Başkalarının hamile haberini duyunca kendimi kötü hissediyorum

bu saatte sIZI uykusuz koyan tek neden besik sallamak olsun ins duanin gucune inaniyor iseniz meryem suresini。tavsiye。ederim
Duanın gücüne tabi ki inanıyorum hamileyken ilk kez kusarken bile içimden şükrediyordum düşürdüğümü öğrendim yine hem ağlayıp hem şükrediyordum ,dua edip rabbimize sığınacağız her zaman yapacak en iyi şey ,Allah nasip ederse namaza da başlamayı düşünüyorum
 
oyyy o dusugun acisini ceken bilir
 
Sen de mi düşük yaptın yoksa
ilk bebegim 6 haftalikken malesef dustu。kurtajda olmadim agrisini ceke ceke aglayarak dusurdum sonra rabbim kizimi verdi。 ileri yas oldugum icin bekleyemedim oglumda geldi。yanliz ben yapabildimse hepinizin olur sadece cokfazla dusunmeyin esimde herturlu cinsel sorun var diyabete bagli。 sperm akisi bile yokken bi damlayla geldi cocuk
 
Çok geçmiş olsun çok sevindim sizin adınıza çocuğun dünyada yiyecek ekmeği varsa gelir derler gerçekten de öyle rabbim isteyince her türlü zorluğu aşıp geliyorlar Allah analı babalı büyütmeyi nasip etsin , acısını göstermesin inşallah
 
amin ins darisi isteyen herkese olsun
 
Sizi anlıyorum, üzülmemek elde değil ben de üzülürdüm içime kapanırdım, genel olarak neden olmuyor bebek gittiniz mi doktora , benim de olmuyordu sürekli kist oluşuyordu, amh düşük, fsh çok yüksekti ve erken menapoz sorunum vardı, hayıt macunu seti kullandım, spora yazıldım, sağlıklı beslendim bir de stresi bıraktım üzülmeyi kafaya takmayı hepsini bıraktım, ummadığım anda hamile kaldım, 6 aylık hamileyim şu anda, rabbim sana da hayırlı müjdeler nasip etsin inşallah...
 
Sizi anlayabiliyorum bende mayıs ayında boş gebelikten kaybettim hamileyim diye sevinirken meğer bebek hiç oluşmamış bana da öyle söylendi kürtaj sonrası daha çabuk hamile kalınır falan diye ama 3 aydır benimde olmadı
 
Kendinizi kötü hissetmeyin,bu kıskançlık değil.insansiniz sonuçta çok normal.
Cevapları okumadım Yaşınız kaç bilmiyorum ama doktor kontrollerinizi aksatmayin ve bebek konusunu çok düşünmemeye çalışın rahat olun bu isinizi kolaylaştıracak.herseyin bir vakti zamanı vardır en doğru zamanda gelsin inşallah
 

Konudan bağımsız olarak bir şey soracağım düşük yaptığınızı nasıl anladınız? Ben de 9 haftalık hamileyim. Geçen hafta çok koyu renkli - siyaha yakın sümüksü yapıda bi akıntım geldi. Daha sonra rengi açılarak 1 günde bitti . Aynı akıntı bugün tekrar geldi .. günlük gelen saydam akıntının içinde kahverengi bir akıntı . Doktor kontrolüm 24 ağustosta. Doktorumu aradığımda kırmızı renkli direkt kan görmediğim sürece sorun olmayacağını söyledi ama içim rahat etmiyor bir türlü
 

Hissettikleriniz her insanın hissedebileceği duygular. öncelikle kendinizi suçlamayın lütfen .. ama halk arasında bile klişeleşmiş bir laf vardır ‘düşüğün arkası yakındır diye:)))’ bunu aklınızdan çıkarmayın . Annem de benden önce hiçbir şekilde planda yokken hamile kalmış ve düşük yapmış . Düşükten sonra tam 1 yıl çocuk yapmak için uğraştık ve olmadı diyor . Neyse demek ki vakti ve zamanı daha gelmedi diyerek çocuk yapma düşüncesinden odağını çektiği ilk ilişkide ben olmuşum :))) bütün vücudumuz o kadar farklı çalışıyor ki. Öncelikle lütfen odak noktanızı çocuk yapmaktan ayırın. Bu stres bile sizi etkiler. Siz istemeseniz de Şuan tüm düşünceniz ‘ benim çocuğum olmuyor mu’ diye olumsuzluklar içinde muhtemelen . Biz bir şeyleri planlarken hayat bize çok farklı planlar sunuyor inanın. Ve her şeyi bizden çoooook daha iyi bilen biri var malum ona inanın güvenin yeter. Vakti zamanı gelince size de o mutluluğu yaşatacaktır
 
Ben de yaşadım buna çok benzeyen bir süreç.
Hatta burda 10 yıl öncesinde mesajlarım bile hala durur IVF forumlarında...
Yolda hamile birini görünce yolumu değiştirirdim, "o ne yaptı da hak etti, ben niye hak etmedim" diye eve gelir ağlardım saatlerce.. Böyle aylar geçti...
Bi noktada kendime dedim ki; "Kızım herkes çocuk sahibi olacak diye bir kural yok. Belki sen çocuksuz çok mutlu bir aile kuracaksın kendine, belki eşinle acayip mutlu olacaksın, belki sana çocuk verilmemesinin bir anlamı var, belki böyle istendi.."

Öyle düşünmeye başlayınca zorlamayı da bıraktım. Hayıt suyundan soğan kürüne herşeyi yapıyordum, hepsini bıraktım. Rahat rahat sokağa çıkmaya başladım, bebekli insanlara gülümsemeye başladım.. Ve o ay hamile kaldım
İnsanlar için mutlu olmaya çalışın, "Ne güzel bak gönlünden geçmiş hamile kalmış" diye düşünün, yani pozitif olmak biraz.. Kıskanıyordum ben yalan yok, o kıskanma duygusundan arınmak lazım. O zaman insan rahatlıyor...
Rahatlayınca da hamile kalmak kolaylaşıyor..
 
Bende yıllardır bir bebek bekliyorum, kurban olduğum Rabbim sınıyor belki, üzülme canım daha kısmeti gelmemiştir, Allah isteyen herkese nasip etsin.
 
Seni çok iyi anlıyorum. En iyi arkadaşımla aynı zamanlarda evlat sahibi olmaya çalıştık o hamilelik haberini verdi bana bir o kadar sevindim mutlu oldum ama gece kendimi ağlarken buldum. Kötü insanmışım gibi hissetmeme sebep oldu ama bi yandan mutluyum da anlayamıyorum..
 
Size 12 yıl sonra anne olan biri olarak yazacağım. Oncelikle sizi çok ama çok iyi anlıyorum. Ama lütfen başkalarının hamile haberine üzülmeyin bu hem sizi negatif etkiler hem de ister istemez karşı tarafı da bir şekilde etkiler. Bırakın insanlar sevinçlerini yaşasın. Sizden çekinmesin. Ben hiç üzülmezdim Çünkü hepimizin kaderi farklı. Şunu bilin ki en azından hamile kalabiliyorsunuz. Eninde sonunda eminim ki anne olacaksınız. Size bunu yazmamın sebebi ben hep evrene olumlu mesaj göndermekten yanayım.iyi düşün iyi olsun. Bu süre zarfında mutlaka ama mutlaka kendinize bir uğraş bulun. Ben taş boyadım,kitap okudum,el işi yaptim yürüyüş,spor yaptım kendimi hiç boş bırakmadım. Allah size ve isteyen herkese en kısa zamanda sağlıklı ve hayırlı evlat versin
 
Benimde en yakın arkadaşım evlendikten bir ay sonra hemen hamile kaldı şu an çocuğu 2 yaşında geçen gün bana tuvalet eğitiminden çok zorlandığından bahsetti açıkçası içimden banane bu durumdan ben ne ile uğraşıyorum sen çocuğundan şikayetçi oluyorsun diyesim geldi. bi de hep korunuyorlar ikinci çocuğu istemiyor bi süre aman korkuyorum her regl geç kaldığında hamileyim diye faln biz her zaman korunuyoruz falan diyor her an olur diye yani bana kolay hamile kaldığını söylemeye çalışıyor kötü niyetinden söylemiyor biliyorum ama gıcık oluyorum bazı laflarına düşünmeden konuşuyor.
 
Doğru diyorsunuz kafaya takmamak hep iyi düşünmek çok önemli ama insanız işte ister istemez kötü şeylerde aklımıza geliyor ayrıca ben yapı olarak stresli bi insanım sadece çocuk konusunda değil her şeyde stres yaparım hemen aklıma kötü şeyler gelir maalesef bu yüzden belki de hep kötü şeyler oluyor hayatımda bilmiyorum bende sporla kafamı dağıtmaya çalışıyorum dizi izlemeyi çok severim dizi falan izliyorum amin teşekkür ederim
 
İlk bebeğimi 21 yaşında kucağıma aldım. 8 yıl önce. Hiç uğraşmadan çabasız. Tabi genç anneyim, o dönem üniversite öğrencisiyim. Bunun nasıl büyük bir lütuf olduğunu anlayamamışım. Çokça şikayet etmişim. Bebek hiç büyümeyecek sanmışım. Uykusuzluğum, saçımın başımın dağınıklığı, istediğim zaman duş alamamak o rahat hayatımın üstüne zul gibi gelmiş.
Oysa bir baktım ki. Oğlan büyüdü. Kendi kendine bakar oldu. Kendi duşunu alıyor, ödevini yapıyor, yemeğini yiyor, uykusu gelince yatıp uyuyor. Bir taraftan ben artık büyümüşüm yaş 30a dayanmış, mesleğimi elime almışım, düzenimi kurmuşum. Olsa dedim şöyle kucağımda bir bıcırık, belki allah nasip ederse bir kız evlat. Çalışırım da, ona da bakarım, severim, misler gibi koklarım, büyütürüm onu da.
Ama gel gör ki, ilk hamileliğimden sonra hiç hamile kalmamıştım. Onlarca farklı doktor tahliller röntgenler. Herkes yok yok, sizde bir sorun yok deneyin gelin. Yahu sorun yoksa ben 8 Yıldır neden hamile kalamıyorum.
Gittiğim her yerde her düğünde ikinci ne zaman sorusunu duymaktan fenalık geçiriyordum. Kimisine nasip diyerek konuyu kapatıyordum çok üsteleyenleri bozup atıyordum sanki ilk çocukta çok koştunuz da diyerek.
Neyse, Bir tüp bebek doktoruna başvurduğumuzda eşimde ciddi morfoloji sonucu olduğu ortaya çıktı. Dedik tamam yapalım. Ama arkadaşlar bu tüp bebek işi ismi gibi kısa hemen koydular bitti gibi bir işlem değilmiş ki.
Sürekli kontroller, iğneler, haplar, hormonlar, anestezi altında opu, transfer. Yine iğne.
28 temmuzda testim pozitif çıktı.
Sokağa çıkıp bağırıp ben hamileyim demek istedim. Öyle sevindim ki. 8 yıl negatifi görünce bir yanım da inanmamıştı ya. Sanki bir şey olacak gibi gelmişti. Mutluluğum 10 gün sürdü.
Nitekim haftasonu ağrıdan kıvrandıktan sonra bu sabah değerlerim yarıya düşmüş.
Yani Allah artık ilkinde nasıl şikayet ettiysem yine nasip etmedi bana. Gebeliğim düşükle sona eriyor.
Bu yorumu neden yazdım yazacağınız hangi yorum beni ya da sizi rahatlatır, bilmiyorum. Bildiğim tek şey, bu süreç insanı çok yıpratıyor.
Nasıl olsa bir evladın var diyenler olacak böyle rahatlatmak isteyecekler beni. Evet arkadaşlar bir evladım var. Ama öyle şartlar altında büyüttüm ki, ona da kendime de yetemedim. Ailesiz, uzak bir şehirde, problemli eş ailesiyle, üniversite öğrencisi halimle bir bebek büyüttüm. Tek istediğim keyfini çıkara çıkara bir bebiş daha büyütmekti. Nasip olmadı
 
Son düzenleme:
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…