- 30 Kasım 2019
- 1.154
- 2.527
- 48
- Konu Sahibi Melahatabla
-
- #81
Merhaba
Hepinize saglıklı, hayırlı geceler diliyorum.
Buraya onlarca konu acıyorum ve bana her zaman yardımcı olduğunuz için sizlere teşekkür ediyorum.
Bir aylık bebegi olan taze anneyim. 25 yaşındayım. Üniversite mezunu,öğretmenim. 2018 mezunuyum ama bugune kadar çalışmak için hiçbir şey yapmadım. Kpss de çalışmadım. Mezun oldum ve hemen eşimle evlendik. Ben de ileride olur, yaparım dedim. Evlilik oturmadan bebek istedik, hem de cok istedik. Hamileyken ders çalışırım dedim. Bulantı,evliliğe alışmak vs derken olmadı. Ama ben bu hayatta sadece tüketici olarak yaşamak istemiyorum. Bir şeyler yapmak istiyorum. Ancak çok girişken biri degilim. Bu sebeple gelecegimi kpss ye bağladım diyebilirim. Çünkü bunun dısında faydalı olmak için ne yapabilirim bilmiyorum gerçekten.
"Konu başlığı ile ilgisi nedir?" diyeceksiniz.
Şimdi ben anne olmanın bu kadar zor gelecegini hiç düşünmemiştim. Bebekle ders bile çalışırım sanmıştım. Her şey bebekten önceki gibi devam eder sanmıştım. Çok şükür bebegim zor bir bebek degil ve de sağlıklı. Allah isteyen herkese hayırlı ise nasip etsin. Sakın bana kızmayın evlat hasreti çekenler, çok büyük bir şükür sebebi, biliyorum.
Ama gece uykularımın bölünmesi, kişisel bakımı geçtim,bazen diş fırçalama için bile vakit kalmaması... Klasik şeyler,biliyorsunuz.Anneler biliyor işte . Bu durum bana agır geldi ve çok sarsıldım.Sanki bundan sonra ömür boyu yorgun ve kendine yetemeyen biri olarak kalacağım gibi hissediyorum . Neredeyse bebegime bile yetemeyecek kadar yorgun hissediyorum . Yarıda kalan hayallerime sonsuza kadar ara vermişim gibi .
Kısacası alışamadım ve çevreme sorduğum zaman, ilerde daha kolay olacak mı, dedigim zaman istisnasız hepsinin daha zor olacagını söylemesi beni iyice umutsuzluğa sürükledi. Sizce birkaç aya her şey daha zor mu olacak? Uykusuzluğa, yorgunluğa alışmayacak mıyım?
Burada böyle konu açan annelere kızardım içten içe. Hem kendi istedi hem şikayet ediyor derdim ama sizleri şimdi anlıyorum. Bu, asla şikayet degil. Evladım saglıklı ya binlerce şükür. Kokusu zaten her şeye yeter. Ama bebekle hayallerime devam edebilir miyim sizce? İleride birkaç aylık olunca daha mı zor olacak her şey?
Lütfen,morale çok ihtiyacım var
Kesinlikle katılıyorum. Ben de cocukken ezik büyütülmüş biri olarak şimdiden oğlum için bu konuda çok dikkatli olacagım diyorum. Bu arada bir yerde okumuştum "mukemmel anne degil iyi anne olun, sizin sevginiz bile yetişmesi için yeterli" şeklinde bir pasaj vardı. Yani mükemmel olmak imkansız ve olmaya çalışmak aşırı yorucu. Biz sevgi dolu iyi anneler olmak için çabalamaloyız. Her şeye yetişmemiz imkansız.Insan alışıyor ve zamanla yeni hayatına daha iyi uyum sağlıyor. Evet her yaşın kendine göre zorlukları vardır, ama sizde çocuğunuz daha iyi tanıdıkça üstünden geliyorsunuz. Benim iki çocuğum var ve bende bazen bunalıyorum. Mesele çocuklarin kendisi değil. Çocuklar için dünyayi yakarim yani. Ama hicbirsey istediğim gibi ağız tadıyla gibi yapamıyormusum gibi geliyor bazen. Herseye yetişiyorum derken aslında hicbirseyini tam yapamıyorum. Bu konuda kendimden de fazlasini beklememeyi öğrenmem gerekti. Cünkü kafamda herseyi 4/4 luk yapmak istiyorum. Yapamayınca yine kendimi sorguluyorum, halbuki elimden geleni yapıyorum. Allah hepimize sağlıkla bebegimizi büyütmek nasip etsin. Şu "Dünyanın en mutlu insanı benim" ve "Aman Allahim. Ben neyime güvenip anne oldum" gel gitleri başta daha çok yaşıyorsunuz. Kormayin. Zamanla alışıyorsunuz. Cok şey öğreniyorsunuz da. Ben mesela çocukkem dayak yerdim, cok eleştirilirdim. Ilk oğlum dünyaya geldi, ondan sonra nasıl bir ebeveyn olamak istediğimi de karar vermem gerekti. Cünkü ben çocukken hissettiğim gibi, çocuğumun hissetmesini istemedim. Yani kendi hikayenizde yolculuğun bir parçası oluyor aslında.
Selamlar :) Aslında brnim çevremde birkaç örnek var sürekli şikayet eden ve bunalan. Ben de hata edip onlardan destek bekledim moral anlamında. Onlar da daha zor olacagını, bunların en iyi günler oldugunu söylediler. En iyi günlerimde ben çıldırmak üzereyim ve zihnimde bu düşünceler. İşte beni dibe çeken bu oldu sanırım.16. Aydan selamlar
İlk önce derriinn bir nefes alın ve sakinleşmeye çalışın, aklınıza olumsuz düşünceleri getirmek yerine kucağınızdaki mucizenin başkalarının hayali olduğunu düşünerek ona bakarak gülümseyin. Henüz daha yeni annesiniz ve muhtemelen lohusa düşüncesinden tam olarak arınmış değilsiniz. Şu an toparlanma sürecindesiniz ve bebeğinizle birbirinizi yeni tanıyorsunuz, hayatınız tamamen değişti ve buna ayak uyduramamanız çok normal. Zamanla her şey yerli yerine oturmaya başlayacak ve o düzen bir şekilde oluşacak. Şu anda oğlum tam bağımsız olmasa da en azından kendi kendine oyalanabiliyor, aylar geçtikçe biraz biraz nefes almaya başladığınızı hissedeceksiniz. Ben şu anda ehliyet için uğraşıyorum mesela eşimle sürüş denemeleri yapabiliyorum, dışarı çıkıp arkadaşlarımla vakit geçirebiliyorum. Hepsi olacak ama zamanla. Şu anda yürümekte olduğunuz yolu yürümüş ve sizin hissettiklerinizi birebir hissetmiş, bunalmış işin içinden çıkamamış bir ton anne var burada. İnanın geçiyor ve siz bunun farkına bile varmıyorsunuz.
Ben o uyuyunca anca uyuyorum canım :) eşim de olmasa aç ve pislik içinde yaşarızOyy keske suan kucagimda o kadarcik bebek olsa da sevsem opsem uykum bolunse
Ben 2 tane buyuttum, bi basima yurtdisinda.
Yardima gelenim olmadigi icin bebegimi ana kucagina ya da oto koltuguna, kemerini takar yaninda dusumu alirdim-tabi su vs sicramayacak uzaklik birakarak.
Dislerimi kisisel bakimini da ayni sekikde hallederdim.
Uyurken de mekik ceker yemek vs hazirlardim.
Buyudukce daha tatli oluyorlar ya, guluyorlar filan.
Bugunlerin tadini cikart bence
Hesabım yok ama araştırıp bakıcam biraz. TeşekkürlerŞeymaçekici diye bir yazar var takibi öneririm. Kendisi matematik öğretmeni evden çalışıyor ama bakış açısı bizi o yoran insan ilişkilerini, bebek bakarken yaşadığı zorluklarınızın olağan olduğu ile ilgili mükemmeliyetöi bir bakış açısı olmadan anlatıyor. Beni çok rahatlatan bir üslubu var. Şermin yaşarın enerjisi enerjinizi çekiyorsa Şeyma hanım iyi gelecektir emin olun :)
Beni üzen bu günlerin zor geçmesi degil de ileride beni bundan da zor günlerin beklediğini söylemeleri.1 ay nedir ki? Daha dğnyaya alışmamış bir bebek, bebeğine alışmamış bir anne. Hayatın komple değişiyor, rutinin, alışkanlıkların bir anda rafa kalkıyor. Çok normal kötü hissedilmesi. İlk 3-4 ay zaten düzen oluşturma çabasıyla geçiyor, sonra yavaş yavaş alışılıyor.
geçiyor merak etme 4 ay sonra kismen daha rahat olacaksinHaha aynen şuan bir nevi süt makinesi gibiyim. Bu da zevkli tabi ama bazen yorucu oluyor. Uyumak için kullanıyor resmen beni oğlumben de sizin gibiydim hamilelikte. Bir de bi an once gelsin diye çok sabırsızdım. Ne hayallerim vardı ama şimdi dişimi zor fırçalıyorum
Bu sorunları aşmana cok sevindim :) evet, bir de sürekli yorum yapmaları yok mu. Benimki emdiği halde kv mama ver de kilo alsın diyor. Bunun gibi saçma sapan bir sürü kişi ve yorumlar...Ah kuzum sende kendimi gördüm
Bebek sahibi olmak için çok uğraştık biz..
tüp bebek yaparak 25 yaşımda anne oldum
Okadar çocuk sahibi olmak istememe rağmen bebek doğduktan sonra herşey den kistlandigimi düşünüyordum..
Uyku yok, gazkolik bir bebek, yardım eden kimse yok, sütum yetersiz geldi mama vereyim derken, benim bozuk olan psikolojim dahada bozuldu
Birde yetmiyormuş gibi çevremde bebege bakamıyorsun diyen kişiler mi dersin ima edenlermi dersin (hepsini Allah'a havale ettim)
Neyseki kendimi toparladım ve ben bu lafları hepsine yedirecegim dedim ilk işim psikolojimi düzeltip lohusa depresyonundan çıkmak oldu..
Zamanla uykusuzluğa da alıştım hiç uyumadan ayakta durmaya da alıştım bebeğim maşallah her ay alması gereken kilonun üstüne çıktı böyle böyle lohisaliktan çıktım..
Yani kısacası yaşadıkların ve düşündüklerin çok normal.. kendini suçlamanda ilk annelik duygusu(bebegime yetemiyorum) diyen anne en iyi annedir çünkü anneler hep elinden gelenin en fazlasını yapar ve yinede yetemediğini düşünür..
Ben o uyuyunca anca uyuyorum canım :) eşim de olmasa aç ve pislik içinde yaşarızgüzel ve tatlılar ama tamamen sana bagımlı olmaları ve ağlamaları nedeniyle çaresiz kalmak insanı bunaltıyor. Yani bunalıma itiyor. tabiki her şeye rağmen cok güzel, Allah isteyenlere hayırlısı ile nasip etsin. Şükür saglıklı. Ama psikolojik olarak desteğe ihtiyacım var.
Ay cok güldüm buna :)Amaaan boşver bende senin gibi yorgun annelerdenim, 2 buçuk yaşında ve şu an osura osura dolanıyorsaat de 2 buçuk kendi de 2 buçuk gördüğün gibi
Alışacaksın ve hatta uykunu alacak dinlenmiş bile kalkacaksın, yenidoğan sık uyanır gece emer, gaz sancısı olur vs. Bir kaç aya uykusu derinleşir az uyanır sen de dinlenmiş olursun ve hatta derdini anlayacağın için herşey kolay olacak.. Herkes bilirkişi, sen kendi düzenini kuracaksın.. Sağlıcakla büyüt..Çevremdeki herkes beni daha da dibe itmek için konusuyor gibi. Hani biri de desin ki bu birkaç sonra alılacaksın, daha kolay gelecek. Ama herkes diyor ki bu zamanları arayacaksın. Şimdi emzir, uyut çok kolay. Oysa ben bu hayatta uykuya aşırı düşkün biri olarak hayatımda ilk kez geceleri üç dört defa kalkıyorum. Aşırı zor geliyor. İleride alışacaksın demelerini bekliyorum. Kimse demiyor. Ama bunu duymaya çık ihtiyacım var.
Canim benim ikizleerim var inanılmaz zor ilk 1 yil belki birşey yapamassin ama biraz ayaklanip belki kendi kendine oyun oynar seviyeye geldiğinde birşeyler olavaikir5Merhaba
Hepinize saglıklı, hayırlı geceler diliyorum.
Buraya onlarca konu acıyorum ve bana her zaman yardımcı olduğunuz için sizlere teşekkür ediyorum.
Bir aylık bebegi olan taze anneyim. 25 yaşındayım. Üniversite mezunu,öğretmenim. 2018 mezunuyum ama bugune kadar çalışmak için hiçbir şey yapmadım. Kpss de çalışmadım. Mezun oldum ve hemen eşimle evlendik. Ben de ileride olur, yaparım dedim. Evlilik oturmadan bebek istedik, hem de cok istedik. Hamileyken ders çalışırım dedim. Bulantı,evliliğe alışmak vs derken olmadı. Ama ben bu hayatta sadece tüketici olarak yaşamak istemiyorum. Bir şeyler yapmak istiyorum. Ancak çok girişken biri degilim. Bu sebeple gelecegimi kpss ye bağladım diyebilirim. Çünkü bunun dısında faydalı olmak için ne yapabilirim bilmiyorum gerçekten.
"Konu başlığı ile ilgisi nedir?" diyeceksiniz.
Şimdi ben anne olmanın bu kadar zor gelecegini hiç düşünmemiştim. Bebekle ders bile çalışırım sanmıştım. Her şey bebekten önceki gibi devam eder sanmıştım. Çok şükür bebegim zor bir bebek degil ve de sağlıklı. Allah isteyen herkese hayırlı ise nasip etsin. Sakın bana kızmayın evlat hasreti çekenler, çok büyük bir şükür sebebi, biliyorum.
Ama gece uykularımın bölünmesi, kişisel bakımı geçtim,bazen diş fırçalama için bile vakit kalmaması... Klasik şeyler,biliyorsunuz.Anneler biliyor işte . Bu durum bana agır geldi ve çok sarsıldım.Sanki bundan sonra ömür boyu yorgun ve kendine yetemeyen biri olarak kalacağım gibi hissediyorum . Neredeyse bebegime bile yetemeyecek kadar yorgun hissediyorum . Yarıda kalan hayallerime sonsuza kadar ara vermişim gibi .
Kısacası alışamadım ve çevreme sorduğum zaman, ilerde daha kolay olacak mı, dedigim zaman istisnasız hepsinin daha zor olacagını söylemesi beni iyice umutsuzluğa sürükledi. Sizce birkaç aya her şey daha zor mu olacak? Uykusuzluğa, yorgunluğa alışmayacak mıyım?
Burada böyle konu açan annelere kızardım içten içe. Hem kendi istedi hem şikayet ediyor derdim ama sizleri şimdi anlıyorum. Bu, asla şikayet degil. Evladım saglıklı ya binlerce şükür. Kokusu zaten her şeye yeter. Ama bebekle hayallerime devam edebilir miyim sizce? İleride birkaç aylık olunca daha mı zor olacak her şey?
Lütfen,morale çok ihtiyacım var
Eskisi gibi olması ile anneligin zor gelmesi ne alaka bu kısmı acıklar mısınız?Hem diyorsun ki bebekten sonra eskisi gibi olacak sanmıştım, hem de buradaki annelere sitem ediyor diye kızardım. Bu kadar da bahanelerin arkasına saklananı ilk defa gördüm burda. Kendinizi kandırmayı bırakın bence. Bebek dünyanın en güzel duygusu annelik muhteşem bir olay ama biz de bilirdik mezun olur olmaz evlenip çocuk doğurmayı onlara daha iyi bir gelecek kurmak çalışan güçlü anneleri olmak için bekledik. Bence bir an önce silkelenin ve kpssye hazırlanın o kadar yıl boşuna mı okudunuz?
Teşekkürler, inşallah dediginiz gibi olacağına inanıyorumAlışacaksın ve hatta uykunu alacak dinlenmiş bile kalkacaksın, yenidoğan sık uyanır gece emer, gaz sancısı olur vs. Bir kaç aya uykusu derinleşir az uyanır sen de dinlenmiş olursun ve hatta derdini anlayacağın için herşey kolay olacak.. Herkes bilirkişi, sen kendi düzenini kuracaksın.. Sağlıcakla büyüt..
Ay ben de uyuz oluyorum hani hiç mi umut yok diyorum. Ben de hep aksine inandım ama kendimi kandırmak da istemedim o yüzden burada konu açtım. İyi ki de açmışım. Benim bebiş çok sık uyanmadığı halde ben böyleyim bi de:) benimki annesini biliyor demek ki yormak istemiyorBen şu bugunler iyi gunlerin ilerde daha zorlancaksın diyenlere uyuz olarak gecirdim o gunleri. Bana gore buyudukce daha kolay olacakti cunku oyle de oldu.
İlk zamanlar hep kucaktaydi bileklerim inciniyordu mesela kucak durumu azaldikca bitti.
İlk zamanlar asiri uyanıyordu buyudukce tabi bu iki sene aldi o da bitti.
İlk zamanlar yuruyemiyor emeklerken tutunup düşüyordu hep e buyudu o da bitti.
İlk zamanlar laftan ne kadar anlayabilir minicik bebek ama sonra oluru olmazi anlıyor. Yani hersey büyüdükçe iyi oluyor inanBunu gecede 15-18 kez uyanan bi cocuk annesi olarak yaziyorum hepsi gecti gitti.
He yemek yapmak vs yapabilirsin belki ama suan sınav calismak icin doğru zaman degil bence. Onu ancak seneye yapabilirsin.
Ama buyudukce daha zor olucak diyenleri dinleme. Hepsinin en az iki cocugu oluyor genelde:) demekki hersey o kadar muthis zor degil ki ikinci düşünülüyor :)
Oglum 3 yasinda kismetse 2. Geliyor bizimdeİnan hepsi gecicek demeye geldim.
Sanırım tamamen son buldu diye bir telaşa girdim. Yoksa acelem yok aslında.Şimdi bebeğinize odaklanın kpss yi önceden düşünecektiniz daha onun çok huyu değişir çok uykusuz da kalabilirsin ama her şey rayına oturur merak etme en kötü ihtimalle 3 yaşına gelir kreşe verirsiniz siz de kpss ye hazırlanırsınız moralinizi bozmayın
Çok teşekkür ediyorum. Çok iyi geldi yorumunuz. :)Hayir, bence buyudukce daha da zorlasmiyor cunku sen bas etmeyi, sabretmeyi, cozum bulmayi yavas yavas ogreniyorsun. Sorunlar degisiyor sen de degisiyorsun beraberinde. Insaniz. Temel ihtiyaclarimiz karsilanmadan zorluklar bas etmemiz mumkun degil. Uykusuz, ac, mutsuz bir insanin ne kendine ne anne olarak bebegibe faydasi dokunur. Buyudukce uykuları duzene girecek, onunla ortak birseyler yapmaya baslayacaksin, bu seni mutlu edecek, soylediklerine tepki vermeye, seni anlamaya basladigu zaman ise artik bas etmeyi öğreneceksin. Ben de iki cocuk annesi bir ogretmenim. Buyuk oglum 2,5 yasinda, kucugum ise henuz 7 aylik. Buyuk oglum asiri zor bir bebekti. Kolikti. Aylarca agladi, hala aglar. Birseyi isteme sekli o. Su bile isterken sesi aglamakla normal konusmak arasi. Onun uykusunun duzene girmesiyle, dislerinin de cikmasiyla artik her sey biraz daha eglenceli bir hal aldi. O yuzden ikinci bebegim dunyaya geldiginde ben nereye dustum boyle sokunu yasamadim. Gecici oldugunun farkindaydim. Her donem farkli zorluklari var ama hepsi gecici. Sen once kendi ruh sagligini, beden sagligini korumaya calis. Lohusalik cok baska birsey. Su anki dusuncelerin ileride zayiflayacak. Kendini karamsarliga verme. O uyudukca uyu. Elbette hayallerini gerceklestirebilirsin. Bir iki yil gec olsun, birsey kaybetmezsin. Bebeginle olmanin tadini cikar simdilik
Kızllacak birşey yok gayet iyi anlıyorum benim minikte 9 aylık oldu yorgunluk kemik ağrısı çok olurdu birde yetmezmiş gibi habire misafir lohusa görmesi yok bebek görmesi yok bilmem ne hepsi için hazırlık sana tavsiyem kendine yüklenme sen annesin birde hamileyken kullandığın vitaminlere bir süre devam et daha iyi hissedeceksin bebeğinde uyku eğitimi ver ozaman dahada rahatlamış hissedeceksin birde gülmeye tepki vermeye başladığı keyiflenip o sıkıntıları unutup gideceksin emin ol anne deneye bir başlasın oo sevincinden uçacaksın san gülecek sana gelmek istiycek oo daha ne halleri uyku eğitimi verdikten sonra sınavada çalışmaya vaktin bol kalır geç yatırma akşamı erkene almaya çalış yavaş yavaş sonra gece boyu o uyur sende ders yaparsın inşallah yavrunla hayırlı mutlu günleriniz var önünüzde :)))Merhaba
Hepinize saglıklı, hayırlı geceler diliyorum.
Buraya onlarca konu acıyorum ve bana her zaman yardımcı olduğunuz için sizlere teşekkür ediyorum.
Bir aylık bebegi olan taze anneyim. 25 yaşındayım. Üniversite mezunu,öğretmenim. 2018 mezunuyum ama bugune kadar çalışmak için hiçbir şey yapmadım. Kpss de çalışmadım. Mezun oldum ve hemen eşimle evlendik. Ben de ileride olur, yaparım dedim. Evlilik oturmadan bebek istedik, hem de cok istedik. Hamileyken ders çalışırım dedim. Bulantı,evliliğe alışmak vs derken olmadı. Ama ben bu hayatta sadece tüketici olarak yaşamak istemiyorum. Bir şeyler yapmak istiyorum. Ancak çok girişken biri degilim. Bu sebeple gelecegimi kpss ye bağladım diyebilirim. Çünkü bunun dısında faydalı olmak için ne yapabilirim bilmiyorum gerçekten.
"Konu başlığı ile ilgisi nedir?" diyeceksiniz.
Şimdi ben anne olmanın bu kadar zor gelecegini hiç düşünmemiştim. Bebekle ders bile çalışırım sanmıştım. Her şey bebekten önceki gibi devam eder sanmıştım. Çok şükür bebegim zor bir bebek degil ve de sağlıklı. Allah isteyen herkese hayırlı ise nasip etsin. Sakın bana kızmayın evlat hasreti çekenler, çok büyük bir şükür sebebi, biliyorum.
Ama gece uykularımın bölünmesi, kişisel bakımı geçtim,bazen diş fırçalama için bile vakit kalmaması... Klasik şeyler,biliyorsunuz.Anneler biliyor işte . Bu durum bana agır geldi ve çok sarsıldım.Sanki bundan sonra ömür boyu yorgun ve kendine yetemeyen biri olarak kalacağım gibi hissediyorum . Neredeyse bebegime bile yetemeyecek kadar yorgun hissediyorum . Yarıda kalan hayallerime sonsuza kadar ara vermişim gibi .
Kısacası alışamadım ve çevreme sorduğum zaman, ilerde daha kolay olacak mı, dedigim zaman istisnasız hepsinin daha zor olacagını söylemesi beni iyice umutsuzluğa sürükledi. Sizce birkaç aya her şey daha zor mu olacak? Uykusuzluğa, yorgunluğa alışmayacak mıyım?
Burada böyle konu açan annelere kızardım içten içe. Hem kendi istedi hem şikayet ediyor derdim ama sizleri şimdi anlıyorum. Bu, asla şikayet degil. Evladım saglıklı ya binlerce şükür. Kokusu zaten her şeye yeter. Ama bebekle hayallerime devam edebilir miyim sizce? İleride birkaç aylık olunca daha mı zor olacak her şey?
Lütfen,morale çok ihtiyacım var
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?