İnsnalara çocukların bireyselleşmesi zor geliyor. 6-8 ay aradı başladı bizim itirazlar, istekler ama yinr öyle dikkat çekici değildi. Şu an 15 aylık, konuşmuyor ama derdini anlatıyor. Artık yemek istemediği zmaan bitti diyemiyor ama ellerini açıp biii diyor. Bugün sabahın köüinde kalkmış naaaaa diyor, nar istiyormuşDarısı başıma o halde :)
Herkes aynı dertten muzdarip olmuş demek ki zamanında.
Ben devlet beni emeksiz atasın mı dedim? Ayrıca o sizin görüşünüz ben iş bulmak için okumadım. Kendimi geliştirmek için okudum. Hiç de boşuna degil çünkü bu bilgileri kimseye olmasa oğluma aktarır eğitimli bir anne olmuş olurum. Sizin gibi düşünenleri de ben yanlış buluyorum.Bebeğim yok ama çok yakından gözlemledim. Bebek size muhtaçken 2 saatte bir emzirmek altını alma gerekiyorken daha gündüz ve gecenin farkını bilemediği için uykusu düzenli değilken sarılık vs gorulebilirken başka ne yapmayı umuyordunuz ders vs rafa kaldırin şimdilik bebeğe odaklanin büyüyünce elbet böyle olmayacak giderek sizden bagimsizlasacak
Ayrıca herkes seçimlerinin sonucunu yaşar üniv okuyup sonra hiç çaba göstermeyip devletin sizı atamasını mi bekliyordunuz? Benim de böyle olan arkadaşlarım var bana göre boş yere 4 yıl üni okudular liseden sonra direkt evlenselerdi maddi manevi yük olmasalardı
Derdini anlatamayınca sinirlenme olayını duymuştum :)İnsnalara çocukların bireyselleşmesi zor geliyor. 6-8 ay aradı başladı bizim itirazlar, istekler ama yinr öyle dikkat çekici değildi. Şu an 15 aylık, konuşmuyor ama derdini anlatıyor. Artık yemek istemediği zmaan bitti diyemiyor ama ellerini açıp biii diyor. Bugün sabahın köüinde kalkmış naaaaa diyor, nar istiyormuşne dediğini anlamayınca da sinir küpü beyefendi ama daha bağımsız ve bireysel eskiye göre. Büyüdükçe geçecek elbette her şey.
Şuan 3,5 aylık anneyim benimkide uyumuyoBenim bebeğim hiç emip uyumazdı. Büyüdukce kolaylaştı. Gece uykuları uzadı. Küçükken gece sık uyanıyorlar. Büyüdukce gece uykuları artıyor. Moralini bozmayın kızın.
Mesajınızı iki kere okudum, ikinci kez mi cevap veriyorum bilmiyorum. Gerçekten cok iyi geldi. Son olarak da dualarınıza içten Amin diyorumhayırlı bir evlat olur inşallah bebişin
Öncelikle hayırlı ugurlu olsunMerhaba
Hepinize saglıklı, hayırlı geceler diliyorum.
Buraya onlarca konu acıyorum ve bana her zaman yardımcı olduğunuz için sizlere teşekkür ediyorum.
Bir aylık bebegi olan taze anneyim. 25 yaşındayım. Üniversite mezunu,öğretmenim. 2018 mezunuyum ama bugune kadar çalışmak için hiçbir şey yapmadım. Kpss de çalışmadım. Mezun oldum ve hemen eşimle evlendik. Ben de ileride olur, yaparım dedim. Evlilik oturmadan bebek istedik, hem de cok istedik. Hamileyken ders çalışırım dedim. Bulantı,evliliğe alışmak vs derken olmadı. Ama ben bu hayatta sadece tüketici olarak yaşamak istemiyorum. Bir şeyler yapmak istiyorum. Ancak çok girişken biri degilim. Bu sebeple gelecegimi kpss ye bağladım diyebilirim. Çünkü bunun dısında faydalı olmak için ne yapabilirim bilmiyorum gerçekten.
"Konu başlığı ile ilgisi nedir?" diyeceksiniz.
Şimdi ben anne olmanın bu kadar zor gelecegini hiç düşünmemiştim. Bebekle ders bile çalışırım sanmıştım. Her şey bebekten önceki gibi devam eder sanmıştım. Çok şükür bebegim zor bir bebek degil ve de sağlıklı. Allah isteyen herkese hayırlı ise nasip etsin. Sakın bana kızmayın evlat hasreti çekenler, çok büyük bir şükür sebebi, biliyorum.
Ama gece uykularımın bölünmesi, kişisel bakımı geçtim,bazen diş fırçalama için bile vakit kalmaması... Klasik şeyler,biliyorsunuz.Anneler biliyor işte . Bu durum bana agır geldi ve çok sarsıldım.Sanki bundan sonra ömür boyu yorgun ve kendine yetemeyen biri olarak kalacağım gibi hissediyorum . Neredeyse bebegime bile yetemeyecek kadar yorgun hissediyorum . Yarıda kalan hayallerime sonsuza kadar ara vermişim gibi .
Kısacası alışamadım ve çevreme sorduğum zaman, ilerde daha kolay olacak mı, dedigim zaman istisnasız hepsinin daha zor olacagını söylemesi beni iyice umutsuzluğa sürükledi. Sizce birkaç aya her şey daha zor mu olacak? Uykusuzluğa, yorgunluğa alışmayacak mıyım?
Burada böyle konu açan annelere kızardım içten içe. Hem kendi istedi hem şikayet ediyor derdim ama sizleri şimdi anlıyorum. Bu, asla şikayet degil. Evladım saglıklı ya binlerce şükür. Kokusu zaten her şeye yeter. Ama bebekle hayallerime devam edebilir miyim sizce? İleride birkaç aylık olunca daha mı zor olacak her şey?
Lütfen,morale çok ihtiyacım var
Bebisin daha çok küçük sağlıkla büyüt. Ileriki aylarda daha da zorlanacaksin diş çıkaracak vs. 2 yaşına doğru nispeten rahatlarsın. Evet zor çok zor ama sabırla sevgiyle büyüyecek.Merhaba
Hepinize saglıklı, hayırlı geceler diliyorum.
Buraya onlarca konu acıyorum ve bana her zaman yardımcı olduğunuz için sizlere teşekkür ediyorum.
Bir aylık bebegi olan taze anneyim. 25 yaşındayım. Üniversite mezunu,öğretmenim. 2018 mezunuyum ama bugune kadar çalışmak için hiçbir şey yapmadım. Kpss de çalışmadım. Mezun oldum ve hemen eşimle evlendik. Ben de ileride olur, yaparım dedim. Evlilik oturmadan bebek istedik, hem de cok istedik. Hamileyken ders çalışırım dedim. Bulantı,evliliğe alışmak vs derken olmadı. Ama ben bu hayatta sadece tüketici olarak yaşamak istemiyorum. Bir şeyler yapmak istiyorum. Ancak çok girişken biri degilim. Bu sebeple gelecegimi kpss ye bağladım diyebilirim. Çünkü bunun dısında faydalı olmak için ne yapabilirim bilmiyorum gerçekten.
"Konu başlığı ile ilgisi nedir?" diyeceksiniz.
Şimdi ben anne olmanın bu kadar zor gelecegini hiç düşünmemiştim. Bebekle ders bile çalışırım sanmıştım. Her şey bebekten önceki gibi devam eder sanmıştım. Çok şükür bebegim zor bir bebek degil ve de sağlıklı. Allah isteyen herkese hayırlı ise nasip etsin. Sakın bana kızmayın evlat hasreti çekenler, çok büyük bir şükür sebebi, biliyorum.
Ama gece uykularımın bölünmesi, kişisel bakımı geçtim,bazen diş fırçalama için bile vakit kalmaması... Klasik şeyler,biliyorsunuz.Anneler biliyor işte . Bu durum bana agır geldi ve çok sarsıldım.Sanki bundan sonra ömür boyu yorgun ve kendine yetemeyen biri olarak kalacağım gibi hissediyorum . Neredeyse bebegime bile yetemeyecek kadar yorgun hissediyorum . Yarıda kalan hayallerime sonsuza kadar ara vermişim gibi .
Kısacası alışamadım ve çevreme sorduğum zaman, ilerde daha kolay olacak mı, dedigim zaman istisnasız hepsinin daha zor olacagını söylemesi beni iyice umutsuzluğa sürükledi. Sizce birkaç aya her şey daha zor mu olacak? Uykusuzluğa, yorgunluğa alışmayacak mıyım?
Burada böyle konu açan annelere kızardım içten içe. Hem kendi istedi hem şikayet ediyor derdim ama sizleri şimdi anlıyorum. Bu, asla şikayet degil. Evladım saglıklı ya binlerce şükür. Kokusu zaten her şeye yeter. Ama bebekle hayallerime devam edebilir miyim sizce? İleride birkaç aylık olunca daha mı zor olacak her şey?
Lütfen,morale çok ihtiyacım var
Bu bir ekip işi. Önce ailem çok destek oldu. Şimdi hem ailem hem eşim. Yalniz yaptim başardım.diyecek.kadar kolay değil. Herkes bir yandandestek olunca oluyor canim.O süreci de anlatabilir misin. :) cok ihtiyacım var. Bu arada tabrik ederim
Aslında son buluyor özellikle de zor bir bebekse ben şimdi bebeğimle doğru dürüst çat bile içemiyorum değil ki ders çalışayım :/Sanırım tamamen son buldu diye bir telaşa girdim. Yoksa acelem yok aslında.
merhaba, 3 yasinda kizim var. ve yanliziz. esim kizim ve ben. spiral taktirmaya da kizimla gittim. disciye de. mr cekimine de. sadece bir defa sevgili kayinvalideme biraktim, orda da cenazem vardi. size tek tavsiyem, uyku egitimi verin. lutfen uyku egitimi verin. ben kizimi uyuttum esimle keyif yapiyorum suan. kizim kendi odasinda uyuyor, bizde esimle sarmas dolas uyuyoruz. bazem isterse geliyor aramiza kelebegim:) 6 haftalikken uyku egitimine basladim. o gundur odasinda uyur. guzel uyuyan cocuk, guzel yer ve daha hasta oluyor kanaatimce.Merhaba
Hepinize saglıklı, hayırlı geceler diliyorum.
Buraya onlarca konu acıyorum ve bana her zaman yardımcı olduğunuz için sizlere teşekkür ediyorum.
Bir aylık bebegi olan taze anneyim. 25 yaşındayım. Üniversite mezunu,öğretmenim. 2018 mezunuyum ama bugune kadar çalışmak için hiçbir şey yapmadım. Kpss de çalışmadım. Mezun oldum ve hemen eşimle evlendik. Ben de ileride olur, yaparım dedim. Evlilik oturmadan bebek istedik, hem de cok istedik. Hamileyken ders çalışırım dedim. Bulantı,evliliğe alışmak vs derken olmadı. Ama ben bu hayatta sadece tüketici olarak yaşamak istemiyorum. Bir şeyler yapmak istiyorum. Ancak çok girişken biri degilim. Bu sebeple gelecegimi kpss ye bağladım diyebilirim. Çünkü bunun dısında faydalı olmak için ne yapabilirim bilmiyorum gerçekten.
"Konu başlığı ile ilgisi nedir?" diyeceksiniz.
Şimdi ben anne olmanın bu kadar zor gelecegini hiç düşünmemiştim. Bebekle ders bile çalışırım sanmıştım. Her şey bebekten önceki gibi devam eder sanmıştım. Çok şükür bebegim zor bir bebek degil ve de sağlıklı. Allah isteyen herkese hayırlı ise nasip etsin. Sakın bana kızmayın evlat hasreti çekenler, çok büyük bir şükür sebebi, biliyorum.
Ama gece uykularımın bölünmesi, kişisel bakımı geçtim,bazen diş fırçalama için bile vakit kalmaması... Klasik şeyler,biliyorsunuz.Anneler biliyor işte . Bu durum bana agır geldi ve çok sarsıldım.Sanki bundan sonra ömür boyu yorgun ve kendine yetemeyen biri olarak kalacağım gibi hissediyorum . Neredeyse bebegime bile yetemeyecek kadar yorgun hissediyorum . Yarıda kalan hayallerime sonsuza kadar ara vermişim gibi .
Kısacası alışamadım ve çevreme sorduğum zaman, ilerde daha kolay olacak mı, dedigim zaman istisnasız hepsinin daha zor olacagını söylemesi beni iyice umutsuzluğa sürükledi. Sizce birkaç aya her şey daha zor mu olacak? Uykusuzluğa, yorgunluğa alışmayacak mıyım?
Burada böyle konu açan annelere kızardım içten içe. Hem kendi istedi hem şikayet ediyor derdim ama sizleri şimdi anlıyorum. Bu, asla şikayet degil. Evladım saglıklı ya binlerce şükür. Kokusu zaten her şeye yeter. Ama bebekle hayallerime devam edebilir miyim sizce? İleride birkaç aylık olunca daha mı zor olacak her şey?
Lütfen,morale çok ihtiyacım var
Ayni durumdayız bende mezun olunca hemen evlendim bebek oldu sımdı kızım bir Bucuk yasında evde kpss calısıyorum oldugu kadar atanmadan evlendıgıme bin pismanımMerhaba
Hepinize saglıklı, hayırlı geceler diliyorum.
Buraya onlarca konu acıyorum ve bana her zaman yardımcı olduğunuz için sizlere teşekkür ediyorum.
Bir aylık bebegi olan taze anneyim. 25 yaşındayım. Üniversite mezunu,öğretmenim. 2018 mezunuyum ama bugune kadar çalışmak için hiçbir şey yapmadım. Kpss de çalışmadım. Mezun oldum ve hemen eşimle evlendik. Ben de ileride olur, yaparım dedim. Evlilik oturmadan bebek istedik, hem de cok istedik. Hamileyken ders çalışırım dedim. Bulantı,evliliğe alışmak vs derken olmadı. Ama ben bu hayatta sadece tüketici olarak yaşamak istemiyorum. Bir şeyler yapmak istiyorum. Ancak çok girişken biri degilim. Bu sebeple gelecegimi kpss ye bağladım diyebilirim. Çünkü bunun dısında faydalı olmak için ne yapabilirim bilmiyorum gerçekten.
"Konu başlığı ile ilgisi nedir?" diyeceksiniz.
Şimdi ben anne olmanın bu kadar zor gelecegini hiç düşünmemiştim. Bebekle ders bile çalışırım sanmıştım. Her şey bebekten önceki gibi devam eder sanmıştım. Çok şükür bebegim zor bir bebek degil ve de sağlıklı. Allah isteyen herkese hayırlı ise nasip etsin. Sakın bana kızmayın evlat hasreti çekenler, çok büyük bir şükür sebebi, biliyorum.
Ama gece uykularımın bölünmesi, kişisel bakımı geçtim,bazen diş fırçalama için bile vakit kalmaması... Klasik şeyler,biliyorsunuz.Anneler biliyor işte . Bu durum bana agır geldi ve çok sarsıldım.Sanki bundan sonra ömür boyu yorgun ve kendine yetemeyen biri olarak kalacağım gibi hissediyorum . Neredeyse bebegime bile yetemeyecek kadar yorgun hissediyorum . Yarıda kalan hayallerime sonsuza kadar ara vermişim gibi .
Kısacası alışamadım ve çevreme sorduğum zaman, ilerde daha kolay olacak mı, dedigim zaman istisnasız hepsinin daha zor olacagını söylemesi beni iyice umutsuzluğa sürükledi. Sizce birkaç aya her şey daha zor mu olacak? Uykusuzluğa, yorgunluğa alışmayacak mıyım?
Burada böyle konu açan annelere kızardım içten içe. Hem kendi istedi hem şikayet ediyor derdim ama sizleri şimdi anlıyorum. Bu, asla şikayet degil. Evladım saglıklı ya binlerce şükür. Kokusu zaten her şeye yeter. Ama bebekle hayallerime devam edebilir miyim sizce? İleride birkaç aylık olunca daha mı zor olacak her şey?
Lütfen,morale çok ihtiyacım var
Alışacaksın canım hiç merak etme ..ben de senin gibi olmustum hatta bir ara sanki bebek benim değilmiş de Birgün gelip gerçek sahibi alacakmış gibi hissediyordum .Çevremdeki herkes beni daha da dibe itmek için konusuyor gibi. Hani biri de desin ki bu birkaç sonra alılacaksın, daha kolay gelecek. Ama herkes diyor ki bu zamanları arayacaksın. Şimdi emzir, uyut çok kolay. Oysa ben bu hayatta uykuya aşırı düşkün biri olarak hayatımda ilk kez geceleri üç dört defa kalkıyorum. Aşırı zor geliyor. İleride alışacaksın demelerini bekliyorum. Kimse demiyor. Ama bunu duymaya çık ihtiyacım var.
İleride zor olmayacak sadece bı altı ay sabredin sonra size gülecek gözünüzün içine bakacak çok mutlu olacaksınız (ben iki çocuk annesiyim 8 ve 13yasinda) bu günlerin tadını çıkarın uykusu düzene girince herşeyi yaparsınız merak etmeyin Rabbim hayırlı ömür versin evladinizaMerhaba
Hepinize saglıklı, hayırlı geceler diliyorum.
Buraya onlarca konu acıyorum ve bana her zaman yardımcı olduğunuz için sizlere teşekkür ediyorum.
Bir aylık bebegi olan taze anneyim. 25 yaşındayım. Üniversite mezunu,öğretmenim. 2018 mezunuyum ama bugune kadar çalışmak için hiçbir şey yapmadım. Kpss de çalışmadım. Mezun oldum ve hemen eşimle evlendik. Ben de ileride olur, yaparım dedim. Evlilik oturmadan bebek istedik, hem de cok istedik. Hamileyken ders çalışırım dedim. Bulantı,evliliğe alışmak vs derken olmadı. Ama ben bu hayatta sadece tüketici olarak yaşamak istemiyorum. Bir şeyler yapmak istiyorum. Ancak çok girişken biri degilim. Bu sebeple gelecegimi kpss ye bağladım diyebilirim. Çünkü bunun dısında faydalı olmak için ne yapabilirim bilmiyorum gerçekten.
"Konu başlığı ile ilgisi nedir?" diyeceksiniz.
Şimdi ben anne olmanın bu kadar zor gelecegini hiç düşünmemiştim. Bebekle ders bile çalışırım sanmıştım. Her şey bebekten önceki gibi devam eder sanmıştım. Çok şükür bebegim zor bir bebek degil ve de sağlıklı. Allah isteyen herkese hayırlı ise nasip etsin. Sakın bana kızmayın evlat hasreti çekenler, çok büyük bir şükür sebebi, biliyorum.
Ama gece uykularımın bölünmesi, kişisel bakımı geçtim,bazen diş fırçalama için bile vakit kalmaması... Klasik şeyler,biliyorsunuz.Anneler biliyor işte . Bu durum bana agır geldi ve çok sarsıldım.Sanki bundan sonra ömür boyu yorgun ve kendine yetemeyen biri olarak kalacağım gibi hissediyorum . Neredeyse bebegime bile yetemeyecek kadar yorgun hissediyorum . Yarıda kalan hayallerime sonsuza kadar ara vermişim gibi .
Kısacası alışamadım ve çevreme sorduğum zaman, ilerde daha kolay olacak mı, dedigim zaman istisnasız hepsinin daha zor olacagını söylemesi beni iyice umutsuzluğa sürükledi. Sizce birkaç aya her şey daha zor mu olacak? Uykusuzluğa, yorgunluğa alışmayacak mıyım?
Burada böyle konu açan annelere kızardım içten içe. Hem kendi istedi hem şikayet ediyor derdim ama sizleri şimdi anlıyorum. Bu, asla şikayet degil. Evladım saglıklı ya binlerce şükür. Kokusu zaten her şeye yeter. Ama bebekle hayallerime devam edebilir miyim sizce? İleride birkaç aylık olunca daha mı zor olacak her şey?
Lütfen,morale çok ihtiyacım var
Fikrinize hiç katilmiyorum madem evlenecek kocanın eline bakacak liseyide okumasin o zaman,kızlarımızı okutmaliyiz meslek sahibi olmalılar ortaokul mezunuyum iki kızıma faydam yok çok üzülüyorum bu konuda .Bebeğim yok ama çok yakından gözlemledim. Bebek size muhtaçken 2 saatte bir emzirmek altını alma gerekiyorken daha gündüz ve gecenin farkını bilemediği için uykusu düzenli değilken sarılık vs gorulebilirken başka ne yapmayı umuyordunuz ders vs rafa kaldırin şimdilik bebeğe odaklanin büyüyünce elbet böyle olmayacak giderek sizden bagimsizlasacak
Ayrıca herkes seçimlerinin sonucunu yaşar üniv okuyup sonra hiç çaba göstermeyip devletin sizı atamasını mi bekliyordunuz? Benim de böyle olan arkadaşlarım var bana göre boş yere 4 yıl üni okudular liseden sonra direkt evlenselerdi maddi manevi yük olmasalardı
Bizim de ilk aylar çok zordu. 3. Aydan sonra gece uykusu belirginleşti o uyuduktan sonraki vakit benim tabi ara rahat uyanıp emiyor ama ilk aylarla kıyaslanamaz . Ben de bunlar iyi günlerin dediklerinde çok korkmuştum başta. Ama büyüdükçe benim içim daha kolay oldu. Hatta can yoldaşı gibi birşey:) Ders de çalışılıyor sadece kısıtlı vakitleri daha etkin kullanmak gerekiyor daha planlı olmak vs.Merhaba
Hepinize saglıklı, hayırlı geceler diliyorum.
Buraya onlarca konu acıyorum ve bana her zaman yardımcı olduğunuz için sizlere teşekkür ediyorum.
Bir aylık bebegi olan taze anneyim. 25 yaşındayım. Üniversite mezunu,öğretmenim. 2018 mezunuyum ama bugune kadar çalışmak için hiçbir şey yapmadım. Kpss de çalışmadım. Mezun oldum ve hemen eşimle evlendik. Ben de ileride olur, yaparım dedim. Evlilik oturmadan bebek istedik, hem de cok istedik. Hamileyken ders çalışırım dedim. Bulantı,evliliğe alışmak vs derken olmadı. Ama ben bu hayatta sadece tüketici olarak yaşamak istemiyorum. Bir şeyler yapmak istiyorum. Ancak çok girişken biri degilim. Bu sebeple gelecegimi kpss ye bağladım diyebilirim. Çünkü bunun dısında faydalı olmak için ne yapabilirim bilmiyorum gerçekten.
"Konu başlığı ile ilgisi nedir?" diyeceksiniz.
Şimdi ben anne olmanın bu kadar zor gelecegini hiç düşünmemiştim. Bebekle ders bile çalışırım sanmıştım. Her şey bebekten önceki gibi devam eder sanmıştım. Çok şükür bebegim zor bir bebek degil ve de sağlıklı. Allah isteyen herkese hayırlı ise nasip etsin. Sakın bana kızmayın evlat hasreti çekenler, çok büyük bir şükür sebebi, biliyorum.
Ama gece uykularımın bölünmesi, kişisel bakımı geçtim,bazen diş fırçalama için bile vakit kalmaması... Klasik şeyler,biliyorsunuz.Anneler biliyor işte . Bu durum bana agır geldi ve çok sarsıldım.Sanki bundan sonra ömür boyu yorgun ve kendine yetemeyen biri olarak kalacağım gibi hissediyorum . Neredeyse bebegime bile yetemeyecek kadar yorgun hissediyorum . Yarıda kalan hayallerime sonsuza kadar ara vermişim gibi .
Kısacası alışamadım ve çevreme sorduğum zaman, ilerde daha kolay olacak mı, dedigim zaman istisnasız hepsinin daha zor olacagını söylemesi beni iyice umutsuzluğa sürükledi. Sizce birkaç aya her şey daha zor mu olacak? Uykusuzluğa, yorgunluğa alışmayacak mıyım?
Burada böyle konu açan annelere kızardım içten içe. Hem kendi istedi hem şikayet ediyor derdim ama sizleri şimdi anlıyorum. Bu, asla şikayet degil. Evladım saglıklı ya binlerce şükür. Kokusu zaten her şeye yeter. Ama bebekle hayallerime devam edebilir miyim sizce? İleride birkaç aylık olunca daha mı zor olacak her şey?
Lütfen,morale çok ihtiyacım var
Gazı orta halli bakalım kaç ay devam edecek. Ama şu bahsettigin uyuma ve emme süreleri rüya gibi geldi bana :) sabırsızlıkla bekliyorum. Benimkinin şuan emme süresi bir saati bile buluyor bazen. İnan abartmıyorum. Benimki şimdi bile dısarda gık cıkamıyor. Eve girince basıyor ingaa yı :)
Bir de öyle günlere denk geldi ki yavrum. Ben nefes alsam ona daha verimli olucam ama lohusalık boyunca cıkamadım evden malum durum yüzünden.
[/QUOTE
Emme süresi 1 saat dediğin iki emme arası mı? Bazen olur oyle.ama normalde 3 saatte bir emerler bu haftalarda. Emdiği süre 1 saat diyorsan. O gereksiz. Bana 15 dk' dan uzun emzirme bir anlami yok demişti doktorum. 15 dk bir göğüs 15 dk diğeri. Gazını çıkar yatır. baktın uyumuyor ağlıyor. Doymuyordur. Mama ver demişti. Benim sütüm azdı. Kızım da pek oburdu. Açlıktan çok ağladı. Ben de gazdır dedim. herkes de mama verme, süt yetmiyor diye bir şey yok vs. gibi telkinler de bulunduğundan ben de sanki mama yerine zehir vereceğim sandığımdan. Üzerine malum yetersizlik hissi... Mama vermekte hep çekinmistim. Sonra doktorumun dediğini yaptim. Hakikaten düzene girdi cocuk. Rahatladım.
Bebeğim 1 aylıkken bırak hayal kurmayı afedersin totomun üstüne oturamıyordum dikişlerden. İlerde daha zor olacak diyenin bakış açısı bence. İlk 6 ay bence daha zor sütün yetti yetmedi ki bebeğim mamayı çok kısa bir süre aldı sonra hiç kabul etmedi. Ek gıdaya geçince de ne yapacağım kaygısı oluyo ama doymadı kaygın olmuyor ki hele de bebeğin iştahlı olursa ohh değme keyfine ki benimki iştahsızdı. Bu arada dişi atağı hiç bitmiyor ama olsun her anın tadı ayrı güzel. Hepsi ne güzel muradlar ne güzrl heyecanlar. Oğlum şimdi 4 yaşında ve gerçekten benim üstümdeki yükü min diyebilirim. Ben hiçbir dönem şikeyt etmedim. Arsız bir bebek değildi ama zor bir bebekti hala da zor bir çocuk ama bu onun kişiliği damarına basmadan geçinip gidiyoruz.Merhaba
Hepinize saglıklı, hayırlı geceler diliyorum.
Buraya onlarca konu acıyorum ve bana her zaman yardımcı olduğunuz için sizlere teşekkür ediyorum.
Bir aylık bebegi olan taze anneyim. 25 yaşındayım. Üniversite mezunu,öğretmenim. 2018 mezunuyum ama bugune kadar çalışmak için hiçbir şey yapmadım. Kpss de çalışmadım. Mezun oldum ve hemen eşimle evlendik. Ben de ileride olur, yaparım dedim. Evlilik oturmadan bebek istedik, hem de cok istedik. Hamileyken ders çalışırım dedim. Bulantı,evliliğe alışmak vs derken olmadı. Ama ben bu hayatta sadece tüketici olarak yaşamak istemiyorum. Bir şeyler yapmak istiyorum. Ancak çok girişken biri degilim. Bu sebeple gelecegimi kpss ye bağladım diyebilirim. Çünkü bunun dısında faydalı olmak için ne yapabilirim bilmiyorum gerçekten.
"Konu başlığı ile ilgisi nedir?" diyeceksiniz.
Şimdi ben anne olmanın bu kadar zor gelecegini hiç düşünmemiştim. Bebekle ders bile çalışırım sanmıştım. Her şey bebekten önceki gibi devam eder sanmıştım. Çok şükür bebegim zor bir bebek degil ve de sağlıklı. Allah isteyen herkese hayırlı ise nasip etsin. Sakın bana kızmayın evlat hasreti çekenler, çok büyük bir şükür sebebi, biliyorum.
Ama gece uykularımın bölünmesi, kişisel bakımı geçtim,bazen diş fırçalama için bile vakit kalmaması... Klasik şeyler,biliyorsunuz.Anneler biliyor işte . Bu durum bana agır geldi ve çok sarsıldım.Sanki bundan sonra ömür boyu yorgun ve kendine yetemeyen biri olarak kalacağım gibi hissediyorum . Neredeyse bebegime bile yetemeyecek kadar yorgun hissediyorum . Yarıda kalan hayallerime sonsuza kadar ara vermişim gibi .
Kısacası alışamadım ve çevreme sorduğum zaman, ilerde daha kolay olacak mı, dedigim zaman istisnasız hepsinin daha zor olacagını söylemesi beni iyice umutsuzluğa sürükledi. Sizce birkaç aya her şey daha zor mu olacak? Uykusuzluğa, yorgunluğa alışmayacak mıyım?
Burada böyle konu açan annelere kızardım içten içe. Hem kendi istedi hem şikayet ediyor derdim ama sizleri şimdi anlıyorum. Bu, asla şikayet degil. Evladım saglıklı ya binlerce şükür. Kokusu zaten her şeye yeter. Ama bebekle hayallerime devam edebilir miyim sizce? İleride birkaç aylık olunca daha mı zor olacak her şey?
Lütfen,morale çok ihtiyacım var
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?