Yurtdışına çıkarsan hem çalışıp hemde kızının tedavisi ile ilgilenmek zor olmayacak mı peki? Beni lütfen yanlış anlama, Ab vatandaşı değilsen anladığım kadarı ile prosedür çok uzun, zahmetli. Arabanı satsan o para seni 1 sene bile götürmez.İngiltere’de Master ücretli, Almanya’da ücretsiz. Biraz konuşma pratiğine ihtiyacım var yoksa Almancayı problem olarak görmüyorum. Türkiye’de yine kursa giderim olmazsa. Benim için başlangıç noktası önemli. O noktayı bulamadım hala.
Bu seneyi pas geçtim artık ama hala araştırıyorum. Evliliğim yürümüyor zaten, kızımın durumu da bir seneye netleşir, inşallah evladım toparlar, ben de kendime bir çıkış kapısı bulurum. Yoksa hayat böyle çok zor…Yurtdışına çıkarsan hem çalışıp hemde kızının tedavisi ile ilgilenmek zor olmayacak mı peki? Beni lütfen yanlış anlama, Ab vatandaşı değilsen anladığım kadarı ile prosedür çok uzun, zahmetli. Arabanı satsan o para seni 1 sene bile götürmez.
Inşallah kızında düşündüğün gibi bir sıkıntı çıkmaz, çabucak toparlar kuzumBu seneyi pas geçtim artık ama hala araştırıyorum. Evliliğim yürümüyor zaten, kızımın durumu da bir seneye netleşir, inşallah evladım toparlar, ben de kendime bir çıkış kapısı bulurum. Yoksa hayat böyle çok zor…
Maalesef benim branşımda Almanya’ya alım yok, sanki kısmetim her yerden kapalı. Sınıf, İngilizce, Almanca, Türkçe ve din kültürü öğretmeni alıyorlar. Hayat benden ne istiyor bilmiyorum. Okulumu birincilikle bitirdim, KPSS’den dereceyle atandım, İngilizceyi kendi imkanlarımla B2 seviyesine getirdim, Almanca’yı B1’e kadar getirdim ama tıkandım, olmuyor bir türlü. Yurt dışı öğretmenlik sınavında benim alanımda bir tane Gürcistan’a öğretmen aldılar sadece, kızımın durumu olmasa artık her yere giderim de kızımın tedavisi beni düşündürüyor. Bazen de Türki cumhuriyetlere aldım oluyor. Çocukları eşime bırakıp gidebilir miyim acaba, terapistim bana bırak diyor mesela da ben dayanır mıyım bilmiyorum.Inşallah kızında düşündüğün gibi bir sıkıntı çıkmaz, çabucak toparlar kuzumbranşını bilmiyorum ama görümcemin eşi sınıf öğretmeni; 5 yıl kadar Suudi Arabistan'da görev yaptı. Acaba Almanya'daki okullara bu şekilde gitme gibi bir şansın olabilir mi?
Bence sadece yurt disina gidelim diye gidilmemeli. Oradaki standartlariniz buradakinin altinda olacaksa ben olsam gitmezdim.Eşim esnaf ben devlet memuruyum çocuğumuz var 5 yaşında. Ben 30 eşim 35 yaşında. Üniversite mezunuyuz ikimiz de. Önümüzdeki yaz yurtdışına daha spesifik tabirle Almanya ya da Hollanda’ya gidecek şekilde kendimizi ayarlamaya çalışıyoruz. Özellikle dil konusunda ilerlemeye çalışıyoruz. Zaten A2 İngilizcemiz var B1 yapmaya çalışıyoruz. Sonra tabiki Almanca da.
Aslında kazancımız orta halli ama son derece bunaldık artık. amacımız oğlumuzun yurtdışında özellikle Almanya’da üniversite okuması.
Onun dil eğitimi özel okulu vb derken kazancımızın çoğu çocuğun eğitime destek olmaya gidecek zaten.
Böyle düşününce ben devlet memurluğundan istifa edebilirim sorun olmaz. Ben de çalışırım. Markette manavda çalışırım gocunmam. Zaten İngilizcem var. Almanca daha önemli farkındayım onu da gece gündüz çalışır hallederim 1 senede
Çoğu insan oradaki bir devlet okulunun buradaki ozel okullardan cok daha ileride olduğunu söylüyor.
hem ben hem eşim fiziksel işlerde falan da çalışabiliriz. Özellikle eşim çalışır ben de dil konusunu halledip hasta bakımı vb alanlarda ausbildug yaparım. (2gun okul 3 gün çalışma şeklinde mesleki eğitim)
Bu arada Almanya ve Hollanda’da fiziksel işler konusunda zorlanmayız tanıdıklar var gelin diyorlar çok şükür. Eşim de inşaatta bile çalışırım sıkıldım artık gitmek istiyorum diyor.
Geçim noktasında da biliyorum kazancımız bize ancak yetecek kenara bisey atmak ev vs almak hayal yurtdışında farkındayım.
Ama burada da çok farklı değil artık çocuğun kreşi 6bin 1 aylık dil okuluna göndereyim dedim 10bin yani ekonomik durumu anlatmama gerek yok bence zaten
Allahtan bir evimiz bir arabamız var emeklilik için kötü gün dostu olur
Tereddütte değiliz aslında kesin deneyelim diyoruz
Neyi sorduğumu aslında ben de bilmiyorum
Umarım yanlış bir yolda değilizdir
O ülke bizim gibi çok mülteci almış, bazı İsveçliler kadınları korumak için çete kurmuşlar. Maalesef İsveç'in de ırkçı olacağı belliydi. Biz de 10 senede nasıl değiştik.Arkadaşlar biz konuşuyoruz filan da şimdi bir haber gördüm. İsveç’te polis izniyle Kuran-ı Kerim yakmışlar. İyi de bu insanlar o zaman orda Müslümanlara huzur vermez ki?
Stockholm'de polisin izin verdiği eylemde Kuran yakıldı - BBC News Türkçe
İsveç'in başkenti Stockholm'de polisten izin alınarak düzenlenen eylemde bir kişi Kuran yaktı. Kent merkezindeki eylem sırasında, küçük bir karşı protesto da yapıldı. Dışişleri Bakanı Hakan Fidan "Mübarek Kurban Bayramı'nın ilk gününde, Kutsal Kitabımız Kur'an-ı Kerim'e yönelik İsveç'te yapılan...www.bbc.com
Bana da hiç cazip gelmiyor. Kısa sureli yaşamak isterim. Hatta yüksek lisansımi falan orda yapmak istiyordum ama burs kazanmak için çok kasmam gerekecekti amann dedim. Yoruldum çünkü kaç yıldır okul hayatım bitmedi hem çalışıp hem okuyup hem aile, anne olmaya çalıştım vs vs.ya bi bana mı cazip gelmiyor yurt dışı. ben öğretmenim niye yurt dışına gidip tuvalet temizleyim garsonluk yapayım ya hu. 2 çocuğum var yetenekli olurlarsa akademik anlamda ilerlerler spor ya da müzik hiçbiri olmazsa ara eleman olarak yetişirler özgüvenleri oldu mu hayatlarını kazanırlar. kendi ülkelerinde mis gibi yaşamak varken niye mülteci duruma düşsünler anlamıyorum cidden biri beni aydınlatsın
gerçekten anlamıyorum şaka değil
bu arada a2 ingilizce değil onu da söyleyim ortaokul çocuğu o düzey ingilizce bilir bence
Size de katiliyorum, sosyal cevresi genis, sohbet muhabbet seven biri icin ilk zamanlar cok zor oluyor.Bana da hiç cazip gelmiyor. Kısa sureli yaşamak isterim. Hatta yüksek lisansımi falan orda yapmak istiyordum ama burs kazanmak için çok kasmam gerekecekti amann dedim. Yoruldum çünkü kaç yıldır okul hayatım bitmedi hem çalışıp hem okuyup hem aile, anne olmaya çalıştım vs vs.
Doğası ve temizliği bana cazip geliyor. Ama ben insan seviyorum ya. Can can konuşmak isterim tanımasam bile. Gerçi pandemiden beri ne akraba görüyorum ne adam akıllı dışarda insanlarla görüşüyorum. Ama iş arkadaslarimla makara yapmak bile yetiyor.
Kiralardan ve ev durumlarından dolayı bu ara ben de çok bunaldigimi hissediyorum, mültecilerin sürekli artması kaygilandiriyor ama sanırım yine de uzun süreli yurtdışını heveslemezdim. Hani iş yerim herşeyi hazirlasa. Geçici görevlendirme verdik sana deseler bile Max 3 yıl falan isterim gibi geliyor.
Çocuk konusunda da çok katılıyorum. Bizde önceden her okuyan birşey oluyordu çünkü okuyan azdı. Okumak, meslek sahibi olmak o yüzden hala büyük bir şey gibi geliyor. Ama Avrupa avrupaysa işte orda kaynakçılık da önemli , bütün meslekler önemli. Bizde ara eleman giderek azalıyor. Bir ara hepten azalmıştı meslek liselerindeki kat sayı meselesi yüzünden çok kalite düşmüştü. Şimdi yine meslek öğrenen gençler var ama çoğu sadece üni bitirerek masa başı yüksek maaşlı bir iş elde edebileceğini düşünüyor. Açık öğretim uzaktan eğitim vs derken zaten herkes üniversite mezunu. Ben de çocuklarım mutlu olduğu işi yapsın istiyorum. Ben mesela tamir yapmayı çok severim. Bu tarz meslekler de beni oldukça tatmin ederdi. Ama iki yıllık bile kucumsendigi için üniversite için kasmistim baya.
Oldukça hassas bir dönemden geçtiğin için olayların olumsuz taraflarını görmeye meyillisin bence. Diyelim ki atama ile öğretmen olarak gidemedin, mesela neden İngiltere start up vizesini araştırmıyorsun? Atıyorum anaokulu açma fikrin var ya da sana uyabilecek herhangi bir iş olabilir. Detaylarını araştır vizenin, nedir ne değildir iyice öğren. Gerekirse is planın için destek al. Sonrasında kocanın sana olan borcunu alır, arabanı vs satar paşalar gibi gidersin. Bu benim ilk aklıma gelen fikir, bunun gibi onlarca değişik yol vardır kesin. Bence biraz daha sakin davranmaya çalış, herşeyin çok hızlı olmasını istiyorsun ama 2 çocukla gideceksen herşeyi ince ince düşünmen lazım.Maalesef benim branşımda Almanya’ya alım yok, sanki kısmetim her yerden kapalı. Sınıf, İngilizce, Almanca, Türkçe ve din kültürü öğretmeni alıyorlar. Hayat benden ne istiyor bilmiyorum. Okulumu birincilikle bitirdim, KPSS’den dereceyle atandım, İngilizceyi kendi imkanlarımla B2 seviyesine getirdim, Almanca’yı B1’e kadar getirdim ama tıkandım, olmuyor bir türlü. Yurt dışı öğretmenlik sınavında benim alanımda bir tane Gürcistan’a öğretmen aldılar sadece, kızımın durumu olmasa artık her yere giderim de kızımın tedavisi beni düşündürüyor. Bazen de Türki cumhuriyetlere aldım oluyor. Çocukları eşime bırakıp gidebilir miyim acaba, terapistim bana bırak diyor mesela da ben dayanır mıyım bilmiyorum.
Teşekkür ederimDarkmore eğer o tarz ülkeler düşünüyorsanız, Slovenyada nitelikli türkler için baya is imkanı varmış. 2 ay önce çok yakın bir arkadaşım ailesi ile yerleşti. Türk firmaları fabrikalar kurmuşlar, baya fazla giden varmış. Instagramdaki foto&videolarına bakarak fena gelmedi benim gözüme.
en büyük problemimiz zaten işsiz güçsüz üniversite mezunu yığınlar maalesef. herkes üniversite mezunu olmalı gibi saçma sapan bir takıntı var. 24 yaşında üniversiteden mezun hiçbir baltaya dağ olamayan bu alıma giren genç dolu ortalık. ülkenin en büyük sorunu da bu benceBana da hiç cazip gelmiyor. Kısa sureli yaşamak isterim. Hatta yüksek lisansımi falan orda yapmak istiyordum ama burs kazanmak için çok kasmam gerekecekti amann dedim. Yoruldum çünkü kaç yıldır okul hayatım bitmedi hem çalışıp hem okuyup hem aile, anne olmaya çalıştım vs vs.
Doğası ve temizliği bana cazip geliyor. Ama ben insan seviyorum ya. Can can konuşmak isterim tanımasam bile. Gerçi pandemiden beri ne akraba görüyorum ne adam akıllı dışarda insanlarla görüşüyorum. Ama iş arkadaslarimla makara yapmak bile yetiyor.
Kiralardan ve ev durumlarından dolayı bu ara ben de çok bunaldigimi hissediyorum, mültecilerin sürekli artması kaygilandiriyor ama sanırım yine de uzun süreli yurtdışını heveslemezdim. Hani iş yerim herşeyi hazirlasa. Geçici görevlendirme verdik sana deseler bile Max 3 yıl falan isterim gibi geliyor.
Çocuk konusunda da çok katılıyorum. Bizde önceden her okuyan birşey oluyordu çünkü okuyan azdı. Okumak, meslek sahibi olmak o yüzden hala büyük bir şey gibi geliyor. Ama Avrupa avrupaysa işte orda kaynakçılık da önemli , bütün meslekler önemli. Bizde ara eleman giderek azalıyor. Bir ara hepten azalmıştı meslek liselerindeki kat sayı meselesi yüzünden çok kalite düşmüştü. Şimdi yine meslek öğrenen gençler var ama çoğu sadece üni bitirerek masa başı yüksek maaşlı bir iş elde edebileceğini düşünüyor. Açık öğretim uzaktan eğitim vs derken zaten herkes üniversite mezunu. Ben de çocuklarım mutlu olduğu işi yapsın istiyorum. Ben mesela tamir yapmayı çok severim. Bu tarz meslekler de beni oldukça tatmin ederdi. Ama iki yıllık bile kucumsendigi için üniversite için kasmistim baya.
O ülke bizim gibi çok mülteci almış, bazı İsveçliler kadınları korumak için çete kurmuşlar. Maalesef İsveç'in de ırkçı olacağı belliydi. Biz de 10 senede nasıl değiştik.
AlmanyaHangi ülke?
Türkiye nin nesini beğenmiyorsunuz anlamıyorum oralara gittiğinizde çok güzel bi hayat sizi mi bekleyiyor sanki bizi kıskanıyor onlar
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?