Boşanıyorum.

reedd .!.:

Konularımı bilenler bilir. Evlendiğimizden beri eşimin ilgisizliğinden va şikayetçiydim. Son bir aydır da depresyona girdiğini söylüyordu fakat asıl sorun benmişim. Ailesi bize evlenirken hiçbir maddi yardımda bulunmadı, bize gelen bütün zarfları kendileri aldılar vs. Ben de bu konuyla ilgili şeyler açılınca bunu eşime hep hatırlattım ki hep haklı olduğumu söylerdi. Maddiyi geçtim manevi olarak bile yoklardı. Evlenmemize bir hafta kala köyden geldiler, eşim askere gidecekti bizim köyde olmamız lazım diyip yanında yoklardı, ye yemesi ne içmesi hiçbir şeyiyle ilgilenmemişler. Ben bunları söylerdim içinde suçlu olmuşum içinde biriktirmiş ve bana dün sen konuları kapatamadın bende de bitti bir şeyler artık sana karşı bir şey hissetmiyorum dedi. Günlerdir uzak mesafeli zaten ve ben tanıştığımız günden bu yana hep onun borçları, onun üstü başı onun yemeği onun bilmem neyi uğraştırdım durdum. Kimse yokken ben vardım yanında ama ailesine laf ediyormuşum diye (onlara bir şey demedim kendisine o da ona yapmadıklarıyla ilgili bana yapmadıkları değil) benden vazgeçti. Dün gidiyorum o zaman dedim emin misin dedim evet dedi valizimi topladım annemleri çağırdım ve beni aldılar. Şuan annemlerdeyim. Bu iş de böylece bitecek. Şuan çok mutsuzum çünkü seviyorum insan olarak iyi bir insan ama farkettim ki ben eş olarak da hep ilgiye sevgiye aç kalmışım. Hiç eşim gibi hissedemeden evli gibi hissedemediklerini zaten bazı dönemler. Bu da böyle bir hikaye içimi dökmek istedim

Genişletmek için tıkla...

reedd .!.:

Konularımı bilenler bilir. Evlendiğimizden beri eşimin ilgisizliğinden va şikayetçiydim. Son bir aydır da depresyona girdiğini söylüyordu fakat asıl sorun benmişim. Ailesi bize evlenirken hiçbir maddi yardımda bulunmadı, bize gelen bütün zarfları kendileri aldılar vs. Ben de bu konuyla ilgili şeyler açılınca bunu eşime hep hatırlattım ki hep haklı olduğumu söylerdi. Maddiyi geçtim manevi olarak bile yoklardı. Evlenmemize bir hafta kala köyden geldiler, eşim askere gidecekti bizim köyde olmamız lazım diyip yanında yoklardı, ye yemesi ne içmesi hiçbir şeyiyle ilgilenmemişler. Ben bunları söylerdim içinde suçlu olmuşum içinde biriktirmiş ve bana dün sen konuları kapatamadın bende de bitti bir şeyler artık sana karşı bir şey hissetmiyorum dedi. Günlerdir uzak mesafeli zaten ve ben tanıştığımız günden bu yana hep onun borçları, onun üstü başı onun yemeği onun bilmem neyi uğraştırdım durdum. Kimse yokken ben vardım yanında ama ailesine laf ediyormuşum diye (onlara bir şey demedim kendisine o da ona yapmadıklarıyla ilgili bana yapmadıkları değil) benden vazgeçti. Dün gidiyorum o zaman dedim emin misin dedim evet dedi valizimi topladım annemleri çağırdım ve beni aldılar. Şuan annemlerdeyim. Bu iş de böylece bitecek. Şuan çok mutsuzum çünkü seviyorum insan olarak iyi bir insan ama farkettim ki ben eş olarak da hep ilgiye sevgiye aç kalmışım. Hiç eşim gibi hissedemeden evli gibi hissedemediklerini zaten bazı dönemler. Bu da böyle bir hikaye içimi dökmek istedim

Genişletmek için tıkla...

Birgaripinsan .!.:

Bütün konularında eşin depresyonda değil depresyon böyle bir şey değil diye yazmıştım. Adamlar ne dese inanıyorsunuz. Bi de kendini üzüyordun eşin hasta diye. Ben hala başka biri olduğunu düşünüyorum. Yani sorun senin ailesine laf ettiğin için soğuması da değil başka biri olması. Biraz daha beklersen onu da görürsün.

Genişletmek için tıkla...

Peynirdelisi .!.:

Karsı taraftan beklentilerinizi en aza indirgemenizi öneriyorum. Eş ailesi düğüne bir hafta kala gelmiş. Askerdeyken köydelermiş bunlar mesele mi. Benim eşimin ailesi bunu yapsa memnun olurum ben.
Düğündeki zarfları almışlar. Ardı arkası bir kaç bin lira. Hoş değil ama karı kocanın arasını bozacak konu da değil. Ben olsam yapılanı eşime isaret eder ailesinin eşime saygı duymadığını ifade eder daha bu konuyu acmazdım.
Baska sorun var mı bilemiyorum aranızda ama o bunu yaptı şu şunu demişti gibi gündemler olursa huzur olmaması normal.

Genişletmek için tıkla...

Peynirdelisi .!.:

Karsı taraftan beklentilerinizi en aza indirgemenizi öneriyorum. Eş ailesi düğüne bir hafta kala gelmiş. Askerdeyken köydelermiş bunlar mesele mi. Benim eşimin ailesi bunu yapsa memnun olurum ben.
Düğündeki zarfları almışlar. Ardı arkası bir kaç bin lira. Hoş değil ama karı kocanın arasını bozacak konu da değil. Ben olsam yapılanı eşime isaret eder ailesinin eşime saygı duymadığını ifade eder daha bu konuyu acmazdım.
Baska sorun var mı bilemiyorum aranızda ama o bunu yaptı şu şunu demişti gibi gündemler olursa huzur olmaması normal.

Genişletmek için tıkla...

Katibin Ruhu .!.:

Öyle bir adam değil. Daha elindekinin hakkını veremiyor.

Genişletmek için tıkla...

reedd .!.:

Konularımı bilenler bilir. Evlendiğimizden beri eşimin ilgisizliğinden va şikayetçiydim. Son bir aydır da depresyona girdiğini söylüyordu fakat asıl sorun benmişim. Ailesi bize evlenirken hiçbir maddi yardımda bulunmadı, bize gelen bütün zarfları kendileri aldılar vs. Ben de bu konuyla ilgili şeyler açılınca bunu eşime hep hatırlattım ki hep haklı olduğumu söylerdi. Maddiyi geçtim manevi olarak bile yoklardı. Evlenmemize bir hafta kala köyden geldiler, eşim askere gidecekti bizim köyde olmamız lazım diyip yanında yoklardı, ye yemesi ne içmesi hiçbir şeyiyle ilgilenmemişler. Ben bunları söylerdim içinde suçlu olmuşum içinde biriktirmiş ve bana dün sen konuları kapatamadın bende de bitti bir şeyler artık sana karşı bir şey hissetmiyorum dedi. Günlerdir uzak mesafeli zaten ve ben tanıştığımız günden bu yana hep onun borçları, onun üstü başı onun yemeği onun bilmem neyi uğraştırdım durdum. Kimse yokken ben vardım yanında ama ailesine laf ediyormuşum diye (onlara bir şey demedim kendisine o da ona yapmadıklarıyla ilgili bana yapmadıkları değil) benden vazgeçti. Dün gidiyorum o zaman dedim emin misin dedim evet dedi valizimi topladım annemleri çağırdım ve beni aldılar. Şuan annemlerdeyim. Bu iş de böylece bitecek. Şuan çok mutsuzum çünkü seviyorum insan olarak iyi bir insan ama farkettim ki ben eş olarak da hep ilgiye sevgiye aç kalmışım. Hiç eşim gibi hissedemeden evli gibi hissedemediklerini zaten bazı dönemler. Bu da böyle bir hikaye içimi dökmek istedim

Genişletmek için tıkla...

reedd .!.:

Konularımı bilenler bilir. Evlendiğimizden beri eşimin ilgisizliğinden va şikayetçiydim. Son bir aydır da depresyona girdiğini söylüyordu fakat asıl sorun benmişim. Ailesi bize evlenirken hiçbir maddi yardımda bulunmadı, bize gelen bütün zarfları kendileri aldılar vs. Ben de bu konuyla ilgili şeyler açılınca bunu eşime hep hatırlattım ki hep haklı olduğumu söylerdi. Maddiyi geçtim manevi olarak bile yoklardı. Evlenmemize bir hafta kala köyden geldiler, eşim askere gidecekti bizim köyde olmamız lazım diyip yanında yoklardı, ye yemesi ne içmesi hiçbir şeyiyle ilgilenmemişler. Ben bunları söylerdim içinde suçlu olmuşum içinde biriktirmiş ve bana dün sen konuları kapatamadın bende de bitti bir şeyler artık sana karşı bir şey hissetmiyorum dedi. Günlerdir uzak mesafeli zaten ve ben tanıştığımız günden bu yana hep onun borçları, onun üstü başı onun yemeği onun bilmem neyi uğraştırdım durdum. Kimse yokken ben vardım yanında ama ailesine laf ediyormuşum diye (onlara bir şey demedim kendisine o da ona yapmadıklarıyla ilgili bana yapmadıkları değil) benden vazgeçti. Dün gidiyorum o zaman dedim emin misin dedim evet dedi valizimi topladım annemleri çağırdım ve beni aldılar. Şuan annemlerdeyim. Bu iş de böylece bitecek. Şuan çok mutsuzum çünkü seviyorum insan olarak iyi bir insan ama farkettim ki ben eş olarak da hep ilgiye sevgiye aç kalmışım. Hiç eşim gibi hissedemeden evli gibi hissedemediklerini zaten bazı dönemler. Bu da böyle bir hikaye içimi dökmek istedim

Genişletmek için tıkla...

reedd .!.:

Konularımı bilenler bilir. Evlendiğimizden beri eşimin ilgisizliğinden va şikayetçiydim. Son bir aydır da depresyona girdiğini söylüyordu fakat asıl sorun benmişim. Ailesi bize evlenirken hiçbir maddi yardımda bulunmadı, bize gelen bütün zarfları kendileri aldılar vs. Ben de bu konuyla ilgili şeyler açılınca bunu eşime hep hatırlattım ki hep haklı olduğumu söylerdi. Maddiyi geçtim manevi olarak bile yoklardı. Evlenmemize bir hafta kala köyden geldiler, eşim askere gidecekti bizim köyde olmamız lazım diyip yanında yoklardı, ye yemesi ne içmesi hiçbir şeyiyle ilgilenmemişler. Ben bunları söylerdim içinde suçlu olmuşum içinde biriktirmiş ve bana dün sen konuları kapatamadın bende de bitti bir şeyler artık sana karşı bir şey hissetmiyorum dedi. Günlerdir uzak mesafeli zaten ve ben tanıştığımız günden bu yana hep onun borçları, onun üstü başı onun yemeği onun bilmem neyi uğraştırdım durdum. Kimse yokken ben vardım yanında ama ailesine laf ediyormuşum diye (onlara bir şey demedim kendisine o da ona yapmadıklarıyla ilgili bana yapmadıkları değil) benden vazgeçti. Dün gidiyorum o zaman dedim emin misin dedim evet dedi valizimi topladım annemleri çağırdım ve beni aldılar. Şuan annemlerdeyim. Bu iş de böylece bitecek. Şuan çok mutsuzum çünkü seviyorum insan olarak iyi bir insan ama farkettim ki ben eş olarak da hep ilgiye sevgiye aç kalmışım. Hiç eşim gibi hissedemeden evli gibi hissedemediklerini zaten bazı dönemler. Bu da böyle bir hikaye içimi dökmek istedim

Genişletmek için tıkla...

powerpuff_girl .!.:

Ben şunu anlamıyorum yıl olmuş 2023 neden hala kocaman kadınlar bosanirken annesini arıyor ve gelip onu alıyorlar hayır ben 30 yaşındayım annemleri arayıp gelin alın demek yani verilen mal geri alınmaz der gibi niye aile gelip alıyor 3 yaşındaki çocuk kreste anlasamadi gel al değil ki bu? Sonra evi bırakınca vay efendim mal kaçırdı..son güne dek çıkmam o evden o defolsun gitsin derim ki

Genişletmek için tıkla...

powerpuff_girl .!.:

Ben şunu anlamıyorum yıl olmuş 2023 neden hala kocaman kadınlar bosanirken annesini arıyor ve gelip onu alıyorlar hayır ben 30 yaşındayım annemleri arayıp gelin alın demek yani verilen mal geri alınmaz der gibi niye aile gelip alıyor 3 yaşındaki çocuk kreste anlasamadi gel al değil ki bu? Sonra evi bırakınca vay efendim mal kaçırdı..son güne dek çıkmam o evden o defolsun gitsin derim ki

Genişletmek için tıkla...