benimkilerin hatta kocaman oldular :) çocuk çok farklı bii dünya ve gerçekten çok zor. her gün kaç çeşit çocukla etkileşimde oluyorum ve ailenin ne kadar önemli olduğunu her gün bir daha görüyorumEn yakın arkadaşımın kızı var. Çocuk nasıl büyütülür uygulamalı görüyorum resmen. Yemek, içmek, okula yollayıp okuldan almak en küçük kısımları işin.
O değil de yavaş yavaş etrafımdaki herkesin çocuğu oluyor, sizde de aynı değil mi durum, yaş itibariyle?
Benimki de bu dünyaya çocuk getirmek istemiyorum diyor..bir insanın sorumluluğunu almak istemiyormuş..bütün gece kabuslar gördüm..çok zor bir durum..siz ne yapmayı düşünüyorsunuz..5 yıllık evliyiz ben artık olmasını istiyorum ancak eşim çocukla uğraşamamazmış benim derdim bitmezmiş yarın ben istemiyorum bu çocuğu vazgeçtim diyebilirmişim falan filan
Evet ama ilişkimiz bile böyle başlamadı ki..evliliğe geleceğimizi hiç düşünmüyordum..seviyorsan aşıksan beraber iyi vakit geçiriyyorsan tamamdır benim için demiştim...ama benim bebek isteğimi o sezdiyse ben de onun isteksizliğini sezmiştim..ama şunu diyordum..yok yaa hiç istemiyor olamaz..biz bir şekilde evlendik hayatımız devam ediyor..bir ilişkimiz var ve yıllar geçiyor..bebek kaçınılmaz sondur..hiç olmaması mümkün değil..böyle şeyler düşümüyordum..Bu nezaman bosanma sebebi olur biliyormusunuz? Eger bastan anlasmadiysaniz. Lütfen kimseyi kirmak istemiyorum. Ama kendinizi karsinizdakinin durumuna koyun. O kiside tabiki hatali cünkü o kiside konusmamis bu konuyu. Herzaman dialog kizlar. Bu tek cocuk olayinda degil. Evliligin sürmesindede önemli. Komisacaksiniz esinizle oda sizinle konusacak.
İkna olmuyor..çok yıkıcı bir durum bu..tek celsede boşanma sebebeymiş üstelik..Bunu evlenmeden önce konuşmanız gerekirdi.ben eşinizle konuşun, ikna etmeye çalışın falan edemeyeceğim çünkü istemiyorsa istemiyordur bu kadar basit bu işler zorla olmaz.
Evet doğru..bir de biz yaşlarımızdan beş yaş genç gösteriyoruz herkes öyle söylediği için belirtiyorım bunu..40 abartilmis bence, ben yurtdisindayim, burda ilk cocugunu 40 yasinda kucagina alan cok sayida erkek var.
Yani dinc, bakimli, spor yapan, kendine bakan adamlar 40ta da gayet iyi durumda burda, cocuklarina gayet de iyi bakiyorlar. Bizim ulkemizde de kadinlar icin cocuk sahibi olma yasi, 35lere 40lara cikti, esleri de zaten o yaslarda.
Yani 40 yasin bu kadar buyutulmemesi gerek bence :)
Ha, tabi ki bir yas siniri var, bence 50 yasindaki bir adam ne kadar iyi durumda olursa olsun cocuk sahibi olmamali. Cocuk 20yken kendi 70 olacak.
Turkiye'de olmaz tabi. 40 yasinda adamlar kalp, seker, kolestrol hastasi g.tlu gobekli oluyorlar :)
Evet doğru..bir de biz yaşlarımızdan beş yaş genç gösteriyoruz herkes öyle söylediği için belirtiyorım bunu..
Kendisi de kendine çok iyi bakar ayrıca..sağlığına dikkat eder..ben de öyle..ama adam kararlı yaşı falan umursamıyor..beş yıl sonra da isteyeceğimi sanmam dedi..
Biriyle anlaşmak anlaşıyor olmak..bir hayatu paylaşmak çok zor..bence çok sevmen gerekiyor o insanı ve bu da yetmiyor..benim en önemli tavsiyem evlenmeden önce aynı evde yaşamayı denemeniz..eğer yapabiliyorsanız tabi..valla gün geçtikçe ben de çocuk fikrinden uzaklaşıyorum
çocuğun, aşkı ve heyecanı bitirdiğini düşünüyorum
gerçi hiç evlenmedim o yüzden düşüncemin doğru ya da yanlış olduğunu bilmiyorum
Dün net bir şekilde anladım bunu..ilk defa ciddi ciddi konuştuk..Eyvahlar olsun adam hiç istemiyor .
Evet..isteyen istemeyeni anlayamıyor..hala inanamıyorum açıkça söylemesine rağmen..beni kaybedeceğini bilmesine rağmen de istemiyor diye düşünüyorum o da bana aynı şeyi söylüyor beni kaybedeceğini bile bile istiyorsun..Erkekler çocuk konusunda fikren ve duygusal olarak bizden çok uzakta...eşimin arkadaşı 40 yaşında baba oldu aynen şu cümleyi kurdu: Bir insan 40 yaşından sonra neden baba olmak ister ki ? O çocuğa 10 yil sonra ne verebilir hic mi düşünmez. ..sana belki fikir verir:) bazı erkekler böyle düşünebiliyor
Benim eşimde 2. çocuk için beni çok üzdü.2.çocuğu yok bir tanenin geleceği daha iyi olur diye,yok bu yaştan sonra çocuk sesi kaldıramam diye bahaneleri oluyordu.Benim de tedaviye ihtiyacım vardı.Eşimden tahili istediklerinde gitmemişti,istemiyorum diye,gururum inciniyordu.Ama ben pes etmedim O istemese de hamile kaldım.Şimdi görseniz sanki senelerce istemeyen adam O değil.Kızına o kadar düşkün ki.Bence herkesin anne,baba olmaya hakkı var.Evet ama ilişkimiz bile böyle başlamadı ki..evliliğe geleceğimizi hiç düşünmüyordum..seviyorsan aşıksan beraber iyi vakit geçiriyyorsan tamamdır benim için demiştim...ama benim bebek isteğimi o sezdiyse ben de onun isteksizliğini sezmiştim..ama şunu diyordum..yok yaa hiç istemiyor olamaz..biz bir şekilde evlendik hayatımız devam ediyor..bir ilişkimiz var ve yıllar geçiyor..bebek kaçınılmaz sondur..hiç olmaması mümkün değil..böyle şeyler düşümüyordum..
Ve bunu ciddi.ciddi konuşmaktan kaçınan kendisi oldu..nenzaman açmaya çalışsam konuyu kavgaya döndürdü ve ustaca konuya hiç gelmedi..en son dün gece konuştu ilk defa açık açık...
peki 7 yıldır aynı heyecan devam ediyor mu ilişkinizde? yoksa evlendikten sonra değişiyor mu her şey?Biriyle anlaşmak anlaşıyor olmak..bir hayatu paylaşmak çok zor..bence çok sevmen gerekiyor o insanı ve bu da yetmiyor..benim en önemli tavsiyem evlenmeden önce aynı evde yaşamayı denemeniz..eğer yapabiliyorsanız tabi..
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?