- 25 Nisan 2020
- 48
- 39
- 88
Feminist olmamanın nesiyle övündünüz anlamadım. Feminizmin ne demek olduğunu bilmiyorsunuz muhtemelen, erkek düşmanlığı demek değildir.
Feminist olmamanın nesiyle övündünüz anlamadım. Feminizmin ne demek olduğunu bilmiyorsunuz muhtemelen, erkek düşmanlığı demek değildir.Kesinlikle feminist olmayan erkeklerin hakkını da savunan bir hemcinsin olarak kocan haklı.
Hâlâ onu bilmiyorum bunu bilmiyorum deyip duruyorsunuz. Adam daha ne yapsın ? Günümüz de kaç kişi evine yardımcı insan alabiliyor? Sen de ev işlerine de bakacak biri ile anlaşsa idin. Bunda kocanın ne suçu var?
İyi o zaman hem çalışan hem çocuk bakan hem de evinin işini yapan kadınlar ölsün o zaman.
Şımarık bir tipsiniz. Bu böyle devam ederse kocanız B planına geçebilir.
tebrik ederim en hamarat kadın seçildinizBu usengelik değil tembellik. Evet ben üşengeç bir insanım. Ama mutfak dağınık,ev pis ise duramam. Haa hemen yapmam yarın yaparım.
O zaman sen evin her işine bakabilecek biri ile anlasmalisin. Böyle biri için ayda ne kadar vermen gerekiyor ?
Ne alaka kardeşim övünürüm tabii. Bizim ülkemizde gereksiz feminizm çılgınlığı var. Kanunlarimiz desen rezalet. Çifte standarttan nefret ediyorum. Bir kişinin yaptığı eylemi hepsine yikmiyorum. Evet sorunlu kadınların olduğu kadar sorunlu erkekler de var.Feminist olmamanın nesiyle övündünüz anlamadım. Feminizmin ne demek olduğunu bilmiyorsunuz muhtemelen, erkek düşmanlığı demek değildir.
Yav ne alaka hamaratlıkla. Tembelsiniz. Evde iken çocuğa göz kulak olamayacak kadar. Kabul edin. Yaptığınız için zor gelmiyor zorluk yaşadığınız için yapamıyorsunuz.tebrik ederim en hamarat kadın seçildinizdemek mutfak pisken duramazsınız
Hanımefendi ben ne anlatıyorum iki saattir konunun başından beri diyorum ya zor geliyor diye. yapmasam ben de pis dursam zor gelmez herhalde çünkü yapmamışım ve kolay olmuş? paradoksu anlayabildiniz mi? yani yaptığım için zor geliyor zaten alla alla
Hayatınızda hiç evden çalışmadınız sanırım (hatta ofisten bile çalıştığınıza şüpheliyim). Evden çalışsak bile toplantımız oluyor, çalışma odasına kapanıp saatlerce çıkamıyoruz ya hani. bakıcı da bunun için var. çocuğa nasıl göz kulak olayım bu nasıl cahillik. hiç mi evden çalışan tanıdığınız yok hayal bile edememişsiniz.Yav ne alaka hamaratlıkla. Tembelsiniz. Evde iken çocuğa göz kulak olamayacak kadar. Kabul edin. Yaptığınız için zor gelmiyor zorluk yaşadığınız için yapamıyorsunuz.
Evine yardımcı alan insanlar,hayatları kolaylaşsin diye alıyor. Siz de bunun için alıyorsunuz.
Evet hiç calismadim. Çalışma hayatım da evden çalışmaya müsait değil. Cahil olan sizsiniz. Hakaretinizi size iade ediyorum.Hayatınızda hiç evden çalışmadınız sanırım (hatta ofisten bile çalıştığınıza şüpheliyim). Evden çalışsak bile toplantımız oluyor, çalışma odasına kapanıp saatlerce çıkamıyoruz ya hani. bakıcı da bunun için var. çocuğa nasıl göz kulak olayım bu nasıl cahillik. hiç mi evden çalışan tanıdığınız yok hayal bile edememişsiniz.
Ev isi konusunda ben de tembel ve usengecim.tebrik ederim en hamarat kadın seçildinizdemek mutfak pisken duramazsınız
Hanımefendi ben ne anlatıyorum iki saattir konunun başından beri diyorum ya zor geliyor diye. yapmasam ben de pis dursam zor gelmez herhalde çünkü yapmamışım ve kolay olmuş? paradoksu anlayabildiniz mi? yani yaptığım için zor geliyor zaten alla alla
Sizi kırmak istemem ama depresyon diyorsanız destek alın zira eve bebeğe yemeğe tek başına bakan binlerce kadın var eşleri kendi suyunu bile doldurmayan var ne biliyim saysam örnek çok fazla bence eşiniz gayet iyi bu dediklerinizi yapıyorsa siz sanki biraz kafanızda büyüttünüzzAz önce kavga ettik. Uzun zamandır etmemiştik, çok da kırıcı konuştuk.
10 ay önce doğum yaptım ve sanırım lohusa depresyonum devam ediyor. 3 aylıktan beri çalışıyorum ve bir bakıcı geliyordu ama onu beğenmiyordum güzel davranmıyor bebeğime diye bayramda değiştirdik başkasını bulduk. Eski bakıcı ev işleri de yapıyordu ben arada bebeği oyalarken(ben evden çalışıyorum) ama yeni gelen bakıcıyla ev işi olmayacak diye anlaştık ve eskisine göre 20k daha fazla maaş veriyoruz sigorta vs dahil edince. bu da canımı sıktı evet bilerek kabul ettik ama başladıktan sonra hem çok para veriyoruz hem işler bize kalıyor vs.
Şimdi ev işleri bize kaldı bir yandan çocuk bir yandan kendi çalışma hayatım bana ağır geldi.
Eşim yardım ediyor ama gece bir iki kez mama yapmak için kalkıyor, sabahları mutfağı temizliyor, mümkün olduğunca evi toparlayıp işten gelince çocuğa bakıyor, fırsat olursa yemek yapıyor. Evet düşününce onun da hiç boş vakti olmuyor. Ama ben de çok yoruluyorum sürekli bir şeylerin stresi içindeyim yemek ev işi vs. Yetişemiyorum hiç bir şeye.
Bugün böyle dedi işte. Daha ne istiyorsun benden her şeyi yapıyorum yine de mutlu olmuyorsun, bakıcı değiştirmek istedin değiştirdik yine mutlu değilsin, seni tatmin etmek imkansız filan. Haklı mı bilmiyorum. Çünkü ne istiyorum da kocam yapmıyor cidden bilmiyorum. Ama neden mutsuzum? Yorgunum? Stresliyim. Neyin eksik olduğunu bilmiyorum. Uzamış lohusa depresyonu olabilir mi bu? Yoksa cidden kendime çok mu yükleniyorum?
Mesela bugün bağırdım kaç kez çocuğun kıyafetlerini dolaba yerleştirdin ki ben yapıyorum hep diye. O da tamam ben yaparım 3 parça için laf ediyorsun dedi. Mesela üç parça kıyafet değil aslında çok şey yapıyorum kimse görmüyor gibi. Kocam da aynı şeyi kendi için diyor çok şey yapıyorum mutsuzsun diyor ama ben ona teşekkür ediyorum. O bana edemiyor çünkü hiç bugün şu işleri yaptım diye sıralamıyorum.
Adam haklı.adamı yumuşak bulup, tepesine çıkmışsınız.bir gün öflesin, püflesin, mizmızlansın da görürüm ben sizi.nasıl etekleriniz tutuşuyor.Az önce kavga ettik. Uzun zamandır etmemiştik, çok da kırıcı konuştuk.
10 ay önce doğum yaptım ve sanırım lohusa depresyonum devam ediyor. 3 aylıktan beri çalışıyorum ve bir bakıcı geliyordu ama onu beğenmiyordum güzel davranmıyor bebeğime diye bayramda değiştirdik başkasını bulduk. Eski bakıcı ev işleri de yapıyordu ben arada bebeği oyalarken(ben evden çalışıyorum) ama yeni gelen bakıcıyla ev işi olmayacak diye anlaştık ve eskisine göre 20k daha fazla maaş veriyoruz sigorta vs dahil edince. bu da canımı sıktı evet bilerek kabul ettik ama başladıktan sonra hem çok para veriyoruz hem işler bize kalıyor vs.
Şimdi ev işleri bize kaldı bir yandan çocuk bir yandan kendi çalışma hayatım bana ağır geldi.
Eşim yardım ediyor ama gece bir iki kez mama yapmak için kalkıyor, sabahları mutfağı temizliyor, mümkün olduğunca evi toparlayıp işten gelince çocuğa bakıyor, fırsat olursa yemek yapıyor. Evet düşününce onun da hiç boş vakti olmuyor. Ama ben de çok yoruluyorum sürekli bir şeylerin stresi içindeyim yemek ev işi vs. Yetişemiyorum hiç bir şeye.
Bugün böyle dedi işte. Daha ne istiyorsun benden her şeyi yapıyorum yine de mutlu olmuyorsun, bakıcı değiştirmek istedin değiştirdik yine mutlu değilsin, seni tatmin etmek imkansız filan. Haklı mı bilmiyorum. Çünkü ne istiyorum da kocam yapmıyor cidden bilmiyorum. Ama neden mutsuzum? Yorgunum? Stresliyim. Neyin eksik olduğunu bilmiyorum. Uzamış lohusa depresyonu olabilir mi bu? Yoksa cidden kendime çok mu yükleniyorum?
Mesela bugün bağırdım kaç kez çocuğun kıyafetlerini dolaba yerleştirdin ki ben yapıyorum hep diye. O da tamam ben yaparım 3 parça için laf ediyorsun dedi. Mesela üç parça kıyafet değil aslında çok şey yapıyorum kimse görmüyor gibi. Kocam da aynı şeyi kendi için diyor çok şey yapıyorum mutsuzsun diyor ama ben ona teşekkür ediyorum. O bana edemiyor çünkü hiç bugün şu işleri yaptım diye sıralamıyorum.
Eşiniz haklı. Maddi manevi elinden geleni yapıyor, daha ne yapmalı? Üstelik siz evden çalışıyorsunuz aralarda zaten ev işlerini detaylı olmasada yapabilirsiniz. Mesela çamaşır işi, vs gibiAz önce kavga ettik. Uzun zamandır etmemiştik, çok da kırıcı konuştuk.
10 ay önce doğum yaptım ve sanırım lohusa depresyonum devam ediyor. 3 aylıktan beri çalışıyorum ve bir bakıcı geliyordu ama onu beğenmiyordum güzel davranmıyor bebeğime diye bayramda değiştirdik başkasını bulduk. Eski bakıcı ev işleri de yapıyordu ben arada bebeği oyalarken(ben evden çalışıyorum) ama yeni gelen bakıcıyla ev işi olmayacak diye anlaştık ve eskisine göre 20k daha fazla maaş veriyoruz sigorta vs dahil edince. bu da canımı sıktı evet bilerek kabul ettik ama başladıktan sonra hem çok para veriyoruz hem işler bize kalıyor vs.
Şimdi ev işleri bize kaldı bir yandan çocuk bir yandan kendi çalışma hayatım bana ağır geldi.
Eşim yardım ediyor ama gece bir iki kez mama yapmak için kalkıyor, sabahları mutfağı temizliyor, mümkün olduğunca evi toparlayıp işten gelince çocuğa bakıyor, fırsat olursa yemek yapıyor. Evet düşününce onun da hiç boş vakti olmuyor. Ama ben de çok yoruluyorum sürekli bir şeylerin stresi içindeyim yemek ev işi vs. Yetişemiyorum hiç bir şeye.
Bugün böyle dedi işte. Daha ne istiyorsun benden her şeyi yapıyorum yine de mutlu olmuyorsun, bakıcı değiştirmek istedin değiştirdik yine mutlu değilsin, seni tatmin etmek imkansız filan. Haklı mı bilmiyorum. Çünkü ne istiyorum da kocam yapmıyor cidden bilmiyorum. Ama neden mutsuzum? Yorgunum? Stresliyim. Neyin eksik olduğunu bilmiyorum. Uzamış lohusa depresyonu olabilir mi bu? Yoksa cidden kendime çok mu yükleniyorum?
Mesela bugün bağırdım kaç kez çocuğun kıyafetlerini dolaba yerleştirdin ki ben yapıyorum hep diye. O da tamam ben yaparım 3 parça için laf ediyorsun dedi. Mesela üç parça kıyafet değil aslında çok şey yapıyorum kimse görmüyor gibi. Kocam da aynı şeyi kendi için diyor çok şey yapıyorum mutsuzsun diyor ama ben ona teşekkür ediyorum. O bana edemiyor çünkü hiç bugün şu işleri yaptım diye sıralamıyorum.
İkiniz de haklısınız. Çocuklu hayat çok zor. Bakıcıya o kadar verince size ne kalıyor acaba. Çok da kalmıyorsa bir iki sene ara vermenizi tavsiye ederim işe. Çocuk iki buçuk olumc ada kreşe verir işe dönersiniz. Böyle baya gergin mutsuz bir aile ortamınız olur.Az önce kavga ettik. Uzun zamandır etmemiştik, çok da kırıcı konuştuk.
10 ay önce doğum yaptım ve sanırım lohusa depresyonum devam ediyor. 3 aylıktan beri çalışıyorum ve bir bakıcı geliyordu ama onu beğenmiyordum güzel davranmıyor bebeğime diye bayramda değiştirdik başkasını bulduk. Eski bakıcı ev işleri de yapıyordu ben arada bebeği oyalarken(ben evden çalışıyorum) ama yeni gelen bakıcıyla ev işi olmayacak diye anlaştık ve eskisine göre 20k daha fazla maaş veriyoruz sigorta vs dahil edince. bu da canımı sıktı evet bilerek kabul ettik ama başladıktan sonra hem çok para veriyoruz hem işler bize kalıyor vs.
Şimdi ev işleri bize kaldı bir yandan çocuk bir yandan kendi çalışma hayatım bana ağır geldi.
Eşim yardım ediyor ama gece bir iki kez mama yapmak için kalkıyor, sabahları mutfağı temizliyor, mümkün olduğunca evi toparlayıp işten gelince çocuğa bakıyor, fırsat olursa yemek yapıyor. Evet düşününce onun da hiç boş vakti olmuyor. Ama ben de çok yoruluyorum sürekli bir şeylerin stresi içindeyim yemek ev işi vs. Yetişemiyorum hiç bir şeye.
Bugün böyle dedi işte. Daha ne istiyorsun benden her şeyi yapıyorum yine de mutlu olmuyorsun, bakıcı değiştirmek istedin değiştirdik yine mutlu değilsin, seni tatmin etmek imkansız filan. Haklı mı bilmiyorum. Çünkü ne istiyorum da kocam yapmıyor cidden bilmiyorum. Ama neden mutsuzum? Yorgunum? Stresliyim. Neyin eksik olduğunu bilmiyorum. Uzamış lohusa depresyonu olabilir mi bu? Yoksa cidden kendime çok mu yükleniyorum?
Mesela bugün bağırdım kaç kez çocuğun kıyafetlerini dolaba yerleştirdin ki ben yapıyorum hep diye. O da tamam ben yaparım 3 parça için laf ediyorsun dedi. Mesela üç parça kıyafet değil aslında çok şey yapıyorum kimse görmüyor gibi. Kocam da aynı şeyi kendi için diyor çok şey yapıyorum mutsuzsun diyor ama ben ona teşekkür ediyorum. O bana edemiyor çünkü hiç bugün şu işleri yaptım diye sıralamıyorum.
Genelde hep kendimin kadın olmadığını öğrenirdim bu sitede, bugün de kocamın erkek olmadığını öğrendim çok şükür. Neyse evlilikte kadın erkek dengesini böylece yakalamış oluyoruzEe kocanız haklı çünkü erkek haliyle iş yapıyor ve yoruluyor. Erkek adam ev işi yapmaz, yapamaz. Doğa kanunlarına aykırı.
İşe alınan kişi çocuk gelişimi vs mezunuysa eyvallah.Kölelik kalktı, belki haberiniz yoktur. Çocuk için tuttuğu bakıcıya, ev temizlettirmek isteyen insanlardan ciddi anlamda nefret ediyorum. Çevremde de var böyleleri. Patronları mesaiye kal derse ya da ekstra iş verirse çıldırırlar, kendileri aynı paraya tek kişiden birçok şeyi talep etme hakkına sahip olduklarını düşünürler.
8 saat mesai yapan bir çalışanın izni 1 saat olduğunu düşünürsek ve on aylık bir bebek gündüzleri minimum 2-3 saat uyuduğunu hesaba katarsak (öncesinde konuşulup anlaşılmışsa) bakıcı bayanın günlük hafif ev işleri yapması neden kölelik olsunKölelik kalktı, belki haberiniz yoktur. Çocuk için tuttuğu bakıcıya, ev temizlettirmek isteyen insanlardan ciddi anlamda nefret ediyorum. Çevremde de var böyleleri. Patronları mesaiye kal derse ya da ekstra iş verirse çıldırırlar, kendileri aynı paraya tek kişiden birçok şeyi talep etme hakkına sahip olduklarını düşünürler.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?