Boşanan Arkadaşlarım Buraya Duygularımızı Yazalım...Boşandıktan Sonra Neler Değişti?


İnşallah daha da iyi olursunuz...Bende ümit ediyorum bizde birgün mutlu olucağız...
 
Mrb arkadaslar.benimde aklim cok karisik bu ara.hatta konu acicaktim sitede.akil almak icin.esime bosanma davasi actim bende gecen hafta.sebebi anlatilamiycak kadar cok.ama 9 aylik kizim var.esime evden uzaklastirma cezasi verdirdim.1 haftadir yoktu.kizim babasinin yoklugunda ilk defa aglarken baba kelimesini soyledi.kizima kiyamiyorum.uyumuyo yemiyo.hissetti evladim.esime duzelmezsen kararim kesin dedim.hatta esyalarimi bile kolilemistim.esim evime donmek istiyorum dedi kabul ettim kizimin gozyaslari hatrina.evliligimizde aileler sorunu vardi daha dogrusu onun ailesi sorundu.simdi bosanmama sartimiz ikimizinde ailedinin bizim eve gelmemesi oldu.cok kotuyum.bir yanda ailem bir yanda kizim.hep sunu dusunuyorum benim mutlulugum mu kizimin mutlulugumu.yurumeyen evlilige karsilik dun babasini gordugunde kucagina sevincle atlayan bi kizim var.mutsuzum hemde cokkkkk.
 

kötü durum ... bende eşimden boşandım iki yıla yakın oldu ancak birlikte yaşıyoruz... şuan eşim bana karşı daha iyi herşey nikahta sanırım böyle mutluyum inan
 
boşanmak hem cazip hem de çok üzücü bi kelime. boşanmayı başarabilenleri takdir ettim içtenlikle. ama o süreç kimbilir ne zordu. okuduğum yorumların en güzel yanları herkesin gidecek bi evi anne ve babası olması. benimse kendimden başka sığınacak bi limanım yok. çevreden bakıldığında kalbur üstü bi yaşantım var. güzel kahkahalarım, güçlü duruşlarım. ama evin içine girdiğinizde en ufak bi tartışmada evden kovan bi eşim ( ona göre sinirle söğlenmiş kelimler), mutsuz olduğumu söğlediğimde şükretmediğimi yansıtan, annemin babamın ard arda ölümünü bile bana ceza olarak yansıtan bi eşim var. ona göre bu hayatta benim dışında herkes herşey haklı. özelliklede ailesi. ben sadece yemek temizlik yapan, onun ihtiyaçlarını karşılayan bi kadın. bunun dışında maddi manevi tamamen kendi hayatımı yaşıyorum. ağlayarak tek başıma yalnız çok geceler geçirdim. o uyudu. hemde mışıl mışıl. konuşmak istedim beni dinlerken hep başka şeylerle uğraştı. dinlemedi. dinlettiremedim. şimdi ise konuşmak gelmio içimden. yalnız geçirdiğim saatler daha rahat, bana laf sokan kimse yok çünkü. artık yalnızlık daha çekici. böğle nereye kadar gidecek bilmiorum ama daha mutluyummmmm
 
çok üzüldüm ama bence herşeyin bir yolu vardır... eşlerin hepsi aynı evliliğimin ilk yıllarında aynı durumu yaşadım psikolojik sıkıntıya giriyor ölmeyi bile düşünüyor insan dertleşecek kimse bulamıyor ki zaten kimse yanında olmuyor... öfff ya çok sinir bozucu şu durumda herşeyi zamana bırakmalısın sanırım yani ben öyle yapmıştım.
 
Sanırım boşanma eşiğinde olan kişilerden biri de benimEşimin ailesinden kaynaklanan sorunlarımız var.25 gündür ailemin yanındayım.Aramadı ,sormadı...
Geçenlerde sadece bir tanıdığımla konuşmak istemiş.Yaşadıklarımızı kendince anlatmış.Beni gelip almayacağını eğer ben onu öyle(ailesine bağımlı olarak)kabul edersem kendim gitmem gerektiğini söylemiş.Bu kadarını beklemiyordum.Yaşadıklarımdan sonra bir kez daha yıkıldım.Şimdi ya dönüp onun ve ailesinin kuklası olarak bir hayat süreceğim ya da genç,güzel,boşanmış bir kadın olarak tek başıma ayakta kalmaya çalışacağım.
Boşanıp herşeyin üstesinden gelebilirim diyorum bazen de ümitsizliğe kapılıyorum.Şimdiden duyar gibi oluyorum insanların yerli yersiz hakkımda konuşmalarını.
Hangiisi daha zor gitmek mi, kalmak mı?İçinden çıkamadığım düşünceler içerisindeyim...
 
arkadaşlar benim eşimde bugün bana ayrılmak istediğini söyledi epeydir bunun mücadelesi içindeyiz birbirimizi seviyoruz ama yapamıyoruz beraberken aileler dertler bitmiyo bide anlaşamamamız konuşamamız üstüne tuz biber oluyo gözlerim şişti ağlamaktan ama çaresi yok ayrılıyo eşim benden onu sevmeme rağmen haklı yapamıyoruz. ama onsuz nasıl yapıcam ben nolur yardım edin ayrılalım diye düşünürken kolay oluyodu ama sözler dudağa döküldümü dayanılmazmış yüreğime bi taş düştü sanki ayrılalım deyince hem ayrılmamız gerektiğine inanıyorum hem seviyorum napıcam ben o beni bitirmiş gözünde sonu yok ama bu süreçte nasıl güçlü durabilirim bilmiyorum
 
ilk zamanlar bi şok yasıyosun.nasıl anlatasam sanki bi gökdelneden yere düşüyo gibi oluyosun..ne uyuduğunu ne yediğini ne gezdğini anlıyosunn.sonra bi bakıyosun etrafa yalnız değilim benim gibi bir sürü insan var diyosun...kadere sığınıyosun..yavas yavas yaralar kapanıyo..sonra bi bakıyosun karsına kendiğinden birisi cıkıveriyo herseyi unutturyo tekrar kendinin ne kadar değerli olduğunu hissediyosun...bana öle oldu arkadaslar sun anda 2. evliliğimi yapmak üzereyim nasip olursa ve coooook mutluyum.lütfen karamsar olmayınnnn.....bu bir süreç illakii karsınıza sizi anlyan birisi cıkacaktır...rabbim tüm boşanmak üzere olanların ve boşananların yardımcısı olsun....
 

Sorun sanırım eşinin ailesiyken madem benim ailemle görüşülmeyecek ozaman seninkiylede görüşülmeyecek diyerek senin ailenide dahil etmiş sanırım olaya.Zaten evliliklerde sorun eşin ailesiyse helede ailesine toz kondurmayan bir eşe sahipseniz siz onun ailesiyle küs yada mesafeli olduğunuzda aynı mesafeyi oda sizin ailenize gösterir yanlışda olsa bu durumda böyle olunca çözüm bu olmuyor işde siz bir yandan barışdım ama benim ailemin suçu neydiki evime gelemeyecek diye düşüneceksiniz ve içden içe kızgınlığınız devam edecek eşinize yine bir kısır döngüye gireceksiniz.Bence bu yol yerine ailelerle iyi olma yollarını arayın her iki tarafta sizde bazı şeyleri takmamaya çalışın politik olun mesafe koyun ve eşinize asla ve asla ailesini şikayet etmeyin bence.Birde bebeğinizin onsuz yapamadığını çok belirtmeyin bu durumu kullanır ve bilirki çocuk sizin elinizi ayağınızı bağlayacak
 
Boşanmak dünyanın sonu değil bence unutulmayacak hiç kimsede yokdur karamsar olmayın okadar sadece çocuğu olanlar için zor işde bu süreç çocukların psikolojisi açısından yoksa birşeyler olmuyorsa zorlamanın anlamı yok bence ben böyle düşünüyorum
 

Seviyorsan mücadele etmen lazım. evlilik terapistini deneyin derim. ben geçen ay boşandım. 1,5 yaşında kızım var. Bizde de eşimin annesi, eşimin agresif tavırları sorundu. kredi ile ev satın alacağımı, sorunları çözdüğümüzü düşündüğüm bir anda hatta en mutlu olduğum anda diyeyim. eşim boşanmak istediğini söyledi. Çok zorlu bir boşanma süreci atlattım. boşanmak isteyen oydu davayı açan bendim. Fakat sizinle tek farkımız vardı. benim içimde eşime karşı sevgi kalmamıştı. 3 yıllık alışkanlığın verdiği zorlanma vardı. Siz seviyorsunuz. seviyorsanız da mücadele edeceksiniz. ta ki içinizdeki sevgi için bitti diyene kadar. Ben evliliğimi artık dönülmez denilen noktalardan döndürdüm. Sevgi, saygı artık bitti dediğim noktada da boşandık.
 

28 yaşında karnımda bebeğim varken terkettim o adamı, bebeğim daha 40 günlüktü dava açtığımda, ama bir kez bile milletin söylediklerini ya da söyleyeceklerini takmadım kafama, millet benim yaşadıklarımı yaşadı mı, o adamla aynı evi, yatağı paylaştı mı, ben geceleri sabahlara kadar ağlarken benimle ağladı mı, çok bilip de konuşanlara çok acıyorsanız benim terkettiğim adamı siz alın da teselli edin dedim,

herkes kendi yaşadığını bilir arkadaşım, onun bunun sözüne bakıp da hayatını harcama, en doğru kararı vermen dileğiyle canım...
 

28 yaşında karnımda bebeğim varken terkettim o adamı, bebeğim daha 40 günlüktü dava açtığımda, ama bir kez bile milletin söylediklerini ya da söyleyeceklerini takmadım kafama, millet benim yaşadıklarımı yaşadı mı, o adamla aynı evi, yatağı paylaştı mı, ben geceleri sabahlara kadar ağlarken benimle ağladı mı, çok bilip de konuşanlara çok acıyorsanız benim terkettiğim adamı siz alın da teselli edin dedim,

herkes kendi yaşadığını bilir arkadaşım, onun bunun sözüne bakıp da hayatını harcama, en doğru kararı vermen dileğiyle canım...
 

28 yaşında karnımda bebeğim varken terkettim o adamı, bebeğim daha 40 günlüktü dava açtığımda, ama bir kez bile milletin söylediklerini ya da söyleyeceklerini takmadım kafama, millet benim yaşadıklarımı yaşadı mı, o adamla aynı evi, yatağı paylaştı mı, ben geceleri sabahlara kadar ağlarken benimle ağladı mı, çok bilip de konuşanlara çok acıyorlarsa benim terkettiğim adamı alsınlar da teselli etsinler dedim,

herkes kendi yaşadığını bilir arkadaşım, onun bunun sözüne bakıp da hayatını harcama, en doğru kararı vermen dileğiyle canım...
 

evden uzaklaştırma verdirdiğine göre eşin ağır kabahatli , senin ailenin evine gelmeyeceğine dair bir söz neden verdin ki? hem suçlu hem güçlü gibi olmuş bu.
 
merhaba,ben yeni üye oldum ve eşimden boşanmak istiyorum.Kendisi benden 14 yaş büyük sorun bu mu derseniz biraz bu biraz aile yapısındaki farklılıklar.O kadının herşeyi çekmesini ve buna ses çıkarmanın ayıp olduğu aile yapısında büyümüş ben ise bu tarz değil tamam çokta serbest bir ailem yok ama bu kadar da değil.Ben iyi olduğum zamanlar iyi ama benimde ters zamanlarım olabilir her zaman alttan alan ben mi olmalıyım.Çok yoruldum bu durumdan ve boşanmak istiyorum sizce ne yapmalıyım.
 
2 gun oldu ben bosanalı kendımı bır garıp hıssedıyorum, 2 gundur delı gıbı temızlık yaptım hıc yapmadıgım kadar bı taraftanda dusunuyorum bu saatten sonra yapmasam nolcak kı temızlık sımdı yemek yapmam camasır yıkamam, bulasık yıkamam temızlık yapmam gerekmıyo yapsam ne olcak yapmasam ne olcak dıyorum garıp bır bosluk ıcındeyım umarım duzelırım zaman gecınce
 

Tüm bunları kendiniz için yapmalısınız. Temiz bir evde oturmalı sağlıklı yemekler yemelisiniz. Unutmayın hayattasınız hala ve bir cansınız. Her sıkıntı geçicidir. Bir gün öyle bir anda birdenbire bu sıkıntıyı da kalbinizden atıvereceksiniz. Evli olalım yada olmayalım bir işi bitirdikten sonra başka bir işle meşgul olmak gerekrimiş. İnsan böyle yapınca hem bir sürü işi bitiriyor hem de daha dinamik oluyor.
 

su anda 32 haftalik hamileyim daha oncede bosanma konusunu cok konustuk esimle ama galiba hep kiyidan donduk Simdi ailem ve kendim o kadar hakarete maruz kaldimki karnimdaki bebegime ragmen ayrilmak istiyorum ama kendimi cok kotu hissediyorum!Mahkemeye basvuracak enerjim bile kalmadi sadece butun gun uyumak herseyin kotu bir kabus oldugunu dusunmek istiyorum ama uyku duzenim mahvoldu !Ve hala karsimdakine aciyorum hala acabami diyorum!Bosanma sonrasi beni cok korkutuyor Ailemden uzakta gurbetteyim ve cocugum icin burada kalmak zorundayim onun gelecegi icin!Biryandanda ofke ve nefretle doluyum nasil karsimdaki insan bukadar acimasiz olabilir nasil herseyi mahvedebilir diye!Sinirlendigi zaman agzina gelen herseyi sayip iki gun sonra birsey olmamis gibi normale donmeye calisiyor!Ailem gururum bebegim ve onun gelecegi hersey kafam Allak bullak!Bende hergun Allah'ima yalvariyorum bana guc ver diye!
 
kızlar boşanma davası nasıl açılır?
ne yapmam gerekir?
önce avukat mı bulmalıyım, dava mı açmalıyım?
kafam allak bullak, ne yapmam gerektiğini kestiremiyorum.
5 yıllık evliyiz ama gitmiyor artık. sürekli tartışma, kavga, gürültü, eşimin sinirlenince kendisini kontrol edememesi de cabası.
nafaka falan istemiyorum. kendim zaten çalışıyorum. tek düşüncem evladım, ya bana vermezlerse...
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…