- 3 Şubat 2018
- 25.817
- 111.042
- 598
- Konu Sahibi Melahatabla
-
- #61
Çok teşekkür ediyorum. İşte beni anlayan bir yorum olmuş. Bi anda bütün rahatlığın tam tersşme dönmesi beni sarstı. Bazen çıldıracak gibi oluyorum.
İleride daha zor olacak dedikleri zaman da, işte kesin çıldırırım o halde diyorum. Biri cıkıp alışacaksın dese bir nebze rahatlık gelecek.
3 aya kadar dış çıkarma başlıyor bu sefer uykusuz geceler artabiliyor daha sonra emekleme yürüme derken zarar gelmesin diye peşinde kosuyorsunuz he bide ek gidalar ne zor alışır bazı çocuklar yedirdiginde ise kendin doymuş gibi hissediyorsun sonra si 2 yaş sendromu işte o zaman sabrini geniş tut şöyle 4 sene sonra belki bi nebze herşey eskisi gibi yoluna girmeye başlarMerhaba
Hepinize saglıklı, hayırlı geceler diliyorum.
Buraya onlarca konu acıyorum ve bana her zaman yardımcı olduğunuz için sizlere teşekkür ediyorum.
Bir aylık bebegi olan taze anneyim. 25 yaşındayım. Üniversite mezunu,öğretmenim. 2018 mezunuyum ama bugune kadar çalışmak için hiçbir şey yapmadım. Kpss de çalışmadım. Mezun oldum ve hemen eşimle evlendik. Ben de ileride olur, yaparım dedim. Evlilik oturmadan bebek istedik, hem de cok istedik. Hamileyken ders çalışırım dedim. Bulantı,evliliğe alışmak vs derken olmadı. Ama ben bu hayatta sadece tüketici olarak yaşamak istemiyorum. Bir şeyler yapmak istiyorum. Ancak çok girişken biri degilim. Bu sebeple gelecegimi kpss ye bağladım diyebilirim. Çünkü bunun dısında faydalı olmak için ne yapabilirim bilmiyorum gerçekten.
"Konu başlığı ile ilgisi nedir?" diyeceksiniz.
Şimdi ben anne olmanın bu kadar zor gelecegini hiç düşünmemiştim. Bebekle ders bile çalışırım sanmıştım. Her şey bebekten önceki gibi devam eder sanmıştım. Çok şükür bebegim zor bir bebek degil ve de sağlıklı. Allah isteyen herkese hayırlı ise nasip etsin. Sakın bana kızmayın evlat hasreti çekenler, çok büyük bir şükür sebebi, biliyorum.
Ama gece uykularımın bölünmesi, kişisel bakımı geçtim,bazen diş fırçalama için bile vakit kalmaması... Klasik şeyler,biliyorsunuz.Anneler biliyor işte . Bu durum bana agır geldi ve çok sarsıldım.Sanki bundan sonra ömür boyu yorgun ve kendine yetemeyen biri olarak kalacağım gibi hissediyorum . Neredeyse bebegime bile yetemeyecek kadar yorgun hissediyorum . Yarıda kalan hayallerime sonsuza kadar ara vermişim gibi .
Kısacası alışamadım ve çevreme sorduğum zaman, ilerde daha kolay olacak mı, dedigim zaman istisnasız hepsinin daha zor olacagını söylemesi beni iyice umutsuzluğa sürükledi. Sizce birkaç aya her şey daha zor mu olacak? Uykusuzluğa, yorgunluğa alışmayacak mıyım?
Burada böyle konu açan annelere kızardım içten içe. Hem kendi istedi hem şikayet ediyor derdim ama sizleri şimdi anlıyorum. Bu, asla şikayet degil. Evladım saglıklı ya binlerce şükür. Kokusu zaten her şeye yeter. Ama bebekle hayallerime devam edebilir miyim sizce? İleride birkaç aylık olunca daha mı zor olacak her şey?
Lütfen,morale çok ihtiyacım var
Denedim canım onuda bu seferde sabah çok erken uyaniyorlar 8 de kalkıyor küçük ben gece uyumayanlardanim sabahta erken kalkınca mahfoluyorum bütün gün kabus gibi geçiyor bu sefer o yüzden işime geliyo açıkçası geç yatmalariSize de tavsiyem banyo. 12 çok geç. 21:00 e çekin. Her akşam yemekten sonra yıkayın 10 dk emzirin üzerine ya da biberon verin emerken uyurlar. 1 hafta da her akşam 21:00 de uyumayı öğrenirler.
Amaaan boşver bende senin gibi yorgun annelerdenim, 2 buçuk yaşında ve şu an osura osura dolanıyorMerhaba
Hepinize saglıklı, hayırlı geceler diliyorum.
Buraya onlarca konu acıyorum ve bana her zaman yardımcı olduğunuz için sizlere teşekkür ediyorum.
Bir aylık bebegi olan taze anneyim. 25 yaşındayım. Üniversite mezunu,öğretmenim. 2018 mezunuyum ama bugune kadar çalışmak için hiçbir şey yapmadım. Kpss de çalışmadım. Mezun oldum ve hemen eşimle evlendik. Ben de ileride olur, yaparım dedim. Evlilik oturmadan bebek istedik, hem de cok istedik. Hamileyken ders çalışırım dedim. Bulantı,evliliğe alışmak vs derken olmadı. Ama ben bu hayatta sadece tüketici olarak yaşamak istemiyorum. Bir şeyler yapmak istiyorum. Ancak çok girişken biri degilim. Bu sebeple gelecegimi kpss ye bağladım diyebilirim. Çünkü bunun dısında faydalı olmak için ne yapabilirim bilmiyorum gerçekten.
"Konu başlığı ile ilgisi nedir?" diyeceksiniz.
Şimdi ben anne olmanın bu kadar zor gelecegini hiç düşünmemiştim. Bebekle ders bile çalışırım sanmıştım. Her şey bebekten önceki gibi devam eder sanmıştım. Çok şükür bebegim zor bir bebek degil ve de sağlıklı. Allah isteyen herkese hayırlı ise nasip etsin. Sakın bana kızmayın evlat hasreti çekenler, çok büyük bir şükür sebebi, biliyorum.
Ama gece uykularımın bölünmesi, kişisel bakımı geçtim,bazen diş fırçalama için bile vakit kalmaması... Klasik şeyler,biliyorsunuz.Anneler biliyor işte . Bu durum bana agır geldi ve çok sarsıldım.Sanki bundan sonra ömür boyu yorgun ve kendine yetemeyen biri olarak kalacağım gibi hissediyorum . Neredeyse bebegime bile yetemeyecek kadar yorgun hissediyorum . Yarıda kalan hayallerime sonsuza kadar ara vermişim gibi .
Kısacası alışamadım ve çevreme sorduğum zaman, ilerde daha kolay olacak mı, dedigim zaman istisnasız hepsinin daha zor olacagını söylemesi beni iyice umutsuzluğa sürükledi. Sizce birkaç aya her şey daha zor mu olacak? Uykusuzluğa, yorgunluğa alışmayacak mıyım?
Burada böyle konu açan annelere kızardım içten içe. Hem kendi istedi hem şikayet ediyor derdim ama sizleri şimdi anlıyorum. Bu, asla şikayet degil. Evladım saglıklı ya binlerce şükür. Kokusu zaten her şeye yeter. Ama bebekle hayallerime devam edebilir miyim sizce? İleride birkaç aylık olunca daha mı zor olacak her şey?
Lütfen,morale çok ihtiyacım var
Hiç alakası yok, neden böyle bir şey söylediniz kiBir aylik bebek emer uyur genelde uzgunum ama hazirlikli ol iki çocuk annesj olarak zor günler yeni geliyor o yuzden kendini salma ve dirençli ol
Konu tam olarak bu degil. Ben zaten en az iki veya üç yıl tamamen bebegimle olmak istiyorum. Onu kimselere emanet edemem.Bende ögretmenım kpss calıstım baya mülakata gırdım olmadı 8 aylık oglum var basta bende senın gıbıydım ama suan cok mutluyum onla vakıt gecırmek cok guzel coj sevıyorum hıcbır sey umrumda degıl suan yanımda besıgınde her an ınsan nasıl mutlu olabılıyor dıslerımı sıkıyorum ıcım kaynıyor. Her zorluktan sonra gelen mutluluk gıbı. Hersey olur atanırız ısımız olur gucumuz olur ama bebegımle olan bu anlar bır daha gelmeyecek o yuzden hıc uzulmuyorum.
Haha aynen şuan bir nevi süt makinesi gibiyim. Bu da zevkli tabi ama bazen yorucu oluyor. Uyumak için kullanıyor resmen beni oğlumhamileyken bana hayat toz pembeydi kizimi alir gezmeye giderim ciciler giydiririm saclarimizi ayni yapariz falan hayaller kuruyordum.
dogumu yaptiktan sonraki hafta ampul patladi beynimde sanki aman tanrim ne gezmesi ne giyinmesi ne saci kolik gece yarilarina kadar agliyor susmuyor uykusuzluk o uykusuzluga ciyak ciyak morarana kadar aglayan cocuk
sabaha kadar evin icinde cocugu kucagimda sallaya sallaya gezen ben kimsede yok yardimci olan.
icimden hayatin bitti kizim bide tedaviyle zorla cocuk yaptin vs diyorum
sonra zamanla alistim tabi neden agliyor sesinden anliyorsun nasi susturacagini biliyosun falan.
tecrube ettikce dahada kolaylasacak emin ol.
insan olabilmek cok zormuş onu anladim ben.
ama dünyalara değişmem kuşumu annneaaa diye bagirdigi gun anne oldugunu daha net anliyosun ve hersy daha keyifli bir hal aliyor
sut makinasi olmaktan cikiyorsun bir sifatin oluyor
İnşallah en kısa sürede tamamen toparlarsınız. Zor kısımları baya baya aşmışsınız :)6. Aydan sesleniyorum hala normale dönemedi hayatım. Ama baslara göre daha iyi şimdi. En azından uyku zamanı belli,oyun oynayabiliyoruz oyalamak daha kolay oldu. İlk aylar sürekli emmek istiyordu o yüzden kimsenin kucağında durmuyordu. Şuan eşimle de güzel vakit geçiriyor. Ama hala doğum kilolarimi veremedim, çalkantılı ruh halim devam ediyor. Makyaj yapmayı,eski kıyafetlerimi çok özledimTemennim su hastalık sürecinden bir an önce kurtulup kendimle de ilgilenmek
Feragat etmesi en zor olan şey benim için uykuBiri 8 aylık öbürü 20 aylık iki bebegimle açıktan okuyorum..bebeğinin gece uykuları düzene girince sende kpss ye çalışırsın geceleri.. benim bebekler gece 12 den önce uyumuyor onları uyutup 4 e kadar ders çalışıyorum çok zor oluyor ama bişey yapmak istiyorsan bişeylerden feragat etmek gerekiyor
Gazı orta halli bakalım kaç ay devam edecek. Ama şu bahsettigin uyuma ve emme süreleri rüya gibi geldi bana :) sabırsızlıkla bekliyorum. Benimkinin şuan emme süresi bir saati bile buluyor bazen. İnan abartmıyorum. Benimki şimdi bile dısarda gık cıkamıyor. Eve girince basıyor ingaa yı :)Hamileyken 2 sene de salgıladığın östrojeni 1 günde salgıliyormus kadınlar. Doğum sırasında bir anda düşen ostrajen tam da tarif ettiğin şeyleri hissettiyormus kadınlara. Hayatum yarım kaldı. Bir daha eskisi gibi olmayacak bebeğime yetemiyorum vs gibi hisler. Kısacası lohusa depresyonundasin. Az kalmış. Bir 40 günü geçsin hepsi geçecek. Benjn sütüm yetmiyor şu saniirm ilk 40 gün çok ağladı. Mama takviyesi yapmasaydum daha da çok ağlayacakti :) zamanla derdini anlıyorsun. Bir de Bebeğin de gaz sorunu yoksa gittikce gece uykuları uzayacak. Benim kizim 2 aylık olduğunda aralıksız 5 saat uykulara geçmişti. 3 aylikken akşam 19:00 da bir uyurdu gece 05:00 de 10 dk emzirrirdim sabaha kadar. 4 aylık oludhinda uyku eğitimi ver. Hep aynı saatte uyut. Her gece 5 dk sudan geçirmek bile olsa yıka. O zaman kolay ve uzun uyuyor. Biraz büyüsün her şey daha kolay olacak. Dışarda mesela gikları çıkmıyor bunların. Şu Corona günleri bir geçsin. Köy bebek arabasina gezdir. Bir bakmissin büyümüş. 6 aylık olduğunda hele döküyorsun önüne oyuncakları etrafına yastiklar koyup. O kurcalar oynarken sen işini yaparsın. Yani bebek gittikce kendi kendine yetecek hiç merak etme. En zoru ilk 40 gün. Gerisi Faso fisoha gazı an bebekler için ilk 3 ay
İnşallah canım, teşekkürler. Saglıkla büyüt bebişiniCanım benim BebeĞim de,, 3 aylık oldu. Zamanla daha çok alişiyorsun. Daha çok tanıyorsunuz birbirinizi. Kendine zaman ver. Herşey en mükemmel olmasın birazda. Sen bebeğin saglıklı olun mutlu olun yeter. İnan bu zamanlarını da özleyeceksin. Biz şimdi çok aliştık oğlumla gözleri hep bende. Beni çok seviyor onu hissetmek öyle güzelki.herşey yerine oturacak merak etme. Boll boll dua et. Herşey çok güzel olacak Allahın izniyle
Mesajınızı iki kere okudum, ikinci kez mi cevap veriyorum bilmiyorum. Gerçekten cok iyi geldi. Son olarak da dualarınıza içten Amin diyorum2.5 aydan sevgileröhöm öhömm..
Şimdi ilk 1 hatta 1.5 ay aşiri zorlandim. Bebege adapte olmak yerine onu bize adapte etmeye zorladim. Bu surecte cok yiprandim hicbir sey eskiye dönmuyordu ne ben ne eşim ne evliligimiz ne de kendi ozel hayatim...
Ilk 1 ay 1 hafta banyo yapamadigim gunleri bilirim. 1 ay misafirlerden firsat kaldikca ciplak olup ten temasi yaptim bebegimle... o kadar zor gunlerdiki anlatamam sonra gaz sancilari aglama krizleri derken 2.ayda guzel seyler olmaya basladimesela bana gülümsedi. Benim sesimi tanimaya başladi. Uykusu duzene girdi ne istedigini anliyorum artik hemen veriyorum.
Insanlarin lohusalik bitince sana ogutleride azaldigindan yetememe duygum uçtu gitti. Psikolojim duzeldi.
Bebek bize uyum saglayacak sanmistim ama biz bebege uyum saglamak zorunda kaldik dogal olaraksanirim cocuk isterken bunu es geçmiştim
...
Neyse velhasil gececek bugunler. Dun gece bebegim kesintisiz 4 saat uyudu ❤ o surede o kadar sıkildım ki gittim zorla uyandirdim artik kalk acikmadinmi diye❤
Sizinde bebeginizden size ozel saatler illaki kalacaktir. Suan yenidogan olarak sorumlulugunuz fazla ama ay gectikce azalacak. Cogalacak geri azalacak ama asla bir duzende gitmeyecek sevgiler.
Son olarak Rabbim isteyen herkesin kucagini nur yüzlü mis kokulu bebelerle doldursun rabbim bu duyguyu her isteyene yaşatsin
Ay hadi inşallah. İyi ki konu açmışım m iyi ki varsınız kk anneleri, hanımlarıCanımmmm yeni anne,genç anneYaZını okurken kendi dönemim aklıma geldi bire bir aynı duyguları yaşadım.Herkes istisnasız oooo bunlar daha iyi günlerin ,o büyüdükçe derdi de büyüyecek dedi.herkes zorluğundan bahsetti ama hiç öyle değil güzel kardeşim.ben bebeğim büyürken bir gün oturup film izlerken ağlamaya başladım film izleyecek vakit buldum diye...nasıl gözümde herşey zorlaştıysa demek:) Emin ol bebeğe alışma,onunla bir düzene oturma belli bir zamandan sonra kendiliğinden gelecek.derdini anlatabilecek kendi işini kendi yapabilir hale geldikçe sende özgürleşeceksin.Asla gözün korkmasın bu günler geçiyor kim ne derse desin.benim bebeğim kolikti 5 ay kabus gibi geçmişti.şu an 5 yaşında ve en yakın arkadaşım oldu :) seninde bebeğin büyüyecek,çalışacaksın ve çocuğun için hep iyiki diyeceksin.uykusuz günler yorgun günler geride kalacak bana inan
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?