Babaannem yeni kaybettik

Acısı olanlar yemek yenmez diyerek niye tepki gösteriyorlar biliyor musunuz?
Farklı senelerde kardeşimi, babamı, annemi kaybettim, dedelerimi, dayımı, babaanne ve anneannemi de.
Evet yaşlıların ölümünde belki biraz daha dirayetli oluyorsunuz ama annemle babam evladını, ben kardeşimi kaybetmiştim, Allah kimseye yaşatmasın evlat acısını

Çocuktum lakin her şeyin farkındaydım, annem bir köşede sakinleştiricilerle dururken omzunu dürtüp çayın şekerin yerini sormaları sinirinizi bozuyor, o bir anne ve yavrusunu kaybetmiş hadi diyelim öldünüz açlıktan yemeğinizi yediniz üzerine bir de çay keyfi, bir de bunu göze soka soka, acılı bir annenin omzunu dürte dürte yapmazsınız, babam vefat ettiğinde yetişkindim aniden öldü, şoka girdim bastığım yeri bile bilmiyordum fakat bir tabak daha versene deyip tabağını bana uzatanların gayet farkındaydım.


Annem vefat etti, yine herkes yemek derdindeydi, ki uzaktan gelen bir tek bendim diğerleri aynı sokakta aynı ilçede oturan kardeşleri komşularıydı.
İnsan 2 adım ötedeki evi için de kolunun altına pide ayran tatlı sıkıştırıp gider mi veya 2 adım ötedeki evinde demleyip içmek varken hadi kız ağzımız dilimiz kurudu bir çay demleyiver deyip cenaze sahibinden hizmet bekler mi?

Hadi sağ olsunlar acı paylaşmak için geliyorlar ayaklarına sağlık, bu gelenektir uzaktan gelene yemek verilir diyelim ona da eyvallah ama insan taziye evine aşevi muamelesi yapıp kendi karnını tıka basa doyurduktan sonra eve de götüreyim akşam torun da gelecek helvayı çok sever ona da helva ver de götüreyim demez.

Bu da benim kendi davranış kültürüm uzak veya yakın mesafe gittiğim hiçbir taziye evinde ne yemek beklerim ne çay ne çorba, ölenin ardından kavurulan irmik helvasıysa kardeşimin vefatından sonra ağzıma bir kaşık bile koyamadığım bir helvadır asla midem almıyor cenaze evinde yapılmışsa, ki normalde de yiyemez oldum ölmüşlerimi hatırlattığı için.

Ben artık cenazem olduğunda sinirlenemiyorum bile, helva mı yemek mi pide mi ayran mı ne varsa her şeyi ortaya koyuyorum bizzat, annem de öyle yaptım alın sülalenize götürün herkes tıka basa doysun dedim, şunu da not düşeyim annemin gömüldüğü gün yemek yerlerken bile ertesi gün duada ne ikram edilecek onu sordular:))
Yemek yoksa duaya da gelmiyorlar annem için gelmediler misal, çünkü ben zaten yapacak durumda değildim çevremdeki akraba denilen canlılar da toz oldu gitti, ben tek başıma evde dua açtım.

O yüzden eşimin de benim de vasiyetimdir öldüğümüzde kimse kimseyi doyurmak için uğraşmasın hatta haber bile vermesinler gömüp dönsünler, arkadan günlerce dua da istemez zaten insan ne götürecekse kendi eliyle götürüyor, çoluk çocuğumuz içinden geliyorsa hayır için ardımızdan fakir fukaraya el uzatsın, bir kedi köpeğin başını okşasın karnını doyursun kafi.

 

Başınız sağolsun.
Valla herkesin çok acıklı hikayeleri var bu konuyla ilgili duyduklarıma inanamadım.
Ben kendi akrabalarım arasında şahsen böyle bir şey görmedim.
geçen yıl ard arda 3 yakınımı kaybettim anneanne dede ve dayı. Hiçbirinde ben bile kalkıp servis yapmadım. İnsanlar beni kaldırmadı benim birinci derecelerim olmamasına rağmen ve hiç yalnız bırakılmadım. Hep bizim kadar acılımolmayan başka yakınlarımız yaptı ikramları ve servisleri. Sağolsunlar onlara olduğunda biz çalışıyoruz.
Zaten bu geleneğin olması gereken şekli bu. Uzaktan gelen, cenaze işlerinde yorulan insanları, vefat edenin yakınlarını doyurmak amaç.
Dediğim gibi biz göçmeniz bizde bazı kurallar çok sert ve disiplinli uygulanır. Bazı ayıplar vardır ki aileden aforoz edilmeye gider konu. Anlattığınız şeyler bizim akrabalar için öyle konular.
Bazen çok kurallı yaşıyor olmalarına sinir oluyorum ve kendimi uzak tutuyorum akrabalarımdan ama kötü günlerde gösterdikleri birlik beraberlik çok hoşuma gitti.
Daha önce de dedim yakında oturup sadece başsağlığına gelen kimse yemeğe yumulmadı. Genelde istemiyoruz derler. Az oturanlara sadece helva verilir.
 
Valla yemek yenmesin ya.
Babamın cenazesinde eniştemle kuzenim pidecide koştururken, ben babasını kaybetmiş cenaze sahibi olarak "misafirlere" pide servisi yaparken az sövmedim.
Dedemin cenazesinde dayıma "x rahatsız gelemedi, ona da bir pide paketleyip verebilir misiniz, götüreyim" diyen oldu mesela, dayım kovdu resmen artık.
Babaannemin cenazesinde halama "hep kaşarlı pide kalmış, kıymalı var mı bir bakar mısın" diyen vardı. Kuzenime kalkıp kahve yaptırıyorlardı, "benimki şekerli olsun, ben orta alayım" diye diye.

Taziyeye pide yiyip ayran içmeye geliniyor artık.
 

Yani işte yukarıda da anlattım o servisi sizin yapmamanız gerekiyor
 
Sizin de başınız sağ olsun
Babamın cenazesinde yine de nispeten iyiydi çünkü eşi sizin gibi göçmendi, onun ailesi geldi girdi mutfağa, Allah için onlar hiçbirimizi yerinden bile kaldırmadı asla haklarını yiyemem ama gelen her insan öyle olmuyor maalesef, sizden hizmet bekliyorlar daha selamün aleyküm aleyküm selam başın sağ olsun diyen mutfağa koşuyor ne yemek var diye, bazı yerlerde veya nasıl diyeyim benim çevremde gördüğüm bazı insanlarda diyeyim yemek yemek acıyı paylaşmanın önüne geçmiş durumda.

Annemin cenazesinde daha kendimdeydim çünkü Allah biliyor ya bekliyordum hastalıkları yüzünden, annemin ölebileceğine alıştırmışım bilmeden, ne gelmişse ne yapılmışsa her şeyi ortaya koydum yiyin dedim, kimse de olur mu öyle şey demedi, hatta sipariş verdiler falancaya 5 pide 3 ayran, X komşuya 4 pide 1 ayran :))
Güldüm biliyor musunuz? Ben annemin cenazesine gelmişim, kendimi alıştırmış olsam da ölen benim annem, İstanbul’a nasıl geldiğimi bilmemişim millet yemek derdinde.

Çok cenazeye katıldım, büyük kısmı arkadaşlarımın anne babasınındı, uzak mesafe gittiklerim de oldu, yakını ölen kadar etkilenmediğiniz bir gerçek o yüzden dünyevi ihtiyaçlarınızı da karşılamak istersiniz kabul ama baş sağlığı diledikten sonra mutfağa girme sebebim bir şeyler pişirmek için olur, yeri geldi o yiyemediğim irmik helvasını bile kavurdum arkadaşlarımın anne babası için, ki Mune yoruldun bir soluklan bir şeyler ye de dediler ama ağzıma lokma atamam cenaze evinde, arkadaşlarım ağlarken midemi düşünüyor olmak kendimden tiksindiriyor çünkü, Allah tarafından olsa gerek taziye evlerinde otomatikman midem de kapanıyor hiçbir şey almıyor.
 
koyden halam dedigin gercek halan mi? yani annesi ölmusken mi yemek derdine dustu?
bir cenazede istahla getirilen sarmayi yiyen olen kadinin kizi "eee aciyan yer ayri acıkan yer ayri" demisti. sizin öz halanizsa o da bu düsturu benimsemis heralde.
ayrica bizjm koyde de etli pide dagitilir millet sirf tikinmaya gelir. hem de bir gun degil her mevlutte
hergun onca kisiye etli pideye can mi dayanir yani ne sacma salak adetler.
 
koyden halam dedigin gercek halan mi? yani annesi ölmusken mi yemek derdine dustu?
bir cenazede istahla getirilen sarmayi yiyen olen kadinin kizi "eee aciyan yer ayri acıkan yer ayri" demisti. sizin öz halanizsa o da bu düsturu benimsemis heralde.
ayrica bizjm koyde de etli pide dagitilir millet sirf tikinmaya gelir. hem de bir gun degil her mevlutte
hergun onca kisiye etli pideye can mi dayanir yani ne sacma salak adetler.
 
Taziyeye pide yiyip ayran içmeye geliniyor artık.
Maalesef üzgünüm ki aynen öyle oluyor, uzaktan gelenlere bir şey diyemem şehir dışından geliyorlar sizin için geliyorlar tamam ama yakında oturanlar

Allah affetsin dışarıda kurulan taziye çadırlarına hiç tanımadıkları halde gidip yemek yiyenler oluyor, ilk duyduğumda şok olmuştum sonra dedim ki Mune niye şaşırıyorsun ki

Bazı yerlerde de gelenekmiş onu da bir akrabam eşini kaybettiğinde gördüm, evde ayrı yemek dağıtılıyor mezarlıkta ayrı, adamı gömüp etli pilav ayran tulumba sırasına giriyorsunuz orada çocukları ağlıyormuş karısı baygınlık geçiriyormuş pek önemi olmuyor, millet birbirini dürtüyor git git etli pilav kalmayacak yoksa diye
 
Gelip pide yiyip bana baş sağlığı dilemeden giden oldu işin komigi halamlar da tanimiyordu, sokaktan gecerken mi ugradi, babamin hic tanımadığımız arkadasi miydi kimse bilmiyor.

Artik ciddi bir maddi yuk de oluyor bu pide, tatli vs işi. Bir yandan defin işlemlerinin kosusturmasi, bir yandan gelen giden ev kalabalik. O kadar pideyi yaptirmak, gidip almak, evde dag gibi pide yiginiyla ayraniyla uğraşmak. Cok sacma bir gelenek oldu. Benim bildiğim taziye evine akraba, konu komsu yemek getirir ugrasilmasin diye, artik tanımadığımız insanlara yemek verir hale geldik.
 
Bize sokağa döner tezgahı kurdurttular. 3 gün olmuş öleli perşembesi diye döner dağıttırdılar. O kadar saçmaydı ki anlatamam.
 
Gerçekten bunu yaptık, devasa bir döner taktılar bitene kadar pilav üstü verdik insanlara. Bayağı döner ustası falan tuttuk.
Cenaze evinde yemek falan olmaz. Acıkan da uzaktan gelen de doyursun karnını gelsin. Cenaze sahipleri yaptırıyor yemekleri de hep. İnsanların parası var mı yok mu düşünen hiç yok.
Yabancılarda ne güzel her gelen borcama yemek yapıyor getiriyor, açık büfe usulü masaya bırakıyorlar oradan millet alıyor. Bizimkiler de kıymalı pide peşinde koşuyor.
 
Yiyene afiyet olsun, uzaktan gelene de cidden bir şey diyemem ama yani zaten annen baban deden ninen velhasıl ailenden biri vefat etmiş kafan yerinde olmuyor, etrafında defin işlemleri için koşturacak kimse yoksa onunla ilgileniyorsun, ölüm belgesiydi mezarlık işleriydi, o arada sağ olsunlar tamam yanınızda olmak için geliyorlar ama her gün yiyecek bir şeyler bekliyorlar, valla bak hiç yalanım yok babamın vefatında 7 gün gelenlerin büyük kısmı zaten ilk gün gelenlerdi, uzaktan gelenler ilk gün döndü zaten ama diğerleri 2 sokak ötede aynı sokakta vs yani çok yakında oturanlardı, cenaze günü yedin içtin afiyet olsun helali hoş olsun gözüm varsa ne olayım ama arkadaşım 7 gün yemek beklenmez evinde ye öyle gel.


Okuyanların bir kısmı yazdıklarımı garipsiyor olabilir, altı üstü bir yemek ne tantana yaptı diyor olabilirler ama mevzu o değil, ben anne babamı gömdüm gömdüğümü annemin babamın öldüğünü bile idrak edemeden kimi dedi evi toparla, kimi dedi babanın eşyalarını kaldır yığıntı oluyor, daha gömeli 1 saat olmamış herkesten bir istek zaten sonrasında daha acınız tazeyken bir sürü resmi prosedürle uğraşıyorsunuz bir de insanların talepleri.

Cenaze evinden eşya çalınır mı onu bile yaşadım, maddi değeri ne olursa olsun yemin ediyorum gözümde değildir manevi değerine bakarım her şeyin, bana insanca gelip Mune babanın şu eşyasını ben alayım, annenin şu takısını ben alayım deselerdi verirdim, ölmüş annemin kulağındaki küpelerini alıp götürmüşler herkes birbirine attı topu birkaç kişi arasında iç edildi, dürüstçe söylemelerini bekledim yüzleşmedim bile ama onu da yapmadılar, dünya malıydı oysa, ölüyoruz işte takarak gidemiyoruz hiçbirimiz, evde birikimi vardı yerini bir ben biliyordum, bir gün ölürsem kızım şuraya koydum oradan alırsın torunlarıma taksim edersin demişti gittiğimde ev talandı, daha ben elimi attım ne kadar olduğunu bile bilmiyordum sadece varlığından haberdardım yanıma gelen kişi saniyesinde gözleriyle nasıl saydıysa şu kadar dedi kaldım, neyseee benim günahım bana yeter, başkalarının günahını da yük etmeyeceğim ama gerçekten artık akrabalardan sıtkım sıyrıldı, ölürsem hiçbiri gelsin istemem, cenazem arkamdan yeme içme dırdır laf söyleyen kalabalıkla dolmasın, hakikaten sevmiş 2 kişi olsa kafi, bana kalsa sınırları belirlenmiş mezarım da olmasın, toprağa karışıp gideyim ama yasal olarak mümkün olmuyor.


Yani o yüzden yakınını kaybetmek, cenaze vs denilince doluyum, çenem düşüyor.
 
Kendi bir yemek yaptırıp getirseydi o zaman deli herhalde
 
Cenaze sahipleri yaptırıyor yemekleri de hep. İnsanların parası var mı yok mu düşünen hiç yok.
Çoooook eskiden nispeten daha iyiydi, birinin cenazesi mi var herkes evinde yemek yapar tencere tencere taziye evine götürürdü yemek yapmayan alışveriş yapar götürürdü insanlar da daha görgülüydü, yakında oturan komşular değil yemek yemek cenazeye gelenleri yemek yedirmek için kendi evlerine alırlardı, şehir dışından gelen varsa da cenaze evinde yatacak yer yoksa evinde yatırırdı.
Ölenin yakını kadar yanmaz içiniz acıkırsınız da susarsınız da ama görgüdendir tıka basa yemek yemezsiniz.
 
Bizim cenazeden sonra başka bir akraba cenazesi oldu. Orada bana da sordular, ye iç falan diye. Hiç içimden gelmedi, zorla getirdiler elimi süremedim. Ölüm bambaşka bir olay, günlerce yemek yememiş gibi cenazelerde yemeğe saldırmayı anlayamayacağım kimse kusura bakmasın. O pide olmasa sen evinde aç mı kalacaktın derler adama. Kıtlıktan çıkmış gibi tepiyorlar Mune.
Zoruma gidiyor benim. Yemekhane mi orası kafe mi nedir? 2 saat tut boğazını ya.
 
Bilmiyorum Rosa, belki de kültürle alakalıdır yetiştirilme şekliniz vs çok etken oluyor bence, Allah için anne babam bizi böyle konularda iyi yetiştirdi diye düşünüyorum, cenaze evleri ayrı bir mesele ama misal bir akrabaya tanıdığa yemeğe mi davet edildik, annem bizi evde doyururdu çocuktuk gittiğimiz yerde bir tabak daha istesek ayıp olmazdı belki ama her şeyi evimizde bilip görün başkasının evinde görmemiş gibi davranılmaz derlerdi, bu kültürle yetiştiğimden değil cenaze evi, doğum yapanı ziyarette, hastalara ev ziyaretlerinde bir bardak su bile aramam, ki ailemden gördüğüm bizde taziyeye, hastaya, lohusaya eli kolu dolu gidilir.

Evet insanın zoruna gidiyor doğru lakin insanları değiştiremiyorsunuz da, sinirden mi insanların o halinin tuhaflığını garipsemekten mi bilmiyorum da ben artık gülüyorum, biri bana annemin cenazesi sonrası hiç ağlamadın demişti evet hiç ağlamadım gerçekten, belki ayıplamaktı niyeti o da kendisiyle Allah arasında, insana acısını yaşama fırsatı bile vermediklerinden ağlamıyorum demiştim, yakınlarımı kaybetmenin bana kattığı tek tecrübe artık akraba tahammülüm kalmadı, insan gibi insana kapım sofram açıktır ama yalandan bağlar eksik kalsın.
 
Mesele iki tabak yemek koymak değil zaten. İnsanların canı burnundayken, yapılması düşünülmesi gereken onca şey varken, dahası herkes acısını yaşamaya çalışıyorken görgüsüzce yemek peşine düşüyor olmak.
Başka şartlarda tabii ki kimse yemeğin peşine düşmez ama anası babası, kardeşi ölmüş insanlardan da yemek, hizmet, servis beklenmesin bir zahmet.

Hatta bir ara facebookta mevlüt yemeği grubu vardı. Hangi evde ne menü var paylaşıyorlardı, insanlar yemek için tanımadıkları mevlütlere gidiyorlardı.
 
Neden bu konu teknik konusulamiyor anlayamadim. Belediyelerin taziye hizmeti var, masa, sandalye, tente, cay, pide, ayran gonderiyorlar zaten acili ailenin yuku hafiflesin diye. Taziye aciyi paylasma yontemidir, aciya eslik etme, ilm sotu atlatmaya yardim, manevi destek vb.. aile yakinlarinin organize etmeyi beceremedigi organizasyon sebebiyle kirmayin kimseyi..Zaten 3 gun sonra yapayalniz kalirsiniz acinizla, gelenin gidenin ayagi kesilir. Torbasina fazladan pide de koysa, sekerin yerini de sorsa, ölenin ardindan evinize gelecek kalabaliklariniz olmasi iyidir. Kalanlara saygidandir taziye, ölen zaten õlmüs. Boyle tartisacagimiza ölümlere hazirlikli olmak, gelenekleri bilmek, resmi haklarimizi ogrenmek daha onemli olmali. Bir dugun planlamasi inceliginde dusunmeyip usulleri ogrenmeyip sonra boylesi tepkili olmak iyi degil sanki. Bizler o yaslara yaklastigimizda cay sekerinin yerini soran 3-5 insan dahi olmayacak belki taziyeye gelmeyi bilen, dusunen, inemseyen..
 
Hatta bir ara facebookta mevlüt yemeği grubu vardı. Hangi evde ne menü var paylaşıyorlardı, insanlar yemek için tanımadıkları mevlütlere gidiyorlardı.
Evet o hala var, sosyal medyada devam ediyor mu bilmiyorum ama tanımadıkları cenazelere yemek için gidenler oluyor, ne tuhaf

Allah affetsin dır dır anlatarak boğazıma kadar günaha battım da valla söyletiyorlar insanı, nice insan gördüm yaşça da büyük olduğumdan geçmişi de biliyorum eskiden hakikaten bir adap bir görgü vardı, şimdi belli yerlerde tanıtım için ya da ne bileyim belediye etkinliği diye bedava yemek dağıtırken ihtiyacı olmayan bile kuyruğa giriyor, ben almayayım da bir gariban yararlansın demiyor.

Ege de adetmiş öleniniz varsa veya bir açılışınız vs lokmacı çağırıyorlar, ona da ayrı gülüyorum çünkü tamam sıraya girip alıp yemek istersin de sülale boyu sıraya girip belki 20 kişinin daha yiyebileceği lokmayı alıp gitmezsin
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…