip olur inş filan dendiğinde kendimi kötü hissediyorum. Benden de beklemeyiversinler ya kimseyi tebrik mebrik.Selamlar arkadaşlar. Biz 5 yılı aşkın süredir evliyiz ve senelerce tedaviler görmemize rağmen gebelik oluşmadı.
Bu durum ister istemez beni üzüyor. Eşim belki belli etmiyor ama farkındayım o da çok üzülüyor. Ve görevimiz icabıyla yaşadığımız şehirde hiç yakınım yok. Sadece eşimin ve benim iş yerinden arkadaşlarımız var. Ve hemen herkesin ya küçük çocuğu var ya da hamile. Eşimin iş arkadaşları çocuklarına doğum günleri yapıyor ve bizi de çağırıyorlar. Ve bu sıralar hemen hepsinin ardarda oluyor. Ama içimden gitmek gelmiyor. Çünkü üzülüyorum mutlu olmuyorum o ortamlarda. Ve evine dahi gitmediğim insanlar bile sadece doğum günlerine çağırıyor. Ben de bir karar aldım ve doğum günlerine gitmeyeceğim dedim eşime. Sadece çok yakın olduğum bir arkadaşım var onunkine katılırım sanırım.
Özellikle bu yollardan geçmiş insanlara soruyorum. Kafamdan atmaya çalışıyorum bebek olayını ama o ortamlar beni iyice geriyor. Yanlış mı yapıyorum sizce?Yoksa iyice üstüne gidip umursamamaya çalışmak mı beni daha mutlu eder sizce?
bizim de 4 senedir bebeğimiz olmadı ama hiç böyle birsey düşünmedimSelamlar arkadaşlar. Biz 5 yılı aşkın süredir evliyiz ve senelerce tedaviler görmemize rağmen gebelik oluşmadı.
Bu durum ister istemez beni üzüyor. Eşim belki belli etmiyor ama farkındayım o da çok üzülüyor. Ve görevimiz icabıyla yaşadığımız şehirde hiç yakınım yok. Sadece eşimin ve benim iş yerinden arkadaşlarımız var. Ve hemen herkesin ya küçük çocuğu var ya da hamile. Eşimin iş arkadaşları çocuklarına doğum günleri yapıyor ve bizi de çağırıyorlar. Ve bu sıralar hemen hepsinin ardarda oluyor. Ama içimden gitmek gelmiyor. Çünkü üzülüyorum mutlu olmuyorum o ortamlarda. Ve evine dahi gitmediğim insanlar bile sadece doğum günlerine çağırıyor. Ben de bir karar aldım ve doğum günlerine gitmeyeceğim dedim eşime. Sadece çok yakın olduğum bir arkadaşım var onunkine katılırım sanırım.
Özellikle bu yollardan geçmiş insanlara soruyorum. Kafamdan atmaya çalışıyorum bebek olayını ama o ortamlar beni iyice geriyor. Yanlış mı yapıyorum sizce?Yoksa iyice üstüne gidip umursamamaya çalışmak mı beni daha mutlu eder sizce?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?