- 5 Ağustos 2022
- 693
- 874
- 23
Hakkınızda hayırlısı umarım herşey gönlünüzce olur
Hakkınızda hayırlısı umarım herşey gönlünüzce olurKonularımı bilenler bilir. Evlendiğimizden beri eşimin ilgisizliğinden va şikayetçiydim. Son bir aydır da depresyona girdiğini söylüyordu fakat asıl sorun benmişim. Ailesi bize evlenirken hiçbir maddi yardımda bulunmadı, bize gelen bütün zarfları kendileri aldılar vs. Ben de bu konuyla ilgili şeyler açılınca bunu eşime hep hatırlattım ki hep haklı olduğumu söylerdi. Maddiyi geçtim manevi olarak bile yoklardı. Evlenmemize bir hafta kala köyden geldiler, eşim askere gidecekti bizim köyde olmamız lazım diyip yanında yoklardı, ye yemesi ne içmesi hiçbir şeyiyle ilgilenmemişler. Ben bunları söylerdim içinde suçlu olmuşum içinde biriktirmiş ve bana dün sen konuları kapatamadın bende de bitti bir şeyler artık sana karşı bir şey hissetmiyorum dedi. Günlerdir uzak mesafeli zaten ve ben tanıştığımız günden bu yana hep onun borçları, onun üstü başı onun yemeği onun bilmem neyi uğraştırdım durdum. Kimse yokken ben vardım yanında ama ailesine laf ediyormuşum diye (onlara bir şey demedim kendisine o da ona yapmadıklarıyla ilgili bana yapmadıkları değil) benden vazgeçti. Dün gidiyorum o zaman dedim emin misin dedim evet dedi valizimi topladım annemleri çağırdım ve beni aldılar. Şuan annemlerdeyim. Bu iş de böylece bitecek. Şuan çok mutsuzum çünkü seviyorum insan olarak iyi bir insan ama farkettim ki ben eş olarak da hep ilgiye sevgiye aç kalmışım. Hiç eşim gibi hissedemeden evli gibi hissedemediklerini zaten bazı dönemler. Bu da böyle bir hikaye içimi dökmek istedim
Ne güzel işte, verdiği zararı telafi edecek tabi. Şimdi bi hışımla düşünmeden etmeden gitti ya, efelik yaptı sözde narin popom, burnunu düşürüp dönemiyor da, aklınca sana vicdan yaptıracak, sen adım atacaksın. Laf edince de sen getirdin beni geri diye çemkirip susturacak seni.O kadar saçma ki şuan.
Arabayı felan bana bırakıyor, beni düşünüyormuş gibi davranıyor yani. Bir yandan vicdan yaptırıyor bir yandan da evliliği bitiriyor.
Araba önemli bu arada. Ben olsam mutlaka alırım.O kadar saçma ki şuan.
Arabayı felan bana bırakıyor, beni düşünüyormuş gibi davranıyor yani. Bir yandan vicdan yaptırıyor bir yandan da evliliği bitiriyor.
Evet açılıyor anlaşmalıysa fark etmez iki taraf da açabilirŞuan boşanma davası açılıyor mu bu arada? Ve o istediği için o mu açmalı davayı ?
Bence sen açma bekle ne yapacaksa yapsın bakalımŞuan boşanma davası açılıyor mu bu arada? Ve o istediği için o mu açmalı davayı ?
Bu adamdan fayda gelmez, boşanman en hayırlısı...Konularımı bilenler bilir. Evlendiğimizden beri eşimin ilgisizliğinden va şikayetçiydim. Son bir aydır da depresyona girdiğini söylüyordu fakat asıl sorun benmişim. Ailesi bize evlenirken hiçbir maddi yardımda bulunmadı, bize gelen bütün zarfları kendileri aldılar vs. Ben de bu konuyla ilgili şeyler açılınca bunu eşime hep hatırlattım ki hep haklı olduğumu söylerdi. Maddiyi geçtim manevi olarak bile yoklardı. Evlenmemize bir hafta kala köyden geldiler, eşim askere gidecekti bizim köyde olmamız lazım diyip yanında yoklardı, ye yemesi ne içmesi hiçbir şeyiyle ilgilenmemişler. Ben bunları söylerdim içinde suçlu olmuşum içinde biriktirmiş ve bana dün sen konuları kapatamadın bende de bitti bir şeyler artık sana karşı bir şey hissetmiyorum dedi. Günlerdir uzak mesafeli zaten ve ben tanıştığımız günden bu yana hep onun borçları, onun üstü başı onun yemeği onun bilmem neyi uğraştırdım durdum. Kimse yokken ben vardım yanında ama ailesine laf ediyormuşum diye (onlara bir şey demedim kendisine o da ona yapmadıklarıyla ilgili bana yapmadıkları değil) benden vazgeçti. Dün gidiyorum o zaman dedim emin misin dedim evet dedi valizimi topladım annemleri çağırdım ve beni aldılar. Şuan annemlerdeyim. Bu iş de böylece bitecek. Şuan çok mutsuzum çünkü seviyorum insan olarak iyi bir insan ama farkettim ki ben eş olarak da hep ilgiye sevgiye aç kalmışım. Hiç eşim gibi hissedemeden evli gibi hissedemediklerini zaten bazı dönemler. Bu da böyle bir hikaye içimi dökmek istedim
Var sana karşı bir mahcubiyet? Neden acaba ?O kadar saçma ki şuan.
Arabayı felan bana bırakıyor, beni düşünüyormuş gibi davranıyor yani. Bir yandan vicdan yaptırıyor bir yandan da evliliği bitiriyor.
Bundan önceki konunuz boşanmak isteminizle alakaliydi zaten.O kadar saçma ki şuan.
Arabayı felan bana bırakıyor, beni düşünüyormuş gibi davranıyor yani. Bir yandan vicdan yaptırıyor bir yandan da evliliği bitiriyor.
Evet ben de böyle hissediyorum sanki zorlamışız bir şeyleri olsun diye. Zorla yaptırmışım her şeyi gibi. Evliliğimin genelini düşünüyorum evet çok mutlu olduğum zamanlarımda oldu ama geneli hep ilgi sevgi bekleme, bir güler yüz bir sarılma beklemeyle geçmiş. Belki de sevgi eksikliği vardı onda da bilemiyorum..Bundan önceki konunuz boşanmak isteminizle alakaliydi zaten.
Sız eşinizden şikayetçiydiniz evet ama bir şekilde o da evliliğinizde mutlu değilmiş. Buna ihtimal vermesenizdr kendi mutlu olsa,sizi de mutlu ederdi.
Belki başka biri belki baştan yoğun bir sevgiyle başlamamış olması suanki durum nedir emin olamazsınız.
Bana kalırsa iki taraf içinde olmuş olsun diye yapılmış bir evlilikte yaptığınız.
Araba da madem çok fedakarlık yaptınız alın kabul edin zaten borçla alınmıştı, borcundan geriye ne kadar kalıyor ki? İçinize sinmiyor ikiye bölün borcundan kalan parayı.
Evlilik değil de evcilik gibi görmüş diyorum ben biten evliliğim için. Çünkü hiçbir zaman BİZ olarak hissedememiştim. Ve davayı açana kadar olan 'acabalarım', davayı açmamla birlikte güce dönüştü. Allah öyle bir güç veriyor ki. Şimdi iyiki boşandım diyorum.Konularımı bilenler bilir. Evlendiğimizden beri eşimin ilgisizliğinden va şikayetçiydim. Son bir aydır da depresyona girdiğini söylüyordu fakat asıl sorun benmişim. Ailesi bize evlenirken hiçbir maddi yardımda bulunmadı, bize gelen bütün zarfları kendileri aldılar vs. Ben de bu konuyla ilgili şeyler açılınca bunu eşime hep hatırlattım ki hep haklı olduğumu söylerdi. Maddiyi geçtim manevi olarak bile yoklardı. Evlenmemize bir hafta kala köyden geldiler, eşim askere gidecekti bizim köyde olmamız lazım diyip yanında yoklardı, ye yemesi ne içmesi hiçbir şeyiyle ilgilenmemişler. Ben bunları söylerdim içinde suçlu olmuşum içinde biriktirmiş ve bana dün sen konuları kapatamadın bende de bitti bir şeyler artık sana karşı bir şey hissetmiyorum dedi. Günlerdir uzak mesafeli zaten ve ben tanıştığımız günden bu yana hep onun borçları, onun üstü başı onun yemeği onun bilmem neyi uğraştırdım durdum. Kimse yokken ben vardım yanında ama ailesine laf ediyormuşum diye (onlara bir şey demedim kendisine o da ona yapmadıklarıyla ilgili bana yapmadıkları değil) benden vazgeçti. Dün gidiyorum o zaman dedim emin misin dedim evet dedi valizimi topladım annemleri çağırdım ve beni aldılar. Şuan annemlerdeyim. Bu iş de böylece bitecek. Şuan çok mutsuzum çünkü seviyorum insan olarak iyi bir insan ama farkettim ki ben eş olarak da hep ilgiye sevgiye aç kalmışım. Hiç eşim gibi hissedemeden evli gibi hissedemediklerini zaten bazı dönemler. Bu da böyle bir hikaye içimi dökmek istedim
Çekişmeli mi boşandınız acaba? Ben de boşanma kararı aldım ama süreçten çok endişe ediyorum.Evlilik değil de evcilik gibi görmüş diyorum ben biten evliliğim için. Çünkü hiçbir zaman BİZ olarak hissedememiştim. Ve davayı açana kadar olan 'acabalarım', davayı açmamla birlikte güce dönüştü. Allah öyle bir güç veriyor ki. Şimdi iyiki boşandım diyorum.
bak ailem arkamda gidersem ortada kalacagimi sanma demek istemenin farklı bir şekli sanırim.Ben şunu anlamıyorum yıl olmuş 2023 neden hala kocaman kadınlar bosanirken annesini arıyor ve gelip onu alıyorlar hayır ben 30 yaşındayım annemleri arayıp gelin alın demek yani verilen mal geri alınmaz der gibi niye aile gelip alıyor 3 yaşındaki çocuk kreste anlasamadi gel al değil ki bu? Sonra evi bırakınca vay efendim mal kaçırdı..son güne dek çıkmam o evden o defolsun gitsin derim ki
Keşke eşinize deseydiniz madem ayrılmak istiyorsun kapı orada diye. Gecenin o saati evden gitmek zorunda olan siz degilsinizki.Benim bir ailem var iyi günümde de kötü günümde de yanımda olan. Ayrıca gecenin 1.30 unda verdiğini söyledi bana bu kararı. Makinede bardaklar, çamaşırlıkta çamaşırlar, salonda koltuğun üstünde yerim diye bıraktığım çikolata vardı o halde çıktım yani. O saatte neden tek gideyim ?
Çift terapisine gitmeyi teklif ettim, istemedi. Hiçbir şeyi istemedi benden ve bizden vazgeçmek dışında.
Bu sonradan aklıma geldi ama kalkıp ben sana hiçbir şey hissetmiyorum diyen adamın yanında 1 dakika daha durmak istemedim, gözüm döndü resmen.Keşke eşinize deseydiniz madem ayrılmak istiyorsun kapı orada diye. Gecenin o saati evden gitmek zorunda olan siz degilsinizki.
Evet çekişmeliydi. Allah yardımcınız olsunÇekişmeli mi boşandınız acaba? Ben de boşanma kararı aldım ama süreçten çok endişe ediyorum.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?